เรื่องนี้พระเอกเป็นพวกชอบวิ่ง ตอนแรกวิ่งหนี ตอนหลังวิ่งชนจนมดลูกน้องแทบอักเสบ ฝากติดตามเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยค่ะ เลิฟ เลิฟ แล้วก็สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้านะคะ ขอให้ทุกท่านมีแต่ความสุข ตลอดปีใหม่ที่จะมาถึงเลยค่ะ รวยๆ เฮง เฮง กันถ้วนหน้านะคะ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "พี่วิศ... ทำไมพี่เปลี่ยนไปแบบนี้คะ... อื้อ... อย่าทำแบบนี้สิคะ... " แม้จะพยายามขัดขืน แต่เสียงก็แผ่วเบา และอ่อนแรงเหลือเกิน "แล้วชอบพี่แบบนี้ไหมล่ะครับ... อืมม หอมจัง" ปลายจมูกของเขาซุกไซ้อยู่ที่ลำคอ ในขณะที่ฝ่ามืออบอุ่นลูบไล้ซุกซน "พี่ชอบก้นของเธอจัง นุ่มนิ่มมาก" "พี่วิศ..." "และพี่ก็ชอบเสียงครางของเธอด้วย ฟังแล้วยิ่งมีอารมณ์..." เขาเงยหน้าขึ้นจากลำคอของหล่อนที่ดูดเม้มจนแดงช้ำ ดวงตาสบประสานกัน ก่อนที่ปากหยักสวยจะแนบชิดลงมาหา เขาจูบเบาๆ หนึ่งครั้ง ก่อนจะกระซิบเสียงแปร่งพร่า "ให้พี่เอานะ... พี่หิว..."

เพราะแอบรักจึงยอมทุกอย่าง ยอมแม้กระทั่งเป็นคนในความลับ อยู่เงียบๆ ในเงามืดชั่วนิรันดร์ กฎของเขาก็คือ มีอะไรกัน นอนด้วยกัน สนุกกัน แต่ห้ามบอกใคร ห้ามให้ใครรู้ว่ามีความสัมพันธ์กันแบบไหน ในที่ทำงานเขาคือท่านประธาน และเธอก็คือพนักงานคนหนึ่งในบริษัทเท่านั้น เมื่อเจอกันก็ทักทายกันบ้างแบบเจ้านายกับลูกน้อง ห้ามแสดงท่าทางหรือแสดงความเป็นเจ้าของ ห้ามโพสต์สถานะในโซเชียล แม้จะไปเที่ยวด้วยกัน ไปถึงไหนต่อไหนด้วยกันก็แล้วแต่ห้ามเปิดเผยทั้งนั้น ซึ่งด้วยความรักที่มีต่อเขา ทำให้เธอตกลงยอมเป็น คนในความลับของเขาอย่างเต็มใจ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "มามี๊ขา..." วชิรวัฒน์มองเด็กหญิงตัวน้อยที่อายุน่าจะไม่ถึงสามขวบวิ่งเข้ามาสวมกอดฟาริดาด้วยความประหลาดใจและตกใจในเวลาเดียวกัน เขามองใบหน้ากลมๆ ของเด็กหญิงคนนั้น สลับกับใบหน้าของฟาริดา ซึ่งก็พบว่าหญิงสาวกำลังหน้าซีดเผือดไร้สีเลือด "นี่มันอะไรกัน น้องฟาง... เด็กคนนี้... เป็น..." เขายังพูดไม่ทันจบ ฟาริดาก็ดันร่างของเด็กหญิงไปไว้ด้านหลัง ก่อนจะตอบเขาด้วยสุ่มเสียงดังฟังชัด "ลูกสาวของฟางเองค่ะ" วชิรวัฒน์ถึงกับอึ้ง เขาหันไปมองสบตากับอภิวัฒน์ ก็พบว่าเลขาฯ หนุ่มก็อึ้งไม่ต่างกัน หลังจากตั้งสติอยู่ชั่ววินาที เขาก็หันกลับมาจ้องหน้าฟาริดาเขม็ง "เด็กคนนี้เป็นลูกของใครครับ" เขาพยายามที่จะถามเสียงสุภาพ ทั้งๆ ที่ภายในในเต็มไปด้วยเพลิงไฟกัลป์ เพราะอย่างนี้เองเหรอ ฟาริดาถึงได้หนีจากเขาไป เพราะหล่อนท้อง... แล้วหล่อนท้องกับใครล่ะ นอกจากเขาแล้ว หล่อนยังแอบมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นอีกอย่างนั้นเหรอ บ้าชิบ! นี่หล่อนกำลังจะทำให้เขาโมโหจนเป็นบ้าอยู่แล้วนะ! "ลูกของใครก็ช่างเถอะค่ะ แต่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพี่โรมแน่นอน"

ปากของลมทะเลบอกว่าเกลียดชัง แต่มือของเขากลับหยุดแตะต้องแม่สาวใช้เนื้อสาวคนนี้ไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว หึ เธอมันก็แค่ สาวใช้บนเตียง ที่ฉันจะมาหาตอนอยากมีเซ็กซ์เท่านั้นแหละ!!! +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ปากบอกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันก็แค่เซ็กซ์ แต่ลมทะเลก็บุกเข้าไปในห้องนอนของสกาวเดือนทุกคืน คืนนี้ก็เช่นกัน... เขากำลังตั้งหน้าตั้งตากลืนกินหัวนมสีหวานจากเต้าของสกาวเดือนอย่างตะกรุมตะกราม แม้เมื่อวานจะเอาหล่อนจนฟ้าสาง แต่คืนนี้ก็ยังคงหิวกระหายในรสสวาทของหล่อนเหมือนเดิม ดูเถอะ แค่ร้องคราง ทำไมหล่อนจะต้องครวญครางให้เสียงหวานขนาดนี้ด้วย แค่ได้ยินเสียงครางของหล่อน ร่างกายที่ร้อนเหมือนถูกไฟแผดเผาอยู่แล้วก็ยิ่งแทบมอดไหม้แหลกเป็นจุล "ทำไมเธอน่าเอาแบบนี้ สกาวเดือน..."

“นั่น... อะไรคะ” “ใบหย่า เซ็นซะ แล้วเธอจะได้เงินสิบล้านบาทตามที่ฉันเคยสัญญาไว้” “หย่า.. เหรอคะ” “ใช่ ทำไม เราตกลงกันแล้วนี่ หรือว่าเธอต้องการเงินเพิ่ม” “มะ ไม่ใช่ค่ะ” “ถ้าไม่ใช่ ก็รีบเซ็นซะ ฉันจะได้ส่งให้กับทนายของฉัน เราสองคนจะได้เป็นอิสระจากกันเสียที” “เรา... ยังไม่หย่ากันไม่ได้เหรอคะ” “ทำไม เธอจะยื้อเวลาอยู่ด้วยกันอีกทำไม เราไม่ได้รักกันลืมไปแล้วหรือไง” “คือ...” “หรือว่าเธอยังไม่อิ่มเซ็กซ์ของฉันล่ะ” “มะ ไม่ใช่ค่ะ ดา...” “ความจริงฉันก็รู้อยู่เต็มอกนะว่าเธอน่ะติดใจเซ็กของฉันแค่ไหน งั้นเรามาทำกันอีกสักครั้ง ฉันจะทำให้เธออิ่มแปล้ จะได้ไม่โยกโย้ที่จะไม่เซ็นใบหย่าอีก”

ปากของก้านแก้วหวานเหมือนน้ำผึ้ง ผิวของหล่อนเนียนนุ่ม หอมละมุนดังบุปผางาม ร่างกายที่เขาเคยปรามาสว่ายังเป็นเด็กกะโปโล กลับอวบอัดเต่งตึงเต็มไม้ล้นมืออย่างไม่น่าเชื่อ หล่อนทำให้เขาไร้สติ ทำให้เขาถูกความหื่นกระหายครอบงำจนมืดมิด และเขาก็ไม่สามารถที่จะหยุดยั้งอะไรได้อีกแล้ว ต้นขาอวบของหล่อนถูกเขาแยกให้กว้างออกจากกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้จะใช้ลิ้นปาดเลียหล่อนเหมือนครั้งก่อนหน้า แต่เขากำลังจะสอดชำแรกเข้าไปในกายสาว เขาจะโยกคลึง เคลื่อนไหวให้ล้ำลึก ให้ความร้อนฉ่าหิวกระหายที่กำลังเข่นฆ่าอยู่ในกายหนุ่มตอนนี้มันทุเลาลงสักที

ในสายตาคนอื่น เขาคือพี่ชายที่แสนดี แต่ในความเป็นจริงแล้ว เขาคือสามีที่แสนร้าย ซาตาน ป่าเถื่อน โหด หื่น ขยี้ขยำหล่อนทุกค่ำคืนจนแทบไม่มีเรี่ยวแรงตื่นในเช้าวันต่อมา “แก้ว... ขอตัวกลับห้องนะคะ...” หญิงสาวยังพูดไม่ทันจบเขาก็แทรกขึ้นอย่างหงุดหงิด ใช่... เขากำลังหงุดหงิดมาก หงุดหงิดที่รู้สึกหวั่นไหวกับดอกแก้วแบบนี้ “จะไปไหนก็เชิญตามสบาย” ดอกแก้วหน้าเศร้า และก็กัดฟันขยับตัวลงจากเตียง แต่เพราะถูกร่วมกันจนอ่อนเพลียมาก ทำให้แข้งขาแทบไม่เหลือแรง “อ๊ะ...” หล่อนล้มลงไปกับพื้นห้อง ภูวดลผุดลุกขึ้นนั่งจะถลาลงไปประคอง แต่แล้วก็หยุดการเคลื่อนไหวนั้นลงกะทันหัน “ซุ่มซ่าม รีบไปให้พ้นหน้าฉันเลยไป” ดอกแก้วคลานไปหยิบชุดนอนของตัวเองที่ถูกโยนเอาไว้บนพื้นห้องมาสวมใส่มือไม้สั่น จากนั้นก็ฝืนใจเดินตัวตรงไปยังประตู “เดี๋ยวก่อน...” หล่อนชะงักงัน ค่อยๆ หมุนร่างกายบอบช้ำกลับไปเผชิญหน้า “ไปซื้อยาคุมฉุกเฉินกินด้วย อย่าให้ไอ้มารหัวขนมันเกิดขึ้นมาได้ล่ะ”

‘สุริยพิศุทธิ์’ ร้อนแรงดุจดวงตะวัน ‘ศศินา’ ซ่อนเร้นดุจจันทร์ข้างแรม เป็นแค่น้องเลี้ยงที่เลื่อนสถานะเป็น ‘เมียเก็บ’ พระจันทร์จะเห็นชัด เมื่ออาทิตย์ลาลับขอบฟ้า ดังนั้น ไม่มีวันที่จันทร์กับตะวันจะได้ครองคู่ +++++++++++++++++ “จันทร์เจ็บนะ!” “เพราะฉันอยากให้เธอเจ็บไง” “จันทร์ไปทำอะไรให้พ่อเลี้ยงอีกคะเนี่ย จันทร์ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ” “ไม่ได้ทำเหรอ อ่อยไอ้เกาหลีนั่นน่ะ ไม่ทำเหรอ!” “อ่อยตรงไหนกันคะ ตรงไหนกันที่จันทร์อ่อย” “ตรงไหนที่เธอไม่อ่อยมากกว่า ฉันเห็นหัวเราะต่อกระซิกกับมัน มองมันสายตาหยาดเยิ้มขนาดนั้น แค่มองเนี่ย เสร็จไปกี่รอบแล้วล่ะ” “พี่ซัน!” “ทำไม! พูดถูกใจดำ อยากจะพามันมาที่นี่ เพราะอยากจะขึ้นขี่กันใช่ไหม” “พี่จะบ้าหรือไง! จันทร์ไม่รู้จักเขา จันทร์เพิ่งรู้จักเขาวันนี้เอง” “วันนี้แล้วไง รู้จักกันวันแรกก็เอากันได้ไม่ใช่เหรอ อย่างเธอ... แค่เขี่ยก็ถลกผ้าขี่แล้ว” “พี่ซัน...” “ถ้าฉันไม่เข้าไปก่อน สงสัยป่านนี้คงขี่กันไปหลายยกแล้วมั้ง อยากมีผัวเป็นอปป้าจนสั่นระริกสิท่า แต่เสียใจ ถ้าผัวไทยยังไม่เบื่อ เธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปขี่ไปขย่มใครทั้งนั้น” ศศินาฟังสิ่งที่เขาด่าว่าโดยที่หล่อนไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลย เพราะไม่ใช่คนแรกหรอกที่มาขายขนมจีบแบบนี้ เพียงแต่จองจุนอาจเป็นคนแรกที่ทำให้สุริยพิศุทธิ์หัวเสีย ‘หัวเสีย’ ศศินาช้อนสายตาขึ้นมองใบหน้าหล่อที่มีแต่ความกราดเกรี้ยวให้กับหล่อน แต่มันเป็นความกราดเกรี้ยวที่ผิดแปลกไปจากทุกครั้ง มันเป็นความร้ายที่มีบางอย่างเป็นชนวน “พี่ซัน... หึงจันทร์เหรอคะ” คำพูดที่โพล่งออกไป คำที่ไม่ทันคิด ไม่ทันไตร่ตรองในสมอง หล่อนก็ต้องได้รับผลของความกราดเกรี้ยวนั้น

ฮันวอล – ‘ภาพนิมิตจะไม่มีวันเป็นจริง ถ้าหัวใจไม่มีความรัก’ ภาพตะวัน – ‘ภาพนิมิตจะไม่มีวันเป็นจริง ห้ามได้เหรอ... พี่ยังห้ามไม่ได้เลย’ ‘ภาพตะวัน’ พ่อเลี้ยงหนุ่ม โสด หล่อเนี้ยบ เจ้าของห้างสรรพสินค้า ผู้หญิงที่เขาจะเอามาเป็นเมียต้องรวย! จะรวยที่ดิน รวยบ้าน รวยคอนโดฯ หรือรวยอสังหาฯ ใดๆ เขาก็ไม่เกี่ยง ขอให้รวยจริงรวยจังก็พอ แต่ไหงว่าที่เมียที่พ่อจัดหาให้ดันมีแต่ตัว แต่ก็ว่าไม่ได้นะ พ่อบอกว่าหล่อนจะมาเสริมดวงร่ำรวย ‘ฮันวอล’ หญิงสาวลูกครึ่งไทย-เกาหลี มีตาทิพย์เป็นความสามารถติดตัวตั้งแต่เกิด ทั้งที่หล่อนไม่อยากมีเลย เพราะการเห็นในสิ่งที่ไม่ควรเห็นทำให้เกิดทุกข์ นั่นทำให้ฮันวอลไม่กลับเมืองไทยมากกว่า 10 ปี แต่เพราะเห็นว่าตัวเองแต่งงานกับผู้ชายหล่อจัดทรงอปป้า แถมเขายังพูดไทย ไม่กลับไทยคงไม่ได้ เพราะเจ้าบ่าวของหล่อนถูกยิง!! หล่อนต้องช่วยเขาให้ได้ จะไม่ปล่อยให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย +++++++++++ ฝ่ามือค่อยๆ ลงน้ำหนักบนเต้าน้อย ปลายนิ้วค่อยๆ คืบคลานขึ้นหาเม็ดจิ๋วแข็งเป็นไตจนฮันวอลผวา ดวงตากลมโตเบิกกว้างมองเขา หล่อนจะหมดทางดิ้นหนีจริงๆ เหรอ “จะบอกดีๆ หรือจะบอกไปครางไป” “อะ! บอกแล้วบอกแล้ว!” “บอกมา” “เอามือออกก่อน” “ไม่ออก จะได้รู้ว่าพูดจริงไหม” พูดจบปลายนิ้วก็เขี่ย “อื้อ...” “บอกมาเดี๋ยวนี้” ฮันวอลกัดปากตัวเองกลั้นทุกความรู้สึกภายใน แต่ไม่มีทางเลือก เพราะนี่อาจเป็นโอกาสเดียวที่จะพ้นไปจากสถานการณ์นี้ “ฮันวอลทำเอง” “ทำอะไร” “อุ๊ย! อย่าเขี่ย!” “ก็บอกมาให้หมดว่าเธอทำอะไร ทำทำไม ทำเพื่ออะไร บอกมา!” “ก็ทำเพื่อพี่ทุกอย่างนั่นแหละ อุ๊ย! อย่าเพิ่งสิ!” ฮันวอลเหมือนเล่าเรื่องซ้ำ เพราะทั้งหมดก็คือขั้นตอนการมาสะเดาะเคราะห์ให้เขา “เธอต้องเปลี่ยนข้าวของเครื่องใช้ของฉันทุกอย่าง” “ใช่ค่ะ” “แล้วทำไมไม่บอกดีๆ ทำไมต้องแอบทำ” “ถ้าบอกดีๆ พี่จะให้ทำเหรอ” น้ำเสียงกระชากน้อยๆ กับดวงตากลมโตมีแววดื้อรั้นตวัดขึ้นมองแทบทำให้ภาพตะวันลืมหายใจ เลือดลมฉีดพล่านจนฮันวอลรู้สึกได้ และดวงตาที่โตอยู่แล้วก็ยิ่งโตขึ้นเมื่อหล่อนสัมผัสได้ถึงไอ้ตัวโตของเขาที่มันอยากจะออกมาโลดแล่นภายนอก “อื้อ... ลุกขึ้นไปเดี๋ยวนี้นะ” “ลุกอยู่” “อื้อ... ไอ้พี่บ้า! ลุกขึ้นไปจากตัวฮันวอล”

‘พ่อเลี้ยงเหนือสมุทร’ ผมยาว หล่อ เซอร์ มีตลาด มีที่ดินเยอะ ‘ขวัญตะวัน’ ร่างเล็กกะทัดรัด หน้าตาจิ้มลิ้ม มีห้างสรรพสินค้า ทั้งคู่น่าจะเป็นกิ่งทองใบหยก เหมาะสมกันทุกประการ ถ้า... เหนือสมุทรจะไม่มีความแค้นที่รอวันสะสาง แต่ช่างปะไร ในเมื่อขวัญตะวันก็มีความรักอัดแน่นในอก +++++ “ทำบ้าอะไรของเธอ!” “แล้วพี่เหนือล่ะทำบ้าอะไร ปากขวัญแตกหมดแล้ว” ขวัญตะวันสาดอารมณ์ใส่ไม่แพ้กัน มือกุมปากที่รับรู้รสเลือดซึมออกมา “ก็ตอบสนองความร่านของเธอไงล่ะ อยากมากนักไม่ใช่เหรอ ก็ต้องเจอเจ็บๆ แบบนี้แหละ ฉันบอกเธอแล้ว ต่อให้แบตรงหน้า ก็กินไม่ลง แต่ถ้าเธอเสี้ยนมากทนไม่ไหว ก็เข้าเมืองไปซื้อกินสิ! ฉันไม่ถือหรอก เพราะไม่เคยถืออยู่แล้ว เข้าใจว่าของเคยกินแล้วไม่ได้กิน คงจะอดอยากปากแห้งน่าดู ไม่ต้องมาทำตัวเป็นเมียใสซื่อ เพื่อรอผัวกลับบ้านมาเอาหรอก อยากตอนไหนก็ตามสบาย” “โอเค! รับแซ่บ! ค่ะพี่เหนือ ถ้าอนุญาตก็จะได้หากินของอร่อยได้เต็มที่หน่อย นี่พี่เหนืออนุญาตเองนะคะ ขวัญไม่ได้ร้องขอ ถึงตอนนั้นจะมาหาว่าขวัญไปกินของนอกบ้าน จนทิ้งขว้างของในบ้านไม่ได้นะ” “ฉันดูเธอผิดไปจริงๆ ขวัญตะวัน คิดว่าหน้าตาใสซื่อ โตขึ้นมาก็คงจะดี แต่ที่ไหนได้ นิสัยกับหน้าตาต่างกันสิ้นเชิง พ่อกับพี่ชายเธอ คงจะรดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ย ยี่ห้อเห็นแก่ได้เห็นแก่ตัว และใส่วิตามินเอาแต่ได้มาให้สินะ ถึงอยากได้ของคนอื่นไม่มีที่สิ้นสุด โตมาก็เป็นผู้หญิงไร้ยางอาย วางยาผู้ชายเพราะอยากได้เขาทำผัว ลงทุนทำตัวเวอร์จิ้น ทั้งที่เน่านอกdokใน ตามสบาย! เธออยากจะหากินของเน่าของสกปรกที่ไหนก็ตามใจ แต่อย่าให้ฉันรู้เห็น เพราะนั่นจะเป็นเหตุผลในการฟ้องหย่า และหย่าของฉัน เธอกับครอบครัวจะต้องฉาวโฉ่ไปทั้งประเทศ” “ไอ้... ไอ้บ้าพี่เหนือ ด่าอะไรมั่งเนี่ย อึ๊ย! ลืมกดอัดเสียงไว้ด้วย อะไรของเขา รดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย ใส่วิตามิน เน่านอกdokใน นั่นปากผู้ชายเหรอ บ้าหรือเปล่าเนี่ย โอ๊ย! สมแล้ว สมแล้ว สมแล้วที่เป็นลูกเจ้าของตลาดสด คุณค่าที่คุณคู่ควรมาก จำไว้นะไอ้พี่เหนือ ด่าเก่งด่าแสบแบบเนี้ย ขวัญจะทำให้พี่คลานเป็นหมามาขอให้ขวัญรัก จำเอาไว้ ไอ้บ้า! ไอ้ด่าเก่ง! อุ๊ย!" ขวัญตะวันหน้ามุ่ยด้วยความเจ็บ เพราะขยับปากมาก แผลที่ปากเลยขยาย ฝ่ามือยกขึ้นแตะริมฝีปากแผ่วเบา ก่อนที่ทั่วร่างจะวูบวาบและซาบซ่านตรงปลายนิ้วสัมผัส ‘จูบแรก’ ของหล่อน เจ็บชะมัด! “ดุดัน ไม่เกรงใจใคร ไอ้พี่เหนือบ้า! บ้าๆๆๆ”

7 วันเข้าด้ายเข้าเข็ม เขาจะจีบเมียให้ติด! +++++ ‘พิสุทธิ์นภา’ สาวสวยดวงอาถรรพ์เบญจเพส ต้องแต่งงานก่อนอายุ 25 ไม่อย่างนั้นจะมีอันเป็นไป ‘แดนดิน’ พ่อเลี้ยงโสด หล่อ หื่น เสนอตัวแก้อาถรรพ์เพราะอยากปราบพยศยายตัวร้ายให้อยู่หมัด แต่ใครจะปราบใคร เมื่อใจมันร่ำร้อง และ 7 วันอันตรายต่อจากนี้ เขาจะจีบเมียให้ติด! +++++ “ยิ้มหน่อยสิ เดี๋ยวเขาจะหาว่าถูกคลุมถุงชน” “ก็คลุมถุงชนจริงๆ ว่าไม่คลุมได้ไง” “แต่ทางนี้ไม่ได้คลุมนะ เต็มใจที่สุด” “เชอะ!” “รอให้เข้าหอก่อนเถอะ จะเปลี่ยนเชอะเป็นซี้ดดดดด” “ไอ้…” “อย่าด่านะ ไม่งั้นจะเจอหลายๆ ซี้ด” “อย่ามายุ่งกับฉันนะ เข้าหอแล้ว พอพ่อแม่กลับไป ก็แยกย้าย” “ใครเขาจะทำแบบนั้นกันล่ะ คืนเข้าหอมันก็ต้องทำกิจกรรมปั๊มลูก จะปั๊มหลายๆ ลูกเลย คอยดูเถอะ” “แต่ฉันไม่ยอม” “เอาอะไรมาไม่ยอมก่อน แต่งงานกันแล้ว แล้วเดี๋ยวก็จะจดทะเบียนสมรสด้วย ก็ถือว่าเป็นผัวเมียถูกต้องทางนิตินัยทุกอย่าง เหลือแค่พฤตินัย รับรองว่าจะใส่ในๆ เลย” “นี่นาย! จะมาพูดบ้าๆ ใส่ฉันทำไม” “ก็พูดเรื่องจริง แล้วเธอก็ควรจะระลึกไว้ด้วยนะ ว่าไม่มีใครแต่งเมียมาบูชาหรอก ไม่ว่าจะคลุมถุงชนหรือว่าเต็มใจ เข้าหอปุ๊บ ก็เตรียมถูกซั่มได้เลย รับประกัน ไม่เช้าไม่เลิก อย่าคิดว่าไม่เลือกการ์ด ไม่เลือกชุด ไม่ถ่ายพรีเวดดิ้ง แล้วฉันจะปล่อยไปง่ายๆ ฉันแค่รอวันเอาคืนเท่านั้นแหละ คืนนี้... ไม่รอดแน่” “แต่นายกับฉันไม่ได้รักกัน” “จะบอกให้นะ ผู้ชายน่ะ เอาได้แม้จะไม่ได้รัก ไม่งั้นฉันก็คงต้องรักสาวอาบอบนวดทุกคนละมั้ง” “แต่ฉันไม่ยอม” พิสุทธิ์นภาไม่ได้ยินเสียงตอบจากคนด้านข้างมีเพียงเสียงหัวเราะเบาๆ อย่างเป็นต่อ แค่นั้นก็ทำให้ขนทั่วตัวของหล่อนลุกพึ่บ มันจะต้องลงเอยแบบนี้จริงๆ ใช่ไหม หล่อนจะต้องเสียตัวให้ผู้ชายที่ไม่ได้รู้จัก ไม่รัก แต่เขาเป็นเจ้าบ่าวและกำลังจะกลายเป็นสามีทางนิตินัย

พ่อเลี้ยงพนมไพร : อยากอยู่ในโหมดโหด แต่ไหงกลายเป็นโหมดหื่น นลินนิภา : ไม่มีอะไรที่คนอย่างนลินนิภาทำไม่ได้ 200 เหรอ จะทำให้เป็น 2 ล้านให้ดู +++++ นลินนิภาต้องเอาตัวเองใช้หนี้พ่อเลี้ยงพนมไพรแทนน้องชาย หักกลบลบหนี้ตามจำนวนครั้ง จนกว่าจะครบ 5 ล้านบาท แต่ไปๆ มาๆ ไหงลูกหนี้ไม่อยากให้ถึงเวลาสิ้นสุด ส่วนเจ้าหนี้ก็ต้องยื้อไว้สุดใจขาดดิ้น หนี้ก้อนนี้ ทำไมยิ่งใช้ยิ่งเพิ่มพูน +++++ “เอามาจากไหน ค่าความสาว 2 ล้าน กล้าเรียกขนาดนั้น เจนสนามมากเลยเหรอไง ถ้ามานอนนิ่งๆ ให้ฉันเอา ฉันเอาเอง ฉันเหนื่อยเอง แล้วต้องเสียเงินให้เธออีกเหรอ และเธอรู้ไหม ของทุกอย่างบนโลกใบนี้มันมีความเสื่อม แค่ของไม่ได้ใช้งานค่าความเสื่อมก็มาเยือนแล้ว นี่ใช้งานแล้ว กลายเป็นของมือสอง ถ้าเธอคิดว่าค่าความสาวของเธอคือ 2 ล้าน ครั้งต่อๆ ไป มันก็ควรลดราคาลงนะ ดีไม่ดีได้แค่ 200 ด้วยซ้ำ นี่ฉันให้ครั้งละแสนก็ถือว่าแฟร์แล้วนะ เพราะครั้งแรกกับครั้งที่ 30 ฉันว่า... ไม่พูดดีกว่า” ‘ครั้งที่ 30 ได้แค่ 200’ คำดูถูกนั้นทำเอาควันออกหู นลินนิภากัดปากและจิกเล็บกดเนื้อตัวเองจนเจ็บ “ตกลงค่ะ ระยะเวลาไม่เกิน 2 เดือน แล้วหนูจะจดไว้ทุกครั้ง อันไหนถึงก่อนแปลว่าสิ้นสุด หนูจะรอดูว่าครั้งที่ 30 จะเหลือ 200 หรือจะขึ้นเป็น 2 ล้าน” “แน่ใจ” “หนูมั่นใจ” “โอเค งั้นครั้งแรกเริ่มได้” คนตกลงง่ายๆ ส่งยิ้มกรุ้มกริ่มมาให้ นั่นทำให้นลินนิภาอยากจะร้องกรี๊ด หล่อนกำลังเจอกับอะไรกันแน่ คนหล่อจัด รวยเว่อร์ แต่บ้ากาม คนหล่อมาก รวยมาก แต่ชีกอ คนหล่อสุด รวยสุด แต่ติดเซ็กซ์ หรือว่า คนใจดี เพี้ยนๆ แต่ทำฟอร์ม นี่หล่อนเจอกับอะไรกันแน่ พนมไพรมองตามเบื้องหลังเพรียวๆ ที่รีบผลุบออกจากประตูโดยเร็วที่สุด เขาส่ายหน้าอมยิ้มก่อนจะเดินมาที่ระเบียงห้อง ‘หนูชอบมืดๆ’ “แล้วฉันจะทำให้เธอรู้ ว่าเวลามีแสงมันเร้าใจกว่าตอนมืดๆ เยอะ” คำพึมพำกับตัวเองมาพร้อมความร้อนที่พวยพุ่งสู่ใบหน้า ‘ไหนว่าแค่ลองใจ’ นั่นคือคำถาม แต่ก็ได้รับคำตอบเป็นยักไหล่ไม่แคร์

‘ยังไงหนูก็เป็นได้แค่ ‘ฟอง’ สมชื่อ ไม่มีทางที่จะลอยเหนือพื้นดินขึ้นไปถึงฟ้าได้หรอกค่ะ’ พ่อเลี้ยงพงษ์นภดล(สายฟ้า) - เจ้าของปางไม้และโรงงานแปรรูปไม้สักขนาดใหญ่ของภาคเหนือ ฟองจันทร์(ฟอง) - เด็กในบ้านที่แม่ของเขาอุปการะเอาไว้ ถ้ารักเขาและเต็มใจเป็น ‘นางบำเรอ’ เงื่อนไขง่ายๆ คือ... 1.ห้ามเรียกร้องใดๆ นอกจากสิ่งที่เขาหยิบยื่น ให้อะไรก็ต้องเอา 2.ห้ามตั้งครรภ์โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเขาเด็ดขาด เพราะเขาจะไม่มีวันอนุญาต 3.ห้ามบอกใครว่าเราเป็นอย่างอื่น นอกจากผู้มีพระคุณกับเด็กในอุปการะ 4.ห้ามแสดงตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ มีแค่เขาที่เป็นเจ้าของฟองจันทร์ 5.ห้ามขัดใจในทุกครั้งถ้าเขาเรียกหา

+++ เมื่อนางบำเรอที่คิดว่าเป็นของตายหายไป เขาจึงรู้ใจของตัวเอง +++ “จะกลับแล้วเหรอคะ” “พรุ่งนี้ผมมีนัดกับ น้องลียา แต่เช้าน่ะ ถ้าผมค้างคืนที่นี่ ผมอาจจะตื่นเช้าไม่ไหว” แววตาของเขายังคงมองหล่อนไม่วางตา “คุณก็รู้ใช่ไหมว่าถ้าผมอยู่กับคุณ ผมไม่ค่อยได้นอนเท่าไหร่ เอาเป็นว่า คืนพรุ่งนี้ผมจะมาหาคุณก็แล้วกันนะ ผมไปล่ะ” แล้วบุรุษรูปงามดั่งเทพเจ้าปั้นแต่งก็โน้มหน้ามาจูบแก้มนวลที่มีสีเลือดฝาดของหล่อนเบาๆ แต่ถึงแม้จะถูกสัมผัสเพียงแผ่วเบา แต่ไออุ่นจากปลายจมูกของเขาก็ทำให้หล่อนสะท้านไปทั้งหัวใจ ยิ่งอยู่ใกล้เขา หล่อนก็ยิ่งตกหลุมรักเขามากขึ้นทุกวันๆ “นอนพักนะ เอาไว้พรุ่งนี้ผมจะโทรหา” “ขับรถดีๆ นะคะ และถ้าไม่เป็นการรบกวนเกินไป ถึงบ้านแล้วไลน์มาบอกพิชาบ้างนะคะ พิชาจะได้รู้ว่าคุณถึงบ้านโดยปลอดภัยน่ะค่ะ” เขาระบายยิ้ม ซึ่งมันเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์เหลือเกิน ไม่มีผู้หญิงคนไหนห้ามใจไม่ให้ลุ่มหลงคุณหมอหนุ่มรูปงามอย่างพิริยะได้หรอก โดยเฉพาะหล่อน ที่หลงใหลเขาจนหัวปักหัวปำเลยทีเดียว “ถ้าผมไม่ลืมนะ” หล่อนหน้าเจื่อนลง ก่อนจะฝืนยิ้มตอบรับเขาออกไป “ถ้าลืมก็ไม่เป็นไรค่ะ” คำตอบของเขาตรงไปตรงมา ไม่เคยรักษาน้ำใจของหล่อนเลย แต่ก็อย่างที่เขาเคยบอกเอาไว้นั่นแหละ เขาจะทำทุกอย่างตามความรู้สึก ดังนั้นถ้าหล่อนรับไม่ได้ก็เดินออกไปได้เลย เขาอนุญาต... แต่หล่อนก็ยังไม่ยอมไปไหนเสียที... ยังคงอยู่เป็นนางบำเรอของเขา รอเสี้ยวเศษความใคร่จากเขาอย่างไร้ยางอาย

เธอเฉิ่ม... เธอเชย... และเธอเป็นเลขาฯ ของเขา... หน้าที่ของเธอคือเลขาหน้าห้อง แต่หลังจากเกิดความผิดพลาดในค่ำคืนนั้นขึ้น สถานะของเธอก็ได้เปลี่ยนไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง จากเลขาหน้าห้อง กลับกลายเป็นเลขาบนเตียงแทน...!

