Punished by a Devil Boss

Chapter 8 Beg

STEPHANIE

Sinubukan kong makawala sa kanya, pero hindi ko magawa dahil mahigpit ang pagkakahawak niya sa batok ko. Ayaw rin niyang pakawalan ang labi ko. Nakapaikot pa ang isang kamay niya sa baywang ko, kaya kahit ano ang gawin ko ay hindi ako makawala. Ngayon ako nagsisi na nagawa ko pang maging concern sa kanya, tapos ito ang makukuha kong kapalit.

Nanlaki ang mata ko nang walang kahirap-hirap niyang pinasok ang dila sa loob ng bibig ko. Ilang segundo akong hindi nakahuma habang ramdam kong nagsisimula na mag-explore ang dila niya sa loob ng bibig ko. Nang bumalik ako sa katinuan, tumingin ako sa kanya. Nakapikit siya, na para bang nilalasap ang bawat lapat ng labi niya sa labi ko. Biglang may naglaro na kademonyohan sa utak ko, at kapag hindi ko ginawa, baka kung saan humantong ang tagpong ito.

Pumikit ako at kinagat ang dila niya. Ilang sandali lang ay malakas na daing na niya ang maririnig sa loob ng cabin.

“f**k!” daing niya at tinulak ako.

Nahulog ako sa sofa at napasalampak ng upo sa sahig, saka mariing napapikit nang tumama ang ulo ko, kasabay nito ay narinig kong muli ang impit niyang daing. Pagmulat ko ng mata, napatingin agad ako sa kanya dahil halos gahibla na lang ang layo ng mukha niya sa akin.

Nakaluhod siya habang nakatukod ang isang kamay niya sa sahig. Hanggang sa napatingin ako sa gilid ko. Hindi ako nakahuma nang makita kong nakatukod ang isang kamay niya sa kanto ng glass table. Saka ko lang napagtanto, na kaya siya napadaing ulit ay dahil prinotektaha niyang ‘wag tumama ang ulo ko sa kanto ng glass table dahil ginawa niyang panangga ang kamay niya.

Nakagat ko ang ibabang labi ko. Pagkatapos ng ginawa ko sa kanya, nagawa pa niya akong protektahan.

“A-ano bang ginagawa mo, Mr. Caivano? Bakit mo ako hinalikan?” Natigilan ako sa tanong ko. Huli na para bawiin ko.

Tinanggal niya ang kamay sa kanto ng glass table at nilapit pa ang mukha sa akin. “Why can’t I kiss you? Will someone get mad if I kiss you, hmm?” tila nang-aakit niyang sabi habang titig na titig sa akin. Hanggang sa napapitlag ako nang hinawakan niya ang hita ko. Naramdaman kong pinisil niya ito. Napatitig na lang ako sa madilim niyang mukha. “Did my grandpa tell you not to kiss anyone, even his own grandchild? O baka kaya si Lolo lang ang gusto mong huma—”

Mabilis na umigkas ang palad ko sa pisngi niya. Tumagilid ang mukha niya, pero hindi ko man lang nakitang nasaktan siya. Sa halip, ngumisi pa siya at pagak na tumawa.

“Dinala mo ba ako dito para lang insultuhin at husgahan? Binitawan na kita, pero nagpumilit kang ako ang mag-interview sa ‘yo, which in the first place, umayaw na ako. Huwag mo akong husgahan dahil hindi mo alam ang buong pagkatao ko!” Tinulak ko siya, pero hinawakan niya ang kamay ko para pigilan ako.

Pilit kong tinatanggal ang kamay niya sa palapulsuhan ko, pero lalo lang humigpit ang hawak niya dito. Hanggang sa napunta ang lahat ng bigat ng katawan niya sa akin, kaya napahiga ako sa sahig. Hindi siya nag-aksaya ng oras dahil mabilis siyang pumuwesto sa ibabaw ko. Hanggang sa dalawang kamay ko na ang hawak niya at mabilis itong dinala sa taas ng ulo ko.

“Bitawan mo ‘ko!”

“No!” Natigilan ako sa dahil tumaas na ang boses niya. Wala akong nagawa kundi nakatitig na lang ako sa kanya. “Sigurado kang hindi kita kilala?”

Napalunok ako dahil parang may ideya siya kung sino ako. Napangiwi ako nang humigpit pa lalo ang hawak niya sa palapulsuhan ko. Parang dinaan niya ang gigil sa akin sa higpit ng hawak niya sa kamay ko.

