แค้นนักเผลอรัก(นาย)ไอดอล NC20+

**นิยายเรื่องนี้สร้างมาจากจินตนาการไรท์ ไม่ได้รู้เรื่องข้อกฎหมายให้ชาวต่างชาติทำธุรกิจในประเทศนั้นๆ หากขัดใจใครขออภัยด้วยนะค้าบ เพื่อความอรรถรสน้า~** ----- --- -- - SYK Entertainment ห้องโถงประชุมโอ่อ่า ที่นั่งเรียงไล่เป็นลำดับขั้น หน้าด้านเป็นเวทีขนาดกลาง เหมาะสำหรับจัดแสดงขนาดย่อมๆ ให้คนทั้งบริษัทจำนวนกว่าร้อยชีวิตได้เข้าร่วม เหล่านักแสดง นักร้อง ไอดอล โปรดิวเซอร์เพลง ละคร รายการโทรทัศน์ทั้งเบื้องหน้าเบื้องหลังทุกหน่วยในสังกัดมารวมตัวกันเนื่องจากเป็นวันประชุมใหญ่เรื่องเปลี่ยนแปลงผู้บริหาร "ช้าชะมัด" โดแจฮุนหนุ่มหล่อตาขีดหนึ่งในสมาชิกวง BFX ทำหน้าหน่ายนั่งเท้าคางรอ "ก็ช้าเป็นปกติของพวกผู้บริหารเปล่าวะ" เจอาร์ หนุ่มน้อยน้องเล็กของวงเอ่ย "เฮ้อออ จะมีเซอร์ไพรส์อะไรมั้ยน้า~" ควินน์หัวหน้าวงผู้ที่ดูแลเอาใจใส่คนในสมาชิกและเป็นคนที่ได้รับคะแนนนิยมสูงสุดด้วยลุคเท่เซ็กซี่ที่มีความอบอุ่นในตัว "จะเปลี่ยนอะไรก็เปลี่ยนเหอะ ขอแค่เอางานให้เราเยอะๆพอ" อีมินจุน หนุ่มตาหวานกำลังมาแรงเพราะเดินสายการแสดงซีรีย์อยู่ต่อเนื่อง "ไม่ได้ดิ! ต้องขอเวลาพักเยอะๆ แค่นี้ร่างก็ใกล้แหลกอยู่ละ" แพคอินอู น้องรองผู้ถือตำแหน่งนักเอนเตอร์เทนของวง "ง่วง" พัคจงฮวา หนุ่มหล่อที่อายุมากที่สุดในวงเอ่ย ผู้ครองตำแหน่งพรีเซ็นเตอร์หน้าใหม่หลายแบรนด์ พวกเขาหย่อนก้นนั่งยังไม่ทันถึง 15 นาที แจฮุนก็นึกอยากจะไปเข้าห้องน้ำ แต่กลับถูกผู้จัดการคิมฮยอนซอกชายวัย 38 ห้ามเอาไว้ "ไปไหน" "ห้องน้ำ" "รอก่อน พวกเขากำลังเดินมา" "ฉี่จะราดอยู่แล้ว ห้องน้ำอยู่แค่หัวมุมนี้เอง" "เออหน่ะ ทนไว้ก่อน" "ไม่ทนแล้ว" แจฮุนเดินแหวกที่นั่งตามทางเดินโดยไม่สนคำสั่งของผู้จัดการคิมจนออกมาจากห้องประชุม เขาเดินตามทางเดินจนเกือบถึงเข้าทางห้องน้ำชาย ทันใดนั้นก็มีฝูงคนเดินสวนมา เขาเอาหลังชิดกำแพง พอเริ่มรู้ว่าทีมผู้บริหารกำลังเดินมาก็รีบโค้งคำนับทันที กลุ่มชายบอดี้การ์ดและทีมผู้บริหารสวมชุดสูทขึงขัง ล้อมหน้าหลัง ตรงกลางมีหญิงสาวผมบ็อบสั้นสีดำขลับ สวมชุดสูทสีขาวกางเกงขายาวรองเท้าส้นแหลมเดินตรงสง่าโดยไม่สนสายตาผู้ใด เขารีบหันหน้าไปมองเธออีกครั้งแว่บๆ ใบหน้าคุ้นตาเหมือนเคยพบเจอที่ไหนมาก่อน เขารู้สึกตะหงิดใจจึงรีบจัดการธุระตัวเองอย่างไวแล้วมุ่งตรงไปยังห้องประชุมอีกครั้ง ประตูเปิดย้อนแสงสว่างจ้า เขาเพ่งมองบุคคลบนเวทีที่กำลังปราศรัยอยู่ "สวัสดีค่ะ ดิฉัน 'จัสมิน' ต่อไปนี้จะรับหน้าที่ดูแล SYK Entertainment แทนคุณชเวโดฮา..ดิฉันให้คำมั่นสัญญาว่าจะพาพวกเราทุกคนทะยานขึ้นอันดับหนึ่งในวงการบันเทิงให้ได้ ดิฉันจะสร้างประโยชน์ให้กับทุกคนอย่างถึงที่สุด และสำหรับใครที่มีการพิจารณาแล้วว่าไร้ประโยชน์ต้องรู้ตัวนะคะว่าจะต้องทำอย่างไรถึงจะอยู่รอดในองค์กรนี้ได้...