ยกที่สอง 2/2
846 คำ
โอ้โหคำด่าเมื่อกี้เจ็บจี้ดไปถึงคอหอยเลยทีเดียว เรย์ทำท่าทางล้อเลียนคนตัวเล็กแล้วดัดเสียง “ไอ้บ้า!!! ไอ้ธงแดง ด่าฉันเหมือนลิงเหรอ นายมันก็เหมือนคิงคองนั้นแหละ!!!”
ประตูค่อย ๆ แง้มออก อ้าว เข้าไปแป๊บเดียวโผล่หน้ามาแล้ว แล้วนี่ใส่เกงขาสั้นจนเขานึกว่าใส่เกงในสองตัวเถอะ
''อะไรไม่โมโหแล้วเหรอ''
ออดีนหัวเราะหึแล้วเดินผ่านหน้าเขาไปแล้วนั่งที่โซฟาเปลี่ยนช่องทันที จนเขาต้องร้องทัก
''เห้ย จะดูการ์ตูน''
''ไม่เอาจะดูบอล''
“เธอเนี่ยนะดูบอล” ว่าอย่างแปลกใจ
“ทำไมดูไม่ได้รึไง ทีนายยังดูการ์ตูนเลย”
ทำไมวะ ดูการ์ตูนแปลกตรงไหนน่ารักจะตาย แล้วออดีนดูบอลกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ ร้อยวันพันปีเห็นดูแต่ละครน้ำเน่าปัญญาอ่อน ชายหนุ่มหันไปมองคนตัวเล็กที่จ้องนักฟุตบอลในจอตาไม่กระพริบ แล้วยกหมอนมากอดแล้วบิดตัวไปมา
''เห้ย ดูบอลแล้วเขินทำไม''
''นักฟุตบอลหล่อ''
''นี่ดูบอลหรือดูคน''
''ดูคน เอ้ย ดูบอล''
เขามองออดีนที่เปลี่ยนไปจากแต่ก่อนแล้วก็เผลอยิ้มออกมา บางที การที่ออดีนเปลี่ยนไปแบบนี้ก็ดีนะ ไทด์จะได้ไม่เหงาแล้วก็ไม่รู้สึกเศร้าทุกครั้งเวลาเจอกัน คนเป็นสามีหมั่นไส้คนบ้าผู้ชายจนต้องยกมือไปยีหัวแรงๆ
''โอ้ยย หัวยุ่งหมดแล้ว อย่าดิ้!!!''
''เหอะ บ้าผู้ชาย''
“ก็ดีกว่าคนบางคนละกัน มั่วไปหมด”แขวะเจ็บๆไปหนึ่งที
รางวัลคนปากดีคืออะไรน้าาา
โป๊ก!
''โอ้ยย เขกทำไม เจ็บ!ไปไกลๆเลย อีกทีไม่ยอมแล้วนะ!!''
''ทำไม จะทำไม''
เขาว่าพลางเบ้ปากใส่ออดีนจนคนอวดดีเลิกดูผู้ชายเตะบอลแล้วหันหน้ามามอง
''จะทำไมเหรอก็ทำแบบนี้ไง''
ออดีนว่าพลางโยกหัวมาชนจนล้มลงโซฟาแล้วคร่อมตัวชายหนุ่มไว้จับมือแล้วแล้วก็งับทันทีจนร้องลั่น
''ว๊ากก!!!! ปล่อย!!! ปล่อยนะเฟ้ยยย''
''อั้ยอ่อย อากอองอีนี่อา (ไม่ปล่อย อยากลองดีนี่นา) ''
''บอกให้ปล่อยไงวะ''
''อั้ย (ไม่) ''
ออดีนปฎิเสธพลางส่ายหน้าทำให้นิ้วโยกตามไปด้วย
“ได้''
''อื้อออออ ปล่อยนะไอ้บ้า!!!!”
