สายลมยามบ่ายพัดเอื่อย ๆ
พาเสียงใบไม้กระทบกันดังแผ่วเบา
สวนดอกไม้ข้างบ้านพักรับรอง
ส่งกลิ่นหอมละมุนอบอวลไปทั่ว
...
แปลงกุหลาบสีชมพูอ่อน
เรียงเป็นแนวสวยงาม สลับกับดอกลิลลี่
และไฮเดรนเยียที่เบ่งบานเป็นพุ่มใหญ่
...
ผีเสื้อสีฟ้าและสีส้มบินวนเหนือกลีบดอกไม้
ราวกับภาพในโปสการ์ด
บ้านพักปูนกึ่งไม้สีขาวสองชั้น
ตกแต่งสไตล์อังกฤษคลาสสิก
ประตูหน้าต่างบานใหญ่เปิดรับแสงอาทิตย์
ที่ส่องลอดเข้ามาเป็นลำ
...
ไอริสยืนทอดสายตาชมสวนด้วยรอยยิ้มบาง
ก่อนเอ่ยเสียงนุ่ม
“บ้านหลังนี้…สวยจังค่ะ ริสชอบมากเลย”
...
มารุตที่ยืนข้าง ๆ
เหลือบมองเธอด้วยสายตาอบอุ่น
“ถ้าชอบก็ดีแล้ว แต่จริง ๆ ผมอยากให้คุณ
อยู่ในคฤหาสน์กับครอบครัวมากกว่า
จะได้ไม่ต้องเดินไกล”
..
เขาเอียงคอเล็กน้อย ก่อนหยอกเสียงต่ำ
“หรือ…จะย้ายไปอยู่ในห้องผมก็ได้ สะดวกดีนะ”
.
ไอริสหันขวับมา ดวงตากลมเบิกกว้าง
“คุณมารุต!”
แก้ม
