bc

เล่ห์สวาท ทาสรักจอมมารNC25+

book_age18+
1.9K
ติดตาม
14.8K
อ่าน
เป็นเจ้าเข้าเจ้าของ
เซ็กส์
โชคชะตา
ว่านอนสอนง่าย
fairy
หวาน
ชายจีบหญิง
หญิงล่อลวง
ancient
like
intro-logo
คำนิยม

เซียนจิ้งจอกเก้าหางคิดยั่วจอมมารให้เป็นทาสรักแต่นางกลับต้องครางภายใต้ร่างกายของจอมมารเสียเอง

เล่ห์สวาท ทาสรักจอมมาร (ตัวอย่างบางตอน)

เสียงลมหวีดหวิว หิมะโปรยปรายต้นไม้ขาวโพลน อากาศด้านนอกหนาวเหน็บ ภายในห้องมืดมิดดูหนาวเย็นจนเสียดแทงกระดูก

แต่ความเป็นจริงหาได้เป็นเช่นนั้น จิ้งจอกน้อยผู้งดงามส่งเสียงครางกระเส่าอ้าปากหอบหายใจ สลับกับต้องอ้าปากต้อนรับความใหญ่โตดูดกลืนปีศาจยักษ์จนมิดลำ

ดวงตาสีดำเข้มของบุรุษผู้หนึ่งส่องประกายแผดเผาราวกับมีเปลวไฟอยู่ในนั้น

ในขณะที่ลิ้นของเขากำลังโลมเลียความงดงามของกลีบบุปผาด้วยความโหยหิว

เขาดูดกลืนนาง นางกลืนกินเขาสองร่างแนบชิดสองใบหน้าซุกอยู่ตรงกลางระหว่างขาเรียวของกันและกัน

หญิงสาวดูดกลืนกัดกินอย่างที่เขาต้องการ ศีรษะเล็กถูกเขากดเข้าหาลำตัว

เขากดนางจนรู้สึกเจ็บแต่ยิ่งรู้สึกนางก็ยิ่งรับรู้ตัวตนของเขา จอมมารผู้โหดร้ายป่าเถื่อน ดุดันน่าหวาดผวาสำหรับผู้อื่นกำลังปรนเปรอนาง มอบรสสวาทด้วยความชำนาญของลิ้นสีแดงอ่อนนุ่ม

ปลายลิ้นของเขาดุจไฟทำลายล้างแห่งอเวจีทุกครั้งที่เขาจ้วงปลายแหลมลงมาดูดกลืนติ่งไตจุดที่อ่อนไหวที่สุดในร่างกายเซียนจิ้งจอก ฮวาเย่ห์หยวนถึงกับสะดุ้งครวญครางเสียงแหบพร่าร้องขอชีวิต

ปลายนิ้วเรียวแทรกเข้าสู่กลีบบุปผาอย่างไร้ความปรานีเขาบี้บดขยี้ทั้งปากและมือรุนแรง บุปผาบวมเป่งเต้นเร้าตอดรับสัมผัส

โพรงสวาทฉ่ำเยิ้มฮวาเย่ห์หยวนบิดกายเร่าร้อนเมื่อเขาดันนิ้วเข้าไปภายใน นางอ้าปากกว้างขึ้นไล้เลียหัวบานใหญ่โต ปลดปล่อยความทรมานของตนเองด้วยฟันและลิ้นที่ละเลงทั่วทั้งโคนจรดปลายปีศาจร้าย

"อืม อ๊า"

จอมมารครางเสียงต่ำแสยะยิ้มพึงใจเมื่อเจ้าจิ้งจอกน้อยร้อนเร่า ยาของเขายิ่งกว่ายาวิเศษสัมผัสนางตรงจุดก็ทำให้นางตื่นกระหาย

เขาปลุกสัญชาตญาณสัตว์ป่าของนางขึ้นมา เร่าร้อนโหยหาสิ่งที่อยู่ในกายเซียนอันมืดมิดความต้องการคู่ครองที่จิ้งจอกน้อยไม่รู้ตัว

ฮวาเย่ห์หยวนลืมเลือนทุกสิ่งราวกับโดนมนต์เสน่ห์ของจอมมาร นางแยกขากว้างต้องการให้เขากลืนกินจนทั่วร่างอย่างบ้าคลั่ง

