Titig na titig lang si Acutus sa binata dahil sa mga gulong pumapasok sa kaniyang isipan. Halu-halong tanong ang nangangailangan ng kasagutan.
"Sa ngayon ay dumito ka muna," sabi nito. "Huwag kang mag-alala, ligtas ka rito."
"B-Bakit mo ko tinutulungan?" naguguluhang tanong niya.
"Sabihin na nating may sarili lang akong paniniwala." Kumuha ito ng isang lata ng serbesa mula sa frigidus at kaagad na initsa sa kaniya. "Magpalamig ka muna at magpahinga. Kailangan mo 'yan."
"Hindi ako maaaring magtagal dito. Kailangan kong makita si Vis," sabi niya.
"Iyon ba ang babaeng kasama mong tumakas?" tanong nito.
"Oo. Tiyak kong mag-aalala iyon kapag bumalik siya sa pinag-iwanan niya sa akin na wala ako roon," tugon niya pagkaraan ay bumuntong-hininga.
"Kasintahan mo?" Kaagad naman siyang pinamul