อินทัชจะทำยังไง เมื่อใบหย่าที่ต้องการมาตลอดมาวางอยู่ตรงหน้า พร้อมกับการจากลาของภรรยาที่ตัวเองไม่เคยเห็นค่ามาก่อน... ตัวอย่างเล่ม : มือใหญ่ยกขึ้นบีบขมับแรงๆ พยายามที่จะหาทางออกให้กับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ทันทีที่ภาพเร่าร้อนที่เขากับมิรินดาร่วมกันกระทำเมื่อคืนผุดขึ้นมาในสมอง ร่างกายของเขาก็รุ่มร้อนขึ้นมาอีกครั้ง มิรินดาน่ารักเหลือเกิน... และหล่อนก็เป็นภรรยาของเขาอย่างถูกต้องทั้งทางนิตินัยและพฤตินัยแล้ว ความรู้สึกหวงแหนเกิดขึ้นในในจนรู้สึกอึดอัด เขาหันหน้าไปมองที่นอนข้างตัว แล้วสายตาก็ปะทะเข้ากับกระดาษใบหนึ่ง เขาเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมามองใกล้ๆ ก่อนที่เนื้อตัวจะชาดิก มันคือใบหย่า! ใบหย่าที่มิรินดาเซ็นชื่อลงไปเรียบร้อยแล้ว! เขาควรจะดีใจสิ นี่มันคือสิ่งที่เขาต้องการจากมิรินดามาตลอดไม่ใช่เหรอ หล่อนคืนอิสรภาพให้กับเขาแล้ว แต่ทำไมเขารู้สึกเจ็บปวดไปทั้งหัวใจแบบนี้ กรามแกร่งขบกันแน่นจนขึ้นสันนูนเป่ง ตอนนี้ในสมองของเขาเต็มไปด้วยความสับสนมากมาย จนปวดหนึบ

พระเอกร้าย พระเอกโบ้ ต้องเรื่องนี้ค่ะ หมายเหตุ : เพื่ออรรถรสที่แซ่บซ่านควรอ่าน คืนเผลอรัก ก่อนค่า +++ ปรมะพลาดพลั้งมีความสัมพันธ์กับนักศึกษาของตัวเองจนตั้งท้อง เขาจำใจต้องรับผิดชอบอย่างไม่มีทางเลือก แต่ผู้ชายระดับไฮเอ็นเช่นเขาไม่ยอมเข้าตาจนง่ายๆ หรอก ในเมื่อพลาดไปแล้วก็ช่างมัน รับแค่ลูกเอาไว้ และเขี่ยแม่ของเด็กทิ้งลงถังขยะ นี่แหละคือทางออกที่ยอดเยี่ยมที่สุด! ตัวอย่างเล่ม : ระหว่างที่รองเท้าสีดำเงาวับกำลังย่ำลงไปบนพื้นกระเบื้องราคาแพง เขาก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาชนเข้าที่ขาด้านหลัง ปรมะหยุดเดิน และก็หมุนตัวกลับไปมองสิ่งที่พุ่งเข้ามาปะทะร่างกายของตัวเอง เด็กผู้หญิงถักเปียสองข้าง... เขายิ้มที่มุมปากน้อยๆ ก่อนจะย่อตัวลงนั่งเผชิญหน้ากับเด็กตัวจ้อย “อย่าวิ่งซนนะครับเด็กดี...” เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นมามองเขา ก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างดีใจ “คุณพ่อ...” เขาไม่ได้ตกใจกับสิ่งที่ได้ยินจากปากของเด็กหญิงตรงหน้า แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกใจจนแทบช็อกคือใบหน้าของเด็กหญิงคนนี้ช่างละม้ายคล้ายคลึงกับเขาตอนเด็กไม่มีผิด ปรมะถึงกับอึ้งงันไป แต่เด็กน้อยยังคงยิ้มแถมยังยกมือขึ้นลูบหน้าของเขาไปมา “คุณพ่อจริงๆ ด้วย... ไข่มุกไม่ได้ฝันไป... เย้...” “หนู...” ตอนนี้แม้แต่จะพูดออกมาให้เป็นคำยังยากสำหรับปรมะเลย เด็กคนนี้เรียกเขาว่าพ่อ แถมยังมีหน้าตาถอดแบบมาจากเขาในตอนเด็กอีกต่างหาก ซีรีส์ในชุดที่เกี่ยวข้องกัน 1. ขายหัวใจให้ท่านประธาน 2. มลทินรัก CEO 3. คืนเผลอรัก 4. อุ้มรักเมียแสนชัง

เพราะบุญคุณค้ำคอ บัวรินจึงถูกเลื่อนสถานะจากเด็กรับใช้มาเป็นเมียลับๆ ของภวินท์ ลูกชายเจ้าของบ้าน ผู้ชายที่ป่าวประกาศว่าเกลียดชังเธอ เหมือนกิ้งกือไส้เดือน แต่กระนั้นเขาก็จับเธอกลืนกินทุกเวลาที่มีโอกาสจนบัวรินอ่อนเปลี้ยเพลียแรงเสียทุกเช้า จนกระทั่งเจ้าสาวตัวจริงของภวินท์ปรากฏตัวขึ้น เมียลับๆ อย่างเธอก็จำต้องหายไป ใช่... บัวรินหายไปพร้อมๆ กับเลือดเนื้อเชื้อไขของภวินท์ผู้ชายที่เธอแอบรักมาแสนนาน ตัวอย่างเล่ม : บัวรินอาเจียนจนหมดไส้หมดพุงก็รู้สึกดีขึ้น วัลลีย์ช่วยประคองออกมาจากห้องน้ำ มานั่งลงบนเตียง “เดี๋ยวป้าพาไปหาหมอนะบัว” “อย่าเลยค่ะป้าวัล บัวไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ” บัวรินส่ายหน้าปฏิเสธอย่างเกรงใจ “จะไม่เป็นไรได้ยังไง บัวอ้วกแต่เช้าแบบนี้น่ะ” วัลลีย์พูดออกมา ก่อนจะทำหน้าแปลกใจเมื่อนึกอะไรขึ้นได้ “นี่บัวคงไม่ท้องหรอกใช่ไหม” ใบหน้าของบัวรินซีดเผือดไร้สีเลือด และก็อดนึกย้อนไปถึงค่ำคืนหนึ่งที่ภวินท์นอนกับหล่อนมาราธอนตั้งแต่หัวค่ำยันรุ่งสาง และถุงยางอนามัยก็หมด แถมหล่อนยังหลงลืมกินยาคุมฉุกเฉินอีกต่างหาก หล่อนไม่ได้บอกใครกับความเผลอเรอในครั้งนั้น เพราะคิดว่าตัวเองจะไม่โชคร้ายได้รับผลกระทบใดๆ แต่... แต่ตอนนี้ผลแห่งความไม่รอบคอบในครั้งนั้นกำลังส่งผลกับหล่อนอย่างร้ายแรง “ไม่... น่าใช่หรอกจ้ะป้าวัล” หล่อนภาวนาให้เป็นแบบนั้น ภาวนาให้หล่อนไม่ได้ตั้งท้องกับผู้ชายที่กำลังจะไปเป็นสามีของผู้หญิงคนอื่นอย่างภวินท์

ในอดีตจันทร์แรมทรยศความรักของวิธวินท์อย่างเลือดเย็น และเลือกไปแต่งงานกับผู้ชายแก่คราวพ่อเพราะร่ำรวยกว่า ห้าปีต่อมา วิธวินท์ถีบตัวเองขึ้นจนร่ำรวยล้นฟ้า และทรงอิทธิพลในโลกธุรกิจ เขาจึงกลับมาแก้แค้น แต่ความแค้นของเขากลับมาลงที่น้องสาวต่างมารดาอย่างเดือนอ้ายแทน วิธวินท์ใช้เดือนอ้ายเป็นเครื่องมือ เพื่อสร้างความเจ็บปวดให้กับจันทร์แรม ซึ่งเดือนอ้ายก็โง่เหลือเกินหลงคิดว่าวิธวินท์รักตัวเองจากใจจริง จึงยอมพลีกายให้กับเขาอย่างง่ายดาย วิธวินท์จงใจทำให้เดือนอ้ายตั้งท้อง และตั้งใจทอดทิ้ง เพราะมั่นใจว่าจันทร์แรมจะต้องเสียใจมาก (วิธวินท์เชื่อมาตลอดว่าจันทร์แรมรักน้องสาวคนนี้มาก) แต่ทุกอย่างกลับผิดคาดไปหมด เพราะแท้จริงแล้วจันทร์แรมไม่ได้รักเดือนอ้ายเลย ตรงกันข้ามกับอิจฉาริษยาตลอดเวลา เมื่อความจริงทุกอย่างเปิดเผย เดือนอ้ายรู้ตัวว่าถูกหลอกมาเป็นเหยื่อแค้นจึงหนีไป พร้อมกับลูกในท้อง หลังจากเดือนอ้ายหนีหาย วิธวินท์จึงรู้ใจตัวเองว่าแท้จริงแล้ว เขารักเหยื่อแค้นอย่างเดือนอ้ายเข้าให้แล้ว เขาจึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อทวงคืนผู้หญิงที่ตัวเองรักดั่งดวงใจกลับคืนมา

เมื่อหล่อนพลั้งพลาดมี One Night Stand กับน้องชายของผู้ชายในฝัน?!! วาสินีเสียใจมากที่ปรมะผู้ชายที่ตนเองแอบรักมาหลายปีพลาดทำผู้หญิงท้อง หญิงสาวดื่มเหล้าจนเมามาย และเผลอไผลมีความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับปรมินทร์คุณหมอหนุ่มสุดหล่อซึ่งเป็นน้องชายแท้ๆ ของปรมะ! เรื่องทุกอย่างมันควรจะจบแค่นั้น... เพราะทั้งเขากับหล่อนต่างตกลงกันว่าจะเก็บเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับ? หากแต่เรื่องมันไม่ยอมจบน่ะสิ เมื่อเมธวินพี่ชายของหล่อนดันมาพบเจอเข้าพอดิบพอดีดั่งจังหวะนรก! การแต่งงานจอมปลอม กับคุณหมอหนุ่มสุดเย็นชาจึงเกิดขึ้นกะทันหัน เขากับหล่อนจึงต้องร่วมหัวจมท้ายอยู่ในเรือลำเดียวกัน จนกว่าจะมีโอกาสได้เซ็นใบหย่า!

เมื่อน้องชายทำผิดใหญ่หลวง ฟางข้าวจึงต้องเดินทางมาหาคนเถื่อนอย่างเขา เพื่อรับผิดชอบแทนทุกการกระทำของน้องชาย... “ตอนกลางวันคุณก็ทำงานบ้าน แล้วก็ไปช่วยงานในไร่ ส่วนตอนกลางคืนก็ทำหน้าที่ที่คุณถนัด ดีไหม” หล่อนเงื้อมือจะฟาดหน้าของขุนเขาอีกครั้ง แต่เขาคว้าเอาไว้เสียก่อน “ถ้าตบผมอีก ผมจะฆ่าไอ้น้องระยำของคุณเดี๋ยวนี้แหละ” ฟางข้าวน้ำตาซึม สะบัดมือแรงๆ ออกจากอุ้งมือหนาของเขา “คุณมันคนชั่วร้าย” ขุนเขาหัวเราะร่วน เขาไหวไหล่กว้างของตัวเองขึ้นลงอย่างไม่แสแยน้ำตาของฟางข้าวเลย “ผมให้เวลาคุณสิบวินาที ตัดสินใจว่า จะทำตามข้อเสนอของผม หรือว่าจะออกไปจากที่นี่ แล้วปล่อยให้ไอ้ต้นน้ำมันเข้าไปนอนในคุก” ซีรีส์ชุด “ยอดรักนายหัวเถื่อน” 1.นางบำเรอยอดรักนายหัวเถื่อน 2.เมียจำเลยยอดรักนายหัวเถื่อน 3.เมียร้ายยอดรักนายหัวเถื่อน 4.เมียเก็บยอดรักนายหัวเถื่อน 5.เมียชังยอดรักนายหัวเถื่อน

เพราะแอบรักกล้าตะวันมากนาน หวันยิหวาจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ครองรักกับเขา โดยมีมารดาของเขาเป็นผู้ให้การสนับสนุน แต่สำหรับกล้าตะวันแล้ว หวันยิหวาคือนางมารร้ายที่ทำให้เขากับคนรักต้องเลิกรากัน ดังนั้นทุกวินาทีหลังจากงานวิวาห์นี้จบลง หวันยิหวาจะต้องได้รู้จักกับนรกอเวจีปอยเปตอย่างถ่องแท้เลยทีเดียว “อา... อ๊า...อา...” ลำคอระหงถูกซุกไซ้และดูดเม้ม เสื้อผ้าถูกดึงทึ้งออกไปจากร่างกาย จนในที่สุดก็เปลือยเปล่า กล้าตะวันเลียลงมาที่ไหปลาร้า และมาซบหน้าคลุกเคล้ากับร่องอกอวบ เขาดอมดมกลิ่นสาปสาวอย่างหิวกระหาย ขณะที่ฝ่ามือหนาวางทาบลงกับเต้านมอวบอัดข้างซ้ายของหล่อน “อา... อ๊า... ซี๊ดดดด” หล่อนเผยอปากครางลั่น เมื่อปทุมถันถูกฟอนเฟ้นบีบเคล้าหนักหน่วง ปลายนิ้วแข็งแรงถูไถเม็ดเต่งอย่างเมามัน หล่อนดิ้นเร่าๆ หยัดหน้าอกขึ้นหาสัมผัสจากฝ่ามืออบอุ่นด้วยความกระตือรือร้น

‘กูร-ไหม’ มาตามคำเรียกร้องแล้วจ้า มาดูกันสิว่า ‘อังกูร’ จะปราบพยศ ‘ใยไหม’ ด้วยวิธีไหน จะจับจูบ ดูด บลาๆๆๆ มากมายเท่าไร สาวห้าวถึงจะหยุดดื้อ! +++++ “พี่กูร... กรุณาอย่ามายุ่งกับไหมอีก” “ไม่ยุ่งไม่ได้ ต้องรับผิดชอบ” “ไหมไม่ต้องการไง พี่ไม่ต้องมายุ่งหรือมารับผิดชอบอะไรกับไหมทั้งนั้น แล้วไม่ต้องกลัวว่าไหมจะท้องด้วย เพราะไม่ว่าไหมจะท้องหรือไม่ท้อง ไหมก็จะไม่ยุ่งกับพี่ พี่ไม่ต้องมาสนใจอะไรไหมทั้งนั้น ลืมๆ มันไปเถอะ” “ลืมไม่ได้หรอก ต้องรับผิดชอบ” “ก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้อง! พี่ไม่ต้องรับผิดชอบไหม ไหมรับผิดชอบตัวเองได้” “แต่ไหมต้องรับผิดชอบพี่” “อะ... อะไรนะ พี่พูดบ้าอะไรอีก!” “พี่พูดจริง ไหมได้พี่แล้ว ไหมต้องรับผิดชอบพี่ ไหมจะมาทำเป็นฟันพี่แล้วทิ้งไม่ได้นะ” “นี่พี่จะบ้าหรือไง มีที่ไหนผู้หญิงฟันผู้ชายแล้วทิ้ง” “มีที่นี่แหละ ไหมไง! พี่พูดจริง ไหมได้พี่แล้วต้องรับผิดชอบ จะมาทิ้งขว้างพี่ไม่ได้”

‘มาร์ติน’ นายหัวสุดหล่อเจ้าของสัมปทานรังนก ‘เอวารินทร์’ ลูกสาวนักการเมืองท้องถิ่น ++++ เมื่อสัมปทานรังนกคือเกาะเปล่า แรงแค้นจึงปะทุ ทางเดียวที่จะได้เงินกลับคืน คือ จับหล่อนมาต่อรอง แต่จับอย่างเดียวคงไม่ได้ เพราะเขาดันจูบ ลูบ คลำ และถลำเข้าไปลึกๆ และ ‘นางจำเลย’ ก็สั่นสะท้านหัวใจเขาเหลือเกิน มาร์ตินต้องคิดหนัก เงิน 400 ล้านบาท แลกกับเอวารินทร์ เขาควรเลือกสิ่งไหน

ภาพที่พ่อและแม่ถูกฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยม คือปมแค้นที่ฝังแน่นในใจ "เหนือตะวัน" มาตลอดชีวิต และเมื่อเวลาที่เขารอคอยมาถึง ชายหนุ่มจึงเริ่มต้นสะสางความแค้นทันที ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ ศัตรูติดกับดักของเขาอย่างง่ายดาย ไม่เว้นแม้แต่เธอคนนั้น... เอื้อมดาว หญิงสาวหัวใจบริสุทธิ์ผู้ภักดีและรักเหนือตะวันจนหมดหัวใจถูกเหมารวมว่าเป็นศัตรูของเขาด้วย เพียงเพราะเธอเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของฆาตกร หญิงสาวตกอยู่ในฐานะเหยื่อที่ไม่มีทางต่อสู้... เธอยินดีรับโทษทัณฑ์ทุกประการจากเขา ด้วยหวังว่าจะดับไฟแค้นในใจชายหนุ่มให้มอดไหม้ลงได้ แม้เจ็บช้ำทรมานเพียงใดหญิงสาวก็ไม่อุทธรณ์... แล้วเขาเล่า ได้ชำระแค้นสมใจแล้ว ทำไมจึงยังรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวทุกครั้งที่เห็นน้ำตาของเธอคนนั้น ที่ถูกเขาต้องหัวเราะด้วยความสะใจไม่ใช่หรือ ? เขาควรจะจัดการกับเธอต่อไปอย่างไรดี!

สำหรับเขา ‘มุกชมพู’ ก็แค่เด็กที่เลี้ยงไว้เอาบุญ ถ้าจะเรียกสิ่งตอบแทนด้วยเรือนร่างของหล่อนจะเป็นไรไป ก็ให้ที่อยู่ ที่กิน ส่งเรียน ก็พอแล้วนี่ สำหรับหล่อน ‘นายหัวศารทูล’ เป็นผู้มีพระคุณ ที่หล่อนพร้อมมอบกายและใจ ให้กับเขาเพียงผู้เดียว แต่เขากลับเห็นหล่อนเป็นแค่นางบำเรอ ที่ระบายความใคร่ จะหยามเหยียด ดูถูก และรุนแรงแค่ไหนก็ได้อย่างนั้นเหรอ หล่อนก็มีหัวใจนะ

‘นายหัวคริสต์’ เถื่อนกับทุกคนยกเว้น ‘เมีย!’ เมียที่ได้กันเพราะเมา จะเร้าใจอะไร เขาเลยต้องเอาตอนไม่เมาอีกหลายๆ รอบ แต่ไหงไปๆ มาๆ หลงเมียโงหัวไม่ขึ้น ‘อรรัมภา’ คนงามดุจนางฟ้า แต่อยากได้ผัวคนอื่น ก็นั่นแฟนหล่อนจะให้ใครงาบไปได้ไง แต่ไหงผู้ชายที่ได้ความสาว กลับกลายเป็นนายหัวสุดหื่น เพื่อนพี่ชาย

ดวงฤดี เด็กสาวแสนยากจน หล่อนใช้ทุกวิถีทางในการหาเงิน เพราะต้องการนำเงินมารักษาผู้มีพระคุณให้รอดพ้นจากอุ้งมือมัจจุราช แม้กระทั่งการปลอมตัวเป็นหลานสาวที่หายตัวเองของท่านชายอติเทพก็ตาม แต่แล้วโจทย์เก่าของหล่อนที่เคยมีคดีกันอยู่ก็ปรากฏตัวขึ้น ลุคคา มหาเศรษฐีสุดหล่อ โคตรรวย ผู้มีอิทธิพลลำดับต้นๆ ของโลกก็กลับมาขอหล่อนแต่งงาน นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย หล่อนไม่แน่ใจเลยว่า ที่ลุคคาต้องการแต่งงานกับหล่อนด้วยเหตุผลใดกันแน่ ระหว่างรัก หรือว่าต้องการแก้แค้น!

เขาจำใจต้องรับหล่อนมาเป็นเมียแทนน้องชายด้วยเหตุผลที่น่ารังเกียจ หล่อนจำใจต้องกระทำเรื่องน่าละอายด้วยเหตุผลของความกตัญญู เมื่อชีวิตคู่ที่ไม่พึ่งปรารถนาถูกขว้างใส่หน้าโดยไม่ทันได้ตั้งตัว มาร์คัส จึงตอบโต้ทุกทางด้วยวิธีร้ายกาจ เขากระทำกับหล่อนอย่างเหี้ยมโหดและไร้ความปรานี แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ไม่อาจจะหักห้ามหัวใจของตนเองได้ เขารักเธอ... ผู้หญิงที่ตนเองเคยคิดว่าหล่อนเป็นเมียของน้องชาย!

ท่านประธานหนุ่มสุดแสนเพอร์เฟกต์กำลังต้องการ =เมีย= ส่วนหล่อนดาราตัวประกอบตกอับที่กำลังต้องการ =เงิน= สัญญาแต่งงานปลอมๆ จึงเกิดขึ้น พร้อมกับค่าจ้างราคาแพงระยับ แต่ทำไมนะ โชคชะตาถึงเล่นตลก ทำให้หล่อนกับเขาอุ่นเตียงกันก่อนที่หล่อนจะได้รับค่าจ้างเสียอีก!!?? “ห๊า! ว่า... ว่าไงนะไหม แก... แกปล้ำท่านประธาน???” ไหมแก้วหน้าแดง ตาก็แดง เพราะรู้สึกอดสูกับชีวิตของตัวเองเหลือเกิน “ฉันปล้ำเขาแล้ว และก็สำเร็จด้วย” “แล้วท่านประธานจะฆ่าแกไหมเนี่ยที่แกไปทำแบบนั้นน่ะ ตายแน่ๆ แล้วไหม แกตายแน่” รินรดาทุกข์ใจขึ้นมาถนัดตาเลย “เขาไม่ฆ่าฉันหรอก เพราะฉันโกหกว่าเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น” “แล้วท่านประธานก็เชื่ออย่างนั้นเหรอ” “อืม ก็ไม่เห็นว่าอะไรนะ นี่ฉันตื่นเต้นแทบตายตอนเอาผ้าปูเตียงที่เปื้อนเลือดซิงของฉันซ่อนน่ะ แต่เจ้านายของแกก็แย่งไปดูจนได้” “ท่าน... ประธานเห็นไหม ถ้าเห็นท่านประธานจะต้องรู้แน่ๆ” “น่าจะไม่เห็นนะ เพราะเขาไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย”

เมื่อถูกคู่หมั้น(ที่ไม่ได้รัก แต่หมั้นเพราะผู้ใหญ่) หักหลังด้วยการซ่อนผู้หญิงเอาไว้ข้างหลังเป็นหางว่าว ทำให้อัปสรสวรรค์ รู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมาก ผู้หญิงเก่งรอบด้านอย่างเธอทำไมถึงถูกหักหน้าเช่นนี้ได้ หญิงสาวไปดื่มเหล้ากลบความโมโห แต่ดันดื่มมากเกินไปจึงเมาเละ มารู้สึกตัวตื่นอีกทีก็แดดแจ๋ฟ้าแจ้งจางปางแล้ว อาการปวดหัวตึบ ๆ ยังไม่น่าช็อคซีนีม่า เท่ากับมีผู้ชายหน้าตาเหมือนเทวดาแปลงกายนอนอยู่ข้างๆ แถมเนื้อตัวและสภาพเตียงก็ทำให้คิดดีไม่ได้เลย! เธอรีบหนีออกมาโดยพลันและคิดว่าเรื่องคงจบแล้ว แต่ไหงเจ้ากรรมนายเวรในรูปแบบผู้ชายหล่อโฮกกกยังตามติดมาถึงบริษัทล่ะ แถมยังข่มขู่ว่าถ้าไม่รับเขาเข้ามาเป็นผู้ช่วยส่วนตั๊วส่วนตัว จะแฉวีรกามบนเตียงของเธอให้โลกรู้ แล้วแบบนี้เธอมีทางเลือกอื่นไหมล่ะ ก็ไม่มี๊ นอกจากยอมให้เจ้ากรรมนายเวรสุดหล่อมาอยู่ใกล้ๆ ประดุจดั่งหอกข้างแคร่ ที่พร้อมเสียบพร้อมแทงทุกที่ทุกเวลา แม้แต่บนระเบียงก็แทงยับไม่มีเว้น ใครก็ได้... มาอันเชิญเจ้ากรรมนายเวรตนนี้ไปสักทีเถอะ เธอไม่ไหวแล้ว เมื่อยขามาก!

พ่อกับแม่ของณิชาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุพร้อมกันทั้งคู่ ทำให้ฉลามเพื่อนรุ่นพี่ของบิดาเข้ามาคอยดูแล ณิชาแอบรักคุณลุงฉลามตั้งแต่จำความได้ เมื่อโตเป็นสาวจึงพยายามยั่วยวนหว่านเสน่ห์ วาดฝันว่าจะได้ฉลามมาเป็นสามีในอนาคต ในขณะที่ฉลามปิดกั้นตัวเองอย่างหนักหน่วง ท่องเอาไว้เสมอว่าณิชาคือลูกสาวของเพื่อน แต่เด็กสาวก็ทั้งเย้าทั้งยั่ว อวบอัดเต็มไม้เต็มมือสาวสะพรั่งไปทั้งตัว แล้วอย่างนี้เขาจะอดใจไม่ให้ลิ้มชิมรสแม่เด็กสาวคนสวยได้นานแค่ไหนกัน

จากนางบำเรอชั่วคราว สู่... เมียเดียวในดวงใจ กร ประภาสวิริยะกุล มหาเศรษฐีหนุ่มแสนเย็นชา เขาเคยคิดว่าตัวเองไม่มีหัวใจ จนกระทั่งได้สบตากับ น้ำฟ้า นางร้ายหน้าหวานที่ชีวิตแสนอาภัพ และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา โลกใบเดิมที่เคยมืดดำก็สว่างไสวขึ้นทันตา “ทำไมคุณไม่รับเช็คจากผมล่ะครับ” หล่อนกัดปากจนเจ็บ ก่อนจะตอบคนใจร้ายใจดำออกไป “ฟ้าบอกแล้วไงคะว่าฟ้าไม่ได้ขายตัว” “แต่คุณก็นอนกับผมแล้วนี่ครับ” หล่อนหันขวับมามองเขาตาขุ่นเขียว ถ้าทำได้อยากจะตะกุยหน้าหล่อเหลานั้นให้เลือดตกยางออกนักเชียว “มันคือความผิดพลาดค่ะ และฟ้าก็กำลังพยายามลืมมันอยู่” “มันไม่ใช่ความผิดพลาดสักหน่อยครับ เพราะผมตั้งใจทำให้มันเกิดขึ้น...” “คุณสนุกมากใช่ไหมคะที่ไล่ต้อนจนฟ้าจนมุม ต้องนอนกับคุณน่ะ” เขาขยับจากโซฟาตัวเดิม มานั่งใกล้ๆ กับโซฟาตัวที่หล่อนนั่งอยู่ พร้อมกับรวบเอวคอดเล็กเอาไว้ “อย่ามาทำรุ่มร่ามในบ้านฟ้านะคุณกร คุณกลับไปได้แล้ว ฟ้าขอร้องล่ะ” “งั้นก็ตอบผมก่อน ทำไมไม่รับเช็คของผม ในเมื่อคุณต้องการใช้เงินไม่ใช่หรือ” “ฟ้าจะทำงานแลกเงินค่ะ ไม่ใช่ขายตัวแลกเงิน” “งั้นก็ถือว่าเมื่อคืนคุณทำงานสิ แล้วก็รับเงินจากผมไป คุณจะได้ไปใช้หนี้ใช้สินให้หมด จะได้ไม่ต้องไปรับงานแก้ผ้าแก้ผ่อนอีก”

เธอแอบรักเขา โดยไม่รู้ว่าแท้จริงแล้ว เขาก็คือว่าที่เจ้าบ่าวที่เธอพยายามจะสลัดให้พ้นจากชีวิต เขาเฝ้ารักเธอมาเนิ่นนาน เฝ้ารอคอยที่จะได้ร่วมชีวิตด้วย แต่เธอกลับพยายามวิ่งหนีตลอด แถมยังยอมพลีกายให้กับเขา ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าเขาคือใครอีกต่างหาก ดังนั้นโทษทัณฑ์ของเธอ คือต้องอ้าขายอมรับความหื่นของเขาทั้งวันทั้งคืน! “ได้โปรด... แทงเข้ามา... ได้โปรด...” เขาไม่สนใจคำเรียกร้องของหล่อนเลยแม้แต่น้อย เพราะพออิ่มเอมกับการเลียหัวนม เขาก็เลื่อนใบหน้าต่ำลงไปที่เนินสาว มือใหญ่กระชากสองขาอวบออกจากกัน ก่อนจะเอาลิ้นยาวตวัดเลียชิมน้ำกาม “อู๊ยยยย... อา...” หล่อนได้ยินเขาพึมพำชื่นชมกับน้ำเสียวของหล่อน ก่อนที่เขาจะจัดให้เต็มแม็กซ์ด้วยการทั้งเลียทั้งล้วง ทั้งขยี้เม็ดเสียว “ซี๊ดดดดด อ๊า... อา... เสียววว อ๊า...”

