Glamor มนตรารักหมอเสน่ห์

OHM 2 ตกเป็นผู้ต้องสงสัย

เวลาต่อมา

มหาวิทยาลัย Z

คณะนิเทศศาสตร์

"ขอบใจนะวันนี้ก็ตั้งใจสอบละแม้ว่าจะเก่งอยู่แล้วก็เถอะ" กล้วยไม้พูดขณะลงจากรถ

"ขะขอบคุณนะแต่ว่าวันนี้กระโปรงสั้นขึ้นหรือเปล่า?" แว่นถาม

"ใช่ อย่าไปบอกพ่อละเบื่อความสั้น 18 อยากใส่ 16 ไปละบายยย!!" ปึก! กล้วยไม้พูดจบเธอก็ปิดประตูรถใส่แว่นทันทีก่อนจะเดินเข้าคณะเรียนของเธอซึ่งก็มีคนมองมากมายตลอดทาง แต่นั่นก็ไม่แปลกหรอกเพราะว่ากล้วยไม้สวย หุ่นดี แถมยังมีเรือนร่างที่เซ็กซี่โดนใจหนุ่ม ๆ อีกด้วยทั้งทอมทั้งเลสเบี้ยนก็จ้องมองเธอ ยิ่งอยู่ในชุดนักศึกษารัดติ้วกระโปรงสั้นจู่และส้นสูง 18 นิ้วยิ่งแซ่บบวกกับเสน่ห์ที่เธอทำใส่ตัวเองอีกฮอตคูณร้อยปรอทแตกสุด ๆ เลย

"ฮอตเกินนนนน!!" เสียงแพรวเพื่อนของกล้วยไม้แซว

"นั่นสิกระโปรงจะสั้นไปไหนอะ?" นรสิงค์ชายเดียวในกลุ่มก็ช่วยเสริมทันที

"ไปหาพ่องงง!!มั้ง?" และแน่นอนว่าคนอย่างกล้วยไม้ไม่มียอมใครอยู่แล้ว

"กวนตีนละ"

"กล้วยไม้ใช่ป่ะ?" เสียงไม่เป็นมิตรดังขึ้นจากด้านหลังของทั้งสามทำให้ทั้งสามหันไปมองก็พบว่ามีกลุ่มผู้หญิงประมาณสามคนยืนอยู่แถมยังกอดอกมองหน้าของกล้วยไม้ด้วย

"ไม่ใช่อะ" กล้วยไม้ตอบและกำลังเดินหนี

"ฉันรู้ว่าเธอคือกล้วยไม้แม่หมอที่ทำเสน่ห์อะไรนั่น" ชื่อเสียงของกล้วยไม้ค่อนข้างดังอะนะโดยเฉพาะในหมู่สาว ๆ

"รู้แล้วจะถามทำไม?" กล้วยไม้ถามกลับ

"เธอกวนประสาทกันเหรอ?"

"มีอะไรฉันมีเรียนนะไม่ได้ว่าง?" กล้วยไม้ถาม

"ฉันอยากทำเสน่ห์"

"ต่อคิววววว! ตอนนี้คิวยาวไปปีหน้าแล้วค่ะคุณลูกค้าและถ้าต้องการทำเสน่ห์เนี่ยรบกวนส่งรายละเอียดมาใส่อีเมล์ BananaZaWitch555@gmail.com นะคะ^-^" กล้วยไม้บอกวิธีการส่งข้อมูล

"ฉันจอง VVVIP!"

"อุ๊บส์!! งั้นวันนี้เวลา 3 ทุ่มเรียนเชิญที่สำนักกล้วยไม้นะคะยินดีต้อนรับค่ะ^^" เงินมางานเดิน

"ได้ ฉันชื่อแคทจำไว้ด้วยละ"

"และเตรียมเงิน เอ๊อ!! เตรียมข้อมูลของคนที่คุณลูกค้าต้องการทำเสน่ห์มาด้วยนะคะ" กล้วยไม้ยิ้มร่าเริง

"หึ! ก็แค่พวกเห็นแก่เงินไปกันเถอะ" แคทพูดกับเพื่อนอย่างดูถูกก่อนจะเดินออกไป

"หนอยยยย!!นังแมวเผือกเอ๊ย!!คิดว่าตัวเองดีนักหรือไงวะ?!" แพรวพูดอย่างไม่พอใจ

"ช่างเถอะ" แต่กล้วยไม้กลับไม่ได้รู้สึกโกรธอะไรเลยเธอชินแล้วละ

"แกไม่โกรธเหรอวะ?" นรสิงค์หันมาถาม

"ไม่นะเพราะสุดท้ายแล้วคนแบบนั้นก็มาสยบแทบเท้าฉันอยู่ดี...ไปเรียนกันเถอะ" กล้วยไม้ยิ้มมุมแล้วเดินขึ้นเรียน

ที่กล้วยไม้ไม่โกรธเพราะว่าเธอเจอคนประเภทนี้บ่อย ๆ ตอนแรกก็ดูถูกแต่พอได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการก็กลับมากราบเธอพูดจาอ่อนน้อมเป็นคนละคนเพราะเธอรู้อย่างนั้นเลยไม่โกรธแคทเลยสักนิด

"ก็จริง" แพรวยักไหล่ก่อนจะรีบเดินตามไป

เวลาต่อมา

ตึก...ตึก...ตึก...