“N-nasasaktan ako…” sabi ko para kahit paano ay mahimasmasan siya. Pero sa halip na luwagan niya, lalo lang niyang hinigpitan ang hawak sa akin. Parang pinaramdam niya sa akin na wala siyang pakialam kahit masaktan ako.

“Ikaw na rin ang may sabi na hindi ko kilala ang buong pagkatao mo, pero heto ka, pumasok ka sa buhay ng lolo ko. He’s strict, dangerous, a feared man—yet that’s not the man I see now. He’s like a tiger that has turned soft into a house cat. What did you do to my grandfather? Tell me, what did you do!”

“Wala akong ginawa sa kanya. Tinulungan ko lang siya!” mabilis na sagot ko. Nagsalubong ang kilay niya. He looks confused, like he still has no idea why Sir Don and I are close.

Pumalatak siya at nakakalokong ngumiti sa akin. Hindi siya naniniwala sa sinabi ko. Mayamaya lang ay bumaba ang mata niya. Napasinghap ako nang dinala niya ang kamay sa butones ng kulay itim niyang long sleeve na suot ko, saka tinanggal ang pagkakabutones nito. Nagkaroon agad ako ng ideya sa posible niyang gawin. Ito ang sinuot ko dahil hindi masyadong nakikita ang katawan ko, pero ano pa ang saysay ng itim na kulay kung huhubaran din naman pala niya ako?

“Bibigyan kita ng pagpipilian, Miss Dizon. Sige, hindi na ako magpapa-interview sa ‘yo at bukas na bukas din ay babalik na tayo. Magpapa-interview na rin ako sa kaibigan mo, and I won’t interfere with your relationship with my grandfather anymore, but on one condition…” sabi niya habang nakatuon ang atensyon sa pagtanggal ng butones ng suot ko. Matutuwa na sana ako sa unang mga sinabi niya, pero hindi na natuloy dahil may kondisyon pala siya. Umangat siya ng tingin sa akin. “Be mine, Stephanie Jane.”

Napatitig ako sa kanya nang marinig ang kondisyon niya. Nang makabawi, binato ko siya ng matalim na tingin. “Binigyan mo ako ng pagpipilian, na akala mo ay papabor sa ‘yo. Pwes, nagkakamali ka, dahil mas pipiliin kong magtagal dito hanggang linggo kaysa maging pag-aari mo!” diretsong sabi ko. Akala siguro niya ay mahuhulog ako sa patibong niya.

Kumunot ang noo ko ng ngumisi siya, na parang may sinabi akong nagustuhan niya.

“That’s fine with me. Mas gusto ko ang pinili mo.” Napasinghap ako ng nagpatuloy siya sa ginagawa niya. “Sa dalawang araw na natitira, marami na tayong magagawa,” makahulugan niyang sabi, dahilan ng panlalaki ng mga mata ko.

“A-anong ibig mong sabihin?”

Muli siyang nag-angat ng tingin sa akin. Napalunok ako nang makita ang namumungay niyang mga mata.

“Maraming bagay ang hindi kayang gawin ng lolo ko dahil sa edad niya, pero kaya kong gawin ito dahil mas bata ako sa kanya, Miss Dizon. You’ll see the difference once we’re finished.”

“Bastos!” Sinubukan kong magpumiglas, pero napangiwi lang ako dahil hinigpitan na naman niya ang hawak sa palapulsuhan ko. “Huwag mong lagyan ng malisya ang pagiging malapit namin ng lolo mo. Magkaibigan lang kami. Ang taas ng respeto ko kay Sir Don. Hindi ko akalain na pinag-iisipan mo ng masama ang lolo mo. Ang dumi ng utak mo!” Nauubusan na ako ng pasensya sa kanya. Kapag hindi ako nakapagpigil, sasabihin ko lahat kay Sir Don ang ginawa niya sa akin. Wala na akong pakialam kahit magtalo pa silang dalawa, basta masabi ko lang ang lahat ng panghuhusga niya sa akin.

Nagtayuan ang balahibo ko sa katawan nang ngumisi siya. Parang kahit ano ang sabihin kong paliwanag ay sarado ang utak niya. Bumabang muli ang mata niya. Nagpumiglas ulit ako nang tuluyan na niyang natanggal ang lahat ng butones sa suot ko, pero bigo pa rin akong makawala. Muli siyang nag-angat ng tingin sa akin. Sa pagkakataong ito, pinaningkitan na niya ako ng mata, indikasyon ng pagkaubos na rin ng pasensya niya.