ในขณะที่นางก็ต้องการกลืนเขาเช่นกัน เพียงปลายลิ้นที่เขาโลมเลียฮวาเย่ห์หยวนก็อ่อนระทวยอ้าปากดูดกลืนทุกสิ่งที่เขายัดเยียดเข้ามาให้ หลงใหลร่างกายและจิตวิญญาณของผู้เป็นหนึ่งในหมู่มาร

แนะนำตัวละคร

ฮวาเย่ห์หยวน เป็นเซียนที่งดงามที่สุดในสามโลกเพิ่งบำเพ็ญตบะเป็นเซียนได้เพียงไม่กี่วันได้รับคำสั่งจากเง็กเซียนฮ่องเต้ให้ทำหน้าที่อันสำคัญ คือการยั่วยวนจอมมารผู้โหดเหี้ยมให้หลุ่มหลงเพื่อยุติสงครามระหว่างแดนสวรรค์และแดนมาร

ข่าวลือความร้ายกาจเขานั้นช่างน่าหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง มีสตรีจากแดนสวรรค์เคยถูกส่งไปทำภาระกิจนี้นับไม่ถ้วน สุดท้ายก็ถูกโยนของจากแดนมารด้วยสภาพสะบักสะบอม

นางเดินทางมาที่แดนมารด้วยความหวาดกลัว และโชคดีของนางคือ นางได้รับความช่วยเหลือจากบุรุษผู้งดงามหล่อเหลาที่สุดในสามภพ นาม อาเซี่ยน ที่ช่วยให้นางได้พบกับจอมมารผู้โหดร้ายและอาเซี่ยนยังหาวิธีช่วยนางยั่วยวนจอมมารผู้นั้นได้สำเร็จในที่สุด

นางจะทำเช่นไรในเมื่อหัวใจของนางมอบให้อาเซี่ยน แต่ ร่างกายของนางกับโหยหาจอมมารผู้โหดเหี้ยมและต้องการเพียงร่างกายของนางเท่านั้น!!!

