ตอนที่ 1 - 1 : เฉาเหวินจี

1290 คำ

ตอนที่ 1 - 1 เฉาเหวินจี เฉาเหวินจีได้แต่ตะลึงมองรูปโฉมของ...กั้วซู... ผู้หยั่งรู้ฟ้าดินแห่งหอหมื่นเมฆา บุรุษงดงามผู้นี้ช่างดูมืดมนอันตรายราวกับจะกลืนกินนางได้ทุกเมื่อ “เชิญแม่นางนั่งลงก่อน” น้ำเสียงเยือกเย็นเอ่ยถ้อยคำ...ไม่รู้สิ่งใดดลใจเฉาเหวินจีทั้งที่ในใจเต็มไปด้วยความกลัวเกรง หากแต่สองเท้าเคลื่อนเข้าไปใกล้...นางนั่งลงตรงข้ามกับซียี่พอดี ดวงตาสีดำลุ่มลึกของซียี่จ้องมองไปยังดวงตากลมแวววาวของเฉาเหวินจี “แม่นางมีนามว่าอะไร” ทั้งที่อยู่ใกล้กันเพียงหนึ่งฉื่อ (หนึ่งฟุต) แต่หูเฉาเหวินจีดั่งได้ยินถ้อยคำเอ่ยมาจากที่แสนไกล “ข้ามีนามว่าเฉาเหวินจี....ข้ามาจากเจินโจว” สิ้นถ้อยคำขานชื่อของเฉาเหวินจี...ซียี่เอื้อมมือมาจับข้อมือขาวบางของนางข้างหนึ่ง ราวกับทุกสิ่งในจิตใจเฉาเหวินจีหลั่งไหลเป็นภาพผ่านเข้ามาในห้วงความคิดอีกครั้ง ใบหน้านางเหม่อลอยยามเห็นภาพ...เฉาอี้หยู...พี่สาวของนางเดินเคียงกันกับซูโม่เหวินผู้เป็นคู่หมั้น นั่นเป็นชายคนรักของเฉาเหวินจีเช่นกัน ติดขัดแต่เพียงซูโม่เหวินผู้นั้นหาได้ล่วงรู้จิตใจของเฉาเหวินจีไม่ ซียี่หรี่สายตาลงเล็กน้อยก่อนปล่อยมือจากข้อมือขาวผ่อง ดวงตาสีดำฉายแววดูแคลนเพียงแวบเดียว “แม่นางเฉาได้รับเทียบเชิญมาได้อย่างไร” ซียี่เอ่ยถามร่างบางตรงหน้า “ใต้ซือหวู่หวังที่วัดหลี่เทียนซุยมอบให้ข้า” เฉาเหวินจีเอ่ยตอบ “เรียนกั้วซูตามตรง...อีกไม่กี่เดือนพี่สาวข้าจะเข้าพิธีแต่งงาน” “ว่าที่พี่เขยข้าต้องย้ายไปประจำที่เขตชายแดน” “เช่นนี้ตัวข้าจึงอยากขอคำทำนายจากท่าน” เฉาเหวินจีมองสบสายตาซียี่ครั้งนี้นางไม่มีความประหม่า “เทียบเชิญของข้า....หาใช่มีไว้เพื่อทำนายสัพเพเหระ...แม่นางเฉาโปรดเข้าใจด้วย” “ข้าอยากขอคำทำนาย....ว่าพี่สาวของข้าจะกลายเป็นหม้ายหรือไม่” เฉาเหวินจีเอ่ยตอบ ไม่ผิดจากที่ซียี่เห็นในนิมิต...ดวงจิตพิสุทธิ์ของเฉาเหวินจีมีไว้เพื่อซูโม่เหวิน หาใช่เพื่อพี่สาวของนางอย่างที่เอ่ย “หนึ่งคำทำนาย...แลกหนึ่งราตรี” “เมื่อแลกเปลี่ยนแล้วไม่อาจเอากลับคืนได้ ความลับสวรรค์ราคาย่อมสูง” ซียี่หลับตาลงไม่มองเฉาเหวินจีอีก .....หนึ่งราตรีของนาง..... เฉาเหวินจีก้มหน้านิ่ง....นางกำลังวางเดิมพันเรือนร่างของนาง แลกเอากับคำทำนายชะตาชีวิตของบุรุษอันเป็นที่รัก สตรีนางนี้มีดวงจิตพิสุทธิ์...เพื่อชายคนรักของนาง... หากแต่ความรักอันบริสุทธิ์ของนางนั้นหาได้มีไว้เพื่อครอบครองเขาแต่อย่างใด อีกไม่นานรองแม่ทัพซูโม่เหวินต้องประจำการด่านชายแดน เช่นนี้หาใช่เฉาเหวินจีเป็นห่วงพี่สาวจะกลายเป็นหม้าย หากแต่เพราะนางเป็นห่วงซูโม่เหวินจะตายจากไปต่างหาก คำทำนายคือลิขิตสวรรค์ไม่อาจเปลี่ยนแปลงหากแต่เฉาเหวินจีเมื่อแลกเปลี่ยนคำทำนายแล้ว ตัวนางจะกระทำเช่นใดต่อไปนั่นหาใช่เรื่องที่ซียี่จะยื่นมือเข้าไปยุ่งด้วย “ข้ายินดี” น้ำเสียงใสกังวานของเฉาเหวินจีเอ่ยตอบรับข้อแลกเปลี่ยน ซียี่พลันลืมตาขึ้นฝ่ามือข้างหนึ่งทาบปิดดวงตาแวววาวของเฉาเหวินจีไว้ ร่างสูงโปร่งทาบทับลงมายังร่างเล็กของ เฉาเหวินจี...