“ต้องให้พี่ไปเปลี่ยนชื่อในบัตรประชาชนหรือไง หวันถึงจะยอมรับว่าทั้งสมชาย และราเชนคือคนๆ เดียวกัน และเขาทั้งสองคนก็รักหวันไม่ต่างกัน” “พี่สมชายเป็นแค่เชฟธรรมดา เป็นผู้ชายจนๆ ที่รัก หวันด้วยใจจริง” “หมอนั่นมันก็คือพี่นั่นแหละ” “ไม่ใช่... คุณ... คุณคือคนหลอกลวง ที่ปลอมตัวมาหลอกให้หวันรัก เพื่อ... เพื่อจะ...” “เพื่ออะไรหรือ” “เพื่อ... ที่จะทำให้หวันมีมลทินยังไงล่ะ” “นี่หวันตีความจริงใจของพี่เลวร้ายขนาดนั้นเชียวหรือ” “ก็ดี... ถ้าหวันคิดว่าพี่เลว... พี่ก็จะเลวให้สุดๆ ไปเลย บางทีการได้ตัวหวัน อาจจะทำให้พี่เลิกคิดถึงหวัน อย่างที่หวันต้องการให้เป็นก็ได้

ดวงตาของเขาเลือดเย็น และมันก็เต็มไปด้วยไฟร้ายที่พร้อมจะแผดเผาให้หล่อนไหม้เกรียม “ห้าปีเชียวนะที่น้องเดือนต้องลำบากปากกัดตีนถีบอยู่กับแม่งี่เง่าอย่างเธอ” “ฉัน... เลี้ยงดูน้องเดือนอย่างดี” หล่อนโต้แย้งเสียงสะอื้น “หึ... เธอลองคิดดูนะ น้องเดือนจะมีความสุขแค่ไหน หากได้อยู่กับฉัน” น้ำเสียงของเขาเลือดเย็นมาก และไม่มีวี่แววผ่อนปรนใดๆ เลย “ฉันสามารถบันดาลทุกอย่างให้กับน้องเดือนได้ ในขณะที่เธอไม่สามารถมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับน้องเดือนได้เลย เพราะเธอยากจน!”

เดวิดคืออดีตทหารรับจ้างสัญชาติอเมริกัน และตอนนี้เขาก็คือบอดี้การ์ดหุ่นล่ำน่าปล้ำของคุณหนูผู้มีชื่อเสียงฉาวโฉ่ พราวพลอย เธอคือคุณหนูผู้ร่ำรวย ใครๆ มองว่าเธอร้ายกาจทั้งๆ ที่แท้จริง เธอถูกใครบางคนใส่ร้าย! หล่อนต้องการมากกว่านี้...! เดวิดรู้ดีว่าสาวสวยเจ้าของเต้าอวบอัดร้องขออะไร แต่เขายังให้หล่อนไม่ได้ เพราะเขายังต้องสำรวจตรวจตราสมบัติของตัวเองให้ทุกตารางนิ้วเสียก่อน หล่อนหวานทั้งตัวเนื้อทั้งตัว หัวนมก็ดูดมันส์ปากมาก เต้านมก็ใหญ่โตยิ่งบีบยิ่งขยำก็ยิ่งเด้งดึ๋งตามติดอุ้งมือ แต่นั่นยังไม่ใช่จุดสุดท้ายที่เขาจะสำรวจ “อ๊า... ได้โปรด... เดวิดขา... ได้โปรด... ฉัน... ฉันต้องการคุณ... อ๊า...”

ล้อมดาวมีวันไนท์สแตนด์กับหนุ่มหล่อเอวพลิ้ว เธอไม่รู้ว่าเขาคือคุณหมอ จนกระทั่งวันหนึ่งเธอมาตรวจภายใน และเขาเป็นคนตรวจให้ เรื่องเสียวสยิวดั่งค่ำคืนนั้นจึงเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุกอย่างที่มีเกิดขึ้นทำไมเสมือนจริงแบบนี้นะ จูบที่เต็มไปด้วยความหิวกระหายก็เหมือนจริงมากๆ ไหนจะฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไล้ตามเรือนกายสาวนั่นอีก มันเหมือนจริงราวกับไม่ใช่ความฝัน แต่มันจะเป็นความจริงไปได้ยังไงกันล่ะ ในเมื่อตอนที่สบตากันนั้น ผู้ชายคนนี้ไม่ได้แสดงทีท่าว่าสนอกสนใจหล่อนแม้แต่นิดเดียว ขนาดขอไลน์ก็ยังไม่ยอมให้เลย นี่คงจะเป็นความฝันนั่นแหละ ความฝันแสนหวาน ที่หล่อนมีสิทธิ์จะระเริงไปกับความสุขนี้ได้อย่างไม่ต้องอับอายใคร “อ๊า... อ๊า... ซี๊ดดดดด...” หล่อนร้องครางออกไปอย่างไร้ยางอาย ก็จะต้องไปอายใครล่ะ ในเมื่ออยู่เพียงลำพังคนเดียวในห้องนอน และคนบนร่างจริงๆ แล้วก็คงหนีไม่พ้นหมอนข้างแน่ๆ “อู๊ยยยย... อ๊า...” รู้สึกดีเหลือเกิน ยามที่รู้สึกว่าปากของตัวเองกำลังจะหลอมละลายรวมกับปากของผู้ชายในความฝัน เขากำลังปลุกเร้าให้หล่อนร่านแรดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน น้ำบางอย่างไหลทะลักออกมาจากซอกขา จนเปียกลื่น

คิลเลียน คาร์ตัน มหาเศรษฐีผู้ร่ำรวยและมากล้น ไปด้วยเสน่ห์แห่งบุรุษเพศ แต่น่าเสียดายที่เขากลับจมปลักอยู่ กับอดีตอันมืดมน ภรรยาและลูกที่ตายจากไป นำพาหัวใจให้ สูญสลายไปด้วย ร่างกายที่เคยสมบูรณ์แบบผ่ายผอม หน้าตา ที่เคยหล่อเหลายามนี้รกรุงรังไปด้วยหนวดเคราชีวิตที่เหลืออยู่ จบสิ้นลงเสียแล้ว จวบจนได้พบกับหล่อน ผู้หญิงผู้มีใบหน้าไม่ ต่างไปจากภรรยาผู้ล่วงลับเลยสักนิด แต่หัวใจของหล่อนกลับ ไม่ใช่ หล่อนไม่สามารถเป็นได้แม้แต่ตัวแทนเลยด้วยซ้ำ! มัลลิกา บารอฟ สาวน้อยลูกครึ่งผู้ยากจนข้นแค้น ชีวิตของหล่อนถูกโขลกสับจากน้าแท้ๆ จนต้องหนีออกจาก บ้านหล่อนเดินทางข้ามโลกเพื่อมาตามหาพ่อบังเกิดเกล้าแต่ ไม่พบ หล่อนตกที่นั่งลำบากเมื่อเงินในกระเป๋าถูกขโมยไปจน หมด แต่แล้วก็มีเทพบุตรขี่ม้าขาวมาช่วยชีวิต พร้อมกับหยิบ ยื่นข้อเสนอที่แสนแปลกประหลาดมาให้ ศัลยกรรมหน้าให้ เหมือนกับผู้หญิงคนหนึ่ง และหล่อนจะได้ค่าตอบแทนเป็น เงินจำนวนมหาศาล!

ชาริลล์ คาร์ตัน มหาเศรษฐีผู้ซ่อนเร้นตัวตนเอาไว้ภายใต้กรอบแว่นตาหนา วังวนชีวิตของเขาเต็มไปด้วยความเรียบง่าย และน่าเบื่อหน่ายในสายตาของพี่น้อง เพราะทุกลมหายใจของเขาหมกมุ่นอยู่กับงาน และงานโดยไม่ไยดีอิสตรีเพศ เรื่องบนเตียงถือว่าไม่ใช่สิ่งสำคัญในชีวิตของผู้ชายคนนี้ และนั่นทำให้เขาถูกชี้นิ้วเลือกเพียงเพราะถูกมองว่ามีมันสมองน้อยที่สุดในตระกูลแต่ใครจะรู้เล่าว่าภายใต้กรอบแว่นตาหนาๆ ชาริลล์จะซ่อนความเร่าร้อนชนิดที่สามารถแผดเผาให้หัวใจของสตรีมอดไหม้เพียงแค่จูบเดียวเท่านั้น โรสิตา หิรัญรักษ์ ผู้หญิงที่เกิดมาเพียบพร้อมด้วยคุณสมบัติทุกอย่าง สวย รวย และแสนฉลาด แต่ก็เหมือนโชคชะตาจะกลั่นแกล้งให้หล่อนต้องลิ้มรสความทุกข์ระบม เมื่อจู่ๆ ทรัพย์เงินทองก็มลายหายไปต่อหน้าต่อตา บิดามารดาเจ็บช้ำถึงขั้นต้องล้มหมอนนอนเสื่อ สิ่งเดียวที่หล่อนจะสามารถเรียกคืนทุกอย่างกลับมาได้ก็คือ การแต่งงานกับผู้ชายร่ำรวย แต่ฉลาดน้อยสักคน เพื่อพยุงฐานะทางการเงิน แต่ไหงผู้ชายที่หล่อนชี้นิ้วเลือกมาเป็นเจ้าบ่าวกลับห่างไกลจากคำว่าฉลาดน้อยเหลือเกิน เพราะพ่อเจ้าประคุณฉลาดเป็นกรดเลยทีเดียว!

“โกหก! หน้าของผมไม่ได้มีชื่อติดหราอยู่สักหน่อย ทุกคนในไนต์คลับก็ไม่มีใครรู้ว่าผมคือใคร แต่คุณรู้ คุณมีจุดมุ่งหมายอะไรพิเศษกับการปรากฏตัวในค่ำคืนนี้ใช่ไหม นางฟ้าคนสวย หรือว่าคุณคือคนในแวดวงนักธุรกิจ” “คือฉัน... ฉัน...” นี่ความโง่ของหล่อนทำแผนแตกแล้วใช่ไหม หล่อนกำลังทำให้ทุกอย่างที่มารดากับพี่ชายคิดเอาไว้พังพินาศ แน่นอนว่าหล่อนจะต้องถูกสองคนนั้นเล่นงานอย่างหนักหนาเลยทีเดียว หล่อนหวาดกลัวพวกนั้น แต่ก็ยังไม่เท่ากับความพรั่นพรึงที่มีต่อผู้ชายอันตรายอย่างไทโรนเลย “ถ้าไม่ยอมตอบออกมาดีๆ ผมจะเค้นคำตอบจากคุณด้วยวิธีของผมเอง” คนฟังหน้าซีดเผือด พยายามจะดิ้นหนี แต่อ้อมแขนกำยำไม่ยอมปลดปล่อย แถมรัดแน่นยิ่งขึ้น แน่นจนหล่อนรับรู้ได้ถึงความผิดปกติของเขาที่บริเวณหน้าท้อง “ปล่อยฉันนะคะ ฉันจะกลับแล้ว” “จนกว่าคุณจะมีคำตอบให้ผม ถึงจะได้กลับ แองเจิ้ล” ไทโรน คาร์ตัน มหาเศรษฐีผู้เป็นตัวแทนของความสมบูรณ์แบบ เรือนกายสูงใหญ่เต็มไปด้วยมัดกล้าม นัยน์ตาคมกริบสีสนิมดุดัน กระด้าง แต่ก็ชวนละลายยามได้สบประสาน เขาคือเทพเจ้าของโลกเงินตรา เป็นเจ้าชีวิตของคนครึ่งโลก และเป็นที่หมายปองของสาวสวยในทุกชั้นชน แต่ไทโรนกลับไม่เคยจริงจังกับสตรีนางไหนมาก่อน ผู้หญิงเป็นแค่เครื่องระบายความใคร่ยามอึดอัดเท่านั้น แต่แล้วทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เมื่อได้สบตากับสาวสวยนัยน์ตาเหมือนนางกวางน้อยไร้เดียงสา เขาตั้งใจจะลากหล่อนขึ้นเตียงพร้อมกับฟาดหัวด้วยเงินก้อนใหญ่เมื่อภารกิจร้อนจบสิ้น แต่ให้ตายเถอะ สิ่งที่เขาสูญเสียไปมันกลับไม่ใช่เงินตรา แต่มันเป็นความลับสำคัญของบริษัท แล้วอย่างนี้เขาจะปล่อยหล่อนให้ลอยนวลได้ยังไงกันล่ะ พุดแก้ว รัตเศรณี หญิงสาวที่ไร้ทางเลือกมาตั้งแต่ลืมตาดูโลก ชีวิตของหล่อนถูกบีบคั้นในทุกลมหายใจ หล่อนจำต้องเดินเข้ามาในกรงเล็บของมัจจุราชตามคำสั่งของผู้มีพระคุณเพื่อสืบหาของสำคัญ ทุกอย่างคงจะราบรื่นหากหล่อนไม่เกิดตกหลุมรักผู้ชายต้องห้ามคนนี้เข้าจนหมดหัวใจ และเมื่อหัวใจระส่ำสิ่งที่พยายามทำก็ผิดพลาดอย่างใหญ่หลวง หล่อนถูกเขาจับได้ และแน่นอนว่าต่อจากนี้ไปเขา... ไทโรน คาร์ตันจะเป็นฝ่ายสืบค้นเนื้อตัวผุดผาดของหล่อนจนกว่าเขาจะสาแก่ใจนั่นเอง

“อ๊ะ... อื้อ...” หล่อนเคยสงสัยเสมอว่าผู้ชายที่มีริมฝีปากสวยจัดอย่างดีแลนเวลาจูบจะให้รสชาติแบบไหน จะนุ่มนวลหรือว่าหยาบกระด้าง แต่ยามนี้... หล่อนรับรู้ได้เต็มความรู้สึกว่าผู้ชายที่มีริมฝีปากสวยจนน่าทึ่งอย่างเขาเวลาจูบมันไม่ได้นุ่มนวลชวนฝันเลยแม้แต่น้อย มันกระด้าง หยาบคาย และเต็มไปด้วยการกดขี่ข่มเหง ประกาศศักดาของความเป็นผู้ชนะ หยาดน้ำตาคลอหน่วยตา เมื่อจุมพิตแรกในชีวิตกับชายในฝันมันพังลงอย่างไม่เป็นท่า ความอ่อนหวานที่เคยคิดว่าจะได้รับในจูบแรกมันกลับตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง หล่อนมองผู้ชายใจร้ายที่ถอยออกห่างไปด้วยสายตาเจ็บปวด แต่เขาไม่สะท้าน “เธอเป็นผู้หญิงที่จูบได้ห่วยมาก ลิลลี่” ดีแลน คาร์ตัน มหาเศรษฐีเพลย์บอยผู้ทรงอิทธิพลและร่ำรวยมหาศาล เขาเกิดมาพร้อมกับคุณสมบัติเซ็กซี่ขยี้หัวใจหญิงสาว ไม่มีสตรีนางไหนต้านทานเสน่ห์ที่มีอยู่ล้นเหลือของเขาได้ โลกของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความสำเร็จ ไร้คำว่าผิดพลาด สองตาคมกริบสีสนิมจับจ้องอยู่แค่ตัวเลขเพียงเท่านั้น ผู้หญิงน่ะเหรอ... ก็แค่ของเล่นยามเหงาเท่านั้นแหละ ลัลลลิน เกียรติพงศา หญิงไทยพลัดถิ่น หล่อนติดบ่วงหลงเข้ามาในคฤหาสน์หรูหราที่เต็มไปด้วยเจ้าชายหน้าตาราวกับเทพบุตร แต่หล่อนคงจะยินดีมากกว่านี้หากหัวใจไม่ไปหวั่นไหวกับพี่ใหญ่ของตระกูล แม้จะรู้ตัวว่าไม่มีสิทธิ์ แต่หัวใจกลับห้ามไม่ฟัง ดังนั้นวิธีเดียวที่จะทำให้หัวใจเป็นอิสระนั่นก็คือการแต่งงานกับใครสักคนที่ยินดีดูแลหล่อนไปชั่วชีวิต ทุกอย่างคงน่าจะราบรื่น หากเจ้าบ่าวที่หล่อนเลือกไม่หนีไปจากงานวิวาห์ และเขา... ผู้ชายที่หล่อนพยายามจะหนีกลับเสนอตัวมาเป็นเจ้าบ่าวแทน

ปากของเขามีไว้ด่าทอและเหยียดหยามความเป็นคนของหล่อน อ้อมแขนของเขามีไว้พันธนาการหล่อนเอาไว้ใต้ร่างทรงพลังในทุกค่ำคืน เพราะความผิดพลาดในค่ำคืนนั้น ทำให้หล่อนได้ผู้ชายกักขฬะปากร้ายมาเป็นสามีแทนผู้ชายที่หมายตาเอาไว้ เขาทั้งย่ำยี กดขี่ข่มเหง ก่อนจะผลักให้หล่อนร่วงตกลงไปในขุมนรกที่เขาเป็นคนขุดลวงเอาไว้อย่างเลือดเย็น หล่อนเกลียดเขา... เกลียดผู้ชายร้ายกาจ ใจอำมหิตคนนี้เป็นที่สุด แต่ทำไมนะ ยามที่อยู่ใต้ร่างของผู้ชายคนนี้ หล่อนถึงได้มีความสุขเหลือเกิน ไม่นะ... ตาบ้านี้ขโมยความสาวของหล่อนไปหนึ่งอย่างแล้ว หล่อนจะไม่มีวันยอมให้มาขโมยหัวใจได้อีกเป็นอย่างที่สองหรอก ไม่มีทาง!

บรูซ คาร์ตัน หากริชาร์ดผู้เป็นพี่ชายคือเทพเจ้าแห่งความโอหัง เขาก็คือเทพเจ้าแห่งความเย็นชาไม่ต่างกัน นัยน์ตาสีฟ้ากระจ่างไร้ความ รู้สึกเสมอ บรูซเป็นผู้ชายที่ยิ่งอ่านยิ่งสับสน แต่กระนั้นก็ยังมีสตรีน้อย น่ารำคาญนางหนึ่ง ที่เฝ้าเพียรพยายามจะอ่านความรู้สึกของเขาให้จงได้ ทั้งๆ ที่เขาพยายามทั้งหลบทั้งหลีก แต่หล่อนก็วิ่งเข้าใส่ไม่ยั้ง นี่แม่คุณ จะรู้ไหมนะว่า ยิ่งเข้าใกล้เขาเท่าไหร่ ไอ้เจ้าความไร้เดียงสาของหล่อนก็ จะยิ่งตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นเท่านั้น ทานตะวัน เอื้อมอารีย์ หญิงสาวผู้เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ ชีวิตของหล่อนสนิทสนมกับเทพบุตรคาร์ตันมาตั้งแต่ลืมตาดูโลก หาก แต่พ่อเทพบุตรทั้งหกกลับมีเพียงแคหนึ่งเดียวที่เขย่าหัวใจของหล่อนให้ สะเทือนได้นั่นก็คือบรูซ คาร์ตัน ผู้ชายเลือดเย็นในสายตาของเขาไม่เคย เหลือบแลมองหล่อนเลยแม้แต่วินาทีเดียวแต่คิดหรือว่าหล่อนจะยอมแพ้ ก็ตั้งปณิธานเอาไว้แล้วนี่ว่าจะต้องได้เขามาเป็นเจ้าบ่าว ต่อให้ต้องใช้เล่ห์ ใช้กล หรือมนต์คาถาสักร้อยล้านบทยังไง เขาก็จะต้องตกมาอยู่ในอุ้งมือ ของหล่อน และนี่คือชะตาชีวิตที่ใครก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้ทั้งนั้น

ทะเบียนสมรสผูกมัดเขาเอาไว้กับหล่อน หาใช่ความรัก... ในสายตาของทุกคนรวมถึงเขา หล่อนคือผู้หญิงอ่อนแอ ขาพิการที่ต้องนั่งรถเข็นตลอดเวลา หล่อนจึงไม่มีค่าพอที่จะทำให้เขาหันมามอง จำต้องก้มหน้าจมอยู่กับหยาดน้ำตาเพียงลำพัง จนกระทั่งมารดาล้มป่วยลงและต้องการให้หล่อนแต่งงาน และเขาก็คือผู้ชายที่มารดาเห็นว่าเหมาะสมกับหล่อนที่สุด สำหรับมาร์ติเนซ ยายเด็กผู้หญิงข้างบ้านเนื้อตัวมอมแมมสกปรกไม่เคยอยู่ในสายตามาก่อน จนกระทั่งกาลเวลานำพาให้ได้พบกันอีกครั้ง แม้ว่าหล่อนจะยังคงนั่งรถเข็นเช่นเดิม แต่หัวใจของเขาก็ตกอยู่แทบเท้าของหล่อนเสียแล้ว “ทำไมจะต้องแกล้งทำเป็นขาพิการด้วย สราวลี” “มันเรื่องส่วนตัวของวลีค่ะ” “มันเป็นเรื่องของพี่ด้วย ในเมื่อพี่เป็นสามีของเธอ” “ก็แค่สามีในนาม” “ที่พี่ไม่ทำอะไรเธอ ก็เพราะเห็นว่าไม่แข็งแรง แต่หลังจากวินาทีนี้ไป เธอเตรียมรับความคลั่งของพี่ได้เลย สราวลี”

คาฟาห์จำแม่สาวเอเชียร่างเล็กที่หิ้วกระเป๋าผ้าเก่าๆ เดินเข้ามาในตำหนักพักร้อนของบิดาได้เป็นอย่างดี เพราะหล่อนคือกานติมาแม่หม้ายสาวชื่อกระฉ่อนเมือง ความชื่นชอบเดียวของหล่อนก็คือการได้แต่งงานกับผู้ชายแก่ที่ร่ำรวย และตอนนี้บิดาของเขาก็คือเป้าหมายใหม่ของหล่อน “นี่คุณ... ปล่อยฉันนะ” หญิงสาวสะบัดข้อมือสุดแรง แต่ก็ยังไม่หลุดจากพันธนาการเถื่อนของเจ้าชายซาตานตรงหน้า “จะรีบกลับไปไหนล่ะ อยู่คุยกับลูกเลี้ยงหน่อยจะเป็นไรไป” “ฉันจะรีบไปหาท่าน ปล่อยค่ะ” “หึ... ป่านนี้คุณพ่อคงยังไม่ฟื้นหรอกมั้ง” คาฟาห์ตวัดตามองเรือนร่างของผู้หญิงตรงหน้าด้วยสายตาดูแคลนเหยียดหยาม “เพราะแม่เลี้ยงจอมร่านอย่างเธอคงจัดหนักท่านไปหลายยก”

จะดีแค่ไหน หากหล่อนได้ตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนของเขาทุกเช้า... ตั้งแต่จำความได้ ชมพูนุชก็หายใจเป็นชื่อของเขาเรื่อยมา องค์รัชทายาทรูปงามแห่งซาเรีย เขาคือความสุขเดียวในชีวิตของหล่อน แต่ความสุขนั้นกลับไม่จีรังดั่งใจหวัง เมื่อหญิงเดียวในดวงใจของเขาหนีหน้าหายไปพร้อมกับพี่ชายของหล่อน ความผิดบาปทุกอย่างจึงถูกขว้างใส่หน้า เขาเรียกร้องให้ครอบครัวของหล่อนรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น พร้อมกับตราหน้าผู้หญิงที่เฝ้าภักดีกับเขาอย่างหล่อนว่า ‘นังแพศยา’ “หน้าที่หนึ่งเดียวสำหรับเธอ บนเตียงของฉันก็คือ... นางบำเรอ” องค์รัชทายาทรูปงามหยิบกางเกงขึ้นมาสวมใส่ นัยน์ตาสีทองตวัดจ้องมองมายังร่างเปลือยเปล่าบอบช้ำของหล่อนอย่างดูแคลน “จำเอาไว้ ถ้าฉันเรียก เธอก็ต้องมา ถ้ามาช้า ฉันจะสั่งโบยพ่อ หรือไม่ก็ แม่ของเธอ” “อย่านะเพคะ...” ริมฝีปากหยักสวยคลี่ยิ้มหยัน “ถ้าไม่อยากให้เป็นเช่นนั้น เธอควรจะรู้หน้าที่ของตนเอง...” มือใหญ่ตบลงบนเตียงนอนนุ่ม ราวกับต้องการย้ำเตือนหน้าที่อันทรงเกียรติของหญิงสาว

“เธอไม่ต้องการให้ฉันรับผิดชอบหรือ เห็นอยากได้ผัวที่มีนามสกุล ซาเวลลาส จนตัวสั่นนี่” “ใช่ ฉันอยากมีผัว อยากมาก แต่ต้องไม่ใช่นาย จำเอาไว้” มาริออส ซาเวลลาส มังกรร้ายตัวสุดท้ายของ Black Dragon ชายหนุ่มคือเทพบุตรแห่งสงคราม ความอหังการอัดแน่นอยู่เต็มตัว ดวงตาสีน้ำเงินเข้มเต็มไปด้วยความเร่าร้อนประดุจเปลวเพลิงยามจับจ้องไปยังอริศัตรู วังวนของชีวิตโสดคือการได้ระบายความใคร่กับสาวสวยมากหน้าหลายตาและลงท้ายด้วยการเอาเงินฟาดหัว แต่ทุกอย่างกลับต้องมาสะดุดเมื่อเขาพลั้งพลาดได้ลิ้มรสเนื้อหวานของผู้หญิงปากร้ายที่ตัวเองตั้งแง่และแสนเกลียดชัง ซึ่งเหตุการณ์สวาทในครั้งนั้นก็เปลี่ยนแปลงชีวิตเพลบอยเช่นเขาไปตลอดกาล พิมรัก อาเมทีรอส หญิงสาวชาวไทยที่ถูกเลี้ยงดูในต่างแดน ชีวิตในวัยเยาว์ของหล่อนเต็มไปด้วยความเพ้อฝัน คุณชายใหญ่แห่งซาเวลลาสคือเทพบุตรในหัวใจที่หล่อนใฝ่ฝันว่าจะต้องได้มาครอบครอง แต่อุปสรรคของความรักในครั้งนี้คือผู้ชายปากร้ายที่จ้องจะถากถางด้วยวาจาเผ็ดร้อนทุกครั้งที่เจอหน้า หล่อนบอกตัวเองว่าเกลียดมาริออส ซาเวลลาสที่สุด แต่ทำไม ยามที่กายสาวถูกรังแกจากสัมผัสป่าเถื่อนของเขา หล่อนถึงได้รู้สึกดีเหลือเกิน... นี่หล่อนไม่ได้เกลียดมาริออสหรอกหรือ?

เพราะต้องการเงินมาช่วยจุนเจือครอบครัว ทำให้วาดดาวต้องปีนเข้าไปในบ้านของมหาเศรษฐีเซ็กซี่หล่อร้ายคู่กัดอย่างเมเตโอ แฟร์มาเลน เพื่อหาของบางอย่างตามที่ถูกว่าจ้างมา แต่ก็ทำไม่สำเร็จเพราะถูกคุณปู่ของเมเตโอจับตัวเอาไว้ได้เสียก่อน และแน่นอนว่ากำลังจะถูกจับส่งตำรวจ โชคดีที่เมเตโอกลับมาพอดี เธอจึงได้โกหกคำโตว่าตัวเองเป็นเมียของเขาเพื่อเอาตัวรอด เมเตโออยากจะอ้าปากปฏิเสธให้ดังลั่นนัก ว่าเขากับแม่เด็กจรจัดแต่งตัวขะมุกขะมอมอย่างวาดดาวไม่ได้เป็นสามีภรรยากันหรือแม้แต่คนรักก็ไม่ใช่ แต่อาจจะเป็นเพราะแววตาใสซื่อที่เต็มไปด้วยการวิงวอนคู่นั้น ทำให้เขาเลือกที่จะเดินตามเกมบ้าๆ นั่น ยอมเป็นสามีช่วยให้เธอไม่ต้องติดคุก แต่อย่าหวังเลยว่าเขาจะยอมเป็นเหยื่ออย่างที่ต้องการ เพราะคนอย่างเมเตโอต้องเป็นคนคุมเกม ไม่ใช่เหยื่อ! และแน่นอนว่าเขาจะเรียกค่าจ้างจากหน้าที่ให้อิ่มแปล้เลยทีเดียว

เพราะความเฉิ่ม เชย ที่ติดตัวมาตั้งแต่กำเนิดทำให้ “ณดา” ถูกแฟนหนุ่มรุ่นพี่ที่คบหากันมาตั้งแต่ปีหนึ่งบอกเลิกอย่างเหี้ยมโหด แถมยังดูถูกเหยียดหยามว่าผู้หญิงอย่างเธอชาตินี้ก็ไม่มีใครเอา ณดาเจ็บปวดแสนสาหัส ต้องการประชดชีวิตจึงนำเงินก้อนที่อดีตแฟนหนุ่มใช้หนี้คืนมา เข้าไปท่องในเวปหาคู่ชื่อก้องโลกอย่าง ‘เอเมอร์ริคเลิฟ’ ยอมจ่ายเงินสูงลิบเพื่อให้ได้หนุ่มหล่อที่สุดในเวปมาเป็นคู่เดทและคู่นอน โดยหารู้ไม่ว่าการกระทำนี้จะเปลี่ยนโลกทั้งใบไปตลอดกาล ธีโอ เอเมอร์ริค มหาเศรษฐีหล่อร้ายระดับพันล้าน CEO ของเอเมอร์ริคเลิฟ ต้องมานั่งกุมขมับเมื่อจู่ๆ ดาวเด่นของเอเมอร์ริคเลิฟเกิดหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เขาจำเป็นต้องดั้นด้นเดินทางไปพบลูกค้าสาวเพื่อเจรจาขอยกเลิกและคืนเงินมัดจำทั้งจำนวนพร้อมกับจ่ายค่าเสียเวลาไม่อั้น แต่แม่สาวเฉิ่มกลับไม่ยินยอม แถมยังคร่ำครวญร้องไห้อย่างน่าเวทนา จนธีโอใจอ่อนยอมตกลงจะเป็นสามีออนไลน์ให้กับเธอหนึ่งคืน และนั่นก็ทำให้รู้ว่าภายใต้ความเฉิ่มเชยของณดาได้ซ่อนความน่าปรารถนาเอาไว้มากมายนัก

คิริล อิสไมนอฟ มาร์คิเดฟ พี่รองแห่งตระกูลมาร์คิเดฟ หากเปรียบว่าหมาป่าดุร้ายและเจ้าเล่ห์แล้ว คิริลนั้นน่ากลัวกว่ามากนัก ชายหนุ่มเป็นมหาเศรษฐีในวงการยานยนต์ ที่ใหญ่ที่สุดในรัสเซียรวมถึงทั้งในทวีปยุโรปทั้งหมดด้วย เขาเป็นผู้ชายที่พก ความฉลาดมาเต็มกระเป๋า เด็ดขาดในทุกๆ เรื่องที่ทำ และแน่นอนว่าคิริลไม่ เคยผิดหวังกับสิ่งที่ตัวเองกระทำลงไปสักครั้งเดียว โดยเฉพาะเรื่องบนเตียง ชายหนุ่มชื่นชอบกิจกรรมในร่มนี้มาก หนึ่งคืน หนึ่งราตรี กับหนึ่งสตรีที่ต้องเดินลง จากเตียงของเขาไปเมื่อแสงตะวันในยามเช้าเวียนกลับมาอีกครั้ง วัฏจักรของเขาเป็นแบบนี้ และมันก็จะเป็นแบบนี้ไปตลอดกาล เนื้อนวล อมรวัฒน์ สาวน้อยหน้าหวานหล่อนถูกหมาป่าวายร้ายเข้าใจผิด คิดว่าหล่อนคือภรรยาผู้สำส่อนของคนสนิทตัวเอง แต่กว่าจะรู้ว่าหล่อนเป็นเพียงแค่น้องสาวของผู้หญิงที่เขาขยะแขยงเท่านั้น ร่างกายของหล่อนก็ตกเป็นของเขาเสียแล้ว “วิธีเดียวที่จะทำให้เธอได้อยู่กับเอวาตลอดไปนั่นก็คือ...” นัยน์ตาสีเขียวจัดของเขามืดลึกมากขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่เท้าแกร่งก้าวเดินมาหยุดตรงหน้าของหล่อน กลิ่นไอนักล่าจากกายหนุ่มมีผลต่อจังหวะการเต้นของหัวใจสาวยิ่งนัก ตัวหล่อนสั่นเทา ดวงใจเต้นแรงราวกับจะหลุดออกมาจากขั้วเสียให้ได้ “จดทะเบียนสมรสกับฉัน” “ห๊า...?!” นี่หล่อนหูฝาดไปหรือเปล่านะ “คุณ... คุณพูดว่าอะไรนะคะ”

นิโคไล อิสไมนอฟ : มาร์คิเดฟ น้องเล็กแห่งตระกูลมาร์คิเดฟ ฉลามขาวอย่างเขาพกพาความเผด็จการ เอาแต่ใจมาตั้งแต่เกิด ทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าต้องเนี๊ยบ และสมบูรณ์แบบที่สุด ผู้หญิงที่จะขึ้นเตียงกับเขาก็เช่นกัน จะต้องผ่านการตรวจวิเคราะห์และคัดเลือกมาอย่างพิถีพิถันว่าปลอดโรค ปลอดเชื้อแล้วเท่านั้นถึงจะสามารถขึ้นเตียงกับเขาได้ แต่นิโคไลก็ไม่ได้แตกต่างอะไรไปจากบรรดาพี่ชายของตัวเองเลยสักนิด รสนิยมทางเพศที่ดุดัน เร่าร้อน และดิบเถื่อนถูกฝังลึกอยู่ในทุกอณูเนื้อของพวกเขาตั้งแต่ลืมตาขึ้นดูโลก และแน่นอนว่าแค่คืนเดียวเท่านั้น แม่ผู้หญิงไร้ประโยชน์พวกนี้ก็จะหมดความน่าสนใจไปโดยปริยาย ไม่มีคำว่าปรานี และไม่มีคำว่าประนีประนอม กฎก็คือกฎ และกฎเหล็กของพวกเขาก็คือ... ผู้หญิงเป็นได้แค่ตุ๊กตายางที่ร้องได้ ดิ้นได้ และทำให้พวกเขาปลดปล่อยได้เท่านั้น! อิงบุญ ราชวรกุล : หญิงสาวที่เติบโตขึ้นมาในซ่องโสเภณี ความหยาบคายของคนในซ่องหล่อหลอมให้หล่อนแข็งกระด้างแต่สุดท้ายก็จำเป็นต้องตอบแทนบุญคุณด้วยการแต่งงานกับผู้ชายหัวใจกระด้างคนหนึ่ง ซึ่งฐานะที่เขามอบให้ก็คือ เมียเก็บ!

ริชาร์ด คาร์ตัน เทพเจ้าแห่งความโอหัง วาจาของเขาศักดิ์สิทธิ์ และนิ้วของเขาก็แสนจะจอมบงการ ในชีวิตไม่เคยมีคำว่าไม่ได้ ไม่มีใคร กล้าปฏิเสธความต้องการ จากผู้ชายที่หล่อเหลาแบบสุดกู่เฉกเช่นเขามา ก่อน แต่ให้ตายเถอะ ผู้หญิงต่ำต้อยยากจน แต่สวยสะบัดคนนั้นกลับตบ หน้าเขา พร้อมกับด่าทอด้วยถ้อยคำหยาบคายเพียงเพราะเขาหยิบยื่น ข้อเสนอนางบำเรอให้ เขาคลั่งแค้นหล่อนมาจนถึงบัดนี้ และก็เหมือน สวรรค์จะมีตา ช่วยทำให้เขาได้ชำระแค้น เมื่อสุดท้ายแล้วเขาก็สามารถ ประมูลแม่โสเภณีหน้าหวานมาเป็นอีตัวประจำเตียงได้สำเร็จ คอยดูเถอะ งานนี้เขาคิดทั้งต้นแถมบวกดอกเบี้ยอีกมหาศาลแน่นอน ลีลาวดี สุวรรณกุล หญิงสาวผู้มีสายเลือดแห่งความหยิ่ง ผยองอยู่เต็มตัว ชีวิตหล่อนคงไม่ต้องดิ้นรนมากหากไม่ถูกอาแท้ๆ โกง สมบัติชิ้นสุดท้ายที่พ่อกับแม่ทิ้งไว้ให้ไป หล่อนต่อสู้ชีวิตด้วยแรงกาย แรงใจ แม้สวรรค์จะประทานความงดงามมาให้แต่หล่อนก็ไม่เคยคิดจะ ขายเรือนร่าง แต่แล้วมัจจุราชกลับกระชากขาของหล่อน ให้ดำดิ่งลงสู่ เหวนรก เมื่อหล่อนถูกล่อลวงมาขายบนเรือสำราญ ที่เต็มไปด้วยเหล่า มหาเศรษฐี และมันก็คงจะดีกว่านี้มาก หากผู้ชายที่ประมูลหล่อนได้ ด้วยราคาสูงลิบ จะไม่ใช่ผู้ชายที่หล่อนเคยปฏิเสธ ตำแหน่งนางบำเรอ ของเขาไปเมื่อสองปีก่อน

สำหรับดอกหญ้าเช่นหล่อน แค่แอบรักก็ยังไม่มีสิทธิ์ ลัลดา เด็กสาวในบ้าน มาเลซาสโซ หล่อนคือผู้หญิงต่ำต้อย เป็นเพียงแค่เศษดินใต้ฝ่าเท้าของคุณชายผู้สูงศักดิ์เช่นเขา ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองความงดงามของเขาด้วยซ้ำ แต่โชคชะตาแสนโหดร้าย โยนหล่อนขึ้นไปบนเตียงของเขาในค่ำคืนหนึ่ง ก่อนจะถีบหล่อนลงสู่ขุมนรกในเช้าวันต่อมา เมสัน มาเลซาสโซ คุณชายสูงศักดิ์ที่เพอร์เฟ็คทุกกระเบียดนิ้ว ความผิดพลาดเดียวในชีวิตก็คือการได้ลิ้มรสเนื้อสาวของแม่กาฝากแสนต่ำต้อยอย่างลัลดา ผู้หญิงที่ไม่เคยมีตัวตนในสายตามาก่อน ดังนั้นสิ่งเดียวที่เขาทำเมื่อสติกลับคืนมาก็คือ... เลือดเย็นใส่หล่อน! “กินยาคุมซะ” “ลัล... คิดว่าคงไม่...ท้อง...” “แล้วหากเกิดโชคร้ายท้องขึ้นมาล่ะจะทำยังไง หรือว่าเธอจะใช้เด็กจับฉัน ลัลดา!” กลีบปากอิ่มเม้มแน่นเป็นเส้นตรง ดวงตาฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำแห่งความเสียใจ หล่อนพยายามกลั้นเสียงสะอื้น แต่มันทำได้ยากเย็นเหลือเกิน “ถ้า... เกิดโชคร้ายขึ้นมาจริงๆ” เขาจ้องหน้าหล่อนเขม็ง มองด้วยสายตาไร้ความรู้สึก “ลัลจะรับผิดชอบตัวเองค่ะ” “ลัล... ไม่เคยคิดแบบนั้นนะคะ...” “หากไม่ได้คิดก็รีบกินยาคุมซะ เพราะหากท้องขึ้นมา ฉันไม่รับผิดชอบ”

เมื่อ 8 ปีก่อน เขาถูกจองจำด้วย ‘ทะเบียนสมรส’ เนโลคลิส ซาเวลลาส ทายาทลำดับที่สองของกลุ่มธุรกิจ Black Dragon ชายหนุ่มคือนักล่าฝีมือฉกาจแห่งคราบสมุทรเมดิเตอเรเนียน เขาหล่อ ดุร้าย และไม่เคยก้มหัวให้ใครมาก่อน แต่ใครจะรู้ล่ะว่าเมื่อในอดีต นักล่าเช่นเขาเคยต้องสละอิสรภาพเพื่อแลกกับอะไรบางอย่างมาก่อน และเหตุการณ์นั้นก็ทำให้เขาต้องแบ่งปันนามสกุลกับเด็กสาววัย 16 ปีอย่างไม่มีทางเลือก เข็มหอม สวัสดิกุล หญิงสาววัย 24 ปีที่ภายนอกเต็มไปด้วยความสดใส แต่ภายในใจกลับเต็มไปด้วยบาดแผลฉกรรจ์ มันเกิดจากผู้ชายใจร้ายอย่างเนโลคลิส เขาแต่งงานกับหล่อน และก็เดินออกไปจากชีวิตของหล่อนในค่ำคืนนั้นทันที ท่ามกลางความสับสน เจ็บปวดที่ไม่เคยจางหาย จนกระทั่งตอนนี้หล่อนพบกับเขาอีกครั้ง เขาที่ก้าวกลับเข้ามาคุกคามความสาวของหล่อนทั้งๆ ที่ไม่มีสิทธิ์นั้นอีกแล้ว “หอมต้องการหย่าค่ะ” “จะไม่มีการหย่าเกิดขึ้น เพราะฉันกำลังจะทำให้การแต่งงานของเราสมบูรณ์”

เพราะต้องการแก้แค้น ทำให้ลาซาลอสเลือกที่จะระบายความใคร่กับผู้หญิงไร้ค่าเช่นหล่อน แต่เพราะมันคือความรัก หล่อนถึงได้ยอมตกเป็นของเล่นของซาตานร้ายเช่นเขาด้วยความเต็มใจ ลาซาลอส ซาเวลลาส ทายาทลำดับที่สามของกลุ่มธุรกิจ Black Dragon ชายหนุ่มคือมหาเศรษฐีผู้ร่ำรวย ทุกคนเรียกเขาว่าพ่อมดแห่งเงินตรา แต่เขากลับไม่ใช่พ่อมดแห่งอิสตรี เมื่อในอดีตผู้ชายสมบูรณ์แบบเช่นเขาเคยถูกสวมเขาอย่างเลือดเย็น เขาตัดขาดความสัมพันธ์ทันทีเมื่อจับได้คาหนังคาเขา และแก้แค้นด้วยการลากข้ารับใช้ของผู้หญิงคนนั้นมาขึ้นเตียง ท่ามกลางพายุอารมณ์คลั่ง เขาค้นพบว่าตัวเองได้ทำลายสาวบริสุทธิ์อย่างโหดเหี้ยม แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปากขอโทษแม่สาวน้อยเนื้อหวานก็หนีหายไปลับตา พาขวัญ คนใจซื่อ หญิงสาวที่เกิดมาพร้อมกับดวงที่แสนอาภัพ พ่อบังเกิดเกล้าขายหล่อนให้มาเป็นข้ารับใช้ของลูกสาวมหาเศรษฐี การถูกโขลกสับในทุกเช้าค่ำไม่ได้ทำให้หล่อนเจ็บปวด ได้เท่ากับการแอบหลงรักผู้ชายคนนั้น ผู้ชายต้องห้ามที่ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นสบตา แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลก ทำให้หล่อนมีความสัมพันธ์เพียงชั่วข้ามคืนกับซาตานร้าย ทุกอย่างมันควรจะจบลง หากวันนี้หล่อนกับเขาไม่ต้องมาเผชิญหน้ากันอีกครั้ง...

เพราะต่ำต้อยจึงทำได้แค่มอง เพราะไม่ใช่เจ้าของจึงเป็นได้แค่... เจ้าสาวนอกหัวใจ “ปล่อยค่ะ...” ใบหน้างอง้ำของรำไทยทำให้ภามินอมยิ้มบางๆ ออกมา มองก็รู้ว่าหล่อนกำลังแง่งอนเขาขึ้นมาอีกครั้ง “ทำไมต้องปล่อยด้วยล่ะ ในเมื่อฉันกับเธอ เราเป็นผัวเมียกันแล้ว” หญิงสาวมองคนพูดตาขุ่นเคือง พลางใช้สองมือผลักไส “ไม่ใช่ค่ะ เราไม่ใช่...” “จริงอ่ะ...” ภามินก้มลงดูดกลีบปากอิ่มสีแดงระเรื่อแรงๆ อย่างต้องการหยอกเย้า ขณะที่ร่างกายก็ยังคงแนบแน่นอยู่กับกายสาวไม่ยอมถอยห่างไปไหน เขาอมยิ้มและพูดขึ้นอีก “เราโยกกันมันส์หยดมาสองรอบแล้ว ยังไม่ใช่ผัวกับเมียอีกหรือ” คนฟังหน้าแดงก่ำ ความอับอายระคนอดสูพุ่งพล่านในหัวอก น้ำตาแห่งความเสียใจค่อยๆ ซึมไหลออกมา ความรัญจวนที่ครอบงำเมื่อครู่นี้ค่อยๆ จางหายไปจนในที่สุดก็หมดสิ้น “ดิฉัน... ก็แค่ที่ระบายความใคร่” ภามินนิ่งเงียบไป ก่อนจะพูดออกมาเสียงเย็นชา “ถ้าคิดแบบนั้นแล้วสบายใจ ก็ตามสบาย ฉันไม่สนใจอยู่แล้ว ขอแค่เธอทำให้ฉันสนุกสุดเหวี่ยงจนอิ่มก็พอ” “แต่ดิฉันไม่ต้องการ คุณควรจะกลับห้องของคุณไปได้แล้ว” คนตัวโตส่ายหน้าน้อยๆ และเริ่มขยับกายอีกครั้ง “เสียใจด้วยคนสวย คนเป็นเมียก็ต้องทำให้ผัวอิ่มสิ และเมื่อตอนนี้ฉันยังไม่อิ่ม เธอเป็นเมียก็ต้องทำหน้าที่ต่อไป” “แต่ดิฉัน... ไม่ใช่เมียของคุณภาม” “เอาไว้บอกฉันพรุ่งนี้ก็แล้วกันนะ ว่าเวลาผู้ชายกับผู้หญิงเขาฟาดกันจนเตียงแทบพังแบบนี้ใช่ผัวใช่เมียกันหรือเปล่า” มือใหญ่บีบขยำเต้างามเต็มแรง ปลายนิ้วแกร่งเขี่ยยอดถันจนมันแข็งเป็นไตขึ้นอีกครั้ง “และหุบปากได้แล้ว ฉันไม่อยากคุย แต่อยากกินเธอมากกว่า” “ไม่นะคะ...” “ฉันชอบที่จะทำให้มันใช่...” แล้วทุกอย่างก็เกิดขึ้นอีกครั้งโดยที่รำไทยไม่สามารถต่อต้านหรือทัดทานใดๆ ได้เลย เขาจูบ เขาจับ เขาฟอนเฟ้น ขยี้ขยำจนเนื้อตัวของหล่อนชอกช้ำ จากนั้นก็ดำดิ่ง ครอบครองหล่อนอย่างดุดัน หนักหน่วง ทุกสัมผัสเต็มไปด้วยความป่าเถื่อนไร้ความอ่อนโยน แต่กระนั้นความหวานฉ่ำของบทรักก็สามารถทำให้หล่อนคล้อยตามได้อย่างง่ายดาย

ด้วยความแค้นที่ถูก แพรวดาว หญิงคนรักทรยศหักหลัง อีกทั้งบิดาของหล่อนยังส่งลูกน้องมาเผาบ้านจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดเป็นเหตุ ให้เขากลับมาอีกครั้งพร้อมกับความแค้นที่ฝังแน่นในจิตใจ เขาซื้อตัว พราวฟ้า หญิงสาวผู้มีหัวใจซื่อบริสุทธิ์ซึ่งเป็นน้องสาวของแพรวดาวมาและยัดเยียด ตำแหน่งนางบำเรอให้เธอโดยมองข้ามรักแท้ที่เธอมีให้เขามาตลอดหลายปี เขาทั้งพูดจาถากถางและปฏิบัติต่อเธออย่างป่าเถื่อนเพื่อให้เธอเจ็บปวดใจเล่น แต่แล้วหัวใจหินของซาตานอย่างเขาก็มีอันต้องหลอมละลายด้วยหัวใจอันอ่อนโยน ของผู้หญิงที่ได้ชื่อว่า "นางบำเรอ"

เธอรักแอบรักเขา และเลือกเขาเป็นเจ้าบ่าวเพียงคนเดียวในชีวิต แต่... เขาไม่ได้รักเธอเลย หัวใจของเขาโยนทิ้งลงในหุบเหวไร้รักไปนานแล้ว “อ๊ะ... พี่ใหญ่จะทำอะไรคะ...” “เข้าหอกับเธอไง” “เข้า... เข้าหอ?” “ใช่” ใบหน้างามของฟ้าลดาซีดขาว ดวงตายังคงเบิกโพล่ง ปากอิ่มเผยอตกใจ “ฟ้า... เอ่อ... ฟ้าไม่คิดว่าพี่ใหญ่จะทำ...” “อะไรทำ” นี่เขาต้องให้หล่อนพูดมันออกไปทั้งหมดเลยอย่างนั้นเหรอ “ทำอะไร? ไหนบอกมาสิ” หล่อนสะดุ้งโหยง เมื่อเจ้าของตักแกร่งที่หล่อนนั่งทับเค้นเสียงดุดันรดใบหน้า “ก็... ทำ... ทำแบบนั้น” “ถ้าเธอหมายถึงเซ็กซ์ล่ะก็ แน่นอนฉันต้องทำมันอยู่แล้ว” “พี่ใหญ่!” “ก็ในเมื่อมันเป็นคืนแต่งงานของเราสองคน” เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ไม่ได้มีความรู้สึกใดซ่อนเร้นอยู่เลย “หรือว่าเธอคิดว่าการแต่งงานของเรา จะไม่มีการเข้าหอ” “คือฟ้า... ฟ้า...” หล่อนก้มหน้าหลบสายตาคมกริบ และพยายามที่จะพูดต่อจนจบ "ฟ้า... ไม่คิดว่าพี่ใหญ่จะทำแบบนั้นด้วย...” “ฉันจะทำ จะมีเซ็กซ์กับเธอในคืนนี้” “ตะ... แต่พี่ใหญ่เกลียดฟ้า...” เสียงของหล่อนแผ่วเบาไม่ต่างจากลมหายใจเลย “ฉันจะรู้สึกอะไรมันไม่สำคัญหรอก เพราะฉันหนีชะตากรรมที่เกิดจากปลายนิ้วของเธอไม่พ้น ดังนั้นฉันก็ควรจะได้รับความผ่อนคลายจากเรื่องบ้าๆ นี้บ้าง จริงไหม ฟ้าลดา”

“ฉันไม่เคยรู้จักคำว่า ‘เมีย’ ที่รู้จักและคุ้นเคยดีก็มีแค่คำว่า ‘นางบำเรอ’ ” ++ เพเรอคลิส ซาเวลลาส ++ ทายาทลำดับที่หนึ่งของกลุ่มธุรกิจ Black Dragon ธุรกิจที่คลอบคลุมทุกตารางเมตรของประเทศกรีซ เขาเถื่อน ถ่อย และดุกระด้าง เหี้ยมเกรียมจนไม่มีอริศัตรูหน้าไหนกล้าต่อกร แต่กระนั้นกลับถูกลวงให้ตกลงไปในหลุมสวาทที่มีลูกสาวของแม่บ้านผู้ทะเยอทะยานเป็นเหยื่อล่อ เขาควรจะต่อต้านและจับแม่สาวน้อยหน้าหวานโยนลงไปจากเตียง แต่สิ่งที่ทำกลับตรงกันข้ามกับสิ่งที่คิดเหลือเกิน เมื่อมังกรดำอย่างเขาเลือกที่จะเดินลงไปในหลุมสวาท และขย้ำกัดกินเหยื่อล่อด้วยความเต็มใจ ++ แสนดี อริยาวัฒน์ ++ หล่อนคือเหยื่อที่ถูกแม่แท้ๆ จับใส่พานไปถวายผู้ชายอันตรายอย่างเพเรอคลิสถึงบนเตียงนอน แม้รสสวาทจากชายหนุ่มจะแสนมหัศจรรย์สักเพียงไหน แต่ในเช้าวันต่อมาสวรรค์ยามค่ำคืนก็ถูกแทนที่ด้วยขุมนรกอย่างไม่ทันตั้งตัว ผู้ชายที่ประครองกกกอดหล่อนมาตลอดทั้งคืนกลายร่างเป็นซาตานเถื่อน ฟาดแส้แห่งความเหยียดหยันลงบนหัวใจสาวอย่างไร้ความปรานี

“คุณเป็นผู้หญิงของผม ธาร” “ค่ะ ฉันเป็นของคุณ...” “ของผมคนเดียว” “ค่ะ ค่ะ ฉันเป็นของคุณคนเดียว เควิน... อา... ได้โปรดเถอะ มากกว่านี้ เคน...” หล่อนไม่เหลือยางอายใดๆ อยู่อีกแล้ว ยามนี้สิ่งที่ต้องการที่สุดก็คือทุกอย่างของเควิน “อา...” ปากของเขาดูดเม้มร้อนแรง ลิ้นของเขาตวัดโลมเลียอย่างช่ำชอง และนิ้วยาวของเขาที่ซอกซอนเข้าไปภายในอย่างเชี่ยวชาญ หล่อนกำลังจะตาย... กำลังจะขาดใจตายกับความเก่งฉกาจของเควิน “อา... เคน... ไม่ไหว... ไม่ไหวแล้ว...” ######################################### เควิน คาสโตรเซ่น มหาเศรษฐีจอมเถื่อน ชีวิตของเขาคือความลับสำหรับทุกคนในโลก พอๆ กับประตูหัวใจที่ไม่เคยเปิดต้อนรับสาวสวยคนใด แต่แล้วจู่ๆ ชีวิตอันที่เคยเดินไปตามแบบแผนอย่างเคร่งครัดกลับต้องสะดุด เมื่อหญิงชราหน้าตาอัปลักษณ์ปรากฏตัวขึ้นในฐานะสาวใช้คนใหม่พร้อมกับข่าววงในของเขาบนหน้าหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง ซึ่งแน่นอนว่าผู้ต้องสงสัยจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากหญิงชราหน้าตาอัปลักษณ์คนนั้น วรันธารานักข่าวสาวที่กำลังจะถูกไล่ออกเพราะไม่มีผลงานดีเด่น มานำเสนอหัวหน้า ดังนั้นทางเดียวที่จะทำให้เธอไม่ต้องตกงานก็คือการแฝงตัวเข้าไปสืบข่าวของพ่อเควินจอมเถื่อนถึงในคฤหาสน์หรู แต่นรกคงรักเธอมาก เมื่อไม่ช้าหน้ากากอัปลักษณ์ที่ใช้ปลอมแปลงก็ถูกกระชากออก พร้อมกับโทษทัณฑ์จากซาตานร้ายที่โหมกระหน่ำเข้าใส่อย่างไร้ความปรานี เควินรังแกร่างกายสาวสดที่ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อนด้วยความป่าเถื่อน ก่อนจะยัดตำแหน่งเมียบำเรอชั่วคราวให้อย่างเผด็จการที่สุด

- ไทเลอร์ อิสไมนอฟ มาร์คิเดฟ พี่ใหญ่แห่งตระกูลมาร์คิเดฟ ตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในรัสเซีย ชายหนุ่มเป็นมหาเศรษฐีผู้เป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงมากที่สุด จึงไม่แปลกที่แต่ละปีจะมีนักศึกษาสาวสวยมากมายหลายเชื้อชาติต่างพากันมาสอบแข่งขันเพื่อแย่งชิงพื้นที่เข้าศึกษาต่อ และก็รวมไปถึงแย่งชิงพื้นที่หัวใจของอาจารย์หนุ่มหล่อลากดินอย่างไทเลอร์ควบคู่ไปด้วย แต่ใครจะรู้ว่าใต้ใบหน้าเยือกเย็นของพ่อเทพบุตรคนนี้จะเต็มไปด้วยความเร่าร้อน และรุนแรง ทุกอย่างที่ต้องการ ไม่มีทางที่เสือร้ายอย่างไทเลอร์จะไม่คว้ามาขย้ำให้จมเขี้ยว ไม่มีทาง! - จันทร์เจ้าขา โชติฐากร นักศึกษาสาวผู้เป็นโชคร้ายเมื่อหล่อนได้ต้องกลายเป็นเหยื่ออันโอชะของเสือหนุ่มอย่าง ไทเลอร์ อิสไมนอฟ มาร์คิเดฟ อย่างไร้ทางเลือก

ในสายตาของเขามีเพียงแค่พี่สาวของหล่อน ไม่ว่าจะทำอย่างไร หล่อนก็เป็นได้แค่เพียงผู้หญิงนอกสายตาเท่านั้น ความรักช้ำๆ ควรจะจบลงอย่างเงียบๆ เมื่อเขาและพี่สาวของหล่อนตัดสินใจแต่งงานกัน หากไม่เกิดเหตุการณ์เจ้าสาวหายไปจากงานแต่งอย่างไร้ร่องรอยเสียก่อน หล่อนจำเป็นต้องรับหน้าเสื่อเข้าพิธีแต่งงานกับเขาแทนเจ้าสาวตัวจริง โดยไม่รู้เลยว่านรกที่พี่สาวขุดรอเอาไว้กำลังเปิดประตูรับต้อนรับแล้ว โดมินิก โหดร้ายกับเจ้าสาวตัวแทนเพราะคิดว่าหล่อนคือตัวการทำให้ผู้หญิงที่รักต้องหนีหายจากไป เขาจึงลงทัณฑ์ลงอย่างบ้าคลั่ง ทุกความเกลียดชังสาดซัดเข้าใส่อย่างไร้ความปรานี จนกระทั่งหล่อนยอมแพ้และเดินออกไปจากชีวิต และนั่นก็ทำให้เขาไม่มีโอกาสได้ล่วงรู้เลยว่าในท้องของผู้หญิงที่เขาขับไล่ไสส่งให้จากไป มีเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองติดไปด้วย

เมื่อองค์สุลต่านแห่งฟาดิลาห์ถูกวางยาปลุกกำหนัดในคืนวันอภิเษกสมรส... จิรัชยาเป็นเพียงลูกของนางบำเรอของอัครมหาเสนาบดีประจำมหานครฟาดิลาห์ หน้าที่ของลูกนอกสมรสอย่างหล่อนก็คือคอยรับใช้ ฮันนา ว่าที่องค์สุลตาน่า ความทุกข์แสนสาหัสเดียวในใจของหล่อนก็คือการแอบหลงรักจ้าวผู้ครองแคว้น ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมอง แต่แล้วความฝันของหล่อนก็เป็นจริง เมื่อหล่อนได้นอนอยู่ใต้ร่างขององค์สุลต่านแห่งฟาดิลาห์ แต่คืนนั้นมันเป็นคืนแต่งงานของเขากับฮันนา...! “ยังไม่รีบไสหัวลงไปจากเตียงอีกหรือ!” กายสาวบอบช้ำยังไม่ทันได้ขยับลงจากแท่นบรรทมก็ถูกเขาผลักไสแรงๆ จนกลิ้งตกลงมากองกับพื้นห้องไม่ต่างจากเศษขยะสกปรก น้ำตาแห่งความปวดร้าวไหลพรากออกมาราวกับสายฝน “หม่อมฉัน... ขอประทานอภัยเพคะ หม่อมฉัน...” จิรัชยาพยายามจะอธิบาย แต่เสียงเกรี้ยวกราดขององค์สุลต่านแผดดังก้องขึ้นเสียก่อน หล่อนตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว “เธอกล้ามากนะที่วางยาฉัน!” “หม่อมฉัน... ไม่รู้เรื่องนะเพคะ หม่อมฉัน... ไม่ได้ทำ...” หล่อนสะอื้นได้อย่างน่าเวทนา แต่ก็ไม่ได้รับความเมตตาจากชายผู้สูงศักดิ์เลยแม้แต่น้อย “ถ้าเธอไม่ได้ทำ งั้นก็คงเป็นแม่ของเธอสินะที่ทำ จิรัชยา!”

พราวฟ้าจะทำอย่างไรดี เมื่อผู้ชายที่หล่อนเผลอมีความสัมพันธ์สวาทด้วย คือน้องชายของผู้ชายที่หล่อนแอบรัก เรื่องราววุ่นๆ ฉ่ำน้ำจึงเริ่มต้นขึ้น เชิญเสพความหื่นกันได้เลยจ้า รับรองว่าพระเอกเรื่องนี้เอวดีมากกกก ^^ เมื่อหล่อนขย่มแรงเร็วได้ไม่ทันใจ เขาก็จับหล่อนพลิกลงไปนอนกับโซฟาแทน และก็เป็นฝ่ายควบคุมทุกอย่างเสียเอง “ซี๊ดดดด อ๊า... แรงอีก... อ๊า... ราฟขา... แรงอีก... อู๊ยยยย...” ไม่น่าเชื่อว่าบั้นเอวของราฟาเอลจะเคลื่อนไหวได้รวดเร็วแบบนี้ มันทิ่มเอาแทงเอาเข้ามาในกลีบสาวราวกับเครื่องจักรกล และไม่ช้าหล่อนก็แตกระส่ำคาท่อนเอ็นยาวใหญ่ แต่เขายังไม่เสร็จ “โอ้ว... โอ้ว...” ราฟาเอลยังคงกระแทกไม่หยุด ยังคงทิ่มความเป็นชายแข็งชันเข้ามาหา “โอ้ว... ตอด... ตอดผมถี่ยิบเลย ทูนหัว... โอ้ว... ผมจะไม่ไหวแล้ว โอ้ว... เสียวววว โอ้ว...”