chap-preview
อ่านตัวอย่างฟรี
บทที่ 1 จิ้งจอกเก้าหางน้อยผู้อ้างว้าง
ในอดีตกาลสัตว์ในเผ่าวิเศษน้อยใหญ่ล้วนถูกไล่ล่าจากเหล่ามาร เทพ เซียน หรือแม้กระทั่งมนุษย์ เพื่อนำร่างกายและเลือดมาปรุงเป็นยาวิเศษ จึงทำให้พวกมันต่างดิ้นรนเสาะแสวงหาหนทางเพื่ออยู่รอด ทุกครั้งที่เกิดการไล่ล่าจากมนุษย์ เหล่าสัตว์เวทซ่อนตัวอยู่นานจวบจนความมืดเข้าครอบคลุมสิ้นไร้เสียงแห่งการล่าอีกต่อไป จิ้งจอกเก้าหางน้อยตนหนึ่งพ่นลมหายใจออกมาอย่างช้า ๆ เบาบางที่สุดด้วยความระแวดระวังเมื่อสัตว์ตัวน้อยเห็นว่าบัดนี้ปลอดภัยแล้วจึงเคลื่อนกายว่องไวออกมาจากที่กำบังพร้อมด้วยสัตว์ตัวอื่น อีกทิศหนึ่งมีลำแสงชุมนุมสว่างเป็นสัญลักษณ์ จิ้งจอกน้อยเดินตามแสงเพื่อเข้าไปร่วมชุมนุมกับเหล่าสัตว์วิเศษตนอื่นด้วยความหวาดหวั่นด้วยยังตื่นตระหนกหวาดกลัว เป็นเพราะจิ้งจอกเก้าหางน้อยนั้นไร้ซึ่งบิดามารดาเฉกเช่นผู้อื่น เมื่อมองพ่อแม่ลูกอยู่พร้อมหน้าส่วนตนเองเป็นเพียงจิ้งจอกกำพร้าร่างน้อยก็สั่นเทาการมีชีวิตเพียงลำพังหาได้ง่ายดายอย่างที่นางกำลังเสแสร้งออกมา ความน่ากลัวที่สุดในโลกนี้สำหรับนางแล้วคือการไร้ซึ่งครอบครัวหาใช่การที่คอยเร้นกายหลบหนีมนุษย์ไม่ "หากปล่อยเป็นเช่นนี้ต่อไปลูกหลานของเรามีอันดับสิ้นแน่ พวกเราต้องหาทางปกป้องพวกเขา" ประมุขเผ่าสัตว์วิเศษใบหน้าเป็นสิงโต รูปร่างเป็นเสือลายพาดกลอนตัวใหญ่เอ่ยขึ้น "มีเพียงวิธีเดียวที่จะหลุดพ้นจากการไล่ล่านี้ได้คือต้องทำข้อตกลงกับเผ่าสวรรค์ให้พวกเขาคอยคุ้มครอง" รองประมุขเผ่าสัตว์วิเศษผู้มีปีกคล้ายนกรูปร่างคล้ายกระต่ายแลดูน่ารักเอ่ยกล่าวต่อ "พวกเจ้าก็รู้ว่าเผ่าสวรรค์ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องกฎแห่งความเป็นไป พวกเราเป็นเผ่าสัตว์วิเศษหากไม่ได้ถูกจับเพื่อใช้ในการทำสงครามล้วนถูกจับไปทำยาและของวิเศษ เผ่าของเราเป็นผู้ถูกล่ามาแต่โบราณถือเป็นความเป็นไปในโลกนี้ เผ่าสวรรค์จึงไม่เคยสอดมือเข้ามายุ่งเกี่ยว" ประมุขเผ่าสัตว์วิเศษกล่าวขึ้นด้วยใบหน้าหนักใจ "หากแต่ก่อนมีเพียงเทพและมารเท่านั้นที่ใช้ประโยชน์จากพวกเราก็ดีกว่านี้ อย่างน้อยพวกเขามีเหตุผลมากกว่าพวกมนุษย์ใจมารเหล่านั้น ทั้งเทพเซียนและมารยังนำพวกเราไปเป็นสัตว์เลี้ยง หากจะใช้ประโยชน์จากร่างกายก็เลือกสัตว์เวทที่แก่ชราใกล้สิ้นอายุขัยเท่านั้น แต่ในตอนนี้มนุษย์พวกนั้นหันมาฝึกทั้งวิชามารและเซียนกลับกระโดดเข้ามาเข่นฆ่าเราด้วย พวกเราจึงต้องหลบหนีอยู่ทุกวันนี้เพราะเผ่ามนุษย์เลวทรามนั่นแท้ๆ " สุนัขเวทแผงคอสีขาวสะอาดตนหนึ่งเอ่ยขึ้น "ข้ารู้มาว่าหากเราบำเพ็ญเพียรมีตบะแก่กล้าก็จะสามารถกลายร่างเป็นเซียนได้ เช่นนั้นความหวังที่จะรอดพ้นจากการไล่ล่าก็มี ลูกหลานของพวกเราก็ไม่ต้องกลายเป็นเหยื่อของเผ่าต่างๆ อีก" ประมุขนั่งลงแล้วกล่าวอย่างมีความหวัง "ท่านประมุขก็รู้ว่าการบำเพ็ญเพียรไม่ใช่เรื่องที่จะทำกันได้ง่ายๆ ต้องอาศัยความอดทนอย่างสูงมีผู้ที่เคยทำได้ไม่มากทุกตนล้วนเป็นสัตว์เวทชั้นสูงถูกเลี้ยงดูโดยเทพเซียนบนสวรรค์ สัตว์เวทธรรมดาอย่างพวกเราไม่เคยมีปรากฏว่ามีผู้ใดทำได้ ข้าว่าเรื่องนี้แทบจะเป็นไปไม่ได้ ลูกหลานเราล้วนซุกซนพวกเขาสามารถนั่งนิ่งๆ ได้ไม่ถึงก้านธูปก็หมดความอดทนเสียแล้วส่วนผู้ใหญ่อย่างพวกเราก็ต้องคอยดูแลพวกเขาอีกเช่นนี้จะเอาเวลาที่ไหนไปนั่งบำเพ็ญเพียรกันเล่า" สุนัขจิ้งจอกตนหนึ่งเอ่ยอย่างไร้ความหวัง เสียงดังสวบสาบคล้ายเสียงแหวกอากาศของธนูดังขึ้นพร้อมเสียงกรีดร้องอย่างโหยหวนของสัตว์เวทดังจากอีกฟากของป่า เหล่าสัตว์เวทต่างพากันตื่นตระหนก พวกเขาเคยได้ยินมาว่าเวลานี้มีการไล่ล่ายามราตรีที่มนุษย์เรียกอีกอย่างว่าการล่ารัตติกาล สัตว์น้อยใหญ่เริ่มกระจัดกระจายตัวต่างหลบหนีหาที่ซ่อนกาย ทิ้งคำพูดเรื่องการบำเพ็ญเพียรไว้เบื้องหลัง เวลานี้ทุกคนต่างดิ้นรนเข้าที่กำบังหาได้มีผู้ใดสนใจถ้อยคำนั้นอีกต่อไป จิ้งจอกน้อยเก้าหางนั่งฟังพวกผู้อาวุโสของเผ่าพูดคุยกันโดยไม่ปริปากอยู่เมื่อครู่เมื่อได้ยินว่ามีการล่ารัตติกาลแถวนี้ก็รีบวิ่งเร้นกายเข้าที่กำบัง นางเป็นจิ้งจอกกำพร้าอาศัยเอาชีวิตรอดมาได้ทุกวันนี้ด้วยความเฉลียวฉลาดและความคล่องแคล่วของตนเอง แม้จะอายุเพียงสามร้อยห้าสิบกว่าปีแต่กลับมีสติปัญญาเกินเด็กทั่วไป อาจเป็นเพราะว่าบิดามารดาของนางเคยเป็นสัตว์เลี้ยงของเทพผู้สูงส่งมาก่อน ในอดีตสัตว์ทั้งสองอยากครองรักกันเพียงลำพัง เซียนบนสวรรค์ผู้ชุบเลี้ยงจึงอนุญาตให้พวกเขาออกจากแดนสวรรค์ เรื่องเลวร้ายเมื่อพวกเขาคลอดนางมาได้ร้อยกว่าปีก็ถูกมนุษย์ฆ่าตายในขณะที่ออกมาหาอาหารในเช้าวันหนึ่ง นางจึงกลายเป็นกำพร้าอาศัยอยู่เพียงลำพังมาตั้งแต่นั้น อาจเพราะบิดามารดามีร่างกายวิเศษสามารถดูดซับพลังเซียนได้จึงได้ถ่ายทอดพลังเซียนนั้นมายังร่างของนางด้วยพลังเซียนเล็กน้อยที่นางมีทำให้นางรอดพ้นอันตรายมาได้จวบจนวันนี้ วาจาที่สัตว์เวทตนนั้นเอ่ยยังดังก้องในหู นางไม่อยากหนีเช่นนี้ไปตลอดชีวิต นางต้องบำเพ็ญตบะจนกลายเป็นเซียนให้ได้ ในเมื่อเคยมีสัตว์เวททำได้ นางก็ย่อมทำได้เช่นกัน สุนัขจิ้งจอกเก้าหางสีขาวเร้นกายในความมืดมิด นางกระโดดเข้าไปยืนอยู่ข้างๆ ประมุขสัตว์เวทซึ่งเร้นกายในที่กำบังเดียวกันกับนางและสัตว์เวทตนอื่นอีกสามตน "ท่านประมุขโปรดช่วยชี้แนะข้าน้อยด้วย หากว่าข้าต้องการจะบรรลุเซียนต้องทำเช่นไร"

editor-pick
Dreame - ขวัญใจบรรณาธิการ

bc

My Buddy เล่นเพื่อน

read
26.9K
bc

FirstLove น้องพี่ที่รัก

read
15.5K
bc

ซ่านเสน่หา พี่น้องต่างสายเลือด

read
7.3K
bc

นางสาวอินทุอรณ์

read
8.1K
bc

กระชากกาวน์

read
8.1K
bc

ร้อยสวาททาสหัวใจ

read
6.2K
bc

แคดดี้ที่รัก

read
1.3K

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook