Ilang minuto rin akong nakatitig sa papel bago pa siya lumabas ng banyo.
"S-sweetie.." Boses niya ang bumungad sa akin. At halos mabitawan ko ang papel maging ang bote ng gamot na hawak-hawak ko nang madako ang tingin niya ro'n.
"Ano to?! Totoo ba 'to, ha?" Halos masabunot ko na ang mukha ko dahil sa sobrang inis. Naiiyak pa rin ako. 'Cause I deserve to know the truth. Napayuko siya at hindi makatingin sa'kin.
"Patawarin mo ako, Jiezel..kung inilihim ko ang sakit ko.." Nag-amba siyang lumapit sa akin pero natigilan siya nang magsalita ako.
"Neurologist ang doctor mo? Hindi ba't doctor sa utak 'yon? Sabihin mo nga sa akin.. ano ba talaga ang sakit mo?" Naluluha pa rin ako habang hindi ko na magawang humakbamg papalapit sa kanya. At para lang siyang bingi na hindi man lang sinagot ang k