“Do you really think I’ll believe that? Hindi ako katulad ng lolo ko na madali mong nauto, Miss Dizon. Isa lang ang gusto kong marinig sa ‘yo at ititigil ko ito.” Mariin kong pinaglapat ang labi ko nang nilihis niya ang damit, kaya tumambad na sa mga mata niya ang dibdib ko. Mayamaya lang ay dahan-dahan niyang pinasadahan ng kanyang mga daliri ang pisngi ng dibdib ko, pababa sa puson ko. Nang binalik niya ang tingin sa akin, wala ng emosyon ang mga mata niya. “Be my woman, Stephanie Jane, at kakalimutan ko ang lahat ng alam ko tungkol sa ‘yo.” matigas niyang sabi. No begging — just a straight command. Pero ang huling sinabi niya ang nagpabagabag sa akin. Ano ang alam niya tungkol sa akin?

“N-no…” Bigla akong nanghina, kaya parang binukong ko na lang ang sinabi ko. His touch… His tone… it was like… “S-stop. P-please, stop…'” pakiusap ko, pero iba ang response ng katawan ko. Ilang sandali pa ay napunta na ang kamay niya sa hita ko. Mayamaya lang ay pinaghiwalay niya ito, kaya ngayon ay nasa pagitan na siya ng dalawang hita ko.

Mariin kong kinagat ang ibabang labi ko nang unti-unti niyang pinasok ang kamay sa boxer short niya na suot ko. Napasinghap at pumikit na lang ako nang dumampi ang daliri niya sa p********e ko. Napamulat ako nang maramdaman ko ang mainit na buga ng kanyang hininga sa mukha ko. Nahigit ko ang hininga ko dahil ang lapit na ng mukha niya sa akin.

“Sige, ganito na lang. Just forget what I said—but you'll let me do what I want to your body.”

Tumaas ang sulok ng labi ko. Matapang ko siyang tinitigan. Hindi ako makapaniwala na kaharap ko ang taong walang iniisip kundi ang sarili lang niya.

“Nababaliw ka na, Mr. Caivano. Ginigipit mo ang isang taong walang kalaban-laban sa ‘yo. Ang lungkot siguro ng buhay mo, ano?”

Pilyo siyang ngumiti. Marahan akong napasinghap nang pinasadahan ng isang daliri niya ang hiyas ko.

“Let’s say, malungkot ang buhay ko. Baka kaya nakilala kita dahil ikaw ang magpapasaya sa akin?”

Napaawang ang labi ko sa huli niyang sinabi. Kung wala kami sa ganitomg sitwasyon, iisipin ko na iba ang kahulugan ng sinabi niya. Pero napagtanto kong sagot lang din niya ito sa huling sinabi ko.

“P-please, Mr. Caivano, stop this nonsense. Mas lalo lang hindi maaayos ang relasyon natin kung ganito ka sa akin. Ayusin na natin ‘to,” pakiusap ko. Ako na ang unang sumuko dahil hindi ito matatapos kung walang magbaba ng pride. “Umm, s-stop…” Mariin kong pinikit ang mga mata ko at hindi ko na napigilang umungol nang kalikutin na ng daliri niya ang kuntil ko.

“We’re just getting started, Miss Dizon. First, I want to satisfy you.”

Nagmulat ako ng mata nang marinig ang sinabi niya. Susubukan ko pa rin makiusap. “N-nakikiusap ako, Mr. Caivano. I-itigil mo ‘to,” muli kong pakiusap. Ngunit sa halip na pakinggan ako, nagpatuloy siya sa ginagawa niya.

Mariin ko na lang pinaglapat ang labi ko upang pigilan na magpakawala ng ungol nang muli niyang pasadahan ang namamasa ko ng p********e. Ayokong bigyan siya ng dahilan para magpatuloy siya kahit iba na ang dulot nito sa katawan ko. Unti-unti nang kumakalat ang init sa katawan ko, at kapag nagpatuloy siya, baka tuluyan na akong ipagkanulo ng sarili kong katawan.

“It’s Allen, SJ. Beg me and say my name... then I’ll stop. Pero depende sa pakiusap mo. Kapag hindi mo ako nakumbinsi sa pakiusap mo, magpapatuloy ako. Now, start begging,” he growled huskily, his tone sharp with command.

Pati pakiusap, kailangan ko pang gawin ng maayos para lang huminto siya. Saan na ako lulugar?