ข้ามเวลามาเป็นยัยบ้านนา

เล่นกับไฟ

“ กะทิ กะทิ เอ๊ย “ เสียงของป้าปริกเรียกกะทิ ด้วยความเป็นห่วง หลังจากที่เธอเห็นว่าพวกเด้กเปรตวิ่งไล่เธอไปยังทางขาด เธอก็เลยไปที่บ้านผู้ใหญ่แต่คำตอบที่ได้กับไม่เป็นอย่างที่เธอคิด นั้นก็เลยทำให้ป้าปริกมาหาเด็กสาวที่นี้ แคท ที่นอนหลับด้วยความออ่นล้า ด้วยความที่เธอเป็นนักฆ่า เพียงแค่เสียงหายใจของคนที่เข้ามาหาเธอ แคทเธอก็รู้สึกตัวตื่น เฉกเช่นเดียวกับคราวนี้เหมือนกัน ระหว่าที่เธอหลับอยู่นั้นพอเธอได้ยินเสียงของใครก็ไม่รู้มาเรียกใครก็ไม่รู้ เธอก็ดีดีตัวตื่นขึ้นมา แล้วเธอก็ต้องตกใจอีกครั้ง ที่ยังเห็นตัวเองยังอยู่ในร่างของยัยเด็กขี้โรคคนนี้ เธอก็รู้ได้ทันทีว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเธอไม่ได้ฝัน

“ เห้อ….เอาจริงดิ นี้ฉันทะลุมิติมาอยู่ในร่างของยัยเด็กขี้โรคนี้จริงๆเหรอเนี่ย “ แคท เอามือจับแก้ม ของตัวเองพร้อมกับพูดออกมาด้วยความช๊อกเธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เรื่องที่เกิดขึ้นนี้จะเป็นจริง แต่ระหว่างที่เธอกำลังช๊อกอยู่นั้นเสียงของคนที่เข้ามาในบ้านโดยไม่ได้รับอณูญาติ สัญชาตญาณของนักฆ่าที่อยู่ในตัวเธอ มันก็ผุดเข้ามาเพื่อป้องกันตัวเอง

“ กะทิ เอ็งอย่าเป็นอะไรเลย…..ข้าใจคอไม่ดีนะโว๊ย “ ป้าปริก เรียกเธออยู่หน้าบ้านเป็นนานสองนาน แต่ดูท่าแล้วไม่มีเสียงตอบรับจากด้านใน ด้วยความร้อนใจป้าปริกก็เลยถือวิสาสะเข้ามาในบ้านทันที ปากของเธอก็ภาวะนาขออย่าให้เด็กสาวเป็นอะไรเลย แต่ระหว่างที่ป้าปริกเดินหากะทิอยู่นั้น เธอก็ต้องตกใจตื่นกลัว เมื่ออยู่ๆมีดคมๆก็จ่ออยู่ที่คอของเธอ

จึก

“ เห้ย ขะ ขะ ข้าเอง ข้าเอง อีกะทิ ข้าเองป้าปริก “ ป้าปริก ที่เดินอยู่ในบ้านมองหาเจ้าของบ้าน อยู่ๆก็มีมีดทำกำข้าวมาจ่อที่คอ ป้าปริกที่โดนแบบนั้นเธอก็ตกใจตื่นกลัว เพราะอยู่ๆก็มีมีดมาจ่อที่คอหอยของตัวเอง แต่พอเธอเห็นว่าใครที่เป็นคนจ่อมีดมาที่ตัวเอง ป้าปริกเธอก็รีบบอกกับเด็กสาวออกมาว่า เป็นเธอเอง แคทที่อยู่ในร่างของเด็กสาวพอได้ยินแบบนั้นความทรงจำของเจ้าของร่างก็บอกกับเธอว่าป้าคนนี้เป็นใคร แล้วก็ดีกับเธอแค่ไหน เมื่อแคทรู้แบบนั้นเธอก็เอามีดวางลง ก่อนจะพูดออกมาด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า

