Oh baby! แม่จ๋าหนูอยากเกิดแล้ว

13 กรกฎาคม 2017 เวลา 08.40 น.  ณ คอนโดแห่งหนึ่ง “แม่จ๋า...แม่” เสียงเล็กๆ แต่เย็นยะเยือกดังขึ้น  “เมื่อไหร่แม่จ๋ากับพ่อจ๋าจะรักกันล่ะจ๊ะ นิต้าอยากเกิดแล้วนะแม่” เสียงนั้นดังขึ้น  “แม่จ๋า ไว้นิต้ามาหาแม่ใหม่นะจ๊ะนิต้าไปก่อนนะ” สิ้นสุดเสียงร่างบางที่กำลังหลับใหลได้ตื่นขึ้นจากความฝัน “นิต้า...ใครกัน แล้วทำไมเรียกเราว่าแม่”  เจสสิก้าสงสัยแต่ก็เก็บความสงสัยนี้ไว้ เธออาจจะแค่เหนื่อยเพลียจากการฝึกซ้อมสำหรับคอนเสิร์ตที่จะมาถึงในอีกไม่กี่วัน หลังจากงัวเงียเสร็จเธอก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวและเข้าบริษัททันทีเพราะเธอต้องการให้งานออกมาดีที่สุด เธอจึงฝึกซ้อม ฝึกซ้อม และฝึกซ้อม ณ บริษัท “ไง ยัยเจส มาซะเช้าเชียว ขยันจริงนะเรา” อีธาน บอสหนุ่มไฟแรงที่มาสืบทอดกิจการค่ายเพลงของครอบครัว เอ็นดูเจสสิก้าเหมือนน้องสาว เขาไม่ค่อยเห็นเจสสิก้ามาเช้าเท่าไหร่นัก จึงทักถาม แต่ก็เป็นการดีที่สาวเจ้าขยันฝึกซ้อม “ค่ะ บอสอีกไม่กี่วันเจสก็ต้องแสดงแล้ว เจสอยากทำให้ดีที่สุดค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ” เจสสิก้าเอ่ยก่อนเดินเข้าห้องซ้อมไป “ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ นะ ยัยเจส ตั้งใจซ้อมล่ะ ไว้จบงานพี่จะจัดงานเลี้ยงให้ ทำให้เต็มทีนะ”  “ค่ะบอส” ร่างบางพูดจบก่อนจะปิดประตูห้องซ้อมไป เจสสิกฝึกซ้อมอย่างหนัก อาหารแต่ละมื้อถ้าไม่ได้เพื่อนเธอซื้อไปให้เธอก็ไม่คงจะไม่ได้กิน ระหว่างที่เจสสิก้าอยู่ในห้อง เธอรู้สึกเหมือนมีใครกำลังแอบมองเธออยู่เธอหันไปรอบๆ ห้องก็ไม่เห็นมีใคร สักพักเธอก็ได้ยินเสียง มันเป็นเหมือนเสียงคนเดินอยู่รอบห้องของเธอ แถมยังมีเสียงหัวเราะเล็กๆ ดังขึ้นเป็นช่วงๆ เธอคิดว่าอาจจะเป็นลูกของแม่บ้านที่บริษัท เพราะช่วงหลังๆ มานี้เธอเห็นแม่บ้านจูงเด็กมาทำงานบ่อยๆ คงจะเป็นลูกของเขา เธอกลับไปตั้งใจฝึกซ้อมต่อกว่าจะออกมาจากห้องก็เกือบเที่ยงคืน 14 กรกฎาคม 2017 เวลา 08.40 น.  