ตั้งแต่เห็นเลขาฯ เฉิ่มของพี่ชายในชุดรัดรูปสีแดงเพลิงที่ไนต์คลับในค่ำคืนนั้น อิศราก็ไม่สามารถสลัดความต้องการที่มีต่อเจ้าของเรือนร่างนาฬิกาทรายอย่างบัวชมพูออกไปจากหัวได้เลย เขาเป็นคนที่อยากได้ก็ต้องได้ และแน่นอนว่า เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เชยชมบัวชมพู ไม่เว้นแม้แต่การโยกย้ายหล่อนให้มาเป็นเลขาส่วนตัว ทั้งในที่ทำงาน และบนเตียง “ล็อกประตูด้วย” หล่อนทำตามอย่างไม่มีทางเลือก และก็เดินไปหยุดตรงหน้าของเขา “คุณเล็กมีอะไรจะให้ชมพูทำเหรอคะ” “ยังจะมีหน้ามาถามอีกหรือ” “อ๊ะ คุณเล็ก!” ร่างอรชรปลิวเข้ามาปะทะแผงอกกว้างแข็งแรงของอิศราโดยที่ไม่ทันตั้งตัว พร้อมกับเขาที่ตวัดแขนกอดรัดเอาไว้แน่น “ฉันไม่ชอบให้เธอไปยิ้มให้ผู้ชายคนอื่น แบบที่ทำเมื่อกี้นี้” น้ำเสียงของอิศราดุดันและเต็มไปด้วยความน่าสะพรึงกลัว “ชมพู... ก็แค่คุยกับคุณเอกปกติ” “แต่ฉันไม่ชอบ ตราบใดที่เธอยังอยู่ในฐานะสินค้าของฉัน ก็อย่าทำให้ฉันไม่พอใจ จำเอาไว้” บัวชมพูน้ำตาร่วง มองคนใจร้ายอย่างตัดพ้อเสียใจ “ไม่ต้องมาบีบน้ำตา ฉันไม่ใจอ่อนกับเธอหรอก จำเอาไว้ ฉันเป็นคนหวงของ แม้ว่าของชิ้นนั้นจะไม่มีค่าสักเท่าไหร่ก็ตาม” อิศราพูดออกไปแล้วก็อยากจะตบปากตัวเองให้ฉีกนัก นี่เขาพูดออกไปทำไมกัน ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วไม่ได้คิดอย่างที่พูดออกไปเลย บัวชมพูไม่ได้โต้ตอบอะไร นอกจากก้มหน้าร้องไห้เงียบๆ “เลิกร้องไห้ได้แล้ว จะได้ทำงาน” หล่อนยกมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง เพราะคิดว่างานของอิศราคือการทำงานจริงๆ แต่ไม่ช้าก็รู้ว่าตัวเองคิดผิด “คุณเล็ก... จะทำอะไรชมพูคะ” หล่อนละล่ำละลักถามอย่างตกใจ เมื่อจู่ๆ ก็ถูกอิศราดันร่างไปชิดกำแพง “ก็ให้เธอทำงานไงล่ะ” “ทำงาน?” “ฉันต้องการเธอเดี๋ยวนี้”

เขาร้อนแรง เซ็กส์จัด และต้องการเพียงนางบำเรอบนเตียงเท่านั้น เธอเรียบร้อย เฉิ่มเชย ประดุจดั่งแม่ชี เมื่อการแต่งงานที่เจ้าบ่าวไม่พอใจบังเกิดขึ้น เพราะความต้องการของผู้ใหญ่ ทำให้เขาเลือกที่จะจองจำเธอเอาไว้ด้วยแรงพิศวาสดั่งเยี่ยงไฟป่า จนกระทั่งมันแผดเผาทั้งเขาและเธอจนเกรียมไหม้ พร้อมกับเขาที่ไม่อาจจะสลัดเธอทิ้งได้อย่างที่ตั้งใจเอาไว้ตั้งแต่ตอนแรก และตกหลุมรักแม่ชีน้อยคนนี้เข้าเต็มหัวใจ

เพราะความผิดพลาดในค่ำคืนนั้น ทำให้หล่อนต้องอยู่ใต้ร่างของเขาไปตลอดกาล หล่อนหน้าแดงก่ำ ก่อนจะถูกเขากระชากเข้าไปกอดรัดแน่นอีกครั้ง เต้าทรวงอกใหญ่คัพซีแนบชิดถูไถไปกับแผงอกกว้างที่รกปด้วยเส้นขน ยิ่งเขาส่ายตัวไปมา หล่อนก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงความเสียวสยิวยามที่เส้นขนหยิกครูดไปมากับหน้าอกอวบของตัวเอง “อ๊า...” “ชอบไหม” หล่อนไม่อาจจะตอบออกไปได้ว่าลุ่มหลงกับสัมผัสของเขามากแค่ไหน เพราะมันน่าอับอายเหลือเกิน ทำได้แค่เพียงอ่อนโอนผ่อนตามเขาเท่านั้น

เขามีหัวใจสำหรับทุกคน ยกเว้นเธอ.. “ถึงฉันจะฟันเธอแล้วทิ้ง แต่เธอก็ต้องบอกฉันว่าเธอท้อง ไม่ใช่หอบลูกหนีมาแบบนี้” เขาเกรี้ยวกราดและเต็มไปด้วยโทสะ “เธอมีทางเลือกสองทาง” เขาเค้นเสียงเล็ดลอดออกมาจากไรฟัน “ทางแรก... แต่งงานกับฉัน” “แต่งงาน?” “ทางที่สอง... อยู่ที่นี่ต่อไป แต่จะไม่ได้เจอแบรี่อีกเลยตลอดชีวิต” “คุณบาส...” “เลือกให้ดี เพราะนี่จะเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะหยิบยื่นมันให้กับเธอ”

จู่ๆ ก็มีแม่สาวน้อยฝีปากกล้าตกตุ๊บลงมาในอ้อมแขนโดยไม่ทันตั้งตัว ผู้ชายที่หัวใจ ถูกปิดตายมาเนิ่นนานอย่าง ฟินิกซ์ อีเมอร์สัน จึงจำต้องอ้าแขนรับแม่นกน้อยเอาไว้ในกรงทอง ด้วยตำแหน่ง ‘เมียขัดดอก’ จดหมายของคุณย่าผู้ล่วงลับ นำพาให้มิรินต้องเดินทางข้ามขุนเขามาเพื่อพบกับเขา ฟินิกซ์ อีเมอร์สัน พ่อเทพบุตรนกไฟ ผู้ชายเย่อหยิ่ง เขาขโมยหัวใจสาวไปตั้งแต่แรกสบตา และยิ่งได้รู้ว่าเขาคือผู้ชายที่กำลังจะได้ครอบครองพรหมจารีย์ที่แสนหวงแหนของตัวเอง หญิงสาวก็ยิ่งเต็มไปด้วยความพรั่นพรึงที่แสนวาบหวาม

มณีรินตกกระไดพลอยโจนมาเป็นแฟนหลอกๆ ของรุ่นพี่ทันตะฯ สุดหล่อแบบงงๆ แต่นั่นยังไม่งงมาก เท่ากับการที่ตื่นเช้าขึ้นมาในวันหนึ่ง แล้วตกเป็นภรรยาของรุ่นพี่เข้าจริงๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับหล่อนกันนะ?! ความร้อนฉ่าจากปากจากลิ้น และนิ้วมือของมังกรมันคือที่สุดของอุปกรณ์ทรมานทางเพศ น้ำของหล่อนไหลหยาดเยิ้ม มิอาจจะต่อสู้กับผู้ช่ำชองในเพลิงกามาได้อีกต่อไป หล่อนเด้งร่อนเนินสวาทขึ้นสูง และเมื่อเขาซุกหน้าหล่อๆ ลงมาหา และแยกกลีบสาวออกจากกัน พร้อมกับแหย่ลิ้นสากลงไป หล่อนก็กรีดร้องและเสร็จสมทันที

มารดาของเขาต้องการได้เธอเป็นลูกสะใภ้ แต่เขา... เขากับชิงชังและรังเกียจหล่อนเหลือเกิน “มองฉันแบบนี้ แล้วยังจะมาปฏิเสธอีกหรือว่าไม่อยากให้ฉันเอาทำเมีย” หล่อนได้สติลดสายตาลง และปฏิเสธ “ทราย... ทรายไม่ได้ต้องการแบบนั้น” เขาไม่สนใจหล่อน และกำลังจะสลัดกางเกงออกจากตัวไปอีกชิ้น “ว๊าย...” หล่อนกรีดร้องกรี๊ดและรีบยกมือขึ้นปิดใบหน้าทันทีเมื่อเขาสลัดกางเกงนอนออกไปจากตัว เขายิ้มเยาะกับท่าทางของหญิงสาว “ไม่คิดจะดูขนาดของฉันหน่อยหรือ ทรายทอง”

เพราะความเข้าใจผิด คิดว่าเธอคือเมียน้อยของพี่ชายตัวเอง หัสวีร์จึงไปลากตัวผู้หญิงที่เขาคิดว่าร่านเลวมาลงทัณฑ์ แต่เมื่อรู้ว่าตัวเองเข้าใจหญิงสาวผิดไป เขาก็ไม่อาจจะปลดปล่อยเธอให้หลุดมือไปได้อีกแล้ว... เขาดูดอมหัวนมของหล่อนเขาไปในปาก ใช้ลิ้น ใช้ฟันขบเม้มราวกับจะกลืนกินมันเข้าไปในลำคอ ฝ่ามือก็บีบขยำเต้านมเต่งตึง และก็กัดจนเป็นรอยแดงช้ำ ในขณะที่มือใหญ่อีกข้างก็ลูบไปตามสัดส่วนโค้งเว้าของหล่อน บั้นท้ายถูกเขาทั้งขยำ ทั้งตบทั้งตี ก่อนที่เขาจะเอามือวกมาที่หน้าขา และกอบกุมเนินสาวเอาไว้ หล่อนจำได้ว่าวินาทีนั้นตกใจจนแทบช็อก ทั้งดิ้นรน ทั้งกรีดร้อง เมื่อเขาขยำความเป็นหญิงของหล่อนอย่างหยาบคาย หล่อนผลักไสสุดฤทธิ์ แต่แล้วเมื่อนิ้วยาวไล้ไปตามกลีบสวาทด้านใน การผลักไส การขัดขืนก็อ่อนแรงลงอย่างน่าตกใจ

เพราะต้องการเงิน ทำให้เธอต้องยอมทำงานที่ไม่มีศักดิ์ศรี ยั่วยวนให้ผู้ชายหล่อรวยและไม่เคยคิดจะแต่งงานมีอะไรด้วย เพื่อที่จะได้ตั้งท้องตามที่นายจ้างต้องการ “ฉัน... มารอคุณ... ค่ะ...” หล่อนพูดตะกุกตะกักเล็กน้อย ขณะยกมือขึ้นลูบไล้ร่างสาว เลยเรื่อยมาถึงนมคู่ใหญ่ ในขณะที่ดวงตาจ้องมองเขาตลอดเวลา เขาควรจะไล่ตะเพิดหล่อนออกไป ควรจะผลักไสให้หล่อนไปให้พ้น แต่... แต่เขากำลังแข็ง กำลังอยากเสียบใส่ กำลังอยากแตกใส่รูเสียวของหล่อนเหลือเกิน “โอ้ว... ร่านเหลือเกิน” สุดท้ายก็ไม่อาจจะหักห้ามความดำทะมึนของกามาได้ เขาลุกขึ้นนั่ง และกระชากร่างอรชรขึ้นมากอดรัดแนบแน่น สองร่างคลุกเคล้ากันอยู่บนเตียง ปากของสองคนดูดกัดกัน แลกลิ้นกันพัลวัน มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วผิวสาว บีบเค้นสร้างความเสียวให้กับพริมามากมายนัก หญิงสาวเองก็ลูบไล้เขาเช่นกัน ก่อนจะกอบกุมท่อนชายเอาไว้ และวิงวอน “ได้โปรด...”

หล่อนปลอมตัวเป็นพี่สาวฝาแฝดที่ตายไปแล้วเพื่อแต่งงานกับกับเขา เจ้าชายหนุ่มรูปงามแห่งดินแดนทะเลทราย แต่เรื่องราวมันคงผ่านไปด้วยดี หากเขาจะไม่จับได้เสียก่อน และลงทัณฑ์หล่อนด้วยเพลิงสวาทร้อนแรงดั่งไฟกัลป์ ทั้งๆ ที่ตั้งใจว่าครั้งนี้จะไม่หลั่งเร็วอย่างครั้งที่แล้ว เพราะต้องการจะทำให้หญิงสาวขึ้นสวรรค์เสียก่อน แต่... แต่ดูเหมือนว่าเขากำลังจะถูกความเสียดเสียวครอบงำอีกแล้ว “โอ้ว... โอ้ว... เจ้าบีบรัดเราแน่นเหลือเกิน” เขากระตุกเกร็งไปทั้งตัว ขณะกำลังกระซวกเอ็นยาวเข้าใส่รูสวาทอย่างบ้าคลั่ง “อ๊า.... ซี๊ดดดด... องค์ชาย... อ๊า...” หล่อนร้อน... ร้อนเหลือเกิน ร้อนไปทั้งตัวโดยเฉพาะในจุดที่กำลังถูกเขาแทงไม่ยั้งอยู่ตอนนี้ เขากระซวกเข้าใส่ถี่ระรัว รุนแรงมากขึ้น มากขึ้น จนกระทั่ง... “อ๊ายยยยยย... กรี๊ดดดด...” หล่อนกระตุกเกร็งไปทั้งร่าง ความสุขมากมายลอยอยู่รอบๆ ตัว เล็บคมจิกบนแผ่นหลังของชายหนุ่มเอาไว้แน่น แน่นจนเลือดของเขาซึมไหล

ลูเซียส เมเนนเดซ คุณชายที่สามแห่งตระกูลเมเนนเดซ ตระกูลเก่าแก่ของเอเธนส์ และเป็นซีอีโอหนุ่มรูปงามปานเทพบุตรของเมเนนเดซแอร์เวย์ สายการบินระดับเวิล์ดคลาส นัยน์ตาสีดำสนิทดุจราตรีเดือนดับบ่งบอกว่าเขาแสนอันตราย และจอมบงการ ความเอาแต่ใจฉายชัดออกมาพร้อมๆ กับรอยยิ้มหยันที่แต้มมุมปากหยักสวยตลอดเวลา การแต่งงานคือความเพ้อฝัน One night stand เท่านั้นคือสิ่งที่ชายหนุ่มแสวงหา แต่ทันทีที่สบตากับพนักงานใต้บังคับบัญชาสาวนาม ญานิดา อัศวนนท์ หัวใจที่ว่าแกร่งกระด้างไม่ผิดหินผาก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แม้จะรู้ว่าเธอมีคนรักอยู่แล้ว แต่คน ‘แพ้’ ไม่เป็นอย่าง ลูเซียส เมเนนเดซ ก็ตั้งหน้าทำทุกทางให้ได้หญิงสาวมาเป็น ‘นางบำเรอบนเตียง’ “ก็ได้ ฉันจะทำตามคำสั่งของคุณ แต่คุณกรุณารักษาสัญญาที่ให้ไว้ด้วยล่ะ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าคุณแน่” คำพูดที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจของสตรีที่เขานอนคิดถึงทั้งคืนทำเอาลูเซียสอดหัวเราะออกมาไม่ได้ “มีปัญญาฆ่าฉันหรือ?” “แน่นอน ฉันจะฆ่าคุณตอนที่คุณนอนหมดแรงอยู่บนตัวของฉันนั่นแหละ” พูดออกมาเองแล้วก็ต้องเป็นฝ่ายอายเอง “งั้นเดี๋ยวเราไปพิสูจน์กันดีกว่าว่าเธอจะทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า” ว่าแล้วพ่อเจ้าประคุณก็รีบก้าวยาวๆ เดินขึ้นมานั่งประจำตำแหน่งพลขับทันที หญิงสาวกัดฟันมองด้วยความขุ่นเคือง เจ็บใจเหลือเกินที่หนีผู้ชายคนนี้ไม่พ้นสักที “คาดเซฟตีเบลท์ซะด้วย” เขาสั่งพร้อมๆ กับการเคลื่อนรถออกจากหน้าบ้านของอังศุมาลิน แต่ผ่านมานานญานิดาก็ยังนั่งนิ่งเฉยไม่ยอมทำตาม รถที่กำลังวิ่งอยู่จึงถูกเหยียบเบรกกะทันหันและเบี่ยงเข้าข้างทาง “ถ้าอยากจะลองดีก็ได้เลย” “จะทำอะไรน่ะ” ร้องถามออกไปอย่างตกใจ แต่ก็ต้องหน้าซีดเมื่อพ่อคนตัวโตปลดเข็มขัดนิรภัยของตัวเองออก และขยับตัวเข้ามาหาด้วยท่าทางคุกคามเต็มขั้น “อยากทำกิจกรรมอะไรดีๆ ในรถใช่ไหม”

เพราะความเข้าใจผิดในครั้งนั้นกลายเป็นแรงผลักดันให้เขาทำลายความบริสุทธิ์ของหล่อน แต่มีหรือที่บุรุษผู้ทระนงตัวและมากด้วยศักดิ์ศรีจะยอมคุกเข่าขอโทษง่ายๆ ชายหนุ่มจึงใช้เกมร้ายล่อลวงกวางน้อยอย่างหล่อนให้หมดทางเลือก จนต้องเป็นฝ่ายขอร้องวิงวอนเขาเสียเอง! เจอรัลด์ ซาโกร่า กาซิยาส ทายาทลำดับที่ห้าแห่งตระกูลชั้นสูงในโมร็อกโก เขาหล่อระเบิดจนผู้หญิงทุกคนยอมศิโรราบ ความหลงตัวเองจึงทำให้เขากลายเป็นผู้ชายโอหังและหยิ่งผยองยิ่งกว่าราชสีห์ ญาดามินทร์ แซคารี สาวน้อยแสนบอบบางที่ต้องมาหลงรักผู้ชายใจมัจจุราชอย่าง เจอรัลด์ ซาโกร่า กาซิยาส แม้จะถูกมองเยี่ยงก้อนกรวดไร้ราคา แต่ความโหยหาก็ยังฝังแน่นในใจไม่เสื่อมคลาย “ถ้าฉันไม่พลาดพลั้งมีอะไรกับเธอ คนอย่างฉัน...ไม่มีทางมายืนตรงนี้แน่” หัวใจของหล่อนเจ็บราวกับถูกกระทืบด้วยฝ่าเท้าของยักษ์ร้าย เขา...เขาใจร้ายเหลือเกิน รู้หรอกว่าไม่รัก แต่อย่ามาเหยียบย่ำกันแบบนี้เลย “คน...คนใจร้าย...ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณอีก” “เสียใจด้วยญาดามินทร์ เพราะทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไม่ได้อีก เธอ...คือสมบัติของฉัน...ตั้งแต่คืนนั้น” หญิงสาวส่ายหน้าทั้งน้ำตา อยากจะวิ่งหนีแต่ก็ไปไหนไม่ได้ ตรวนมัจจุราชของเจอรัลด์ผูกมัดหล่อนแน่นจนไม่สามารถดิ้นหนี “แต่...คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ เราควรจะลืม...” “ลืมอย่างนั้นหรือ อะไรที่เป็นของฉัน...ฉันไม่มีทางลืมมัน”

คำโปรยปกหน้า อัลแบร์โต้ รอสซี่ มหาเศรษฐีหนุ่มบราซิลสุดเซ็กซี่ ตัดสินพิพากษา เพลงพิณ ศุภกิจจานนท์ ด้วยทัณฑ์สวาท เมื่อสาวน้อยเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เจ้าสาวของเขาจากไปตลอดกาล “เพลง... เพลงอยากรู้ว่าคุณอัลจะพาเพลงไปไหน” อัลแบร์โต้หยุดเดิน หันมาแสยะยิ้มร้ายกาจให้ “นรกไง! นรกที่จะทำให้เธอตายทั้งเป็น เหมือนกับที่ฉันกำลังตกอยู่ในขณะนี้ เธอต้องเจ็บยิ่งกว่าฉันร้อยเท่าพันเท่า!” ใบหน้างามของเพลงพิณซีดเผือดจนไร้สีเลือดมากขึ้นกว่าเดิมหลายร้อยเท่า “คุณอัลจะฆ่าเพลงหรือคะ...” “ไม่หรอกเพลงพิณ ตายน่ะมันทรมานน้อยไป ผู้หญิงสารเลวที่วางแผนฆ่าเพื่อนรักได้อย่างเธอมันต้องทรมานแสนสาหัส ฉันจะทำให้เธออยากตายมากกว่าอยากอยู่ คอยดูก็แล้วกัน...” เพลงพิณส่ายหน้าทั้งน้ำตา เสียงสะอื้นหลุดออกมาเป็นระยะด้วยความเสียใจ “ถึงคุณอัลจะฆ่าเพลงให้ตาย เพลงก็ยังยืนยันคำเดิมค่ะว่าเพลงไม่ได้เจตนา มันเป็นอุบัติเหตุจริงๆ หากเพลงรู้ว่าจะเกิดขึ้นเพลงไม่มีวันให้วิคกี้ขึ้นมานั่งด้วยหรอกค่ะ” “โกหก! ผู้หญิงอย่างเธอปลิ้นปล้อนเก่งจะตาย” “โอ๊ย! เพลงเจ็บ” ร้องออกมาเมื่อถูกคนตัวโตกระชากเข้ามาปะทะกับร่างกายกำยำแข็งแกร่งอย่างไม่ปรานี นิ้วแกร่งที่แข็งปานคีมเหล็กบีบคางมนเต็มแรง “น้องเธอเล่าทุกอย่างให้ฉันฟังหมดแล้ว ความเลวของเธอไม่เป็นความลับอีกต่อไปแล้วล่ะ เพลงพิณ” “เพลงไม่รู้ว่าเพียงบอกอะไรกับคุณ แต่เพลงยืนยันด้วยเกียรติของตัวเองว่าเพลงไม่เคยคิด ไม่เคยทำอะไรที่ผิดต่อวิคกี้ เพลงรักและจริงใจกับวิคกี้เสมอ...” “ผู้หญิงแพศยาแบบเธอมีเกียรติด้วยอย่างนั้นเหรอ” น้ำเสียงของอัลแบร์โต้เต็มไปด้วยความเยาะหยัน ขณะที่เขาจับร่างของหล่อนแบกขึ้นบ่าและก้าวยาวๆ มุ่งหน้าไปที่รถ “หุบปากซะ แล้วก้มหน้าก้มตาชดใช้ความผิดของตัวเองดีกว่า เพราะในเมื่อกฎหมายทำอะไรคนชั่วแบบเธอไม่ได้ ฉันนี่แหละก็จะกฎหมายทำลายผู้หญิงแพศยาอย่างเธอเอง”

ด้วยหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมาจากผู้มีพระคุณทำให้เมลิน่าจำต้องกระทำการอันอุกหาญ นั่นก็คือการปลอมตัวเข้าไปเป็นบอดี้การ์ดในอาณาจักรเซอร์คอฟ และที่นั่นก็ทำให้เธอได้รู้จักคำว่ารักเป็นครั้งแรกในชีวิต ดินิย่าร์ เซอร์คอฟ มาเฟียหนุ่มรูปงามผู้ทรงอิทธิพลในรัสเซีย เขาแสนจะสงสัยกับท่าทางอ้อนแอ้นของไอ้เมซซี่บอดี้การ์ดหน้าหวานยิ่งนัก เขาพยายามหาค้นหาคำตอบให้กับความสงสัยที่เกิดขึ้นในใจของตัวเอง แต่ยิ่งเข้าใกล้ ก็ยิ่งทำให้หัวใจกระด้างที่อยู่ลึกเกินมนุษย์ทั่วไปของเขาเต้นแรงจนน่าตกใจ และในที่สุดเขาก็ต้องยอมรับอย่างขมขื่นว่าหลงรักผู้ชายด้วยกัน จนหมดหัวใจ.... “ก็ผมไม่รู้จริงๆ นี่ฮะว่าทำอะไรผิด หรือว่าไปทำอะไรขวางหูขวางตานายน่ะ” หญิงสาวกัดฟันผุดลุกขึ้นยืนและมองเขาอย่างขุ่นเคือง “ฉันเห็นนายไปนั่งอี๋อ๋อกับไอ้ผู้ชายคนนั้นตั้งนานสองนาน ฉันสั่งแกแล้วไม่ใช่หรือว่าห้ามไประริกระรี้กับคนอื่น” “ก็นายสั่งไม่ให้ผมไปยุ่งกับผู้หญิง ผมก็ทำตามแล้วนี่ฮะ ไม่ได้คุยกับผู้หญิงสักคน ไม่ได้มองด้วยซ้ำ แล้วนายจะเอาอะไรอีก” “แต่แกก็ไประริกระรี้กับไอ้ผู้ชายคนนั้น” ดินิย่าร์กระชากร่างบอบบางของคู่สนทนามาไว้ในอ้อมแขน และกอดรัดแน่น พลางหรี่นัยน์ตาที่กำลังลุกเป็นไฟลงมองในระยะใกล้ชิด “แต่ไอ้ผู้ชายคนนั้นของนายน่ะอายุจะครบแปดสิบในอีกไม่กี่วันข้างหน้าแล้วนะฮะ” หญิงสาวตะเบ็งเสียงใส่อย่างไม่ยอมแพ้ “และผมก็มองไม่เห็นความผิดใดๆ เลยกับการที่ผมไปนั่งคุยกับผู้ชายแก่ๆ เพศเดียวกันน่ะ” “แต่ฉันไม่ต้องการให้ไปยุ่งเกี่ยวกับใครทั้งนั้น ไม่ว่าเพศไหนก็ตาม” คนตัวโตเค้นเสียงกร้าวกระด้างออกมาแผ่วเบา มือหนายังคงรัดร่างอรชร “เอ๊ะ นายจะเอายังไงกับผมกันแน่ฮะ ผู้หญิงผมก็เข้าใกล้ไม่ได้ แล้วนี่จะยังผู้ชายอีก ถามนายจริงๆ เถอะฮะ ผมต้องอยู่ไกลๆ นายด้วยหรือเปล่า เพราะนายก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน” หญิงสาวสวนกลับอย่างขุ่นเคืองใจเป็นที่สุด ดินิย่าร์ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก นอกจากก้มหน้าลงปิดปากอิ่มๆ ที่กำลังเผยอเพื่อพ่นวาจาดื้อรั้นเอาไว้อย่างแนบแน่น เขาขยี้ เคล้าคลึงอย่างลืมตัว ลืมไปเลยว่าคนที่เขากำลังตักตวงความหวานจากกลีบปากอยู่นั้นคือผู้ชาย คือไอ้เมซซี่บอดี้การ์ดของตัวเอง

วินซ์ เอเมอร์ตัน มาเฟียจอมเผด็จการแห่งรัสเซีย ผู้เป็นเจ้าของโรงแรมดังในเครือเอเมอร์ตันและธุรกิจมากมายในซีกโลกตะวันตก มาเฟียหนุ่มผู้ดุดันและโหดร้ายอย่างเขาต้องอยู่อย่างทุกข์ทรมานกับความแค้นที่น้องชายต้องมาตายอย่างไร้ค่าเพียงเพราะกลุ่มมาเฟียบ้าเลือดกลุ่มหนึ่ง และเขาก็ไม่ปล่อยให้ความแค้นมีอายุการใช้งานได้นาน เมื่อแผนการอันชาญฉลาดของชายหนุ่มสามารถทำให้ศัตรูสิ้นเนื้อประดาตัว บวกกับของแถมเป็นผู้หญิงต่ำ ๆ ที่ได้มาเพื่อค้ำประกันหนี้สินที่เขามีหน้าที่ตักตวงความสุขจนเบื่อแล้วก็เขี่ยทิ้งเท่านั้นเอง ใช่! สำหรับ ขวัญชีวา ซีร์ยานอฟ แล้ว หล่อนมีค่าแค่นี้นั่นแหละ มีค่าแค่นั้นจริง ๆ เมื่อต้องกลายมาเป็นสมบัติส่วนตัวของมาเฟียหนุ่ม ขวัญชีวา ซีร์ยานอฟ ก็จำต้องยอมรับแล้วว่าหล่อนไม่มีสิทธิ์จะอุทธรณ์เลยแม้แต่น้อย หัวใจของขวัญชีวาตะโกนกึกก้องอยู่ภายในอกว่าเกลียดผู้ชายดุร้ายอย่างวินซ์ เอเมอร์ตันมากที่สุดในโลก หากแต่ความหล่อเลิศสมบูรณ์แบบอย่างหาใครเปรียบไม่ได้ก็กลับทำให้หล่อนเป็น ผู้หญิงคนหนึ่งที่คลั่งไคล้ในตัวของมาเฟียร้ายและยอมพลีกายด้วยความภักดี แต่ชายหนุ่มจะรู้บ้างไหมว่า ท่าทางเย็นชาของเขาได้ขยี้ดวงใจของขวัญชีวาเสียจนแหลกเหลว เมื่อเขาไม่รู้สึกรู้สาหรือจะแสดงท่าทางภาคภูมิใจอะไรเลยสักนิดที่ได้ เป็นเจ้าของพรหมจารีของหล่อน ความสาวที่หล่อนใส่พานให้เขาไปนั้นไม่มีค่าไม่มี ราคาเสียจริง ๆ ความเจ็บปวดจึงกระหน่ำซัดเข้าหาผู้หญิงต่ำเตี้ยเรี่ยดินอย่าง ขวัญชีวา ถึงแม้ว่าหัวใจของเขาจะอยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมมือ แต่หญิงสาวก็ไม่สามารถ แตะต้องได้ เพราะวินซ์ เอเมอร์ตันคือสิ่งต้องห้ามสำหรับหล่อน และมันจะเป็นอย่าง นี้ไปชั่วนิรันดร์!!

เพราะ 'บทมากร' ทำให้เจ้าสาวของเขาจากไปในคืนวันแต่งงาน เขาจึงยอมไม่ได้ที่จะปล่อยให้เธอลอยนวล... เพราะ 'ติญญานนท์' คือผู้กุมหัวใจเธอไว้ แม้อ้อมกอดนั้นจะเป็นอ้อมกอดของซาตาน เธอก็ยังปรารถนาได้มาครอบครอง...

ด้วยพันธะสัญญาของบรรพบุรุษ ทำให้เขาต้องถูกเธอชี้นิ้วเลือกมาจากบรรดาพี่น้องทั้ง 5 คนและยัดเยียดหน้าที่สามีให้ ด้วยความรักที่มอบให้เขาตั้งแต่แรกเห็น ทำให้เธอยอมทำตามความต้องการของบรรพบุรุษด้วยความเต็มใจ เมื่อคนหนึ่งแสนจะเต็มใจ แต่อีกคนหนึ่งกลับเต็มไปด้วยความเกลียดชัง นรกบนดินจึงอุบัติขึ้น...! ดีเลียน ซาโกร่า กาซิยาส ทายาทลำดับที่ 1 ของซาโกร่า กาซิยาส ตระกูลชั้นสูงแห่งประเทศโมร็อกโก เขาหล่อลากดิน แต่ก็ร้ายกาจจนมัจจุราชในขุมนรกยังต้องยอมสยบ มินรญา แซคารี สาวน้อยแสนสวยที่หลงรักดีเลียนจนหมดหัวใจ รักทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกกว่าผู้ชายอย่าง ดีเลียน ซาโกร่า กาซิยาส ไม่มีทางเป็นเจ้าบ่าวแสนดีไปได้ นอกเสียจากเจ้าบ่าวมัจจุราชเพียงเท่านั้น “ร่านนักใช่ไหม...” มือหนากระชากเสื้อสูทออกจากตัวและเหวี่ยงทิ้งข้างหน้า จากนั้นก็เดินย่ำเสื้อสูทเนื้อดีมาหยุดตรงหน้าของหล่อนด้วยสายตาที่ลุกเป็นไฟ กรามแกร่งของเขาขบกันแน่นจนสันปูดเบ่งแทบแตกละเอียด “ถ้าร่านนัก ฉันจะได้ดับความร่านของเธอให้” “พี่ดีเลียน... พี่หมายถึงอะไร...คะ...” คราวนี้เป็นเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีครีมที่ถูกมือหนาสีแทนกระชากออกจากตัวไป ไม่นานแผงอกกว้างสีเดียวกับท่อนแขนที่รกเรื้อยไปด้วยเส้นขนสีเข้มก็ปรากฏแก่สายตา คนมองอ้าปากค้าง เนื้อตัวแข็งทื่อขยับเขยื้อนไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว “ฉันก็จะมอบความเป็นผัวให้กับเธอยังไงล่ะ จะได้เลิกไปลากผู้ชายคนอื่นมากินในบ้านสักที” “ไม่นะพี่ดีเลียน อย่าทำแบบนี้กับญะญ๋านะ” คนตัวโตหัวเราะร่วน นัยน์ตาสีน้ำเงินเข้มลุกโชนไปด้วยกองไฟ “ฉันทนมานานแล้ว ทนให้เธอเริงรักกับผู้ชายคนอื่น แต่ต่อจากนี้ไป เธอจะต้องเป็นของฉันคนเดียว เป็นของฉันคนเดียวจนกว่าฉันจะเขี่ยเธอออกไปจากชีวิต มินรญา...”

