Chapter 2

1614 Words

22.59 น. ณ บริษัท รถหรูสีขาวได้เคลื่อนตัวมาจอดอยู่หน้าบริษัทอย่างช้าๆ เจสสิก้ามาถึงก่อนเวลา เธอเลยนั่งรอในรถให้เพื่อนๆ ของเธอมาก่อนถึงจะเข้าไป ทันใดนั้นเธอเห็นเงาดำๆ อยู่ตรงพุ่มไม้ จนทำให้กิ่งไม้สั่นไหว “ใครน่ะ” เธอลดกระจกลงและตะโกนถามไป ...ไม่มีเสียงตอบกลับ แต่พอเธอหันกลับมาที่ฝั่งข้างคนขับ เธอก็ต้องตกใจเมื่อพบกับ....ไค “เฮ้ย ไอ้บ้าไค ใครอนุญาตให้แกขึ้นมาบนรถฉันฮะ!!? ออกไปเลยนะ” “ไม่ออก อยากให้ออกก็พูดดีๆ ก่อนสิ” พูดจบไคก็แลบลิ้นปลิ้นตาใส่เจสสิก้า ยิ่งเพิ่มความโมโหของเธอเข้าไปใหญ่ “นี่!! ฝันไปเถอะ และอย่ามาทำหน้ากวน..ประสาทนะ ฉันไม่ชอบ” เจสสิก้าเอ่ยพร้อมกับทำหน้าบึ้งตึงใส่ชายหนุ่มที่ชอบมายั่วโมโหเธอเสียจริงๆ “โอ๋ๆ ไม่ชอบเหรอครับ คุณหนูเจส ทำยังไงดีล่ะ ฉันเป็นพวกยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุด้วยสิ เรื่องนี่แกก็น่าจะรู้ดี” ยิ่งพูดก็เหมือนยิ่งทำอย่างที่ตานั้นพูดจริงๆ และเธอเองก็รู้ดีเสียด้วย เจสสิก้ากับไครู้จักกันตอนที่มาทำงานที่บริษัทใหม่ๆ ไคเองก็เป็นนักร้อง แต่เพราะเขาชอบแกล้งเธออยู่เป็นประจำ เจสสิก้าเลยไม่ค่อยชอบไปอยู่ใกล้ หรือสุงสิงอะไรกับเขาสักเท่าไหร่ นอกจากเรื่องที่จำเป็นจริงๆ อย่างวันนี้ อยู่บริษัทเดียวกันการที่ทางบริษัทมีงานเลี้ยงถ้าไม่เจอกันก็ออกจะแปลกๆ หน่อย “ไอ้ไค! ฉันจะทนไม่ไหวแล้วนะ แกไม่ออกใช่มั้ย ได้งั้นฉันไปเอง” เพื่อนของเธอส่งข้อความมาว่ารออยู่ข้างในแล้ว เธอจึงได้โอกาสออกห่างจากเขา พูดจบสาวเจ้าก็เดินลงจากรถและปิดประตูไป ทิ้งให้เขานั่งหน้าเหวออยู่บนรถคนเดียว หลังจากตั้งสติได้ไคก็รีบออกมาจากรถทันทีและตามเธอเข้าไปในงาน “เจส.. ทำไมแกแต่งตัวแบบนี้ล่ะ” เขาถามหลังจากที่เธอเดินใกล้จะถึงประตูทางเข้า ตรงนั้นมีแสงพอที่จะเห็นเรือนร่างของสาวเจ้าเขาแทบอยากจะถอดเสื้อเชิ้ตสีดำที่เขาใส่ไปคลุมเธอทั้งตัวก็หล่อนเล่นใส่โป๊ทั้งท่อนบนท่อนล่างถึงจะมีสูทอยู่แล้วก็เถอะแบบนี้เขาก็อดเป็นห่วงไม่ได้กลัวจะมีหนุ่มๆ ที่ไหนมาแตะต้องเธอ “ทำไมอ่ะ สวยอ่ะดิ ที่หลังชมก็ได้นะไม่มีใครว่าหรอก” พูดจบเจสสิก้าก็อดหัวเราะไม่ได้ เขาน่ะชอบเป็นอย่างนี้อยู่เรื่อยเลย เธอจะแต่งตัวแบบไหนเขาก็ไม่เคยจะถาม แต่ถ้าแต่งสั้น โป๊ วาบๆ หวิวๆ เนี่ยถามจัง 23.10 น. ในห้องจัดเลี้ยง “คนเยอะเหมือนกันแฮะ” เจสสิก้าเปิดประตูเข้ามาในพร้อมกันไค ห้องจัดเลี้ยงที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมายตั้งแต่หลายแผนกอาหารละลานตา เครื่องดื่มมีทั้งแอลกอฮอล์และไม่มีแอลกอฮอล์ ซึ่งแน่นอนคนอย่างเจสสิก้า ต้องเลือกแบบมีแอลกอฮอล์อยู่แล้ว เธอจึงเดินไปหยิบ และมองหาเพื่อนๆ ของเธอ นั้นไงเธอเจอแล้วอยู่ริมสุดของห้อง ไอวา คาร่า ลีโอ นั่งรอเธอยู่ “อ้าวๆ ยังไงคู่นี้ ไหงมาด้วยกันได้ล่ะจ๊ะ” คาร่าทักที่เห็นเจสสิก้ากับไคเดินมาพร้อมกัน “นั้นดิ แกเดินตามฉันมาทำไมเนี่ย ละยังหยิบน้ำมาเหมือนฉันอีก เลียนแบบนะเราอ่ะ” ร่างบางเอ่ยถึงเรื่องน้ำที่เธอเพิ่งจะหยิบมาจากโต๊ะส่วนกลางเมื่อครู่ และเขาเองก็เช่นกัน เครื่องดื่มมีให้เลือกตั้งเยอะตั้งแยะ มาหยิบเหมือนกันทำไมก็ไม่รู้ “ฉันแค่ยังหาเพื่อนฉันไม่เจอเว้ย เลยจะเดินหาดู ไม่ได้ตามแกมาสักหน่อย และน้ำเนี่ยมันก็มีไม่กี่อย่าง หยิบซ้ำกันจะเป็นไรไป อย่าเยอะ!” พูดจบไคทำท่าจะเดินหนีออกแต่ไอวาพูดขึ้นก่อน “นั่งด้วยกันก่อนก็ได้นะไค เพื่อนไคคงยังมาไม่ถึง อย่างน้อยก็ยังมีพวกเราเป็นเพื่อนคุย” สาวผู้เรียบร้อยอ่อนหวานของกลุ่มเอ่ยขึ้น “ใช่มึง นั่งด้วยกันก่อนก็ได้ พวกกูไม่กัดหรอก” ลีโอเสริม “คนอื่นอ่ะไม่กัดกูหรอก แต่บางคนแถวนี้เนี่ยไม่แน่” ไคตอบด้วยสีหน้ากวนประสาทแบบที่เขาชอบทำ “ไอ้ไค” เจสสิก้าสวนกลับไปอย่างทันควัน “เอาหน่าเจส ไคมันนั่งด้วยเถอะ นะๆ ” คาร่าพูดหลังจากเห็นท่าไม่ดี “เออๆ ก็ได้ ฉันเห็นแก่เพื่อนฉันนะ” “ครับๆ คุณหนูเจส” พูดจบไคจึงนั่งลงข้างๆ เจสสิก้าเพราะเหลือเก้าอี้เพียงตัวเดียว หลังจากนั่งดื่มไปสักพักเจสสิก้ารู้สึกว่ามีมือมาวางบนตักของเธอ แต่พอเธอหันไปกลับหายไปเสียแล้ว เธอคิดว่าไคเป็นคนทำจึงต่อว่าเขา “นี่ ไอ้ไค แกเอามือมาวางบนตักฉันได้ไง” “แกว่าอะไรนะ” เพราะเสียงเพลงทำให้เขาได้ยินสิ่งที่เธอพูดไม่ชัด จึงต้องตะโกนใส่เธอ “ฉันถามว่าแกเอามือมาวางบนตักฉันทำไม” เจสสิก้าตะโกนตอบแข่งกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม “ฉันเนี่ยนะ เอามือไปวางบนตักแก” ไคก็เลยจำต้องตะโกนกลับด้วยความงงงวย เขาจะเอามือไปวางไว้บนตักเจสสิก้าทำไม แต่ความจริงถ้าได้เอามือวางบนตักนุ่มๆของหล่อนก็คงจะดีนะ... “ก็ใช่อ่ะดิ ถ้าไม่ใช่แกแล้วจะเป็นผีที่ไหนฮะ” ใช่..ผี..เนี่ยแหละ ‘คิคิ’ นิต้าอดขำไม่ได้ เธอเอามือไปวางบนตัวของเจสสิก้าเอง เธออยากให้พ่อกับแม่ได้พูดคุยกันบ่อยๆ ถึงจะเป็นการพูดคุยแบบ..ไม่ค่อยดีก็ตาม เธอชอบที่จะเห็นพ่อแม่หยอกล้อกัน เธอรู้ดีว่าพ่อของเธอชอบแม่ของเธอขนาดไหน แต่แม่ของเธอเนี่ยสิ ยังไม่รู้ใจตัวเองสักที “มีอะไรกันหรือเปล่า” ไอวาถามหลังเห็นท่าไม่ดี “ก็คุณหนูเจสน่ะสิ มาหาว่าเราไปวางมือบนตักเขา” “ฉันไม่ได้หาว่า แต่แกวางไว้บนตักฉันจริงๆ ” เจสสิก้ายังยืนยันคำเดิม “จะบ้ารึไง มือฉันอยู่บนโต๊ะตลอดจะไปจับขาแกได้ไง” “ก็....” เจสสิก้าจะเถียงแต่คาร่าห้ามเอาไว้ “เอาเถอะแก อย่าทะเลาะกันเลย เอ่อไค นั่นไงเพื่อนแกอยู่โต๊ะนู้นอ่ะ” “จริงด้วย งั้นเราไปก่อนนะไอวาคาร่า กูไปก่อนนะมึง” เขาหันไปบอกลาลีโอเป็นคนสุดท้าย “จริงๆ เลยแกสองคนเนี่ยทะเลาะกันได้ตลอด เดี๋ยวก็รักกันสักวันหรอก ถึงวันนั้นฉันจะขำให้” ลีโอแซวก่อนจะกระดกน้ำในแก้วเข้าปาก ตั้งแต่รู้จักกันมาเขาไม่เคยเห็นหนุ่มสาวสองคนนี้คุยกันดีๆสักครั้ง ถ้าไม่แหย่กันก็ต้องทะเลาะกันจนเป็นเรื่องใหญ่โต จำต้องจับแยกทุกที แต่เขาก็พอจะรู้ว่าภายใต้ความกวนประสาทของเพื่อนรักอย่างไค จริงๆแล้วหมอนั่นก็คงจะแอบชอบเจสสิก้าอยู่แหละ ไม่อย่างนั้นจะคอยกวนคอยแกล้งหญิงสาวทำไม “เหอะ ฝันไปเถอะแก ฉันกับตานั่นอ่ะนะจะ... หืย ไม่อยากจะคิด” เจสสิก้าทำท่าทางขนลุกเธอกับไคเนี่ยนะ “ อ้าววว สาวๆหนุ่มๆ ” อีธานเข้ามาทักกลุ่มเจสสิก้าที่กำลังนั่งดื่มอยู่ “ สวัสดีค่ะ / ครับ บอส ” ทั้งสี่เอ่ยพร้อมกับยกมือไหว้ผู้เป็นนาย “ หวัดดีๆตามสบายนะ วันนี้ไม่เมาไม่กลับ ผมไม่กวนล่ะ ” อีธานพูดก่อนจะปล่อยให้พวกเขาสนุกกันตามสบาย “ ค่า / ค้าบบ ” 02.15 น. “แกฉันง่วงแล้วว่ะ” คาร่าพูดขึ้น ท่าทางดูจะไม่ไหวเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เข้าปากไปหลายแก้ว “เออ ฉันก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันว่ะ เจสแกอะ” ลีโอเสริมด้วยท่าทางของเขาที่ไม่ต่างไปจากคาร่า “ฉันยังไหวแกพวกแกกลับก่อนเลยก็ได้ ฉันว่าจะนั่งอีกสักพักอะ พรุ่งนี้ไม่มีงานด้วย” “แต่ว่า..” “ฉันไหว แค่นี้สบายมาก พวกแกกลับเถอะพาวากลับไปด้วยล่ะ ขับรถดีๆ” เจสสิก้ายืนยันคำเดิม เธอยังมีสติดีอยู่...จริงๆ “โอเคๆ แกงั้นถึงบ้านแล้วโทรมาบอกฉันด้วยนะ” “โอเคๆ ” เจสสิก้ารับคำเพื่อนสาวที่สนิทที่สุด ‘ คาร่า ’ ก่อนจะนั่งดื่มด่ำกับเสียงเพลงต่อ โดยที่หน้าของเธอเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ หญิงสาวมองไปรอบๆ ทุกคนต่างสนุกสนาน ก่อนที่เธอจะเหลือบไปเห็นเงาบางอย่างอยู่หลังกำแพงทางที่จะไปห้องน้ำ เจสสิก้ามองแล้วมองอีก เธอคิดว่าต้องเป็นคนที่แอบดูเธอวันที่เธอซ้อมแน่ๆ เธอจึงตามไป เธอลุกขึ้นห้องน้ำห่างจากโต๊ะเธออยู่พอสมควร แต่แล้วเธอก็รู้สึกวิงเวียนคงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ประจบกับการพักผ่อนน้อยของเธอ “คิคิ” เจสสิก้าได้ยินเสียงเด็กผู้หญิง แล้วจู่ๆ ภาพก็ตัดไป

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more