ทันทีที่ซียี่เคลื่อนฝ่ามือออกจากใบหน้านางนั้น ทุกสิ่งรอบข้างพลันแปรเปลี่ยนไปจากห้องกว้างที่มีเตียงยกพื้น...เป็นศาลาริมน้ำท้ายจวน เฉาเหวินจีกำลังยืนอยู่ในศาลาท้ายจวนสกุลซู มีเรืองร่างโปร่งบางของซียี่ยืนเคียงข้าง ดวงตาลุ่มลึกของบุรุษรูปงามพลันทอประกายทรงเสน่ห์ สะกดดวงจิตเฉาเหวินจีให้เคลิบเคล้มไปกับภาพฝัน ซียี่เอื้อมมือจับใบหน้าเล็กจ้อยของเฉาเหวินจีให้เงยหน้าขึ้น จุมพิตรุมร้อนประกบลงมายังริมฝีปากบางเนิ่นนาน ภาพเคลิ้มฝันหนึ่งบุรุษหนึ่งสตรีในศาลาท้ายจวนเช่นนี้ เฉาเหวินจีเคยได้เห็นมาแล้ว เมื่อครั้งแอบมองพี่สาวกับว่าที่พี่เขยพลอดรักกัน ร่างเล็กถูกอุ้มขึ้นมาวางบนโต๊ะหินด้านในศาลา เพียงซียี่สะบัดข้อมือเล็กน้อยอาภรณ์อันหนาหนักทั้งหมดของเฉาเหวินจีร่วงลงกับพื้น สองเต้าอวบขาววับแวมอวดสายตาทั้งยังเรียวขาขาวนวลนั้นเผยอ้าออกเช่นกัน เฉาเหวินจีใช้มือน้อยสองข้างยึดจับปลายโต๊ะด้านหลังไว้ ด้วยนางรู้ว่าต่อจากนี้ร่องพรหมจรรย์ของนางกำลังจะถูกบุรุษผู้งดงามเหนือมนุษย์ตรงหน้ากระทำเช่นไร ดังเช่นที่นางเคยเห็นพี่สาวกระทำมาก่อน สองมือเรียวงามของซียี่บรรจงแกะชายเสื้อของตนออก ขณะโน้มตัวไปดูดเลียความหวานจากสองเต้าอวบ อาภรณ์บนร่างซียี่เผยออกจนหมดพร้อมกับปลดเปลื้องแก่นกายแข็งชันออกมาเช่นกัน ท่อนเอ็นขนาดใหญ่สีเขียวคล้ำชูชันอย่างน่าเกรงขาม เฉาเหวินจีเบิกตากว้างตื่นตะลึง หากสิ่งนั้นทะลวงเข้ามาในร่าง ร่องสวาทของนางไม่ฉีกขาดหรอกหรือ เฉาเหวินจีคิดจะหนีลงจากโต๊ะหินนี้ พลันถูกฝ่ามือเรียวยาวคว้าจับบั้นเอวขาวเนียนไว้แน่น ปลายลำเอ็นเขียวคล้ำจ่ออยู่กับร่องสวาทนาง ซียี่โน้มร่างลงมาดูดเลียสองเต้าเฉาเหวินจีอีกครั้ง เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อปลายลิ้นร้อนลวก ลากผ่านไปมากับยอดอกตูมเช่นนี้ ซียี่ชำเลืองมองร่างกายเฉาเหวินจีที่กำลังบิดส่ายด้วยความเสียวกระสันต์ ดวงตาจิ้งจองพลันดำมืดขณะจ้วงแทงท่อนเอ็นสวรรค์ลงร่องราคะเฉาเหวินจีสุดลำ!!! ร่างบางกรีดร้องเสียงหลง ร่างกายท่อนล่างของเฉาเหวินจีเจ็บสะท้าน โลหิตสีแดงสดไหลอาบย้อมเรียวขาขาว ซียี่ขยับบั้นท้ายบรรเลงบทสวาทเข้าออกเอากับร่องราคะเฉาเหวินจี จนร่างบางซึมซับอารมณ์เสียวซ่านแทบหายจากอาการเจ็บเกร็ง ความกระสันต์ซ่านค่อยๆ แผ่จากร่องสวาทมาจนถึงกลางอกเฉาเหวินจี ทั้งที่ร่างน้อยถูกท่อนเอ็นใหญ่เคี่ยวกรำรุนแรงหนักขึ้นเรื่อยๆ ใช่แต่เพียงเฉาเหวินจีจะรู้สึกแนบแน่น...ซียี่เองตกอยู่ในห้วงอารมณ์สวาทเช่นกัน ซียี่จงใจนิมิตภาพขณะร่วมรักของซูโม่เหวินให้เฉาเหวินจีดู ตัวเขาเองจึงติดอยู่ในห้วงอารมณ์ของซูโม่เหวินยามนั้นเช่นกัน เห็นร่างเฉาเหวินจีครวญครางสุขสม...ซียี่สอดใส่ท่อนเอ็นใหญ่ของตนเข้าออกจนสุดลำเช่นกัน ร่องราคะเฉาเหวินจีขยายรับขนาดเอ็นใหญ่ของซียี่เป็นจังหวะ กลิ่นโลหิตบางเบาจากหว่างขาเฉาเหวินจี ลอยมากระทบจมูก ....พรหมจรรย์สวาทครั้งนี้.... ซียี่รับมอบไว้แล้ว ---------------------------------------------------- หากชื่นชอบโปรดกดติดตาม เป็นกำลังใจให้นักเขียนได้นะคะ รักนักอ่านมาก 'เสี่ยวเกอเกอ'

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more