ริคคาโด เมเนนเดซมหาเศรษฐีหนุ่มรูปงาม ทายาทธุรกิจยานยนต์มีสาขาอยู่ทั่วโลก จำต้องแต่งงานกับ รุจิรา วิโชคาศักดิ์ ตามพินัยกรรมที่บิดาระบุไว้ ริคคาโดสืบหาความจริงเพียงพบว่า ในมุมหนึ่งของรุจิรานั้นเป็นแค่ผู้หญิงสำส่อน เหลวแหลก ใช้ชีวิตอย่างน่าสะอิดสะเอียน ไม่เหมาะสมที่จะมาเป็นมารดาของตระกูลเมเนนเดซด้วยประการทั้งปวง ริคคาโดออกอุบายดิ้นหนีจากบ่วงวิวาห์ครั้งนี้โดยการส่งจดหมายยืนยันการแต่งงานพร้อมแนบรูปถ่ายอันแสนอัปลักษณ์ราวกับผีเน่าไปยังเจ้าสาว รุจิราถึงกับผวา รีบปฏิเสธเจ้าบ่าวที่มีใบหน้าดุจอสูรร้ายจากขุมนรกทันที แต่ความโลภย่อมไม่เข้าใครออกใคร ตระกูลวิโชคาศักดิ์จึงส่ง อรลออ จิรวัฒนา หญิงสาวที่บิดารับไว้ในอุปการะไปในคราบของรุจิราแทน อรลออก้มหน้ารับคำสั่งโดยมิโต้เถียง หญิงสาวจำต้องเดินทางไปหาเขา ริคคาโด ชายอัปลักษณ์ เพื่อเซ่นสังเวยเรือนกายแด่เขา นำสินสอดจำนวนยี่สิบล้านมาวางไว้บนหน้าตักผู้มีพระคุณ สาวน้อยหน้าหวานอย่างอรลออจะทำเช่นไร เมื่อต้องทดแทนบุญคุณด้วยการล่อลวงอสูรร้ายที่กลายร่างเป็นเทพบุตรสุดหล่อไปเสียแล้ว เธอเป็นแค่เครื่องเซ่นสังเวย เป็นเพียงตัวตายตัวแทนรุจิราเท่านั้น ริคคาโดคือชายที่อรลออต้องไม่มีความรู้สึกรวมด้วย แต่ทว่าแม่สาวกำพร้าหน้าหวานจะทำอย่างไร เมื่อดันหลวมตัวไปรักเขาเข้าเต็มเปา แถมยังเผลอตัวมอบกายใจให้เขาอีก และถ้าเขาจับได้ล่ะ ผลตอบแทนของมันคืออะไร ในเมื่อริคคาโดเกลียดคำว่าโกหกที่สุดในชีวิต “ฉันจะไม่ยอมปล่อยให้เธอเสวยสุขบนความโง่ของฉันอีกแล้ว เธอต้องชดใช้...!” หญิงสาวหน้าซีดลงอีกกับคำประกาศิตเหี้ยมโหดของผู้ชายที่เบียดบดความแข็งแกร่งเข้าหา จนแผ่นหลังบอบบางชนกับผนังห้อง “คุณจะลงโทษอรยังไงคะ... อรไม่มีค่าอะไร...” คร่ำครวญออกไปอย่างน่าเวทนา น้ำตาไหลพราก “ใช่...! สำหรับฉัน เธอไม่เคยมีค่าอยู่แล้ว...” ปลายนิ้วแกร่งตึงปลายคางมนแน่น เขาบีบแรงๆ บังคับให้อรลออเงยหน้าขึ้นสบตากับดวงตาคมกริบที่เต็มไปด้วยโทสะของตัวเอง “ขอบใจมากสำหรับการเสิร์ฟลีลาร้อนๆ ให้ถึงเตียงตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา...” เขาเหยียดหยาม ดูถูก จนหญิงสาวหน้าร้อนผ่าวด้วยความอับอาย “เธอทำให้ฉันหลุดโลกได้อย่างไม่น่าเชื่อ... อรลออ จิรวัฒนา” เขาย้ำชื่อแท้จริงของหล่อนเสียงกระด้างติดหยัน ก่อนจะปล่อยคางมนของหญิงสาวให้เป็นอิสระ ก้มศีรษะดกดำลงมาใกล้ด้วยท่าทางคุกคาม “และตอนนี้... ฉันก็กำลังต้องการมันอีก...”

“รู้ไหมว่าเข้าหอ เขาต้องทำอะไรกันบ้าง” เสียงทุ้มๆ นั้นพูดกับหล่อน เจ้าขาหน้าร้อนซ่านกะพริบตาถี่เพื่อขับไล่ความประหม่า ช้อนสายตาขึ้นมองเขาพร้อมพยักหน้า “ไม่พยักหน้าสิ ไม่มีใครสอนเหรอเวลาผู้ใหญ่พูดด้วยห้ามพยักหน้า” “เอ่อ... ค่ะ” “ค่ะว่าอะไร” “ระ... รู้ค่ะ เจ้าขารู้ว่าเข้าหอต้องทำอะไรบ้าง” “ไหนบอกมาสิ ว่าต้องทำอะไรบ้าง” คำพูดที่มาพร้อมฝ่ามืออุ่นจัดกระชับต้นแขนและดันหล่อนหันหลังให้เขา เจ้าขารู้ได้โดยสัญชาตญาณว่าเขาจะถอดชุดเจ้าสาวให้ แต่หล่อนห้ามขนทั่วกายไม่ให้ลุกไม่ได้เลย เพราะนี่คือขั้นตอนแรกที่จะก้าวไปสู่การเข้าหออย่างสมบูรณ์แบบ แม่บอกว่าต้องเริ่มจากการถอดเสื้อผ้าให้กันและกันก่อน “ว่าไง ตอบมาสิ เข้าหอเขาต้องทำอะไรกันบ้าง หรือว่าจริงๆ แล้วไม่รู้” “รู้ค่ะ เจ้าขารู้ เจ้าขาเรียนสุขศึกษากับวิทยาศาสตร์มาแล้ว” หล่อนได้ยินเสียงเขาหัวเราะเบาๆ แต่นั่นยิ่งทำให้อายร้อนพวยพุ่ง เขาขำหล่อน พี่พีทที่ใจดีกับหล่อนตอนที่ยังเป็นเด็กหญิง พี่พีทที่เอ็นดูหล่อน ถามไถ่ว่าหล่อนจะเรียนต่ออะไรกลับคืนมาแล้ว ไม่ใช่เจ้าบ่าวหน้านิ่งคนที่แทบไม่มองหน้าหล่อนคนนั้น “ในตำราเรียนน่ะไม่เหมือนของจริงหรอกนะ”

เมธาพัฒน์อยากจะกลั้นใจตายวันละหลาย ๆ รอบ เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับเด็กสาวตัวแสบ ที่คอยแต่จะหาเรื่องกวนใจเขาตลอดเวลา ความใกล้ชิดที่เขาพยายามวิ่งหนีให้ไกล แต่เจ้าหล่อนกลับเอาแต่วิ่งเข้าใส่เขาทุกครั้งที่มีโอกาส แล้วไหนจะสายตาที่เปิดเผยของหล่อนอีก เด็กอมมือยังรู้เลย ว่าหล่อนต้องการอะไรจากเขา!!! พวงชมพูอดรู้สึกแค้นใจไม่ได้ เมื่อผู้ปกครองหนุ่มสุดหล่อของหล่อน เอาแต่วิ่งหนีหล่อนหัวซุกหัวซุน ไม่รู้ว่าเขากลัวอะไรหล่อนนักหนา แต่พอหล่อนจะหันไปมองชายคนอื่น เขากลับขัดขวางชนิดหัวชนฝา โดยให้เหตุผลว่าหล่อนยังเด็กเกินไป สงสัย... หล่อนต้องกระตุ้นให้เขารู้ซะแล้วว่า หล่อนน่ะ โตเป็นสาวแล้ว!!!

เงินไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต แต่ถ้าไม่มีเงิน ทุกอย่างในชีวิตก็จบ! นี่คือสิ่งที่บรรพบุรุษปลูกฝังใส่หัวของ งามระยับ มาตั้งแต่ลืมตาดูโลก และด้วยคำสั่งสอนนี้จึงทำให้หล่อนไม่เคยคิดที่จะงอมืองอเท้า และไม่เคยคิดที่จะกลับไปยากจนข้นแค้นเหมือนสมัยเด็กๆ อีก ดังนั้นอะไรที่เป็นเงินเป็นทอง อะไรที่จะสามารถแลกเปลี่ยนเป็นเงินได้ หล่อนสาบานกับตัวเองว่าจะไม่มีทางปฏิเสธมันเด็ดขาด แม้กระทั่งการรับจ้างแต่งงานกับผู้ชายรุ่นคุณอาบ้านข้างๆ ที่เขาหยิบยื่นมาให้ ‘ก็แหม... ค่าจ้างตั้งหนึ่งล้านบาท ใครไม่เอาก็สมองเลอะเลือนแล้วล่ะ’ ไทเรลล์ ลินเดลอฟ คุณหมอหนุ่มลูกครึ่งสุดหล่ออายุอานามเข้าเฉียดใกล้เลขสี่ ชายหนุ่มถูกมารดาบังคับให้แต่งงาน เพราะกลัวว่าจะไม่ได้อุ้มหลานก่อนตาย แต่ปัญหามันติดอยู่ตรงที่ผู้หญิงที่มารดาเลือกมาเป็นเจ้าสาวไม่ใช่ยายเด็กจอมงกข้างบ้านที่เขาแอบชอบนี่สิ แผนการรักจึงต้องเกิดขึ้น ในเมื่อยัยเด็กงามระยับหายใจเข้าออกเป็นเงินตลอดเวลา เขาก็จะใช้เงินที่หล่อนแทบจะกินแทนข้าวนี่แหละ ลวงล่อให้หล่อนเดินเข้ามาในหลุมรัก และฝังกลบหล่อนเอาไว้ในหัวใจของเขา จนหล่อนไม่มีทางดิ้นหนีไปไหนได้อีกตลอดกาล ‘เธอชอบเงินก็อยู่กับเงินไป ส่วนฉันชอบเธอ ฉันก็จะอยู่กับเธอไปชั่วชีวิต เห็นไหม เราวินวินกันทั้งคู่’

หล่อนเป็นแค่เมียคั่นเวลา คอยปลดปล่อยความใคร่ให้กับเขายามที่ตัวจริงไม่อยู่ ไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียง และไม่เคยมีค่าในสายตาของเขาเลย อลินดา จำต้องเข้าพิธีแต่งงานกับเจ้าบ่าวแทนพี่สาวฝาแฝดที่หนีตัวไปอย่างลึกลับในคืนวันแต่งงานอย่างไม่มีทางเลือก หล่อนคิดว่าเมื่อจบสิ้นพิธีการแล้ว หน้าที่ของตัวเองก็จะหมดไปเช่นกัน แต่หล่อนคิดผิด เมื่อเจ้าบ่าวใช้ร่างกายของหล่อนเป็นตัวแทนของเจ้าสาวตัวจริงตลอดทั้งค่ำคืน แซคคารีย์ แฮซมิลตัน รู้สึกราวกับถูกเหยียบหน้าเมื่อเจ้าสาวตัวจริงหายหน้าไป พร้อมกับที่ญาติพี่น้องฝ่ายหญิงอุปโลกน์น้องสาวฝาแฝดขึ้นมาเป็นเจ้าสาวตัวแทน เขาโมโหจนเลือดขึ้นหน้า และแน่นอนว่าจะต้องมีใครสักคนรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น ซึ่งก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากแม่เจ้าสาวตัวแทนที่จะต้องรองรับความหื่นกระหายของเขา จนกว่าเจ้าสาวตัวจริงจะกลับมา

เขาบีบบังคับให้เธอขึ้นเตียงได้อย่างง่ายดาย แต่กลับไม่สามารถหลอกล่อให้ตนเองปล่อยเธอไปได้... คีแรน จอห์นสโตน คือผู้ชายสายดาร์ก เขามีพร้อมทั้งอำนาจและเงินตรา ความปรารถนาเดียวของผู้ชายเถื่อนคนนี้ก็คือการได้ครอบครองสาวใช้ของตนเอง เขายอมทำทุกอย่าง แลกด้วยทุกสิ่งที่ตนเองมี เพื่อให้ได้หล่อนมาอยู่ใต้ร่าง โดยไม่สนใจเลยว่าแม่สาวคนสวยที่เขาปรารถนาจะเต็มใจหรือไม่ สำหรับ พราวเนตร เขาคือผู้ชายใจดำอำมหิต เขาเหี้ยมโหด และไม่มีหัวใจ เขาแย่งชิงหล่อนมาจากชายคนรัก หักหาญน้ำใจของหล่อนอย่างป่าเถื่อน กักขังหล่อนเอาไว้ใต้เรือนร่างทรงพลังทุกค่ำคืนด้วยไฟปรารถนา หล่อนเกลียดเขาที่สุด เกลียดผู้ชายแสนเอาแต่ใจ ชอบบงการคนนี้นัก แต่ทำไมหนอหัวใจ ถึงได้หวั่นไหวไปกับจอมมารร้ายตนนี้ ทั้งที่ไม่ควรเลยสักนิด

หญ้าหวานเป็นมดแรงแฝงพวงมะม่วงมาเนิ่นนาน แอบรักเจ้านายสุดหล่อ แต่เขาดันชิ่งไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นเสียก่อน หล่อนเสียใจหนักมาก จึงต้องไปใช้บริการบาร์โฮสต์ และเขาก็คือคนที่หล่อนเลือก โดยที่หล่อนไม่รู้เลยว่าเขาไม่ใช่หนุ่มโฮสต์อย่างที่เข้าใจ เนื้อหามีฉาก20+++ ค่อนข้างเยอะ โปรดใช้วิจารณญาณในการโหลดอ่านจ้า ^^ หล่อนเด้งร่อนสะโพกกลมกลึงขึ้นหาใบหน้าหล่อจัดทันทีด้วยความกระตือรือร้น “โอ้ว... แน่นจังคนสวย” เขาชมหล่อนเสียงแหบพร่าแทบฟังไม่ได้ศัพท์ ขณะชักนิ้วเข้าออกจากรูสวาทของหล่อนครั้งแล้วครั้งเล่า ชักเข้าออกอย่างเมามัน และมันก็ทำให้หล่อนเสียววาบๆ จนกำลังจะตะกายบันไดสวรรค์อีกครั้ง “อู๊ยยยยย... ไม่ไหวแล้ว... อ๊า... อ๊า... เสียวววว... เสียววววเหลือเกิน... คาเวลล์... คุณ... คุณทำอะไรหวาน... อ๊า... เสียววววว...”

ครอบครัวของเธอเป็นหนี้คุณย่าของเขา และเขาก็ชี้นิ้วเลือกน้องสาวที่กำลังมีอนาคตสดใสของเธอเพื่อนำไปบำเรอกาม เธอผู้เป็นพี่สาวจึงยอมไม่ได้ จึงต้องสวมรอยเป็นน้องสาวมาบำบัดความใคร่ให้เสือผู้หญิงอย่างเขาแทน ดาหลาสะดุ้งรู้สึกตัวตื่นเมื่อที่นอนข้างตัวยุบยวบ หล่อนรู้ทันทีว่าใครมาเยือน ภูผา... ผู้ชายปากร้าย และใจร้ายคนนั้นนั่นเอง หล่อนไม่กล้าเอะอะโวยวาย เพราะเกรงว่าเขาจะจับได้ว่าตนเองนั้นไม่ใช่ดาริกา อย่างน้อยๆ พรุ่งนี้หากเรื่องมันผ่านไปแล้ว ภูผาก็คงจะยอมปล่อยให้อะไรเลยตามเลย หล่อนหวังเอาไว้แบบนั้น... “คุณภูผา...” ในห้องยังคงมืดสลัวเพราะไม่มีแสงไฟจากโคมไฟหัวเตียง และก็ดูเหมือนว่าผู้ชายตัวโตที่ปรากฏกายพร้อมกับกลิ่นแอลกอฮอล์จะไม่ต้องการแสงไฟเช่นกัน มือใหญ่ของเขาคลำสะเปะสะปะมาคว้าแขนของหล่อนเอาไว้ ไอร้อนจากปลายนิ้วแข็งแรงพุ่งเข้าใส่กายสาวทำให้หล่อนสั่นเทิ้มไปทั้งตัว “พร้อมจะบำเรอฉันแล้วใช่ไหม”

เมื่อเลขาฯ คู่ใจหอบลูกในท้องหนีหาย ท่านประธานอย่างเขาจึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อตามดวงใจทั้งสองกลับคืนมา มาลีครางงึมงำในอุ้งปาก ในหัวสมองร้องสั่งว่าหล่อนกำลังถูกอัคนีประกบจูบอย่างเร่าร้อน เขาจูบหล่อน ขยำเต้านมอวบใหญ่ของหล่อน และเขากำลังจะเอาหล่อน อา... หล่อนต้องการเขาเหลือเกิน ต้องการให้เขาเติมเต็มความร้อนรุ่มของหล่อนด้านล่าง ตรงจุดนั้นของหล่อนฉ่ำและแฉะ หล่อนอยากถูกแตะต้อง อยากถูกสำรวจ อยากให้เขาทำยังไงก็ได้ให้หล่อนหายจากความรู้สึกร้อนฉ่านี้สักที

สำหรับ ‘อันดามัน’ หล่อนเป็น ‘เลขา’ ของท่านประธานทั้งที่ทำงาน ที่คอนโดฯ บนโต๊ะทำงาน เก้าอี้ โซฟารับแขก บนเตียง บนโต๊ะทำอาหาร หรือแม้กระทั่งในลิฟต์ เพียงเพราะหล่อนรักเขาเหลือเกิน สำหรับ ‘ฟ้ากว้าง’ อันดามันเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นความสุขที่เขาไม่ต้องพยายาม แค่หล่อนยิ้ม โลกก็แสนสุข ทว่า... ในวันที่ฟ้ากว้างไม่ส่องกระทบทะเลอย่างหล่อนอีกต่อไปแล้ว อันดามันก็พร้อมจะจากไป +++++ “บอกพี่สิอัน มองตาพี่แล้วบอกมาว่าอันไม่ได้รักพี่แล้ว” “ค่ะ” อันดามันมองดวงตาคมเข้มที่ฉายแววรักหล่อนสุดชีวิต แต่หล่อน... “ฉันไม่รักคุณแล้ว คุณฟ้ากว้าง ฉันรักคนอื่น… อะ! อื้อ...” ยังไม่ทันได้พูดจบริมฝีปากร้อนรุ่มของฟ้ากว้างก็ทาบลงมาทันที อันดามันดิ้นรนอยากจะหวีดร้อง แต่เขาก็กักเก็บหล่อนไว้ในอ้อมแขน ดิ้นหนีไปทางไหนก็ไม่ได้ ด้านหลังชนอ่างล้างของ ด้านหน้ามีเขาขวางกั้นอยู่ทุกทาง และรสจูบนั้นก็โหยหาเหลือเกิน จูบซาบซ่านทว่าอ่อนโยนหัวใจอย่างที่สุด ซึมซับละเลียดชิมไปทั่วกลีบปากหวาน จูบที่บ่งบอกว่าเจ้าของริมฝีปากอุ่นนี้รู้สึกเช่นไร ซึ่งไม่ต่างกันเลย หัวใจหล่อนในเวลานี้ก็โหยหาเขาที่สุด และร่างกายของหล่อนก็กำลังตอบสนอง เมื่อลิ้นร้อนชอนลึกแทรกผ่านเข้ามา หล่อนก็ผวาตวัดรัดลิ้นอุ่นสารภาพกับเขาด้วยภาษาลิ้นว่ารู้สึกไม่ต่างกัน เมื่อฝ่ามือใหญ่สอดผ่านชายเสื้อขึ้นมาลูบไล้แผ่นหลัง หล่อนก็ผวาเข้าหาให้ร่างกายของเขาแนบชิด และเมื่อฝ่ามือนั้นเคลื่อนมาด้านหน้ากอบกุมเต้าอวบใหญ่ที่ขยายตัวมากกว่าเดิม เสียดสีหยอกเย้าทับทิมเม็ดสวย ทั่วทั้งร่างหล่อนก็ร้อนวูบเพราะถูกจุดติดไฟปรารถนา แต่มันจะไม่จบลงแบบนี้ อันดามันหลับตาปี๋ ฝ่ามือบีบกระชับบ่าแกร่งแน่น พยายามเรียกสติของตัวเองให้กลับคืน หล่อนรู้ว่าฟ้ากว้างรักหล่อน เพราะสัมผัสของเขาไม่โกหก แต่เขากำลังใช้วิธีนั้นกับหล่อน วิธีง้องอนที่หล่อนไม่ชอบเลย เขากำลังสร้างความน่าละอายครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะเขารู้ว่าต้องง้อหล่อนด้วย ‘เซ็กซ์!’

บรรณาธิการสาวสุดแซ่บถูกนักเขียนหนุ่มรูปหล่อกินตับ ‘ดาราพรรณ’ บก. สนพ.พราวแสงดาว สวย โสด แซ่บ เวอร์จิ้น ภาคทฤษฎีแน่นเปรี๊ยะ ภาคปฏิบัติติดลบ ‘นนท์’ นักเขียนหนุ่มรูปหล่อ เจ้าพ่ออีโรติกแห่งยุค เก็บพลอตเองทุกท่วงท่า นนท์ถูกรูมเมทขโมยผลงานไปขายให้ดาราพรรณ นนท์ต้องทำยังไงดาราพรรณถึงจะคืนต้นฉบับ ในเมื่อหล่อนบอกว่าซื้อมาถูกกฎหมาย ก็เมื่อขอดีๆ ไม่ให้ ก็คงต้องขโมยล่ะ แต่ขโมยสุดหล่อจะได้ทั้งตัวและใจหรือเปล่า ในเมื่อหล่อนคิดสนุกแต่ไม่อยากผูกพัน ‘ตกลงว่าเราจะคบกันแบบ Open relationship’ “ผมจะรับผิดชอบทุกอย่าง” “ไม่... ไม่ต้อง” “ผมพูดจริง” “ฉันก็พูดจริง คุณไม่จำเป็นต้องมารับผิดชอบอะไรในตัวฉัน” “แต่คุณเสีย” “ไม่ใช่! ฉันไม่ได้เสียอะไร เราโตๆ กันแล้วนะคุณนนท์ ฉันว่าต่างคนต่างรู้ดีว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นมาจากเราเต็มใจทั้งสองฝ่าย ถ้าฉันเต็มใจ ฉันก็ไม่ถือว่าฉันเสียอะไรนะ” “แต่ผมถือ เพราะผมเป็นฝ่ายเสียหาย” “คุณเสียอะไร คุณมีแต่ได้!” “ไม่รู้จริงๆ เหรอว่าผมเสียอะไร” ใบหน้าอึ้งๆ ของคนที่นึกตามที่เขาพูด น่ามันเขี้ยวจนนนท์อดใจไม่ได้ “อื้อ... คุณนนท์!” ปากฉกวาบลงไปและคนใต้ร่างก็ดันขึ้นทันที

‘ปลายรุ้ง’ ต้องเข้าพิธีแต่งงานแทนพี่สาว เพื่อรักษาหน้าตาของพ่อแม่และทางฝ่ายเจ้าบ่าว ทว่าเขากลับหาว่าหล่อนวางแผนให้ตกกระไดพลอยโจน เพื่อให้ได้เขาเป็นผัว ‘อนวัทย์’ รังเกียจเจ้าสาวแก้ขัดที่เขาจำต้องเข้าพิธีวิวาห์ด้วย แต่เขาถือว่าเงินเมื่อจ่ายออกไปแล้วก็ต้องได้กำไร และของของเขาแม้จะได้ใช้งานหรือไม่ ก็ไม่มีวันให้ใครใช้ซ้ำ แต่ที่อนวัทย์ไม่เคยรู้เลยก็คือ ยามที่คนเราเสพติดรสหวานไปแล้ว ก็ยากนักที่จะอด! และผู้หญิงอ่อนแออย่างปลายรุ้งก็จะไม่ยอมเป็นเครื่องมือของใคร ลูกคนเดียว หล่อนเลี้ยงได้!

ขวัญนภา ตื่นขึ้นมาบนเตียงสุดหรูในโรงแรม 5 ดาว ที่หล่อนใช้จัดงานแต่งงานเมื่อคืน โดยร่างกายมันฟ้องว่าสิ่งที่หวงแหนถูกกระชากไปแล้ว ทั้งความทรงจำรางๆ ยังบอกว่าหล่อนสนุกสุดเหวี่ยงแค่ไหน แต่... ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่เจ้าบ่าวของหล่อน ทั้งเจ้าบ่าวและน้องสาวของหล่อนยังตามมาเห็น แม้งานวิวาห์จะล่ม แต่งานใหม่ของหล่อนไม่ล่มแน่ หล่อนจะลืมทุกอย่างแล้วเริ่มต้นใหม่ แต่ติดที่ว่า #บอสสุดหล่อ ดันเป็นผู้ชายในคืนนั้น เควิน กวิน เบดฟอร์ด เดินทางมาดูงานบริษัทลูกที่เมืองไทย และสาวสายเอนฯ ที่คนสนิทจัดเตรียมไว้ให้ก็เร้าใจเขาอย่างแรง หล่อนมาในธีมเจ้าสาวแสนบริสุทธิ์ผุดผ่อง ทว่าความเร่าร้อนก็ทำให้ชุดเจ้าสาวสีขาวฟูฟ่องไร้ความหมาย เขาสนุกสุดเหวี่ยงก่อนจะรู้ว่าหล่อนเป็นเจ้าสาวตัวจริง ที่ถูกวางแผนจัดฉากให้มาเป็นสาวสวยในห้องนอนของเขา หล่อนบอกให้เขาลืมทุกอย่างแล้วจบกันไปให้เหมือนวันไนท์ฯ แต่เขาจบไม่ได้ อยากกินหล่อนทั้งวันทั้งคืน ยิ่งได้รู้ว่าหล่อนเป็นเลขาของเขา เควินยิ่งห้ามใจไม่ไหว บนเตียงเขาลองแล้ว ขอโต๊ะทำงาน เก้าอี้เลขา โซฟารับแขก และห้องพักผ่อนหลบมุมบ้างบางเวลา แค่โอกาสอำนวยเขาจะพาเมียรักโลดแล่นไปทุกที่

‘ปานฤทัย’ สาวสวยแซ่บเวอร์ดีใจที่ได้รับมรดกจากคุณตา แต่ดันมีข้อแม้ว่าหล่อนต้องแต่งงานกับ ‘นายแพทย์คีรินทร์ เจ้าแห่งขุนเขา’ ตำแหน่งนายแพทย์กับชื่อของเขา หล่อนพอรับได้ แต่นามสกุลแสนเชยกับมรดกเป็นที่นาที่ดอนกว้างไกลราวป่าไร่สุดลูกหูลูกตาหล่อนรับไม่ได้หรอก เป็นหมอก็พอไหว แต่หมอบ้านนอกห่างไกลความเจริญ หล่อนไม่อยากเสวนา ไม่อยากคบค้า แต่นี่คุณตาจะให้แต่งงาน! เรื่องอะไรสาวสวยและรวยมากอย่างหล่อนต้องทน แต่มรดกก็อยากได้ เมื่อคุณตาให้แต่ง หล่อนก็จะแต่ง แต่เป็นแต่งหลอกๆ แต่งปลอมๆ นะ แล้วคุณหมอบ้านนอกนั่นก็ต้องเล่นด้วย เพราะหล่อนจะจ้างเขา! ลำพังเงินเดือนหมอจะสักเท่าไร และเงินค่าเช่าที่นาที่ดอนก็คงไม่พอยาไส้ หล่อนจะจ้างเขา สักแสนสองแสนพอสู้ไหว! ผู้หญิงสวยใสไร้สติแบบปานฤทัยถูกใจคีรินทร์ที่สุด เมียเขาต้องแบบนี้แหละ ชีวิตท้องนาท้องไร่จะได้มีสีสัน อยู่เหงาๆ เฉาๆ มานาน มีเมียสักทีก็ดีเหมือนกัน แต่จะให้ดีกว่านี้ต้องสัก 10 ทีต่อคืนเขาจะชอบสุด

นับตังค์ ไม่เคยคิดอยากมีผัว แต่ความเมาเป็นเหตุ ทำให้หล่อนได้ผัวไม่ได้ตั้งใจ แถมผู้ชายคนที่คว้าเยื่อพรหมจรรย์ของหล่อนไปครอบครอง ยังมีสถานะเป็นเพื่อนสนิทวัยเด็กอีกต่างหาก ความผิดพลาดในคืนนั้นก่อเกิดหัวใจดวงน้อยขึ้นในท้องของหล่อนอีกหนึ่งดวง เป็นตรวนที่จะล้อมหัวใจของหล่อนกับชลธีเอาไว้ด้วยการตลอดกาล...

หนึ่งนั้นหนุ่มหล่อลากไส้ เซร์คิโอ คุณานันท์ อะลอนโซ ที่ร้ายกาจยิ่งกว่ามัจจุราชจากขุมนรก ส่วนอีกหนึ่งก็คือ แก้วกัลยา สาวน้อยงามสะพรั่งที่ต้องยอมแต่งงานกับผู้ชายที่เป็นยิ่งกว่าจอมมารในสายตาของตนเพราะไม่มีทางเลือก และเมื่อทั้งคู่ต้องมาห่ำหั่นกันด้วยเล่ห์เหลี่ยมเพื่อทำให้เป้าหมายของตัวเองสำเร็จ อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อแรงดึงดูดระหว่างกันนั้นช่างมีอำนาจแรงกล้าซะเหลือเกิน... “แก้วต้องการคุณค่ะ อยากเป็นเมียของคุณ...” หญิงสาวพยายามสะกดความหวั่นเกรงที่กำลังเอ่อล้นท่วมท้นหัวใจให้จมดิ่งลงไปสู่ซอกลึกในหัวอกสุดกำลัง ก่อนจะร้องสั่งตัวเองให้เข้มแข็ง และอย่าแยแสกับกระแสอารมณ์เดือดดาลที่เซร์คิโอกำลังใช้มันมาฟาดฟันหล่อนอย่างไร้ความปรานี “บนเตียงของคุณ...” ชี้นิ้วเรียวขาวสะอาดสั่นๆ ตรงไปยังเตียงกว้าง และหล่อนก็ได้ยินเสียงคนตัวโตสบถในลำคอรัวเร็วเป็นภาษาที่ตัวเองไม่เข้าใจเลยสักนิด ก่อนที่เขาจะจ้องหน้าหล่อนเขม็ง ส่งกระแสความเหี้ยมโหดพุ่งเข้าใส่หน้าของหล่อนอย่างอำมหิตอย่างต่อเนื่อง “บนเตียงของฉัน? มากไปหน่อยไหมแม่คุณ...” ทั้งสายตาและคำพูดเต็มไปด้วยความคุกคาม แต่กระนั้นมันก็ยังไม่มีผลต่อแก้วกัลยามากเท่ากับเรือนกายแข็งแกร่งที่แนบชิดเข้ามาหา “ฉันบอกคุณแม่ไปแล้วไงว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ฉันอยากจะมีเซ็กซ์ด้วย หรือว่าคุณแม่ไม่ได้บอกเธอล่ะ” ความอับอายแล่นจากลำคอขึ้นมาสู่พวงแก้มจนมันแดงเทือก “เอ่อ บอกค่ะ แต่... คุณรู้ได้ยังไงคะว่าฉันไม่ใช่แบบที่คุณชอบ ในเมื่อ...” ความอดสูทำให้หญิงสาวต้องหยุดพูดชั่วขณะ “ในเมื่ออะไรไม่ทราบ?” ทั้งๆ ที่ระยะห่างระหว่างใบหน้าของเขากับหล่อนก็ยังคงเท่าเดิม แต่ทำไมนะ ทำไมหล่อนถึงรู้สึกว่าริมฝีปากหยักสวยของเซร์คิโอมันอยู่ใกล้เกินไปนะ รู้สึกว่ามันเคลื่อนลงต่ำมาหาในทุกๆ ครั้งที่หล่อนหายใจเชียวแหละ “เอ่อ ในเมื่อ... คุณยังไม่เคยลอง” หัวใจสั่นสะท้าน ทั้งหวาดกลัว ทั้งตื่นตระหนกจนสมองแทบจะหยุดทำงานเอาซะดื้อๆ กับเสียงหัวเราะแสนอำมหิตที่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากของคู่สนทนา “หน้าด้าน!” ผรุสวาทจากผู้ชายตรงหน้าทำให้แก้วกัลยาถึงกับน้ำตาคลอเบ้า เจ็บเข้าไปถึงก้นบึ้งหัวใจ แต่ก็ต้องกัดฟันเล่นตามบทบาทที่ถูกวางไว้ต่อไปอย่างไม่มีทางเลือก “แก้วทำเพื่อคุณยังไงล่ะคะ” “ร่านเพื่อฉันอย่างนั้นหรือ” “ค่ะ...” รับคำด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ซ่อนความเจ็บปวดเอาไว้ภายในอกจนมิด ขณะกัดฟันปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกจนครบทุกเม็ด สาบเสื้อแยกออกจากกันจนเห็นบราเซียลูกไม้สีขาวที่โอบอุ้มเต้างามขนาดใหญ่เอาไว้เต็มๆ ตา และสาวน้อยก็ทำให้ชายหนุ่มตาค้างเมื่อเจ้าหล่อนกล้าพอที่จะปลดบราเซียร์ทิ้งไปข้างตัว เผยเต้างามอวบใหญ่ที่ปลายถันประดับด้วยอัญมณีสีกุหลาบที่น่าดูดน่าอมด้วยปากแก่สายตา