ณ คอนโดแห่งหนึ่ง “แม่จ๋า.. นิต้าอยากเกิดแล้วนะแม่ พ่อจ๋าก็ไม่บอกชอบแม่จ๋าสักที รออะไรอยู่ก็ไม่รู้” เสียงพึมพำดังขึ้น “แม่จ๋าชื่อเจส พ่อจ๋าชื่อไค นิต้าชื่อนิต้า ไม่เห็นคล้องจองกันเลย” พูดจบก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้นเบาๆ เป็นเสียงที่ดูมีความสุขยิ่งนัก  “นิต้าอยากกอดแม่จ๋า พ่อจ๋าด้วยนิต้าก็อยากกอดพ่อจ๋า”  “นิต้าไปก่อนนะจ๊ะแม่ สู้ๆ นะจ๊ะ”  “นิต้า.. อีกแล้วเหรอเรียกเราว่าแม่อีกแล้ว เดี๋ยวนะ จะเจอพ่อเหรอ พ่อชื่อไคเหรอ” พูดจบเธอก็นั่งนึก เพราะเพิ่งตื่นจากความฝัน “ไค..ไอ้ไค คนนั้นเนี่ยนะ จะมาเป็นพ่อของนิต้า” เธอตกใจไม่น้อยที่รู้ว่าคนที่จะมาเป็นพ่อของลูกเธอคือคนที่เธอไม่อยากที่จะเข้าใกล้เลย เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็หมอนั่นชอบแกล้ง ชอบกวนประสาทเธอเป็นประจำ “บ้า ไม่ใช่หรอก ฉันจะมีลูกและมีผั...สามีเหรอ ไม่มีทาง เฮ้อ หลังจบงานนะฉันจะพักร่างไปสักเดือนให้หายเหนื่อยเลยคอยดู” เจสสิก้าไม่เชื่อเท่าไหร่กับสิ่งที่นิต้าพูด เธอยังไม่รู้เลยว่านิต้ามีจริงมั้ย เธออาจจะแค่ทำงานหนักไปจริงๆ   16 กรกฎาคม 2017 เวลา 19.50 น.  ณ คอนเสิร์ต  กรี๊ด! อร้าย! เจสสิก้า!! ขณะนี้กำลังจะถึงเวลาที่ศิลปินชื่อดังที่มากไปด้วยความสามารถอย่าง เจสสิก้า จะแสดงคอนเสิร์ตบนเวทีที่มีผู้คนรอให้กำลังใจเธอมากมายอีกเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น พวกเขาก็จะได้พบกับเธอแล้ว... “แก ดูเจสสิก้าดิ สวยเนอะ” “เออ ฉันก็ว่างั้นแหละ”  “แต่ได้ข่าวว่านางหยิ่งใช่ย่อย”  “จริงดิ” คนสองคนกำลังคุยกันอยู่ให้ห้องน้ำหญิงในค่ายเพลงค่ายหนึ่ง เรื่องของ เจสสิก้า นักร้องสาวเสียงดี เต้นเก่ง ดนตรีก็เล่นได้เรียกว่า เพอร์เฟค แต่ใครจะรู้ว่าเธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ต้องการทำตามความฝันของตัวเอง  “หึ สนุกกันมากไหมจ๊ะ นินทาคนอื่นเขาหน่ะ” ทันใดนั้นสาวเจ้าของเรื่องก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา เมื่อได้ยินคนอื่นว่าตัวเอง คนอย่างเจสสิก้า มีหรือจะทน  “เอ่อ คุณเจส” สองคนหน้าเหวอไปเลย ทำตัวไม่ถูกไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว “งานการก็มีทำ ทำไมไม่ไปทำหน้าที่ของตัวเอง เอาแต่มานินทาคนอื่น ถ้ายังไม่ไปฉันจะไปบอกให้พี่โบกี้ ไล่พวกเธอออก” เจสสิก้าเอ่ยพร้อมๆกับยืนในท่ากอดอกด้วยท่าทางเป็นต่อกว่าสาวๆพวกนั้น “ขอโทษค่ะคุณเจส พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ อย่าบอกคุณโบกี้นะคะ” พูดจบก็วิ่งแจ้นกันไปเลย  เจสสิก้ายังอดขำไม่ได้ ที่จริงเธอไม่อยากจะดุพนักงานของบริษัทที่เธอมาขอเช่าสถานที่ในการจัดแสดงโชว์ของเธอนักหรอก เพราะยังไงพวกเขาก็เป็นคนของ โบกี้ ลูกพี่ลูกน้องของเธอเอง แต่ก็จริงอย่างที่สองสาวนั้นพูด เธอเป็นคนนิ่งๆ เข้าขั้นหยิ่งเลยก็ว่าได้ แต่เธอจะเป็นเฉพาะกับคนที่เธอไม่สนิทเท่านั้นแหละ เวลาที่เจสสิก้าอยู่กับเพื่อนสนิทหรือครอบครัว เธอก็จะเป็นอีกคนหนึ่งเลย เธอร่าเริง ถึงไหนถึงกัน รักเพื่อนและครอบครัวมาก 20.01 น. บนเวที “ ท่านผู้ชมทุกท่าน พร้อมที่จะเจอกับเจสสิก้ากันรึยังคะ ถ้าพร้อมแล้วขอเสียงปรบมือให้เจสสิก้าด้วยค่ะขอเสียงให้คุณเจสสิก้าด้วยนะคะ” พิธีกรสาวเอ่ยก่อนที่แสงๆฟจากสปอร์ตไลต์จะส่องไปยังร่างบางที่ค่อยๆเดินขึ้นมาบนเวที “วู้วว เจสสิก้า อร้ายย!!!”  “สวัสดีนะคะทุกคน เจสสิก้าค่า ถ้าพร้อมแล้วเรามาเริ่มกันเลย”  วินาทีที่เริ่มต้นขึ้นหลังจากสิ้นสุดเสียงเธอรู้สึกได้ว่า มันช่างวิเศษอะไรอย่างนี้ เธอสนุกไปกับการร้องเพลง ถึงจะเต้นผิดจังหวะเพราะเธอปล่อยร่างกายไปตามอารมณ์ก็ตาม เธอทำให้คนอื่นมีความสุขไปกับเพลงของเธอ แค่นี้เธอก็มีความสุขแล้ว  22.30 น. หลังเวที  “ขอบคุณมากๆ นะคะทุกคน ขอบคุณที่ทำงานกันอย่างหนัก แต่อย่าพึ่งหมดแรงกันนะคะ คืนนี้ยังอีกยาวไกล” ใช่ คืนนี้ยังอีกยาวไกล เพราะอีธาน เจ้านายสุดโหดของเธอจะจัดปาร์ตี้เลี้ยงฉลองกันที่บริษัท เนื่องในโอกาสที่คอนเสิร์ตของเธอไปมาครบทั้งสิบเจ็ดประเทศแล้ว  “เอาล่ะ ทุกคนเต็มตัวกันให้พร้อม อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันที่บริษัทนะ” นี่เป็นเสียงคำสั่งจากเจ้านายที่ลูกน้องทุกคนไม่รู้สึกอึดอัดหรือเกรงกลัวเหมือนที่พามา เป็นเสียงที่น่าฟังที่สุด “ค่ะ / ครับ”  หลังจากที่ทุกคนเริ่มแยกย้ายเก็บของ เก็บสัมภาระของตัวเอง เจสสิก้าก็เช่นเดียวกัน เธอเดินแยกออกมาเก็บของเปลี่ยนชุด ที่เธอเตรียมมาจากบ้านเพื่องานในค่ำคืนนี้ร่างบางเปลี่ยนจากชุดการแสดงเป็นชุดสีขาวเสื้อครอปแขนกุดคุลมด้วยเสื้อสูทสีขาว กางเกงขาสั้นสีขาว ที่เข้ารูปกับตัวเธอพอดีเรียกได้ว่าขาวทั้งตัวยกเว้นผมของเธอที่ดำสนิทที่ตอนนี้ถูกปล่อยให้พริ้วไสวอยู่กลางหลังของเธอ แถมยังใส่รองเท้าส้นสูงสีขาวครีมเพิ่มความสูงให้เธอไปอีกจากที่สูงหนึ่งร้อยหกสิบสามเซนติเมตรเป็นหนึ่งร้อยหกสิบแปดเซนติเมตร