ขอขอบคุณที่ให้การต้อนรับค่ะ" เสียงเล็กก้องกังวานเต็มไปด้วยพลังเอ่ยผ่านไมโครโฟน ทุกสายตาจับจ้องเธอ ใบหน้าหมวยคมไม่ใช่เกาหลีแท้แต่กลับพูดจาฉะฉานน้ำเสียงน่าฟัง เธอกวาดสายตาไล่หาคู่กรณีบุคคลที่เป็นแรงผลักดันให้มายืนจุดนี้ จนกระทั่งพบชายที่พึ่งเปิดประตูเข้ามายืนมองด้วยความตะลึงอ้าปากค้าง แน่นอนว่าสมาชิกในวง BFX รวมถึงผู้จัดการคิมก็ถลึงตามองด้วยความช็อคเช่นเดียวกัน เธอมองพวกเขาแล้วยิ้มให้อย่างเยือกเย็น ก่อนจะโค้งให้ทุกคนและเดินออกจากเวทีไป ข้างกายเธอคือ 'ยูตะ' หนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่นสุดฮอตอดีตนายแบบในสังกัดเดินระนาบคู่เธอ เขาหล่อสูงสง่าต่างจากเมื่อ 2 ปีก่อนที่ทะเลาะกับสังกัดด้วยลุคหนุ่มเซอร์ผมสีบลอนเทา คราวนี้เขามาด้วยลุคที่เท่ผมสั้นสีดำขลับและสุขุมขึ้นเรียกเสียงกรี๊ดของสาวในบริษัทได้มากโข "เชี้ย! เซอร์ไพรส์โคตรๆ" ควินน์ "ชิบหายแล้วกู" ผู้จัดการคิมพึมพำบอกตัวเอง "เราต้องโดนยุบวงแน่เลย ฮืออ" เจอาร์ "งานนี้ไอ้แจฮุนตายแน่ๆ" จงฮวา "แจฮุนตาย พวกเราก็ตายวะ" มินจุน "เตรียมประกาศลาออกจากวงการได้เลยพวกเรา" อินอู จัสมินผู้บริหารคนใหม่เดินผ่านแจฮุนที่ยืนตาค้างเกะกะอยู่หน้าประตูทางออก จนบอดี้การ์ดดันตัวเขาชิดกำแพง เธอชำเหลืองมองเขาด้วยหางตาก่อนจะยกมุมปากยิ้มด้วยความสะใจส่วนตัวแล้วเดินจากไป /การแก้แค้นนี้มันช่างหอมหวานเสียจริง/ . . "ฮ่าๆๆๆ โคตรสะใจเลยอะ คุณเห็นหน้าพวกนั้นมั้ย ซีดอย่างกะไก่ต้ม! ฮ่าๆๆๆ" เสียงเล็กหัวเราะลั่นในห้องทำงานส่วนตัวหรูหราชั้นบนสุดของตึกกับยูตะ เธอถอดเสื้อสูทตัวนอกสีขาวราคาแพงหูฉี่ออกพาดไว้บนพนักพิงเก้าอี้ ยืนพิงอิงกับโต๊ะทำงานหรูพวกเขายกแก้วคริสตัลที่ใส่วิสกี้ลงไปกระดกดื่ม "เธอทำได้ดีมาก ภาษาเกาหลีเธอลื่นหูอย่างกับเกิดที่นี่เลยแหน่ะ" "ได้ครูดีไงคะ" จัสมินส่งยิ้มให้เขา ยูตะเป็นคนคอยสอนภาษาที่สามให้เธอตลอด 2 ปี จัสมินเป็นนักเรียนดีเด่นเลยก็กว่าได้ เธอให้ความโกรธแค้นผลักดันตัวเองจนมาอยู่จุดสูงสุดของบริษัทผลิตไอดอล "ไหนรางวัลของครูดีละ" ยูตะเดินเข้ามาใกล้เธอพร้อมส่งสายตายั่วยวน "หึ คุณก็รู้ว่าฉันไม่ชอบเล่นกับไฟนรกโลกันตร์แบบคุณ ...งั้นถ้าอยากได้รางวัลชิ้นไหนแค่ชี้มาก็พอเดี๋ยวฉันจัดให้" "อยากได้ชิ้นนี้งะ" เขาชี้นิ้วเข้าที่ไหล่บางของเธอแล้วทำหน้าโอดครวญ ตลอดเวลาที่ผ่านมายูตะขึ้นชื่อว่าคาสิโน่ว่าตัวพ่อ เขาชอบเก็บแต้มสาวไปเรื่อยทุกสัญชาติ มีแต่จัสมินคนนี้แหละที่ไม่ยอมเล่นด้วย เขาใช้ลูกอ้อนเท่าไหร่เธอก็ใจแข็งสุดๆ "โนวค่าาา เราเป็นพาร์ทเนอร์ไม่ใช่คู่นอน ฉันไม่อยากให้ความสัมพันธ์ของเราสะเปะสะปะยุ่งเหยิงมากกว่านี้" "โอเคๆ..ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกสินะ" "หึ ...แล้วเราต้องทำยังไงต่อ" "ไม่เห็นต้องไรทำเลย เดี๋ยวพวกเขาก็ดิ้นพล่านเข้ามาหาเธอเอง" "นั่นสิน้า..ตื่นเต้นจัง~" พวกเขาชนแก้วกันแล้วกระดกดื่มวิสกี้ จัสมินชายตามองไปยังวิวเมืองหลวงของเกาหลีอย่างภูมิใจ