“ โทษทีป้า ฉันนึกว่าขโมยเข้าบ้าน ว่าแต่ป้ามาที่นี้แต่เช้า มีอะไรกับฉันรึเปล่าจ๊ะ “ แคท เธอพูดออกมาด้วยท่าทีแข็งทือตามแบบฉบับสไตท์ของเธอ แต่ว่าเจ้าของร่างนี้ไม่เคยทำแบบเธอนี่สินั้นเลยทำให้ป้าปริกถึงกับขมวดคิ้วมองร่างบางตรงหน้าด้วยสายตาที่ดูแปลกใจ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กคนนี้ ทำไมอยู่ๆลุกขึ้นมาถือ มีด สายตาของเธอที่จ้องมองป้าปริกเมื่อกี่ ต้องยอมรับเลยว่าหญิงแก่คนนี้รู้สึกกลัวจนจับใจทั้งที่ผ่านมาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน แล้วคำพูดของกะทิ เด็กสาวที่พูดจาออ่นหวานเรียกแทนตัวเองว่าหนู แต่ตอนนี้เธอเธอพูดกับป้าปริกด้วยเสียงเรียบนิ่ง พร้อมกับคำพูดที่เรียกตัวเองว่าฉัน นั้นเลยทำให้ป้าปริกถึงกับมองเธอด้วยความแปลกใจ แค่ที่เห็นสายตาที่จ้องมองเธอแบบนั้น แคทก็รีบหาทางเอาตัวรอดจากการจับผิดจากมนุษย์ป้าทันที

“ ขอโทษทีจ๊ะป้า พอดีฉันระแวงมากไปหน่อย “ แคท เธอหันมายิ้มแหยๆก่อนจะหาทางออกพูดเอาตัวรอดว่า เธอแค่ระแวง เมื่อป้าปริกได้ยินแบบนั้นเธอก็เห็นด้วยก่อนจะพูดออกมาว่า

“ เอ้อ มันก็จริง ข้าก็เข้าใจแหละว่าทำไมเอ็งถึงได้ระแวงแล้วก็เป็นแบบนี้ ถ้าข้าเป็นเอ็งข้าก็คงจะนอนไม่หลับ หวาดระแหวงแบบนี้เหมือนกันกับเอ็งละว่ะ ถ้าเอ็งไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ข้าแค่เป็นห่วงเอ็งกลัวว่าพวกนั้นมันจะฆ่าเอ็งตายไปซะแล้ว เห้อ….. เกิดมามีกรรมเป็นคนจน มันก็ตัวเล็กแบบนี้ละว่ะ ทำใจเถอะว่ะกะทิเอ้ย ต่อไปนี้เอ็งก็ระวังตัวเองดีๆอย่าไปยุ่งหรือว่าไปใกล้พวกมันอีกก็แล้ว ถ้าหลีกเหลียงได้ก็หลีกเรียงมันไปเถอะว่ะ “ ป้าปริก ถอนหายใจออกมาด้วยความรู้สึกสงสารและก็เข้าใจว่าทำไมเด้กสาวคนนี้ถึงได้หวาดระแวงจนเอามีดจี้คอเธอ แคทที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็แสยะยิ้มออกมาก่อนจะพูดกับตัวเองออกมาเบาๆว่า

“ ถ้าไม่ใกล้ก็ไม่สนุกสิ หึหึหึ “ แคท เธอพูดกับตัวเองเบาๆพร้อมกับแสยะยิ้มมุมปากออกมาด้วยความรู้สึกอยากสั่งสอนให้ไอ้เด็กเปรตทุกตัวรู้ว่า อย่าคิดว่าคนอื่นเป็นแค่เศษขยะที่ใครๆอยากเหยียบก็เหยียบได้ ป้าปริกที่ได้ยินเด็กสาวพูดไม่ชัดเธอก็หันมาก่อนจะถามเธอว่าเมื่อกี่เธอพูดอะไร

“ เอ็ง ว่ายังไงนะนังกะทิ เมื่อกี่ข้าไม่ได้ยิน “ ป้าปริกที่ได้ยินไม่ชัด ด้วยความสงสัยป้าแกก็เลยถามออกมาว่า เมื่อกี่เธอพูดว่าอะไร กะทิที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็หันมายิ้มหวานจนตาหยี๋ก่อนจะพูดออกมาว่า