พรึ่บ!! กล้วยไม้เลิกเรียนแล้วเดินลงมาก็เจอกับกลุ่มตำรวจกลุ่มหนึ่งแต่เธอคิดว่าไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอก็เลยจะเดินหนีแต่ว่ากลับมีตำรวจคนหนึ่งมาขวางทางเดินของเธอเอาไว้

"คะ?" กล้วยไม้เลยทำหน้าตาน่ารักกลับไป

"...." ตำรวจคนนั้นนิ่งไปก่อนออกจากภวังค์เขาคือแซมตำรวจน้ำดี หน้าหล่อ บ้านรวย

"มีอะไรกับฉันหรือเปล่าคะ?" กล้วยไม้ยิ้มกว้างหว่านเสน่ห์

"คุณกล้วยไม้หรือเปล่าครับ?"

"ค่ะ"

"ผมขอแนะนำตัวเองนะครับ"

"ไม่ต้องหรอกค่ะคุณร้อยตำรวจเอก...เลิศล้า ชื่อจริงยิ่งใหญ่จังนะคะเหมาะสมกับตำแหน่งเลย^-^" กล้วยไม้ยิ้มให้เขาหลังจากที่เธออ่านชื่อที่หน้าอกของเขาแล้วมันมีป้ายติดอยู่ ปกติเขาก็ไม่ได้ใส่ชุดเต็มยศแบบนี้หรอกแต่วันนี้เขามีประชุมเลยต้องใส่น่ะสิ

"เรียกผมว่าผู้กองแซมก็ได้ครับไม่ต้องเต็มยศหรอก"

"ฉันไม่ได้ถามสักหน่อยว่าชื่ออะไร...?" กล้วยไม้กวนประสาทพร้อมรอยยิ้มของเธอ

"ผมต้องแนะนำตัวครับเพราะว่าคุณจะได้รู้ชื่อของคนที่จะจับคุณเข้าคุก" แซมยื่นหน้ามาหากล้วยไม้ใกล้ ๆ แต่มีเหรอที่เธอจะหลบ

"จะจับฉันด้วยข้อหาอะไรคะคุณตำหนวด เอ๊ย! ตำรวจสุดหล่อ" กล้วยไม้ยื่นหน้ากลับไปจนเขาต้องเป็นคนหลบ

"ข้อหาฆาตกรรม"

"...!!" พอได้ยินอย่างนั้นกล้วยไม้ก็นิ่งไปแต่เธอก็ยังเก็บอาการอยู่แม้ว่าจะกลัวนิด ๆ ก็ตาม เธอไม่ได้กลัวเรื่องที่จะติดคุกหรอกเพราะว่าเธอไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้วแต่เธอแค่แอบกลัวว่าตัวเองจะเป็นแพะของคนอื่นน่ะสิ แต่ว่าแค่เธอยืนยันความบริสุทธิ์ใจก็พอแล้วนิถ้ากฎหมายมันยุติธรรมพอ

"พูดแบบนี้ระวังโดนฟ้องนะคะและอีกอย่างฉันไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นด้วย" กล้วยไม้พูดอย่างใจเย็น

"ใช่ครับ คุณยังไม่ได้เป็นผู้ต้องหาหรอกเป็นแค่ผู้ต้องสงสัยเท่านั้นเองพอจะมีเวลาสักหน่อยไหมเพื่อคุยกันหน่อย" แซมพูดเพราะเขาก็ไม่ได้มีหลักฐานอะไรมากมายหรอกมีเพียงแค่สินค้าของกล้วยไม้ตกอยู่และสัญชาตญาณของตำรวจก็นำพาเขามาที่นี่ให้เจอกับเธอ...

