Tatlong araw ang lumipas ... magaan ang tugtog ng orchestra, malakas ang tawanan ng mga bisita at bawat isa’y abala sa pakikipag-usap. Pero sa isang sulok ng ballroom, nakatayo si Valerian. Tahimik at halos hindi napapansin ng iba. Ang lahat ng atensyon niya ay nakatutok lamang sa iisang tao na walang iba kundi kay Alorna.
Kanina pa siya nakapako ang tingin sa mesa kung saan magkatabi si Alorna at Jefferson. Ang lalaking ‘yon sobra kung makadikit. Hindi pa nga nakuntento sa pag-akbay ngayon naman ay malapit pang nakikipagbulungan. Halos mapunit ang panga ni Valerian sa pagpipigil.
'Dàmn it. Bakit parang wala na akong control sa kanya?' bulong ni Valerian sa kanyang isipan.
Uminom siya ng red wine habang pilit na pinapakalma ang sarili. Pero habang pinagmamasdan ang pagtawa ni Alorna sa
