Raymond วิศวะลองเล่นเพื่อน

ถ้าพูดถึงมหาวิทยาลัย HS ปีนี้มีสิ่งที่น่าสนใจมากทีเดียว นั่นเป็นเพราะว่าเป็นปีทองที่ได้รวบรวมคุณชายผู้โด่งดังจากตระกูลใหญ่เอาไว้อีกครั้ง คนแรก ' เรย์มอนด์ ฐานัส กิตติธรรม ' คุณชายคนเล็กของตระกูลกิตติธรรม ลูกชายรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมคนปัจจุบันกับคุณหญิงประภาพรรณีผู้ดีเก่าจากในรั้วในวัง รูปหล่อ พ่อรวย ว่าที่วิศวะอนาคตใกล้ ถูกวางรากฐานให้บริหารบริษัทตั้งแต่เด็ก เพราะถูกเลี้ยงแบบตามใจจึงทำให้มีนิสัย เย่อหยิ่ง ถือดี รักสนุก ทุกสิ่งทุกอย่างต้องหมุนรอบตัวเองเท่านั้น คนที่ 2 ' เทเลอร์ พฤทธิ์ สุภมงคล ' ลูกชายนักธุรกิจอันดับต้นๆของประเทศ คำว่ารวยยังน้อยเกินไปสำหรับเขา ที่เข้ามาเรียนวิศวะก็แค่เรื่องขำๆต่อให้ไม่เรียนก็มีกินไปทั้งชาติ นิสัยที่เห็นๆกันอยู่บอกได้คำเดียวว่า ' เย็นชาและด้านชา ' เป็นไม้เบื่อไม้เมากับน้องสาวบุญธรรม เจอหน้ากันทีไรเป็นฟัดไม่เลือกหน้าทุกที คนที่ 3 ' อาร์เธอร์ ลูวาล ' เสือร้ายเชื้อสายอเมริกัน ที่บ้านทำธุรกิจสีเทาค่อนไปทางดำ ลูกชายตัวดีก็ติดนิสัยคนรวยที่มีอำนาจ นิสัยว่าแย่แล้ว เรื่องผู้หญิงกลับแย่ไปใหญ่ กินไม่เลือกหน้า ชนิดที่ว่าคลำแล้วไม่เจอหางก็เก็บเรียบไม่มีเหลือ คนสุดท้าย ' คิริน อาซึคาวะ ' ชายหนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่นสุดน่ารัก ลูกรักพระเจ้า พ่อหนุ่มบอยใสๆไม่เคยผ่านมือหญิงใดมาก่อน ซิงชนิดที่เปิดออกมาคงเห็นกางเกงในใส่แม่กุญแจล็อกเอาไว้อย่างแน่นหนารอเธอจ๋ามาเปิดเพียงคนเดียว ลูกชายเจ้าของมหาวิทยาลัย HS แห่งนี้ เรียกได้ว่าปีนี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ *บทนำ* เมี้ยว~ เมี้ยว~ เสียงลูกแมวร้องขอความช่วยเหลืออย่างน่าเวทนาอยู่บนกิ่งไม้ขนาดไม่ใหญ่ไม่เล็ก หญิงสาวร่างบางยืนกระวนกระวายใจอยู่ด้านล่างกลัวว่ามันจะตกลงมาได้รับบาดเจ็บ บรื้นนน~ เอี๊ยดดดดด! รถลีมูซีนสีดำคันหรูขับผ่านเข้ามาด้านใน เบรกตัวโก่งเมื่อเห็นทรงอัปสรยืนขวางทางอยู่ " เฮ้ย! ยืนขวางทางรถอยากตายรึไง! " คนขับรถหน้ายักษ์ลดกระจกลงมาพลางต่อว่าเธอเข้าให้ หญิงสาวตรงหรี่เข้าไปหาพร้อมกับยกมือขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ " ขอโทษค่ะพี่พอดีหนูกำลังจะช่วยแมว พี่ผ่านมาพอดีช่วยปีนขึ้นไปเอาลูกแมวลงมาให้หน่อยได้ไหมคะ " " เอายังไงดีครับคุณชาย " เสียงของคนขับรถทำเอาตรงอัปสรต้องผินหน้ากลับไปมอง ชายหนุ่มสี่คนนั่งอยู่ในรถคันใหญ่สวมใส่แว่นตาสีดำทั้งๆที่ฟิล์มในรถดำมืดจนแทบมองไม่เห็นทาง ไม่รู้เป็นเพราะตัวเองดังจนต้องกลัวว่าใครมาเห็นหรือเป็นโรคแพ้แสงรุนแรงประหนึ่งแดรกคูลาดูดเลือดกันแน่ แต่ช่างเถอะ ตอนนี้การช่วยเหลือลูกแมวสำคัญกว่า " ช่วยหน่อยนะคะ " หญิงสาวหันไปขอร้อง คาดว่าคนหล่อๆจิตใจก็น่าจะดีไม่ต่างกัน " ไม่ต้องช่วย ออกรถได้แล้ว " แต่สิ่งที่หนึ่งในนั้นตอบกลับมาทำเอาทรงอัปสรถึงกับอ้าปากค้าง เพราะนอกจากจะไม่ช่วยแล้วยังแทบจะขับรถเหยียบเท้าของเธออีกด้วย " อะ ไอ้บ้า! คิดว่าหล่อคิดว่ารวยจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ! ไอ้คนสติไม่ดี! ใส่แว่นตาดำทั้งๆที่นั่งในรถมืดขนาดนั้น " หญิงสาวด่ากราดไม่สนใจหน้าพระอินทร์พระพรหมที่ไหนทั้งนั้น " นอกจากหล่อแล้วก็ไม่มีอะไรดีเลย ใจดำ! " " ผู้หญิงคนนั้นด่ามึงน่ะเรย์ " " พวกมึงก็ใส่แว่นดำเหอะ " " ไม่นะ เพราะพวกกูไม่ได้พูดว่าไม่ให้ช่วย " " ยัยนี่! จอดรถ! " เอี๊ยดดดด! อ่าาาา😱 ซวยแล้วไหมล่ะ! อยู่ๆรถคันนั้นก็หยุดลงตามมาด้วยการปรากฏตัวของ 4 หนุ่มหล่อ ช่วงขาเรียวยาวก้าวแค่ไม่กี่ทีก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าทรงอัปสรแล้ว อะ อะไรเนี้ย! นี่มัน 4 เทพบุตรชัดๆ หญิงสาวอ้าปากค้างชะงักในความหล่อเหลาเพียงไม่นานก็ถูกชายหนุ่มใช้ปากกาดันคางให้กลับเข้าที่ซะก่อน แหมมม...ชื่นชมนิดๆหน่อยๆไม่ได้เลยรึไง-//- " เช็ดน้ำลายซะยัยเฉิ่ม! " " ปะ ปากเหรอน่ะ!😱 " " ก็ปากน่ะสิ เห็นเป็นอะไร " " นึกว่ารถดูดส้วม! " " ยัยบ้า! " เมื่อกี้ยังชื่นชมกันอยู่หยกๆผ่านไปแค่ไม่กี่นาทีกลับจะวางมวยกันเสียแล้ว " เฮ้ยๆๆ มึงจะต่อยผู้หญิงรึไงวะ " ถ้าเพื่อนคนอื่นไม่ห้ามไว้ก็ดูท่าว่าจะจริง เพราะผู้หญิงคนนี้ก็ใช่จะยอมเสียที่ไหน " อย่าตีกันๆ เมื่อกี้เธอจะให้พวกเราทำอะไรนะคนสวย " " คนสวย? กูว่ามึงต้องการหมอตาด่วนเลยว่ะไอ้คิริน เห็นยัยนี่สวยเนี้ยนะ! " " มึงหยุดพูดสักนาทีจะตายไหมวะ กูกำลังช่วยมึงอยู่นะเนี้ย " " ไม่ต้อง...จะเอาแมวลงมาใช่ไหม ได้! " ฐานัสสั่งให้คนขึ้นไปบนต้นไม้ทันที " ได้แล้วครับคุณชาย " " เอาลงมาเลยค่ะพี่ " " ไม่ต้องเอาลงมา! เอาขึ้นไปไว้ให้สูงกว่าเดิม " " ฮะ! นายบ้าไปแล้วรึไง! " " ทำไม! มีปัญญาก็ขึ้นไปเอาเองสิ ขาสั้นๆเป็นสเมิร์ฟแบบเธอดูสิว่าจะมีปัญญาทำอะไรได้ " " กรี๊ดดด! ไอ้บ้า ไอ้คนใจดำ ทำได้แม้กระทั่งแมวตัวเล็กๆตัวเดียว " " ฉันไม่ได้ทำอะไร เธอต่างหากที่เป็นคนยั่วให้ฉันโมโหเอง เพราะฉะนั้นรับผิดชอบในสิ่งที่เธอทำซะ ยัยเฉิ่ม! " " กรี๊ดด! อะ ไอ้บ้า! ไอ้บ้า! " รถลีมูซีนคันใหญ่เคลื่อนตัวออกไปอย่างรวดเร็วทิ้งให้ทรงอัปสรต้องตัดสินใจปีนต้นไม้เพื่อขึ้นไปช่วยลูกแมวที่น่าสงสารแทน ' สาธุ! ถ้าแมวตัวนี้เป็นอะไร ฉันจะให้มันไปหักคอนาย ไอ้บ้า ไอ้คนใจดำ! ' " ไม่เล่นแรงไปหน่อยเหรอวะ " " แรงตรงไหน มึงไม่เห็นที่ยัยนั่นด่ากูหรือไง " " เห็น แต่มึงก็สมควรโดน " " ไอ้เชี้ยเทเลอร์! สรุปแล้วว่ากูเป็นเพื่อนมึงหรือยัยนั่นเป็นเพื่อนมึงกันแน่ " " มึงไง ไม่งั้นกูจะนิสัยเสียตามพวกมึงแบบนี้เหรอ " " อย่ามาโทษกู มึงมันเลวด้วยสัญชาตญาณอยู่แล้ว " " เหอะ! กูเลว มึงก็ไม่ได้ดีไปกว่ากูสักเท่าไหร่หรอก ใกล้จะถึงมหาวิทยาลัยแล้วก็อย่าเอานิสัยชั่วๆมาใช้ให้มันมากนัก ระวังจะมีปัญหาตามมาทีหลัง " " คิดว่ากูกลัวหรือไง " " ว่าแต่...ผู้หญิงคนนั้นใช่นักศึกษามหาวิทยาลัยเดียวกับพวกเราหรือเปล่า " " ไม่รู้สิ ถามทำไมวะ " " ถ้าใช่ล่ะก็กูจะรอชมมวยคู่เอก ดูท่าคู่ชกของมึงคนนี้ก็สมน้ำสมเนื้อกับมึงพอสมควร " " ถ้ายัยนั่นเป็นคู่ชกกู กูจะน็อคตั้งแต่มัดแรกเลยมึงคอยดูก็แล้วกัน! "