"ได้สิค่ะ แต่ว่าขอไม่เกิน 20 นาทีนะคะพอดีว่ามีทำพิธีปลุกเสก"

"พิธีกรรมหลอกลวงประชาชนน่ะเหรอ? ระวังหน่อยนะคุณอาจจะไม่ได้ติดคุกเพราะว่าฆ่าใครแต่อาจจะติดคุกเพราะว่าหลอกลวงคน"

"ฉันไม่ได้หลอกนะคะพิธีของฉันทำได้จริงและเห็นผลจริง ถ้าผู้กองอยากทำเสน่ห์ใส่ใครก็ลองมาใช้บริการดูนะคะเพื่อว่าจะมีแฟนกับเขาบ้าง"

"รู้ได้ยังไงว่าผมยังไม่มีแฟน?" แซมมองอย่างสงสัย

"อืม..เดาเอาค่ะ ไปค่ะมีเรื่องอะไรจะถามฉันไม่ใช่เหรอคะตอนนี้เหลือเวลาอีก 17 นาที"

สำนักงานตำรวจ

ห้องสอบปากคำ

"ต้องมาถึงที่นี่เลยเหรอเนี่ยรู้งี้ไม่มาด้วยหรอกแถมหมดเวลาที่เราตกลงกันแล้วนะคะคุณตำรวจ" กล้วยไม้พูดขึ้นเมื่อเธอโดนพาตัวมาที่นี่ไอ้ที่พูดไปน่ะหมายถึงไปหาที่คุยไม่ใช่มาสำนักงานตำรวจ -_-

"คุยที่นี่แหละมันจะได้ถูกต้องตามกระบวนการถ้าไม่ได้ทำอะไรผิดจะกลัวทำไม?" แซมถามกล้วยไม้

"หน้าฉันเหมือนคนกำลังกลัวเหรอคะก็แค่มีเพื่อนกำลังรอเท่านั้นเอง"

"บอกให้กลับไปก่อนได้เลยเดี๋ยวผมไปส่งเอง" แซมบอก

"อุ๊ย! แบบนี้มีใจหรือเปล่าน้าาา~" กล้วยไม้ใช้ขาของเธอไปแตะและถูขาของแซมพร้อมรอยยิ้มเขาที่เกือบจะตกหลุมเธอไปในครั้งแรก ครั้งนี้เขาก็เลยรู้ทัน

"ผมไม่ตกหลุมของคุณหรอกนะครับต่อให้ผู้ชายคนไหนจะหลงกลคุณแต่ไม่ใช่กับผมแน่นอน...กล้วยไม้ อายุ 22 ปี เรียนคณะนิเทศศาสตร์ปี 4 บ้านอยู่ต่างจังหวัด อาชีพเสริมเป็นหมอแม่ทำเสน่ห์ ขายเครื่องรางของขลัง?"

"สืบประวัติเก่งจังแบบนี้จ่ายไปทำงานด้วยได้ป่ะ?" กล้วยไม้เท้าคางและมองหน้าของแซมกระพริบตาถี่อย่างยียวน

"ไม่เล่น" เขาทำหน้าดุใส่เธอ

"งู้ยยยยย!!ดุซะด้วยง่าาาา กลัว ๆ แล้วที่พูดมาเนี่ยเกี่ยวยังไงกับคดีเหรอคะ?" กล้วยไม้ถามออกไปอย่างสงสัยเพราะเขายังไม่เริ่มใจความสำคัญสักที

"รู้ไหมว่าทำไมคุณถึงโดนเรียกตัวมาที่นี่?"

"เพราะว่าาาาา??"

"ในห้องผู้ตายมีเครื่องรางจากร้านคุณเป็นจำนวนมากแถมยังเจอตุ๊กตาแปลก ๆ นี่อีกด้วย เท่านั้นยังไม่พอคุณรู้จักกับผู้ตายใช่ไหม?" แซมเลื่อนรูปให้กล้วยดู

"ก็...ใช่ค่ะ แค่เคยเห็นหน้าเหมือนตอนนี้แหละและก็รู้ว่าชื่อเลโก้ เมื่อเช้าฉันก็เจอข่าวนี้ในโทรศัพท์นะแต่ฉันคิดว่ามันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน"

"มันจะไม่เกี่ยวถ้าคุณยืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเองได้"

"คืองี้นะคุณตำหนวดสุดหล่อคะ...ฉันเคยเห็นผู้ชายคนนี้ในรูปเพราะว่าแฟนของเขาให้ฉันทำเสน่ห์ให้ไอ้ตุ๊กตาปั้นนั่นแหละของฉันเองค่ะ ฉันไม่เคยเจอตัวจริงของเขาเลยสักครั้ง"

"..."

"ส่วนไอ้เรื่องเครื่องรางนั้นฉันมีเว็บไซต์สำหรับขายของอยู่ค่ะ ชื่อว่า แม่มดกล้วยไม้ช็อป สินค้าของฉันกระจายไปเป็นพัน ๆ ชิ้นแล้วค่ะ ใครจะมีก็ไม่แปลกหรอก ฉันไม่สามารถตรวจสอบได้ด้วยว่าใครซื้อไปบ้างคุณตำรวจจะสงสัยฉันแค่เรื่องแค่นี้ไม่ได้หรอกนะคะ"

"คุณคิดว่าตัวเองทำเสน่ห์ให้คนอื่นมารักกันได้เหรอมันเป็นแค่เรื่องหลอกลวง"

"งั้นผู้กองไหมละ?"

"?"

"ลองให้ฉันทำเสน่ห์ใส่ดู^^"