“ ไม่มีอะไรจ๊ะป้า ฉันแค่บอกว่าฉันจะไม่ไปใกล้พวกมันอีกแล้วจะ // ถ้าไม่จำเป็น หึหึหึ “ กะทิ เธอบอกกับป้าปริกออกไปแต่ในใจของเธอกับรู้สึกสนุกกับเรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้น นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เมื่อป้าปริกได้ยินแบบ นั้นแกก็รู้สึกโล่งใจก่อนจะพูดออกมาว่า

“ เอ้อ ดีแล้ว แต่ข้าขอถามอะไรเอ็งหน่อยสิ แค่คืนเดียวเอ็งเปลี่ยนไปมากเลยนะ หรือว่าเอ็งไปโดนอะไรกระทบกระเทือนศรีษะมาเหรอว่ะ “ ป้าปริก ที่ได้ยินคำพูดของเด็กสาวที่เปลี่ยนไปมากอย่างกับว่าเป็นคนละคน ป้ากริกก็เลยถามออกมาแบบนั้น เมื่อกะทิได้ยินแบบนั้นเธอก็ไม่รู้จะพูดอะไรเพราะเจ้าของร่างได้ตายไปแล้ว แต่คนอย่างเธอที่ไม่เคยพูดจาออ่นหวานเหมือนเจ้าของร่างเธอก็เลยไม่ชินที่จะพูดแบบนาง

“ เอ้อ….ใช่จ๊ะป้า สงสัยจะเป็นที่ตกลงไปที่หลุมเมื่อวานฉันสลบไป ตื่นมาก็ค่ำแล้วจ๊ะ ฉันก็เลยจำอะไรไม่ได้เลยจ๊ะป้า สงสัยว่าจะเป็นที่หัวของฉันกระทบกระเทือน อย่างที่ป้าพูดจริงๆจ้ะ “ กะทิ เธอไม่รู้ว่าาจะพูดหรือว่าอธิบายยังไง เพื่อให้เธอดูไม่หน้าสงสัยจนเกินไป เธอก็เลยเอ้อออ ไปตามน้ำเท่านั้น ป้าปริกที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็ตกใจเป็นอย่างมากเพราะเรื่องที่เด็กสาวตกหลุมนั้นมันทำให้เธอสลบ

“ นี้ เอ็งตกหลุมไปจนสลบจริงๆเหรอว่ะ ตายจริงนี้เอ็งเป็นอะไรมากรึเปล่า ตายๆ ตายห่าแล้ว ไปๆข้าจะพาเอ็งไปหาหมอ แล้วก็พาไปแจ้งความ “ ป้าปริกโวยวายด้วยความตกใจ จากนั้นเธอก็ทำท่าจะพาเด็กสาวไปหาหมอแล้วก็ไปแจ้งความ แคทที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็รีบบอกกับป้าปริกทันทีเพื่อให้เธอได้สบายใจ

หลายวันต่อมา

“ อีกะทินะอีกะทิ มึงทำให้กูโดนพ่อกูด่า วันนี้แหละถ้ากูเจอตัวนะมึงกูจะเอาให้ตายเลยอีห่าลาก “ ไอ้แห้ว ลูกชายผู้ใหญ่หาญ พูโออกมาด้วยความโกรธแค้น ที่วันนั้นยสยปริกมาโวยวายเรื่องเลยทำให้ไอ้แห้วโดนพ่อกับแม่บ่นชุดใหญ่

“ ใช่ถ้ากูเจอกมันกูจะ จัดให้มันรู้เลยว่านรกเป็นยังไง รู้แบบนี้กูฆ่ามันตายจริงๆซะก็ดีอีขยะ “ ไอ้หินเพื่อนของไอ้แห้ว อย่าเรียกว่าเพื่อนเลยต้องเรียกว่าลูกน้องหน้าจะดีกว่า เพราะไม่ว่าไอ้แห้วจะพูด หรือว่าสั่งอะไร ไอ้หินก็จะเอ้อออห่อหมกกับไอ้แห้วทุกเรื่อง

“ ฉันว่าคืนนี้เราเผาบ้านมันเลยไหม คนแบบมันไม่มีใครเขาสนใจหรอก “ จำปา ลูกสาว อ.บ.ต พูดออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้นเมื่อคิดถึงตอนที่กะทิหวาดกลัวตัวเอง มะลิที่ได้ยินแบบนั้นก็หันมองเพื่อนพร้อมกับพยักหน้าอย่างเห็นด้วย รวมทั้งไอ้หินกับไอ้แห้วด้วย แต่ระหว่างที่ทั้งแก๊งกำลังปรึกษาหาลือกับแผนอยู่นั้น พวกมันทั้ง4คนไม่รู้เลยว่าตอนนี้กะทิได้ยินทั้งหมดแล้ว

