ALABORA

Yeni kurgumdan hepinize merhaba. İlk kez bir hikayeme okuyanlar varsa ki muhakkak vardır. Umarım hoşunuza gider. Bölüm sonunda veya satır aralarında düşüncelerinizi belirtirseniz çok sevinirim. (Bu bölüm tanıtım ve giriş amaçlı yazılmıştır.) • Yeni aldığım makinanın içine heyacanla yerleştirdim filmi. Etrafa nereyi çeksem diye bakındığımda masamın üzerindeki vazoyu gördüm. Kesinlikle çok güzel bir seçimde. Hevesle kameraya göz hizama getirip vazonun fotoğrafını çektim. Makinadan çıkan fotoğrafı elime alıp sallayarak aydınlanmasını sağlamıştım. Sonunda fotoğraf belirince yaşadığım panikle vazoyu devirdim. Sapa sağlam fotoğrafını çektiğim vazom fotoğrafta paramparçaydı. Tıpkı şu an olduğu gibi. ☼ ☼ ☼ "Anlamıyorsun o makinenin yok edilmesi lazım." Öfkeyle kapımda dikilen adama baktım. Ne saçmalıyordu bu adam iki saattir kapımda ? "Kafayı mı yedin sen ? Kimsin nesin bilmiyorum gelmiş benden fotoğraf makinemi parçalamamı mı istiyorsun ?" "Hayatın tehlikede. Beni dinle. O makine sende oldukça güvende değilsin. Kimse güvende değil. O makineyi hemen yok etmelisin. Güven bana." Kesinlikle benimle dalga geçiyordu. Tamam fotoğraf makinem normal bir makine değildi ama onun sözüne güvenip parçalayacakta değildim. "Sana güveneyim öyle mi ? Daha az önce tanıdığım adama. Lütfen daha fazla saçmalamadan git şuradan." Öfkeyle kapıyı suratına çarptım. Bu adam bu makineyi aldığımı nereden öğrenmişte kapıma kadar gelebilmişti böyle ? ☼ ☼ ☼ Tanıtım Sonu