รถหรูสีดำสนิท
จอดเทียบที่หน้าบาร์อย่างเงียบกริบ
ประตูเลื่อนเปิดออก บอดี้การ์ดในชุดสูทดำ
ก้าวลงมาก่อน ยืนขนาบสองข้าง
ราวกับปกป้องใครบางคนสำคัญ
..
หญิงสาวที่มารุตเพิ่งโอบกอดไว้แน่น
—ไอริส—หันมาจับมือเขาเบา ๆ
ก่อนจะพาเดินออกไปด้วยกัน
ท่ามกลางสายตาเคร่งขรึมของบอดี้การ์ดทั้งสอง
...
มารุตยังมึนเมาอยู่
แต่เมื่อความอบอุ่นของมือเธอ
แนบแน่นอยู่ในฝ่ามือ
ความพร่ามัวค่อย ๆ ถูกแทนที่
ด้วยความจริงที่ทำให้หัวใจเต้นแรง
...
รถหรูแล่นฝ่าความมืดเงียบของค่ำคืน
ไปสู่ย่านที่หรูหราและเป็นส่วนตัว
ประตูเหล็กบานใหญ่เปิดออกอย่างมีระบบ
ราวกับสถานที่แห่งนี้ไม่เคยต้อนรับใคร
นอกจากคนในตระกูล
...
เมื่อรถจอดสนิท
มารุตเริ่มสร่างเมามากขึ้น เขาก้าวลงมา
สายตาจับจ้องไปยังคฤหาสน์โอ่อ่า
ตระหง่านท่ามกลางสวนกว้าง
ที่ประดับไฟสว่างไสว มันไม่ใช่บ้านธรรมดา
แต่มันคือ คฤหาสน์ตระกูลพิบูลย์วรพงศ์
..