“ หึหึหึ ได้สิว่ะในเมื่อมึงอยากเล่นกับไฟดีนัก หุหุหุ กูก็จะให้พวกมึงได้เล่นสนุกอย่าสมใจ “ แคท ที่กำลังจะเดินมาเรียน ระหว่างที่เธอกำลังจะเดินเข้าโรงเรียน บังเอิญว่าเธอก็มาได้ยินเข้าพอดี

“ เห้ย นั้นใช่ยัยกะทิรึเปล่าว่ะ ทำ…….ไม….” ระหว่างที่กะทิยืนแอบอยู่หลังพุ่มไม้อยู่นั้น ก็มีเด็กนักเรียนคนอื่นถามเพื่อนที่เดินมาด้วยกันด้วยความสงสัยว่านั้นเป็นใคร แต่เป็นเพราะตัวผอมแห้ง แต่ว่าวันนี้เธอดูแปลกๆ เสื้อผ้า หน้าผม หรือแม้แต่หน้าตาของเธฮที่สะอาด สะอ้าน จนทำให้เธอสวยจนเด็กผู้ชายที่สงสัยเธอเมื่อกี่ เขาถึงกับตกตะลึงกับลุคใหม่ของกะทิเด็กสาว ตัวผอมแห้งขี้โรค เนื้อตัวหมอมแมม หน้าตามีแต่สิวอักเสบ แต่วันนี้พอทุกคนเห็นกะทิต่างก็ถึงกับตกตะลึงด้วยความตกใจ กับความสวย น่ารักอย่างกับตุ๊กตาญี่ปุ่นก็ไม่ปาน หิน แห้ว มะลิ และก็ จำปา ที่ได้ยินเสียงของคนเรียกชื่อของกะทิ ทั้ง4ก็ถึงกับหันมามองทางเสียงด้วยความสนใจ แต่ทั้ง4ก็ต้องตกใจอ้าปากค้างเมื่อเห็นกะทิ ที่สวยอย่างกับนางฟ้า

“ กะ กะ กะ ทิ ทิ ทิ นี้มันอีกะทิจริงๆเหรอว่ะ “ ไอ้แห้ว ลูกของผู้ใหญ่หาญ ต้องตกตะลึงอ้าปากค้างพูดเสียงตะกุกตะกัก เรียกชื่อของเด็กสาวออกมาพร้อมกับอ้าปากค้าง แม้แต่เพื่อนของเขาด้วย กะทิที่เห็นอาการของคนพวกนี้ที่เอาแต่ตะลึงกับลุคใหม่ของเธอ เธอก็เดินเชิดฉายออกมาจากที่ซ้อน ด้วยท่าทางสง่างาม กลิ่นตัวของเธอที่หอมอย่างกับสาวในเมืองของเธอ ทำให้ผู้ชายทุกคนถึงกับหันมองเธออ้าปากค้าง แม้แต่ศัตรูของเธอ อย่างไอ้4เดนนรก

“ เจอกันนะไอ้…….เหี๊ย….อุ๊ยไม่ใช่ ไอ้แห้ว “ กะทิ เดินเข้ามาใกล้แห้ว เธอหันมองหน้าของไอ้แห้วแล้วก็เพื่อนของมันด้วยสายตาเรียบนิ่ง จากนั้นเธอก็แสยะยิ้มมุมปากออกมาอย่างน่าสยดสยอง แห้วที่ได้ยินแบบบนั้น เขาที่อ้าปากค้างตกใจในความสวยของคนที่เขาชอบแกล้งอยู่นั้น พอได้ยินที่หญิงสาวพูดบวกกับสายตาท่าทางของเธอที่มองมายังเขา แห้วก็ถึงกับได้สติ เมื่อกะทิพูดจบเธอก็เดินจากไปปล่อยให้ทุกคนทั้งโรงเรียนมองตามหลังของเธอ ที่เต็มไปด้วยกลิ่นตัวที่หอมอย่างหน้าหลงไหล