''ไม่ปล่อยทีนี้เข้าใจหรือยัง เวลาบอกให้ปล่อยแล้วไม่ปล่อยจะเป็นยังไง''
''แต่ ..อื้อ มะมันคนละที่นี่''
ออดีนบอกตาปรือมือจิกเข้าที่น่าอกเขาแม้จะไม่ได้ร่วมรักกันมานานแต่วัวเคยค้าม้าเคยขี่ แค่เขาตะปบมือลงที่กลางตัวของยัยเมียปากเสียตัวก็อ่อนเป็นขี้ผึ้งแล้ว
คนอื่นอาจจับนมแต่นี่คือเรย์มันต้องแอดวานซ์กว่านั้น เหอะๆ มือแกร่งลูบเบาๆแล้วใช้นิ้วคลึงจนคนบนตัวบิดเร้าไปมา
''อื้ออ อะ อะ ปะปล่อย อื้ออ''
ชายหนุ่มรั้งท้ายทอยคนตัวเล็กเข้ามาหาใกล้ๆหวังจะจูบแต่เจ้าตัวกลับทำสิ่งที่ไม่คาดคิด ปากเล็กๆอ้าจนเห็นเขี้ยวแล้วกัดเข้าที่จมูกอย่างแรงจนเขาต้องปล่อยมือแล้วผลักหน้าออดีนออก
''ยัยตัวแสบเอ้ย''
''ไอ้บ้าลามก ฉะฉันโกรธนายแล้ว!!!!''
ออดีนพูดจบก็วิ่งไปหลบที่ห้องไทด์ทันที เมื่อกี้...เขาเห็นว่าออดีนหน้าแดงด้วยนะ โอ้ย สนุกชิบ คนไรแกล้งโครตมันส์เลยแต่ก็ยังไม่วายจะตะโกนเหน็บอีกฝ่ายว่า
''นี่เมียหรือหมาวะ กัดเจ็บชิบหาย''
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
ทำไมใจเธอเต้นแรงแบบนี้ล่ะ แล้วความรู้สึกเมื่อกี้มันคืออะไรนะ บ้าเอ้ย อยู่ๆมาจับกันแบบนี้ถึงไม่ใช่ร่างตัวเองแต่ฉันอาศัยอยู่จะไม่ยอมให้ใครจับหรอกแม้แต่คนที่ขึ้นชื่อว่าผัวก็ด้วย!!!
''นี่ ยัยผี ออกมานะยะ ฉันรู้ว่าเธออยู่''
“อะไรเหรอ” ออดีนขานเสียงเบา
แก้วสะดุ้งตกใจ “เห้ย มาดีๆสิ จะโผล่ออกมาจากกำแพงทำมะนาวบ้าอะไร”
“อ้าวก็นึกว่าชินแล้ว” วิญญาณออดีนทำหน้ารู้สึกผิด
“ชั่งเถอะ แต่สามีเธอน่ะ มันบ้าไปแล้ว บ้าๆๆๆ”
“ฮะๆ เอาเถอะ เขาอารมณ์ดีก็ดีแล้ว”
แก้วหันมามองผีรักผัว เออ ผีเน่ากับโลงผุแท้ !!
“นี่ไม่หึงรึไง เขาจับตรงนั้นนะเว้ย”
“ทำใจพอได้แล้วล่ะ ยังไงนี่ก็ร่างของฉัน ไม่เป็นไรหรอก”
“โอ้ย อีคู่ผัวเมียประสาท”
ออดีนพูดจบก็เดินปึงปังล้มตัวลงเตียงลูกชายทันทีจึงไม่ทันได้เห็นหยาดน้ำตาที่ไหลลงมาจากดวงตาเศร้าของผีสาวที่ยืนทำหน้าเจ็บปวดอยู่ตรงที่เดิมก่อนจะค่อยๆจางหายไป
'ฉันไม่มีสิทธิหึงเขาแล้ว ฮึก พี่เรย์’
- ผู้เขียน