ความเข้าใจผิดทำให้ ฮาร์เวีย มาสเคราโน่ กลายเป็นจอมมารร้ายแสนป่าเถื่อน และด้วยความรักทำให้ แพทริเซีย อะลอนโซ ลิซเต เลือกที่จะยอมเป็นเหยื่อเพื่อให้จอมมารย่ำยี “แพทยังไม่พร้อมค่ะ อยากพักผ่อน เมื่อคืนคุณทำให้แพทเจ็บ” ฮาร์เวียหัวเราะหึหึใกล้ๆ กับใบหูเล็กหอมละมุน “ครั้งนี้สัญญาว่ามันจะไม่เจ็บ และเธอก็จะชอบมันมากๆ” พยายามขัดขืน พยายามดิ้นรน แต่ก็ถูกพ่อคนตัวโตที่ตอนนี้กำลังกระหายเซ็กซ์จนหน้ามืดตามัวกระชากเสื้อผ้าออกไปจากร่างกายจนได้ และเขาก็หาได้หยุดแค่นั้นไม่ เพราะอีกไม่กี่วินาทีต่อมาทั้งบราเซียร์และกางเกงในตัวน้อยก็มีสภาพไม่ต่างเสื้อผ้าตัวสวยพวกนั้น คือลงไปกองอยู่ที่พื้นห้อง “อย่าค่ะ อย่าทำแบบนี้...” “เธอไม่มีสิทธิ์ขัดขืน ฉันอยากจะเบื่อเธอเร็วๆ เธอจะได้ไปให้พ้นหูพ้นตาฉันสักที” “ก็ปล่อยแพทไปตอนนี้เลยสิคะ จะรั้งไว้ทำไม เซ็กซ์น่ะคุณหากับผู้หญิงคนไหนก็ได้ไม่ใช่หรือคะ แค่คุณกระดิกนิ้วผู้หญิงครึ่งโลกก็ต่างพากันกรูเข้ามาหาแล้ว ปล่อยแพทสิ” “แต่ฉันไม่ได้ต้องการผู้หญิงทั้งโลกนี่...” เขาตามทาบทับลงมาทันทีเมื่อวางร่างอรชรเปลือยเปล่าของหล่อนลงกับที่นอน ร่างงามถูกตรึงไว้ด้วยกรงสวาทของคนตัวโตทุกทิศทาง ยิ่งดิ้นก็ยิ่งรู้สึกถึงความพ่ายแพ้ “ฉันต้องการเธอ... กำลังหิวเธอเหลือเกิน” มือของเขา ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว จาบจ้วง รุนแรง และไม่ปรานี แต่กระนั้นร่างกายของหล่อนก็แอ่นรับอย่างเต็มอกเต็มใจ ลิ้นร้อนๆ ปาดเลียปลายถันเม็ดงามด้วยความเร่าร้อน บีบเคล้นเต้างามด้วยแรงๆ จนมันแทบแหลกเละคามือ

คาร์โลส อะลอนโซ อิเกลเซียส มหาเศรษฐีหนุ่มเพลบอยสุดเซ็กซี่ ผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในสเปนและติดหนึ่งในห้าของโลก เขาไม่เคยรู้จักคำว่า ‘ผิดหวัง’ อำนาจในมือที่มีอยู่สามารถดลบันดาลทุกสิ่งให้ได้ตามปรารถนา แม้กระทั่ง ‘พรหมจารี’ ของเหยื่อสาวอย่างกัญญิกา คุณานันท์ “คืนนี้เธอต้องอยู่บนเตียงกับฉันต่างหาก... ส่วนพ่อของเธอไม่ต้องเป็นห่วง ฉันให้คนจัดการหาพยาบาลพิเศษเฝ้าให้จนกว่าจะออกจากโรงพยาบาลนั่นแหละ...” คำพูดของคาร์โลสทำเอาแก้มสาวแดงก่ำ ความร้อนผ่าววิ่งไปทั่วทุกรูขุมขน มือบางที่กำโทรศัพท์อยู่สั่นน้อยๆ ขณะกัดฟันข่มเสียงให้เป็นปกติที่สุดตอบโต้คนใจร้ายออกไป “ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ...” “อย่าเข้าข้างตัวเองแบบนั้นสิเมียจ๋า... ฉันไม่เคยคิดจะช่วยเหลือเธอ...” เขาลากเสียงยาวฟังแล้วน่าหมั่นไส้ยิ่งนัก “แล้วทำแบบนี้ทำไม?” “ก็เพราะฉันต้องการเธอบนเตียงของฉันยังไงล่ะ” คำพูดของคนปลายสายฟังแล้วน่าเจ็บใจนัก นี่เขาเห็นหล่อนเป็นอีตัวอย่างที่เขาเคยพูดกรอกหูจริงๆ ใช่ไหม กัญญิกากัดปากแน่น น้ำตาเอ่อขอบตา “คนสารเลว... ฉันเกลียดคุณ...” คาร์โลสยิ้มกริ่มสะใจกับโทรศัพท์ “ฉันก็ไม่เคยอยากให้เธอรักฉันสักหน่อย... จำเอาไว้นะ เธอมันก็แค่ผู้หญิงที่ยอมขายแม้กระทั่งตัวเพื่อแลกกับเงิน มีค่าไม่ต่างจากอีตัวตามซ่องแม้แต่นิดเดียว... ดังนั้นเธอควรจะขอบใจนะ ที่ฉันเรียกเธอใช้ซ้ำอีกรอบ...” น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มสาว ก่อนที่มือบางที่ว่างอยู่อีกข้างจะยกขึ้นปาดมันทิ้งด้วยความเจ็บใจ หากฆ่าผู้ชายคนนี้ได้... หล่อนจะไม่รีรอที่จะทำเลยจริงๆ

หล่อนถูกส่งมาบรรณาการในฐานะทาสบำเรอความใคร่ เพื่อแลกกับหนี้สินก้อนโต นอนกับเขาจนกว่าเขาจะเบื่อ แล้วเมื่อนั้นแหละหน้าที่บำเรอบนเตียงของหล่อนจึงจะหมดไป พะแพง ถูกส่งตัวมาเป็นนางบำเรอให้กับมหาเศรษฐีเจ้าของบ่อนคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในลาสเวกัส หน้าที่ของหล่อนคือทำให้เดมอน ลินการ์ด มีความสุขที่สุดยามอยู่บนเตียง หล่อนก้มหน้าก้มตาทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพึงพอใจ แต่ไม่นานเขาก็เบื่อหน่าย ขับไล่ไสส่งหล่อนออกไปจากชีวิต ข่าวงานแต่งงานของเขากับผู้หญิงคนใหม่ที่ทั้งสวยและแสนคู่ควรดังก้องคับแผ่นฟ้า ในขณะที่หล่อนต้องหลบอยู่ในซอกหลืบของความมืดมิดเพื่อซ่อนเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเอาไว้อย่างรวดร้าวทรมาน

เจ้าชายฮิมราน บิน ฮาเซม อัล-ราชิด องค์มกุฎราชกุมารแห่งประเทศความาร์ เดินทางมาประเทศไทยเพื่อดูตัวว่าที่เจ้าสาว ที่ถูกพระมารดาบังคับให้แต่งงานด้วย เขาเต็มไปด้วยความชิงชัง เมื่อเห็นหล่อนเดินเชิดฉายอยู่ในผับยามค่ำคืน ท่าทางใสซื่อไร้เดียงสาของหล่อน ทำให้เขาแทบอาเจียน เพราะเขารู้ดีว่าผู้หญิงอย่างหล่อน ไม่มีทางเป็นชายาที่ดีของเขาได้ นอกจาก... นางบำเรอ!

สำหรับชมพูแพร... อองเดรคือเจ้าชายในฝัน และถึงแม้ว่าจะอยู่ใกล้กันเพียงแค่เอื้อมมือคว้า แต่ก็ไม่เคยสัมผัสถึงเขาได้เลยสักครั้ง จนกระทั่งเกิดความผิดพลาดขึ้น ทำให้หล่อนต้องขึ้นเตียงมีความสัมพันธ์กับท่านประธานหล่อเหี้ยมแทนผู้หญิงที่ถูกอองเดรชี้นิ้วเลือก ทุกอย่างมันควรจบคงแค่ค่ำคืนเดียว แต่อองเดรกลับทำให้ทุกอย่างมันยุ่งยากขึ้นอีกหลายเท่าตัว เมื่อท่านประธานหนุ่มมีคำสั่ง ให้หล่อนขึ้นเตียงกับเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า และไม่มีกำหนดสิ้นสุด

คนที่เธอรักคือพี่ชายของเขา แต่ทำไมเธอถึงชอบมีอะไรกับเขานะ หรือว่าแท้จริงแล้ว เธอรักเขา ไม่ได้รักพี่ชายของเขาอย่างที่เคยคิดเอาไว้ “นี่... ปล่อยฉันนะ!” หล่อนดิ้นรน และเงยหน้าขึ้นมองเขา ซึ่งเพลิงพญาก็ก้มหน้ามองลงมาพอดี บางอย่างอันตรายในดวงตาคมกริบของชายหนุ่มทำให้หล่อนหวั่นไหวเหลือเกิน ริมฝีปากหยักสวยมีหนวดล้อมรอบมันครูดไปกับกลีบนาง ยามที่เขาเลีย... ใช่... เขาใช้ปากดูดเม้มเนื้อนุ่ม และใช้ลิ้นร้ายกาจไล้ไปทั่วทั้งจุดซ่อนเร้น

เพราะความเข้าใจผิดทำให้เขาคิดว่าเธอโสเภณีราคาถูก เพราะพิษรักทำให้เธอดำดิ่งลงสู่อเวจีแสนหวานไปชั่วนิรันดร์ “คุณยั่วจนผมสติแตกได้ทุกทีสิน่า...” เขาพึมพำ ขณะล้วงลิ้นเข้าไปในอุ้งปากหวานที่เผยออ้าออกรับอย่างเต็มใจ ร่างกายหยัดขึ้นหาร่างหนาด้วยความต้องการเต็มหัวใจ ยาห์มิลครางออกมา นี่เขาจะทนต่อสัมผัสที่เรียกร้องของสาวน้อยไร้เดียงสาแบบบัวบุษบาได้นานเพียงไหนกัน “ผมต้องการคุณมาก... บัวบุษบา ต้องการจนแทบจะทนไม่ได้...” เขาพึมพำแทรกจุมพิตที่เกือบจะเรียกได้ว่าบ้าคลั่งออกมา ขณะที่ร่างกายแนบสนิทแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน มือหนาซุกซนลูบไล้ต่ำลงไปที่แถวหน้าขา สอดใต้ชายกระโปรงขึ้นไปกอบกุมความอวบของเนินสาวที่ซ่อนอยู่ใต้กางเกงชั้นในเนื้อบางเบา “ตอนนี้ผมภาวนาขอให้เราถึงบ้านพักให้เร็วที่สุด ก่อนที่ผมจะห้ามใจตัวเองไม่ไหว และร่วมรักกับคุณในรถคันนี้”

“ฉันไม่ได้... แอบดูนายนะ...” หล่อนเห็นไหล่กว้างสีแทนไหวน้อยๆ ขณะที่พ่อเจ้าประคุณมองผ่านหล่อนไปราวกับตัวหล่อนเป็นอากาศธาตุยังไงยังงั้น อลิซกัดปากแน่น แทบอยากจะกระโจนลงไปขย้ำตาบ้านี่ในสระเสียให้รู้แล้วรู้รอด ทำไมเขาจะต้องทำราวกับว่าหล่อนไร้ค่าในสายตาของเขาเสียทุกครั้งที่เจอนะ “ผมว่าคุณกลับไปอยู่ในที่ๆ ควรอยู่ดีกว่า อย่ามาวุ่นวายกับผม...” “ทำไม? ที่นี่มันบ้านของฉัน... ฉันจะอยู่ตรงไหนก็ได้” เสียงถอนใจเฮือกใหญ่คล้ายกับกำลังข่มโทสะของจามาลดังมาเข้าหูหล่อน พร้อมๆ กับร่างกำยำที่มีเพียงกางเกงว่ายน้ำเพียงตัวเดียวก็กระโดดขึ้นมาจากสระ อลิซจำไม่ได้ว่าตัวเองเผลอมองตาบ้านี่นานเท่าไหร่ และมองตรงไหนนานเป็นพิเศษ แต่มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เสียงเหยียดหยามของจามาลดังขึ้นนั่นแหละ “ผมไม่ชอบถูกผู้หญิงลวนลามด้วยสายตา...” อลิซหน้าแดงก่ำเมื่อสำนึกได้ว่าถูกด่าตรงๆ “ฉัน... ฉันลวนลามอะไรนายยะ ก็แค่... มองผ่านๆ เท่านั้นแหละ” หล่อนไม่ได้มองผ่านๆ หรอก แต่มองแบบจะกลืนกินเลยต่างหาก บ้าจัง... ทำไมหล่อนจะต้องเห็นว่าตานี่ดูดี ดูสมบูรณ์แบบ และน่ากินแบบนี้ด้วยนะ หล่อนเกลียดจามาลไม่ใช่หรือ อลิซถามตัวเอง และก็ได้คำตอบที่แสนปวดใจกลับมา ไอ้ความรู้สึกในตอนนี้มันช่างห่างไกลจากคำว่าเกลียดเสียเหลือเกิน มันเข้าใกล้คำว่า... หญิงสาวรีบสะบัดศีรษะเต็มแรงเพื่อกำจัดความคิดน่าอาเจียนให้ออกไปจากสมอง ไม่มีทาง หล่อนเกลียดจามาล เกลียดเข้าไส้ และคนที่หล่อนรักก็คือแมทธิวต่างหาก แมทธิว บราวน์คนเดียวเท่านั้น “แล้วไอ้ที่คุณจ้องเป้ากางเกงของผม แล้วเลียปากล่ะหมายความว่ายังไง”

สายตาของอเล็กซิโอร้ายกาจ แต่หล่อนมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าภายในร่างกายสมบูรณ์แบบทรงพละกำลังของเขาจะต้องซ่อนบางสิ่งบางอย่างที่ร้ายกาจยิ่งกว่าดวงตาเอาไว้อย่างแน่นอน และหล่อนก็อดใจแทบไม่ไหวที่จะได้พิสูจน์มัน หญิงสาวหน้าแดงก่ำจนถึงไรผม เมื่อความคิดที่ไม่มีทางอยู่ในหัวของผู้หญิงดีๆ ผุดขึ้นมาในสมองบานเบอะ “คุณ... จะอยู่ถึงเช้าฉันก็... ไม่เดือดร้อน” คนตัวโตยิ้มบางๆ และถอยออกห่าง ด้วยท่าทางเยือกเย็นจนน่าหมั่นไส้ “เชื่อเถอะว่าคุณจะไม่มีทางพูดคำนี้ออกมาอีกหลังจากได้นอนกับผม” คำพูดแสนมั่นใจของคนตัวโตทำให้สโรสินีหน้าแดงแล้วแดงอีก หล่อนกัดปากเชิดหน้า และถอยหลังออกห่าง “อย่ามั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองนักเลย...” “ผมเป็นคนที่มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก... ในทุกๆ เรื่อง” เขาจงใจจะบอกให้หล่อนรู้ว่า ‘เซ็กซ์’ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เขามั่นใจในตัวเองสุดๆ เชอะ... ไม่เห็นต้องมาสาธยายให้ฟังเลย คนที่ตาไม่บอดก็มองออกทั้งนั้น แหละว่าอเล็กซิโอ เบอร์ลัสโคนิคือนักรักที่เก่งฉกาจ ขนาดคนที่ไม่มีประสบการณ์อย่างหล่อนยังมองออกเลย “ฉันอยากอาบน้ำแล้ว... เชิญคุณไปจัดการไอ้เรื่องที่คุณคิดว่ามันสำคัญกว่า ‘เซ็กซ์’ เถอะ” หล่อนสะบัดหน้าหนี แต่กระนั้นก็ยังได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ จากลำคอแกร่งของพ่อคนหล่อระเบิดขึ้นมาอีกจนได้ หญิงสาวพยายามไม่สนใจ แต่ก็ต้องหยุดเดินเมื่อได้ยินคำพูดที่แม้จะราบเรียบแต่ความหมายไม่ผิดจากไฟเลยแม้แต่นิดเดียว “นี่จะเป็นการอาบน้ำคนเดียวครั้งสุดท้ายของคุณ...” “คุณหมายความว่ายังไง” หล่อนหันขวับกลับมาจ้องหน้าเขาตาโต เขายิ้มบางๆ แต่แค่นั้นก็ทำให้หล่อนตาลาย “เราจะอาบน้ำด้วยกัน... และคุณคงไม่คิดใช่ไหมว่าผมจะแค่อาบน้ำกับคุณอย่างเดียว” “คุณคงไม่ได้ชื่นชอบการมีเซ็กซ์ในห้องน้ำใช่ไหม?” อเล็กซิโอหัวเราะ “คำตอบนี้ผมขอตอบหลังจากเริ่มทำกับคุณก็แล้วกัน เอาล่ะผมต้องไปจริงๆ แล้ว และหวังว่าคุณจะไม่ออกไปก่อความวุ่นวายให้กับผมอีก”

อันโตนิโอ ปาสซินี่ หนุ่มหล่อสายเลือดอิตาเลี่ยนผู้มีรูปโฉมงามสง่า แต่ภายใต้ใบหน้าที่หล่อลากดินนั้นใครจะล่วงรู้ได้บ้างว่า เขา... ซ่อนความคลั่งแค้นเอาไว้มากมายแค่ไหน มาร์กาเร็ต ปาเชโก้ สาวน้อยไร้เดียงสา หล่อนหลงรักผู้ชายที่ชื่อ อันโตนิโอ ปาสซินี่ จนหมดหัวใจ รักทั้งๆ ที่รู้ว่าพ่อเทพบุตรสุดหล่อคนนี้ไม่มีทางหยิบยื่นหัวใจของเขาให้กับหล่อนก็ตาม “คนร้ายกาจ...!” หล่อนเค้นเสียงโต้ตอบเขาอย่างเจ็บปวด “แต่คนร้ายกาจคนนี้ก็คือคนที่เธอร่ำร้องอยากได้เป็นผัวมานานไม่ใช่หรือมาร์กาเร็ต” เขาก้าวเข้ามาหา ไล่ต้อนจนหล่อนไม่มีทางหนี ตอนนี้แผ่นหลังบอบบางของหล่อนชนเข้ากับผนังห้องอันเย็นเยียบเสียแล้ว “และก็ได้สมใจไปเมื่อคืนนี้แล้ว” แก้มนวลแดงก่ำแทบไหม้ ขณะยกสองมือขึ้นแผงอกกว้างที่จงใจบดเบียดเข้ามาอย่างสุดกำลัง แต่แรงของหล่อนไม่มีทางต้านทานอันโตนิโอได้เช่นเดิม เพราะสุดท้ายแล้วหล่อนก็ถูกเข้าโอบกอดเอาไว้อย่างแน่นหนา “ปล่อยนะ จะทำอะไรน่ะ” คนถูกถามหัวเราะ ก้มหน้าต่ำลงไปหา “แล้วเธอคิดว่าฉันจะทำอะไรเธอล่ะ หากฉันกอดเธอแน่นๆ แบบนี้มาร์กาเร็ต” ก็ทำแบบเมื่อคืนยังไงล่ะ! เสียงหนึ่งในสมองร้องตอบออกมา และมันก็ทำให้หล่อนตัวสั่น ใจสั่น และร้อนฉ่าไปทั้งร่าง “ไม่...” “ถ้าฉันต้องการ ฉันต้องได้” เขาพูดอย่างเผด็จการ พูดแบบผู้ชายที่เอาแต่ใจ ก่อนจะพิพากษาหล่อนด้วยจุมพิตดิบเถื่อน เขาขยี้ บดคลึงกลีบปากของหล่อนหนักหน่วงเช่นเดียวกับเมื่อคืน บดเคล้าจนมันแทบฉีกขาด จากนั้นก็สอดแทรกลิ้นเข้าควานหาความหวานอย่างหิวกระหาย รสสัมผัสของเขาฉีกทึ้งทุกความต้านทานของหล่อนให้ขาดสะบั้นลงได้อย่างง่ายดาย จากที่เคยตั้งใจตั้งมั่นว่าจะขัดขืนให้ถึงที่สุด แต่ตอนนี้กลับตอบสนองลีลารักของเขาด้วยความเต็มอกเต็มใจเสียเหลือเกิน

เดนนิส โอซิล แค้นใจนักที่ถูก มาร์คอส โรเจอริโอ ฉกเลขาสาวผู้จงรักภักดีอย่าง พเยีย ศุภกานต์ ไปเป็นเมียเก็บ ดังนั้นชายหนุ่มจึงวางแผนเอาคืนด้วยการล่อลวง แองเจลล่า หรือ แองจี้ น้องสาววัยเพียง 18 ปีผู้อ่อนต่อโลกของ มาร์คอส โรเจอริโอ มาขึ้นเตียง แต่ทุกอย่างกลับตาลปัตรอย่างสิ้นเชิง เมื่อผู้หญิงที่เขาคิดว่าคือ แองเจลล่า โรเจอริโอ กลับเป็นแค่เพียงสาวใช้เสียนี่ แต่กว่าจะรู้ความจริงข้อนี้เขาก็ตกหลุมพรางของมาร์คอส โรเจอริโอจนดิ้นไม่หลุดเสียแล้ว

"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!

จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ ปลอมตัวมาเป็นองครักษ์ต่ำต้อยเพื่อลองใจว่าที่พระชายาในอนาคต และพยายามทำทุกอย่างให้เธอเปลี่ยนใจไม่ยอมแต่งงานกับตัวเอง แต่สุดท้ายก็หลงรักเธอหัวปักหัวปำ “จะ... ทำอะไร...” คนถูกถามแสยะยิ้ม มองหล่อนด้วยสายตาลุกเป็นไฟ “ก็จะช่วยสอนการจูบที่ถูกต้องให้ยังไงล่ะ” แล้วคนพูดก็ก้มหน้าต่ำลงมาหา ตะโบมจูบลงมาอย่างดุดัน หนักหน่วง เร่าร้อน และแน่นอนว่าร้อนแรงราวกับสุมด้วยไฟ ทั้งลิ้นทั้งปากทั้งฝ่ามือของเขาทำงานได้อย่างยอดเยี่ยม ลิ้นเกี่ยวรัดรึงกวาดหาความหวานอย่างหิวกระหาย ปากก็ดูดเม้มหนักหน่วง ในขณะที่ฝ่ามือก็ลูบไล้ไปทั่วทั้งกายสาว หล่อนไม่เคยเห็นฟาเดลอารมณ์รุนแรงแบบนี้มาก่อนเลย แองเจลล่าคิดอย่างเลื่อนลอยทว่าก็ให้ความร่วมมือด้วยเป็นอย่างดีดีจนสติที่เคยรั้งเอาไว้ของบาร์ซาร์แทบจะหลุดลอยไปเลยทีเดียว “แบบนี้หรอกเขาถึงจะเรียกว่าจูบ...”

แมทธิวถูกบังคับให้แต่งงานกับมะลิชายหนุ่มเฝ้าบอกทุกคนรวมทั้งตัวเองว่าไม่เต็มใจและชิงชังแม่เจ้าสาวเด็กเป็นที่สุดแต่สุดท้ายก็แพ้หัวใจตัวเองรักผู้หญิงที่ตัวเองบอกว่าเกลียดจนหมดใจ “คุณแมทธิว...!” หล่อนอุทานและหันกลับหลังไปมอง ก็ได้เห็นผู้ชายที่หล่อนคิดถึงทุกลมหายใจยืนอยู่ เขาใช้สะโพกพิงกับต้นเสาทรงโรมันเอาไว้ ขณะจ้องมองหล่อนด้วยสายตาดูแคลน “เก่งแบบนี้นี่เอง ฉันถึงได้ดิ้นหนีบ่วงวิวาห์ของเธอไม่หลุด” เขาเดินเข้ามาหา กลิ่นไออำมหิตที่แผ่ซ่านมาจากเรือนกายกำยำเขย่าโสตประสาทของหล่อนให้สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง มะลิขยับตัวถอยหลังหนี แต่แมทธิวคว้าเอาไว้ซะก่อน ร่างอรชรปลิวราวกับเศษฝุ่นเข้าไปในอ้อมแขนทรงพลังนั้นเต็มแรง “ปล่อยค่ะ...” “ทำไม... ดิ้นทำไม ในเมื่อเป็นเธอไม่ใช่หรือที่ต้องการให้เราจบกันแบบนี้” เขาหัวเราะยิ้ม มองหล่อนด้วยสายตาประกาศศึก มะลิตัวสั่นเทา อยากจะดิ้นรนอยากจะขัดขืนแต่เรี่ยวแรงของหล่อนไม่เคยมีเลยเวลาอยู่ใกล้ชิดกับผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่ขโมยทุกอย่างไปจากหล่อน แม้กระทั่งลมหายใจ “ไม่ใช่นะคะ... มะลิไม่ได้ต้องการแบบนี้...” เขาไม่เชื่อ ในสายตาของเขาไม่มีร่องรอยคล้อยตามคำแก้ตัวของหล่อนเลย มะลิน้ำตาซึมเมื่อแมทธิวใช้ความแข็งแรงกว่าดันร่างของหล่อนให้เข้าไปกระแทกเข้ากับกำแพงที่ใกล้ที่สุด ขณะที่ร่างของเขาทาบเข้ามาประกบ เนื้อตัวทุกสัดส่วนเบียดเคล้ากันจนไม่เหลือช่องว่าง “เธอมันก็แค่ผู้หญิงแพศยา นักขุดทอง ผู้หญิงที่จ้องแต่จะงาบผู้ชายที่มีเงิน... และขอบอกเอาไว้นะว่าสิ่งที่เธอคิดว่ามันคือสวรรค์น่ะ...” คนตัวโตเค้นเสียงลอดไรฟันขาวสะอาดออกมา ใบหน้าหล่อลากดินเต็มไปด้วยเปลวไฟแห่งโทสะ “แท้จริงแล้วมันคือนรกต่างหาก... และฉันนี่แหละจะเป็นคนพิพากษาเธอเอง เตรียมตัว เตรียมใจลิ้มรสของคำว่านรกเอาไว้ได้เลย เพราะเธอจะได้ซาบซึ้งกับมันทั้งๆ ที่ยังมีลมหายใจอยู่แน่นอน”

พเยีย ศุภกานต์ เลขาสาวแสนเชย หญิงสาวทำงานอยู่กับ เดนนิส โอซิล เจ้านายลูกครึ่งไทย-เยอรมันอยู่ในบริษัทก่อสร้างยักษ์ใหญ่ติดหนึ่งในห้าของบริษัทที่ดีที่สุดในทวีปเอเชีย เขาเป็นผู้ชายรูปหล่อ โปรไฟล์เลิศ แสนร่ำรวย แต่ที่น่าเสียดายก็คือเขาไม่เคยมองผู้หญิงเป็นคนเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ถึงกระนั้นพเยียก็อดแอบปลื้มเจ้านายหนุ่มอยู่ภายในใจไม่ได้ ก็เขาหล่อมากอยู่ใกล้แล้วหัวใจแทบละลายนี่น่า มาร์คอส โรเจอริโอ มหาเศรษฐีชาวบราซิล คู่แข่งคนสำคัญของ เดนนิส โอซิล เขาขัดเคืองใจไม่น้อยที่ถูกเดนนิสผู้แย่งชิงสัญญามูลค่ากว่าแสนล้านไปจากเขา ดังนั้นเขาจึงวางแผนการเอาคืนด้วยการลากพเยียที่ตัวเองคิดว่าเป็นเมียเก็บของศัตรูตัวฉกาจขึ้นเตียง โดยหารู้ไม่ว่าตัวเองจะดิ้นไม่พ้นจากบ่วงสวาทรัดรึงนี้ไปตลอดกาล

--- เมื่อคุณหนูแสนเอาแต่ใจถูกส่งมาดัดนิสัยในไร่ภูพนา เหตุการณ์อลหม่านจนเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน --- “แหวะๆๆๆๆๆ” เอกกวียืนท้าวสะเอวมองคุณหนูตัวร้ายที่กำลังโก่งคออาเจียนเอาอาหารเช้าออกมาจนหมดไส้หมดพุงอย่างอ่อนอกอ่อนใจ “จะอ้วกจนตายไปข้างเลยหรือไง แม่คุ๊ณ” คนที่อ้วกอยู่หันมามอง น้ำหูน้ำตาไหล “ก็ฉันเหม็นนี่ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยอยู่ใกล้ขี้ขนาดนี้มาก่อนเลย” เอกกวีส่ายหน้าน้อยๆ อย่างเอือมระอา “งั้นก็คิดว่ามันเป็นประสบการณ์ที่ดีอีกอย่างหนึ่งของชีวิตสิ” “นี่นายจะบ้าหรือไง การมาอยู่ใกล้เรื่องขี้ๆ เนี่ยนะเป็นประสบการณ์ที่ดี” “อืม” เขาทำหน้าได้น่าตบนัก “แต่ฉันไม่รู้สึกดีด้วย ฉันขยะแขยง เข้าใจไหม!” หล่อนเดินมาหยุดตรงหน้า และตะโกนใส่เสียงดังลั่น เขาไหวไหล่กว้างน้อยๆ และส่ายหน้า “ไม่เข้าใจ เพราะยังไงซะ คุณก็ต้องตักปุ๋ยคอกพวกนี้ให้ได้ห้าสิบกระสอบ ไม่อย่างนั้นคุณจะไม่ได้พักกลางวัน”

เมื่อกาลเวลาเปลี่ยนแปลงพี่ชายแสนดีให้กลายเป็นผู้ชายใจร้าย... อัญชันเฝ้ารอการเดินทางกลับมาของเคียร์ส เบนด์เนอร์ด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความภักดี แต่ทันทีที่พบหน้า พี่ชายคนที่เคยแสนดีครั้งในอดีต ก็แสดงทีท่าห่างเหิน เย็นชา และทำราวกับว่าน้องสาวคนนี้เป็นเพียงแค่อากาศที่ไร้ค่า เพราะความเข้าใจผิด ทำให้เคียร์สเลือกที่จะเลือดเย็นใส่น้องสาวนอกไส้ที่ตัวเองเคยเอ็นดูเมื่อครั้งในอดีต เธอเฝ้าถามนับครั้งไม่ถ้วนถึงสาเหตุที่เขาเปลี่ยนแปลงไป แต่เขาก็เลือกที่จะนิ่งเฉยและผลักไส กว่าจะรู้ว่าอัญชันเป็นผู้บริสุทธิ์ พี่ชายใจร้ายอย่างเขาก็ได้ย่ำยีเธอเสียจนยับเยินแล้ว

เพราะอุบัติเหตุสิบสองครั้งในระยะเวลาหนึ่งเดือนทำให้ พิมนรา เต็มไปด้วยความสยดสยองและขวัญกระเจิง หมอดูคือที่พึ่งหนึ่งเดียวที่คิดได้ ณ ตอนนั้น แต่คำทำนายที่ได้รับกลับทำให้ยิ่งตกใจ “หนูชะตาขาด ไม่มีหัวแล้วนะตอนนี้น่ะ” “แล้วหนูจะ... จะทำยังไงดีคะ หนูยังไม่อยากตาย” “มีผัว” “มีผัว?!” “ใช่ ต้องมีภายในคืนนี้ด้วย หลังออกจากตำหนักของแม่ไป ผู้ชายคนแรกที่พูดกับหนู เขานั่นแหละคือคนที่จะช่วยหนูได้ จับทำผัวให้ได้ก่อนเที่ยงคืนนะ” มหาเศรษฐีเพลย์บอยหมื่นล้าน ลีโอนาโด เด รอสซี ผู้ชายที่มีผู้หญิงล้อมหน้าล้อมหลังตลอดเวลา แต่จู่ๆ กลับต้องมาซวยเมื่อถูกผู้หญิงจืดชืดคนหนึ่งปลุกปล้ำจับทำสามี ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้เต็มใจจะถูกปล้ำเลยสักนิด และที่ร้ายยิ่งกว่านั้น... เช้ามาแม่คุณแม่ทูนหัวกลับหนีหายไปอย่างไร้ร่องรอย นี่เพลบอยย์อย่างลีโอนาโด เด รอสซี ถูกฟันแล้วทิ้งจริงๆ เหรอ?! และทุกอย่างมันก็คือจะเลือนหายไปตามกาลเวลา หากเขากับยายผู้หญิงเฉิ่มแต่ร้อนราวกับไฟป่าคนนั้นจะไม่ต้องมาเกี่ยวข้องกันอีก ในฐานะเจ้านายกับลูกน้อง!

เธอไม่มีวันได้รู้หรอก... ว่าเขานั้นแอบรักเธอมานานแค่ไหน... ‘แบดบอยจอมเสเพล’ นี่คือฉายาของ แม็กซิมัส แบร์นาร์ด อนันต์ทรัพย์ หนุ่มลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศส ชายหนุ่มผู้มีรูปโฉมงดงามราวกับเทพบุตรกรีก แต่ชีวิตกลับบัดซบไม่มีชิ้นดี เขาติดคุกแทนน้องชายต่างมารดาด้วยเหตุผลที่บอกใครไม่ได้ แต่เมื่ออิสรภาพมาถึง เขาก็เรียกร้องในสิ่งที่ตัวเองปรารถนามานาน นั่นก็คือเธอ.... เจ้าสาวของน้องชาย! เดือนกันยา มิ่งกมล หญิงสาวหน้าหวานที่ทั้งชีวิตเปรียบได้ดั่งสินค้าของบุพการี เธอถูกยกให้เป็นบรรณาการของจักริน น้องชายต่างมารดาของแม็กซิมัส ก่อนที่จะถูกส่งต่อมาให้กับแม็กซิมัสในวันคืนแต่งงาน ชีวิตที่ตกอยู่ในขุมนรกอยู่แล้วจึงได้ถลำลึกลงไปอีก แต่ทำไมนะ ทำไมนรกขุมที่มีแม็กซิมัสอยู่ด้วย มันถึงได้เร่าร้อนปานนี้

เคลวิน แม็คคลาเรน ถูกคู่หมั้นหักหน้าด้วยการประกาศแต่งงานกับชายคนอื่น ด้วยความคั่งแค้นที่ถูกหยามหน้า ทำให้เขาว่าจ้างเด็กสาววัยกำดัดที่ตนเองอุปการะเอาไว้มาแต่งงานด้วย เพื่อเอาคืนคนเคยรักให้กระอักเลือด เพราะบุญคุณล้นหัว ทำให้เฌอปรางต้องยอมลงชื่อในสัญญาจ้างแต่งงาน แทนที่ผู้หญิงคนนั้นที่เขารักมาก "เธออ่านสัญญาละเอียดหรือยัง" "หนูอ่านละเอียดแล้วค่ะ" "ถ้าอ่านละเอียดแล้ว เธอคงรู้ข้อห้ามทั้งสามข้อที่เธอต้องทำให้ได้แล้วใช่ไหม" "ค่ะ หนูทราบแล้วค่ะ" "งั้นลองบอกฉันมาสิ ว่าข้อห้ามมีอะไรบ้าง" หล่อนช้อนตาขึ้นมองผู้มีพระคุณด้วยสายตาที่ซ่อนความเศร้าเอาไว้แทบไม่มิด "ข้อแรก หนูไม่มีสิทธิ์ในตัวของคุณค่ะ" "ถูกต้อง" เขายิ้มอย่างพอใจ "แล้วข้อสองล่ะ" หล่อนกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก "ห้ามรักคุณค่ะ" เขายิ้มอย่างพอใจอีกแล้ว "แล้วข้อสามล่ะ" "ห้าม... เอ่อ... ห้ามปล่อยให้ท้องค่ะ เพราะถ้าท้อง คุณจะไม่รับผิดชอบ" "ถูกต้อง และฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจ และปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด" หล่อนไม่มีทางเลือกนอกจากฝืนยิ้มออกไป "แล้วถ้าครบสัญญาหกเดือนแล้ว เอ่อ... หนูต้องไปจากที่นี่ไหมคะ" "ฉันคิดว่ามันจะดีสำหรับเรา หากไม่ต้องเห็นหน้ากันอีก หรือเธอคิดว่าไง" ท่าทางของเขาเย็นชา ไร้หัวใจ ทำราวกับกำลังเจรจาธุรกิจไม่มีผิด "เอ่อ หนูแล้วแต่คุณค่ะ" เธอทำได้แค่ฝืนยิ้ม ซ่อนน้ำตา ให้กับผู้ชายที่ตรเองทั้งรักทั้งบูชาเท่านั้น แต่ใครจะรู้เล่าว่า เมื่อสัญญาจบสิ้นลง เธอได้เดินจากไปพร้อมกับเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา

คุณครูอนุบาลสาว แอบรักอาจารย์หมอรูปหล่อ เรื่องของการอ่อยเกินเบอร์จึงเกิดขึ้น!!! เมื่ออาจารย์หมอรูปหล่อว่าที่สามีในอนาคตกำลังจะถูกจับแต่งงาน หล่อนซึ่งเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงมานานจึงต้องแสดงตัว กลเม็ด หรือน้ำมันพราย หล่อนไม่เกี่ยง ขอเพียงแค่ให้ได้คุณหมอสุดหล่อมาเป็นสามีก็พอแล้ว

อนลควรจะทำยังไง เมื่อจู่ๆ แม่เลขาเฉิ่มของพี่ชาย เข้ามาในห้องพักของเขาด้วยความเมามาย และก็ชักชวนให้เขาเป็นคนแรกของเธอ...!!! เขาควรปฏิเสธ หรือว่าเดินหน้าขย่มแม่สาวแว่นให้จมเตียงดีล่ะ?!!! “อ๊ะ... อย่า... คุณอนล... อื้อ...” เขาไม่สนใจการต่อต้านของหล่อนเลย เพราะวินาทีต่อจากนั้น ปากร้อนจัดก็กลืนกินทุกเสียงต่อต้าน พร้อมกับความเป็นชายที่ถูกปลดปล่อยจากเป้ากางเกง และพุ่งทะยานเข้ามาในกายสาว ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว และเต็มไปด้วยความเร่าร้อนรุนแรง การต่อต้านขัดขืนจางหายไป เมื่อปากถูกจูบดูดดื่ม พร้อมกับบั้นเอวแกร่งที่โยกคลึงเข้าหาอย่างหนักหน่วง อา... สติของหล่อนจางหายไปหมดแล้ว ตอนนี้สิ่งเดียวที่หล่อนรับรู้ถึงมันได้ ก็คือความแข็งแกร่งที่กำลังดำผุดดำว่ายอยู่ภายในร่องสาวเท่านั้น แต่พอเช้าวันต่อมา แม่เจ้าประคุณดันหนีหน้าหายไป แถมพอเจอกันก็บอกให้ลืมๆ เรื่องเร่าร้อนเมื่อคืนไปซะ เหอะ!!! คิดว่าเขาจะยอมหรือไง ในเมื่อแม่สาววัตถุโบราณ หวานฉ่ำไปทั้งตัวทั้งตัวแบบนี้...

พิมรักจะทำยังไง เมื่อต้องมาอุ้มบุญให้กับผู้ชายที่เกลียดเธอเข้าไส้! “อืมมมม อร่อยมาก... โอ้...” คนตัวโตครางกระเส่ากับกลีบสาว ขณะโลมเลียคุกคามด้วยลีลาที่สาวน้อยไร้ประสบการณ์ต้องยอมศิโรราบ “อ๊า... ซี๊ดดด อา... อ๊า...” หล่อนยกสะโพกตามติดปากตามติดลิ้นของ ธันฐกรณ์อย่างคลุ้มคลั่ง และก็สติแทบหลุดเมื่อเขาพยายามสอดนิ้วเข้ามาข้างใน “อืมมม... ข้างในคุณแน่นมาก...” “อ๊า... อา... คุณธัน... อย่า...” เขาไม่สนใจคำวิงวอนอ่อนแรงของหล่อนแม้แต่น้อย เพราะในที่สุดนิ้วยาวก็พุ่งเข้าไปข้างในจนสำเร็จและก็ขยับเข้าออก “อ๊า... อ๊า... ซี๊ดดด อา...” นี่หล่อนต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่ร้องแบบนี้ออกไป มันน่าเกลียด แต่... แต่หล่อนเสียวมากนี่นา ทนไม่ไหวแล้วด้วย

อลัน มาร์ซีอาโน คือมหาเศรษฐีผู้ทรงอิทธิพลอันดับต้นๆ ของโลกใบนี้ ทุกสนามรบไม่ว่าจะเรื่องธุรกิจหรือเรื่องบนเตียง เขาคือผู้ชนะไร้พ่าย แต่ต้องมาตกม้าตายกับลูกสาวของคนใช้ต่ำต้อย ที่มักใหญ่ใฝ่สูงวางยาปลุกเซ็กซ์ในเครื่องดื่ม จนเขาพลาดท่ามีความสัมพันธ์กับหล่อนโดยที่ไม่ได้ป้องกัน ใช่... เขามีเซ็กซ์แบบไร้การป้องกันใดๆ ทั้งสิ้น และเขาก็ไม่สามารถจดจำได้ว่า เมื่อคืนตัวเองมีเซ็กซ์กับยัยผู้หญิงใฝ่สูงคนนั้นไปทั้งหมดกี่ครั้ง... โดยไร้ถุงยางอนามัย! แถมยัยลูกสาวแม่บ้านที่ไม่เคยอยู่ในสายตาของเขามาก่อนยังเป็นสาวพรหมจรรย์ ซึ่งเจ้าหล่อนก็คงไม่ได้มีการคุมกำเนิดอย่างแน่นอน มันคือเรื่องผิดพลาด! และมันคือเรื่องผิดพลาดที่ยอมรับไม่ได้ หากเซ็กซ์เมื่อคืนจะก่อเกิดเลือดเนื้อเชื้อไขของมาร์แชลล์ขึ้นมา โดยที่เขาไม่มีโอกาสได้รับรู้ บุรุษอย่างเขาไม่คุ้นเคยกับความไม่มั่นใจมาก่อน แต่ตอนนี้เขากำลังเผชิญหน้ากับมันอย่างบ้าคลั่ง ซึ่งเขาก็ได้แต่ภาวนาให้ผลพ่วงจากความผิดพลาดเมื่อคืน ไม่มีอะไรมากเกินไปกว่าเซ็กซ์ไร้ค่าแค่นั้น!!!

... จากสาวใช้แสนต่ำต้อย ก้าวขึ้นสู้จ้าวหัวใจของจอมอหังการ ... หนึ่งคือจอมอหังการ... ราฟาล การ์รัสโซ่ มหาเศรษฐีหนุ่มพันล้านชาวตุรกี พี่ใหญ่แห่งตระกูลดังแห่งอิสตันบลู ‘การ์รัสโซ่’ ชายหนุ่มเปรียบประดุจมัจจุราชจากขุมนรก เขาเหี้ยมโหด เลือดเย็น แต่ก็เซ็กซี่สุดใจขาดดิ้น นัยน์ตาคมกริบที่ไม่ผิดจากเครื่องมือสะกดจิตประกาศชัดว่าราฟาลนั้นอันตรายและจอมบงการมากแค่ไหน ความเอาแต่ใจฉายชัดออกมาพร้อมๆ กับรอยยิ้มหยันที่แต่งแต้มริมฝีปากหยักสวยตลอดเวลา การแต่งงานไม่เคยได้เฉียดเข้ามาใกล้สมองเลยแม้แต่ครั้งเดียว สองคือจอมใจ... รดารักษ์ โรจนรัตติกร สาวใช้สายเลือดไทยผู้ต้อยต่ำ หญิงสาวได้แต่เฝ้าแอบรัก เฝ้าแอบมองผู้ชายเกินเอื้อมอย่างราฟาล การ์รัสโซ่อยู่เงียบๆ ภายในใจ แต่ก็ไม่รู้ว่าสวรรค์กลั่นแกล้งหรือชะตาลิขิตกันแน่ เมื่อผู้ชายที่ปากบอกว่าเกลียดหล่อนยิ่งกว่ากิ้งกือไส้เดือนตลอดเวลาที่เจอหน้าอย่างราฟาล การ์รัสโซ่จะเป็นผู้ชายคนเดียวกันกับคนที่ปล้นพรหมจารีของหล่อนไปอย่างป่าเถื่อนนั่นเอง

ปากอิ่มร้องครางลั่นด้วยความเสียวกระสัน ขณะที่สะโพกอวบส่ายร่อนรับการกระแทกซอยระยิบที่ดุเดือดมากยิ่งขึ้นของพ่อสุดหล่ออย่างเต็มอกเต็มใจ หล่อนได้ยินเสียงห้าวสบถหยาบคาย ซ้ำแล้วซ้ำเล่า คำสบถที่ในชีวิตปกติแล้วหล่อนไม่เคยได้ยินออกมาจากปากของปฐพีแม้แต่คำเดียว แต่ยามนี้... ยามที่ท่อนเนื้อลำใหญ่ของเขาปักคาโยกคลึงอยู่ในร่องสาว เขากลับสบถ... สบถซ้ำๆ ด้วยความบ้าคลั่ง พอๆ กับลีลาสวาทที่เขาทั้งกระหน่ำทั้งกระแทกเข้าใส่โหนกเนื้อของหล่อนอยู่ในขณะนี้นั่นแหละ “พี่ดินขา... อู๊ยยยย อ๊า...”

ร้อยแก้วเติบโตในซ่องโสมม ชีวิตของเธอต่ำเตี้ยและน่าขยะแขยง ทุกค่ำเช้าต้องซ่อนตัวอยู่หลังซ่อง ทำตัวมอมแมมเพื่อไม่ให้สะดุดตาใครต่อใคร แต่แล้วนรกก็ไม่ยอมปล่อยมือ เมื่อค่ำคืนหนึ่งเธอถูกส่งตัวไปให้กับบุรุษงามผู้มีนัยน์ตาสีเขียวมรกตพร่าผลาญพรหมจรรย์จนยับเยิน หยดเลือดพรหมจารีที่คู่นอนหน้าหวานทิ้งเอาไว้ให้ดูต่างหน้าบนผ้าปูเตียง ทำให้ช่องท้องของมหาเศรษฐีแสนล้านอย่างจาคอฟเกิดรูกลวงขนาดใหญ่ โทสะร้ายแล่นพล่านไปทั้งร่าง เธอไม่ใช่โสเภณีอย่างที่เขาเข้าใจ แต่นั่นยังไม่น่าโมโหเท่ากับการถูกโสเภณีฟันแล้วทิ้ง แถมแม่คุณยังไม่ยอมรับค่าตัวอีกต่างหาก หกเดือนต่อมาเรื่องเหมือนจะจบ แต่ร้อยแก้วกลับรู้สึกว่ามันเพิ่งจะเริ่มต้นมากกว่า เมื่อเธอมาเจอผู้ชายบั้นเอวดุคนนั้นอีกครั้งในฐานะเจ้านายจอมเนี๊ยบ แม้จะโชคดีเล็กน้อยที่เขาทำเหมือนไม่เคยรู้จักเธอมาก่อน แต่ทำไม๊ทำไม... ปากบอกไม่รู้จัก แต่เขาขยันชวนเธอ ทบทวนความหลังบ่อยเหลือเกิน!

กับคนอื่นเขาอ่อนโยนใจดี แต่กับผู้หญิงที่เขามองว่าเป็นหนูสกปรกต่ำต้อยเช่นหล่อน เขาใจร้ายเหลือเกิน... “ไปไหนมา แล้วทำไมถึงกลับมากับไอ้กัน ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าห้ามยุ่งกับเพื่อนของฉัน” เขาระรัวคำถามมาเป็นชุด และก็จ้องหน้าหล่อนอย่างเอาเรื่อง กลีบปากอิ่มเม้มเป็นเส้นตรง และพยายามบิดข้อมือให้หลุดจากพันธนาการของคนตัวโต แต่เขาไม่ยอมปล่อยง่ายๆ แถมยังรั้งร่างเล็กเข้าไปปะทะอกกว้างอีกต่างหาก พวงแก้มนวลแดงระเรื่อ บางส่วนของร่างกายร้อนผะผ่าวจนน่าอับอาย หล่อนควบคุมตัวเองไม่ได้ทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขา เพียงแค่สบตากับตรัยคุณ เรื่องราวร้อนฉ่าที่เคยกระทำร่วมกันก็ผุดขึ้นในสมอง “ตอบสิ หรือว่ากำลังคิดหาคำแก้ตัว” “มุก... ก็แค่กำลังคิดว่าจะตอบคำถามไหนของท่านประธานก่อนดีน่ะค่ะ”

เมื่อการแต่งงานในฝันกลับพังทลายลงไม่เป็นท่า สามีไม่ยอมแม้แต่จะโอบกอดให้ความอบอุ่น แถมเขายังขับไล่หล่อนราวกับหมูหมา ด้วยความเสียใจทำให้ต้องระเห็จออกจากบ้านของสามี และไปเป็นลมล้มพับที่หน้ารถของผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายที่มาเปลี่ยนชีวิตของหล่อนให้ซ่านเสียวอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อน

รัญชิดาไม่คาดคิดว่าจะได้เจอผู้ชายในค่ำคืนนั้นของตัวเองอีกครั้ง แต่โลกมันกลมเสียเหลือเกิน เมื่อผู้ชายที่ทำให้ค่ำคืนของสาวเฉิ่มอย่างเธอลุกเป็นไฟ กลับกลายเป็นเจ้านายของบิดา!!! “โอ้... ทำไมผมไม่เบื่อคุณเสียทีนะ... อืมมม” แล้วเขาก็พลิกตัวลงไปจากร่างอ่อนแรงของหล่อน ลงไปยืนที่พื้น พร้อมกับสวมใส่เสื้อผ้า “เสียดายที่พรุ่งนี้ผมมีประชุมแต่เช้า ไม่อย่างนั้นผมคงจัดการคุณต่อ ไปล้างเนื้อล้างตัวซะ ผมจะรอที่รถ” หล่อนขยับตัวลงจากเตียง และมองเขาที่กำลังกลัดกระดุมเสื้อด้วยท่าทางสบายอกสบายใจอย่างเจ็บปวด “อ้อ... แล้วอย่าลืมกินยาคุมนะ ผมไม่ต้องการเด็กที่เกิดจากความสนุกของเรา” หล่อนรีบหันหน้าหนีจากเขาทันที ก่อนที่น้ำตาจะไหลทะลักออกมาจากดวงตา ประจานความอ่อนแอของตัวเอง

เมื่อห้าปีก่อน ปัญฑารีย์ตกหลุมรักวิศนุชาหัวปักหัวปำ หล่อนรักเขาจากใจจริงๆ แต่หากว่าครอบครัวของเขาไม่ยอมรับ ความรักนั้นจึงต้องจบลงด้วยการที่หล่อนต้องอุปโลกน์แฟนคนใหม่ขึ้นมาทำให้วิศนุชายอมถอยห่าง และเมื่อต้องมาพอเจอกันอีกครั้ง เขาในฐานะประธานสุดหล่อ ส่วนหล่อนคือเลขาหน้าห้อง (ชั่วคราว) ที่ต้องคอยรองรับความเลือดเย็นของเขาอย่างไม่มีทางเลี่ยงได้ จนกระทั่งถูกเขาลงทัณฑ์ด้วยบทพิศวาสร้อนแรง และไล่ส่ง โดยที่เขาไม่รู้ว่ามีสิ่งชีวิตหนึ่งกำลังก่อเกิดอยู่ในตัวของหล่อนด้วย

แม็กซิมัส ซาเมนดอฟ จำใจแต่งงานกับผู้หญิงแพศยาที่เผลอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยเพียงแค่ครั้งเดียว เขาเกลียดหล่อนมาก เกลียดผู้หญิงที่ยอมเอาตัวเข้าแลก เพื่อจับผู้ชายอย่างหล่อนเข้าไส้ เขาจึงกระทำกับหล่อนอย่างหยาบคาย ป่าเถื่อน ปฏิบัติกับหล่อนเยี่ยงโสเภณี พร้อมพาคนรักเก่ามาเหยียบหน้าถึงที่ครั้งแล้วครั้งเล่า ก็ในเมื่อหล่อนอยากได้เขานัก หล่อนก็จะได้ แต่ได้แค่ทะเบียนสมรสนะ เพราะความรักเขาให้หญิงอื่นไปหมดแล้ว ปั้นหยา แอบรักแม็กซิมัส... แอบรัก แอบมองมานานแสนนาน และยินดีที่ได้เห็นเขามีความสุขกับญาติผู้น้องของตนเองอย่างจริงใจ แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลก หล่อนไม่รู้ว่าตนเองหล่นตุ๊บลงบนเตียงของเขาได้ยังไง และไม่รู้ว่าทำไมถึงได้เกิดความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างกันขึ้น หล่อนพร่ำบอกกับเขาว่าไม่รู้เรื่อง แต่เขาไม่เคยเชื่อเลย แถมยังยัดเยียดข้อกล่าวหาร้ายแรงใส่มือมาอย่างไร้เมตตา "เราหย่ากันเถอะค่ะ" หล่อนบอกทั้งน้ำตา หลังจากเพิ่งถูกแม็กซิมัสข่มขืนอย่างป่าเถื่อนไปสองครั้งติด "ยอมแพ้แล้วหรือคนเก่ง" เขาถามเสียงหยันเยาะ พร้อมหยิบธนบัตรสีเทาจำนวนห้าใบปาใส่หน้าหล่อน เหมือนที่เคยกระทำทุกครั้งหลังจากเสร็จกิจกับกายสาวที่เขาเฝ้าบอกว่าเกลียดแสนเกลียด ปั้นหยานิ่งเงียบ น้ำตาตกใน หัวใจเจ็บจนชาชิน กัดฟันพาร่างกายที่บอบช้ำจากการถูกชำเราจากผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีลุกขึ้นนั่ง ทุกอณูเนื้อกรีดร้องเจ็บปวดแสนสาหัส "ตอบสิ เงียบทำไม" "ฉันต้องการหย่า" หล่อนย้ำความต้องการของตัวเองออกไปอีกครั้งด้วยเสียงเบาหวิวปานเสียงของลมหายใจ "ได้สิ อยากหย่าเมื่อไหร่บอกมาเลย" น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความลิงโลดยินดี เมื่อกำลังจะได้รับอิสรภาพที่ถวิลหา จนคนฟังเช่นหล่อนปวดหนึบไปทั้งดวงใจ "เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ค่ะ" เขาปรายตามองหล่อนอย่างชิงชังขยะแขยงไม่คิดปิดบัง "แต่ถ้าเธอกำลังฝันหวานถึงสินสมรสละก็... เลิกฝันซะ เพราะฉันจะไม่ให้แม้แต่เหรียญเดียว" หล่อนไม่ได้ตอบเขา กัดฟันเดินหนีเข้าห้องน้ำทั้งน้ำตา พร้อมกับเก็บเรื่องลูกในท้องเอาไว้เป็นความลับ และคนใจร้ายอย่างเขาจะไม่มีวันรู้ตลอดกาล

ชาร์ลี เฮนเดอร์สัน เลือกแต่งงานกับช้องนาง เพื่อซ่อนข่าวฉาวโฉ่ระหว่างตนเองกับน้องสาวบุญธรรม ในขณะที่เธอตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็น และยินดีแต่งงานกับชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมอย่างเขา จนกระทั่งหล่อนบังเอิญพบเห็นฉากรักระหว่างเขากับน้องสาวบุญธรรมของเขาเข้า ทำให้เลือกที่จะหลีกหนี "ปล่อยฉันไปเถอะค่ะ ฉันสาบานว่าจะไม่แพร่งพรายเรื่องของคุณกับคุณไลลาเด็ดขาด ความลับนี้มันจะตายไปพร้อมกับฉันค่ะ" "เสียใจด้วย ฉันคงปล่อยเธอไปไม่ได้ เธอต้องเป๋นเจ้าสาวของฉัน" "ตะ แต่ก็เห็นได้ชัดๆ ว่าคุณรักอยู่กับคุณไลลา และไม่มีทางรักฉัน" หล่อนจ้องหน้าเขา และพูดแผ่วเบาแต่หนักแน่น "ฉันไม่พร้อมเป็นหุ่นเชิดของคุณค่ะ" "เธอไม่มีทางเลือกอื่นอีก นอก แต่งงานกับฉัน และทำตัวเป็นภรรยาที่ดีของฉัน" "ฉันทำไม่ได้หรอก คุณไปหาคนอื่นเถอะ ฉันเชื่อว่ามีผู้หญิงอีกมากมายที่อยากแต่งงานกับผู้ชายร่ำรวยเช่นคุณ" เขาก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้า ความสูงที่มีกว่ามาก ทำให้หล่อนต้องแหงนขึ้นมองจนปวดต้นคอ "เธอพูดถูก ยังมีผู้หญิงอีกมากที่อยากเป็นเมีนฉัน แต่เธอคือผู้หญิงคนเดียวที่เห็นฉันจูบกับไลลาในห้องสมุด" "ก็ฉันบอกแล้วว่าจะไม่พูดความลับของคุณไง เชื่อฉันเถอะ" ศีรษะทุยส่ายไปมา "ผู้หญิงมักจะแกล้งทำเป็นลืมสัจจะ เวลาที่หิวเงินเสมอ" "ฉันไม่ใช่คนอย่างนั้นหรอกค่ะ" "ฉันไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น" เขามองหล่อนสายตาเย็นชา "กลับห้องพักไปซะ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะประกาศต่อหน้านักข่าวทุกสำนัก ว่าฉันเลือกเธอเป็นเมีย" "แล้วถ้าฉันไม่ยอมตกลงละคะ" "ครอบครัวของเธอก็จะเดือดร้อน ไม่เชื่อก็ลองดู"

เตยหอมเป็นแค่ผู้อาศัย ไม่ต่างจากกาฝากของครอบครัว หน้าที่ก็คือต้องทนรองมือรองเท้าให้กับเจนจิราลูกสาวของผู้มีพระคุณ และเมื่อผู้มีพระคุณต้องการให้หล่อนปลอมตัวเป็นเจ้าสาวเพื่อมอบพรหมจรรย์ให้กับเจ้าบ่าวในค่ำคืนแต่งงานแทนลูกสาวผู้สำส่อนของพวกตน หล่อนก็ไม่อาจจะปฏิเสธได้ หลังจากค่ำคืนอัปยศนั้นผ่านพ้นไป หล่อนก็ถูกส่งตัวไปจนไกลแสนไกล 4ปีผ่านไป... หล่อนจำใจต้องเดินทางกลับมาเมืองไทย เพื่อร่วมงานศพของเจนจิราที่ฆ่าตัวตาย และหล่อนก็ได้พบกับเขาอีกครั้ง อเล็กซิส โอคอนเนอร์ เขาคือพ่อของลูกสาว... แต่เขาจะไม่มีวันรู้ความลับนี้หรอก แม้ว่าลูกสาวจะถอดแบบมาจากเขาราวกับแกะก็ตาม "เอ่อ... คุณมีธุระอะไรกับฉันเหรอคะ" เขายืนอยู่หลังบานประตูไม้ที่หล่อนเพิ่งเปิดออก "ฉันเอาต่างหูมาคืนเธอน่ะ" เขายื่นต่างหูข้างที่หล่อนพยายามหามาตลอดสี่ปี แต่ก็หาไม่เจอ ที่แท้มันตกหล่นอยู่ที่บ้านหลังนี้นี่เอง "ขอบคุณค่ะ" หล่อนยื่นมือสั่นๆ ไปรับ "ไม่ทราบว่าคุณเจอมันที่ไหนเหรอคะ" ริมฝีปากหยักสวยสีแดงสดของเขาคลี่เป็นรอยยิ้มดุร้ายแปลกตา "บนเตียง..." น้ำเสียงของเขาแผ่วเบา แต่มันกลับทำให้สันหลังของหล่อนเย็นวาบ "ในคืนแต่งงานของฉันกับเจนจิรา เมื่อ 4ปีก่อน" "..."

เมื่อชีคเถื่อนถูกแบล็คเมลให้แต่งงานกับเมียเก็บของน้าชายผู้ล่วงลับ... หล่อนยืนอยู่ข้างกับหน้าต่าง แสงแดดยามสายส่องกระทบเข้ามาทางด้านหลังของหญิงสาว มันทำให้เขาเห็นสัดส่วนสมบูรณ์แบบได้ชัดเจนเต็มสองตา เลือดหนุ่มในกายเดือดพล่าน ความต้องการทางเพศระเบิดขึ้นภายในช่องท้องอย่างรุนแรง เขาต้องการหล่อน... ต้องการผู้หญิงที่ยืนจีบปากจีบคอโต้เถียงเขาคอเป็นเอ็นตรงหน้าแทบขาดใจ แต่หล่อนคือเมียเก็บของน้าชาย...! ผู้หญิงต้องห้ามที่เขาต้องเก็บไม้เก็บมือให้ไกลที่สุด “ฉันต้องการทำแบบนี้ตั้งแต่เห็นเธอครั้งแรกที่เมืองไทยแล้ว จัสมิน... อืมมมม” เซรีมสาธิตความต้องการของตัวเองด้วยการชำแรกแทรกลึกเข้ามาในความคับแน่นไร้ราคีของหล่อนอย่างดุดัน ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความเถื่อนถ่อย เสียงคำรามด้วยความกระสันรัญจวนแผดก้องห้องบรรทม “อื้อ... ฉัน... เจ็บ...” “มันจะดีขึ้น... อืมมมมม...” มันจะดีขึ้นได้ยังไงกัน ในเมื่อเซรีมยังไม่ยอมหยุดเคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อย

เมื่อเธอต้องปลอมตัวเข้ามาทำงานแทนพี่สาว และถูกเจ้านายของพี่สาวจับได้ ข้อแลกเปลี่ยนเพื่อไม่ให้ถูกเปิดโปงก็คือ ยอมให้เขากระแทกกระทั้นทุกที่ ทุกเวลา ที่เขาต้องการ! เขาจับเอว และยกร่างของหล่อนขึ้นไปวางบนโต๊ะประชุมตัวยาวที่เรียงต่อกันเป็นวงรี จากนั้นก็หมุนตัวเดินไปกดล็อกประตูห้องประชุม และเดินกลับมาหา หล่อนมองเขาด้วยแววตาตื่นตระหนก แต่กลับไม่ยอมขยับหนีลงจากโต๊ะไม้เลย ยังคงกึ่งนอนกึ่งนั่งอยู่บนนั้นราวกับกำลังรอคอย เขาเดินเข้ามาหยุดใกล้ๆ แทรกตัวเข้ามาในระหว่างขา จากนั้นก็ตลบกระโปรงพอดีตัวที่ใส่อยู่ให้ล่นขึ้นไปอยู่บริเวณเอวคอด “อืมมม” หล่อนได้ยินเสียงงึมงำพึงพอใจจากลำคอแกร่ง เมื่อเขามองเห็นกลีบฉ่ำที่อูมทะลุเป้ากางเกงชั้นเนื้อบางเบาออกมา

หญิงสาวยืนมองธีธัชที่นอนราบอยู่บนเตียง เนื้อตัวใหญ่โตของเขาช่างน่าปรารถนาเหลือเกิน “มิ้มขอโทษนะคะบอส...” แว่นตาคือสิ่งแรกที่หล่อนถอดมันออกไปจากร่างกาย ก่อนจะตามด้วยเสื้อผ้าทุกชิ้น กายสาวเปลือยเปล่าค่อยๆ ก้าวขึ้นไปบนเตียงที่มีเจ้านายหนุ่มนอนกระสับกระส่ายอยู่ จากนั้นก็เริ่มต้นทำให้สิ่งที่ไม่สมควร “บอสขา...” คนเมาลืมตาขึ้นมอง รอยยิ้มระบายเต็มหน้าหล่อเหลาของเขา ก่อนที่เขาจะพลิกตัวขึ้นคร่อมทับหล่อนเสียเอง หล่อนรู้ดีว่าตอนนี้ธีธัชไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าผู้หญิงที่เขากำลังจะเสพสุขด้วยคือเลขาเฉิ่มที่ไม่เคยอยู่ในสายตาของเขามาก่อน “ผมกำลังรอคุณนานแล้ว นางฟ้า... อืมมม”