ตอนที่1 คนอื่นก็แค่เล่น
ไพลิน
“พี่ฟาร์มลองบอกลินมาสิ ว่าที่ลินได้ยินมามันไม่ใช่เรื่องจริง” ฉันถามผู้ชายตรงหน้าที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของฉันออกไป
“จะสนใจที่คนอื่นพูดทำไม พี่บอกว่ายังไงพี่ก็รักลินคนเดียว คนอื่นพี่ก็แค่เล่นๆ” พี่ฟาร์มยังคงพูดคำเดิมๆออกมาเหมือนทุกครั้ง
ไม่ต้องแปลกใจกับคำว่าเหมือนทุกครั้งหรอกค่ะ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันกับเค้าทะเลาะกันเรื่องผู้หญิง พี่ฟาร์มเป็นคนที่หล่อมาก และเค้าก็เจ้าชู้มาก ผู้หญิงส่วนใหญ่รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วแต่ก็ไม่ได้สนใจ เพียงแค่ตอบสนองกันเรื่องบนเตียงและได้เงินแค่นั้นก็ต่างคนต่างพอใจ และฉันก็ปล่อยผ่านเรื่องนี้มานานแล้วพอสมควรแค่อย่ามาล้ำเส้นฉันก็พอ
แต่ที่ครั้งนี้ฉันปล่อยผ่านไม่ได้ก็เพราะผู้หญิงคนนี้เค้าแอบคุยกันนานพอสมควร จะเรียกว่าเป็นผู้หญิงคนเดียวเลยก็ว่าได้ที่เค้าติดต่ออยู่ เพราะผู้หญิงคนอื่น เค้าจบกันตั้งแต่กิจกามเสร็จ และที่สำคัญผู้หญิงคนไหนที่พี่ฟาร์มตัดความสัมพันธ์ไปแล้วจะไม่กลับมามีความสัมพันธ์อีก แต่กับยัยนี่ไม่ใช่!
แนะนำตัวกันก่อนนะคะ ฉันไพลินหรือลิน ตอนนี้ฉันอายุ24ปี นิสัยฉันจะเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบยุ่งกับใครแต่ก็อย่ามายุ่งกับฉันก็พอ คนภายนอกจะมองว่าฉันหยิ่งเพราะใบหน้านิ่งๆของฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้หยิ่งอะไรหรอก
ตอนนี้ฉันเปิดร้านกาแฟเป็นของตัวเอง จริงๆที่บ้านฉันมีธุรกิจของครอบครัว แต่ฉันอยากทำสิ่งที่ฉันชอบก่อนแล้วค่อยเข้าไปช่วยงานพวกท่าน แต่ก็คงต้องรออีกสักสองปีนั่นแหละ เพราะตอนนี้มีเหตุที่ฉันคงเข้าไปทำงานไม่ได้
“ไม่ให้สนใจหรอ แล้วพี่แน่ใจหรอว่าผู้หญิงคนนี้พี่คิดเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆที่ผ่านมา” ฉันถามกลับไปทันที เพราะฉันรู้ว่ามันไม่เหมือนกันไง
“ไม่ว่าจะใครก็เหมือนกันนั่นแหละ” พี่ฟาร์มพูดออกมาด้วยอารมณ์ที่เริ่มจะหงุดหงิด คงคิดว่าฉันยังไม่รู้เรื่องที่เค้าแอบคุยกับผู้หญิงคนนี้สินะ เพราะตั้งแต่คุยกันฉันยังไม่ได้พูดว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร
“พี่แน่ใจหรอว่ากับยัยวิกกี้ พี่ก็ไม่คิดอะไร” ฉันพูดออกไปให้เค้ารู้ว่าผู้หญิงที่ฉันกำลังพูดอยู่เป็นใคร แล้วพี่ฟาร์มก็ชะงักไปแป๊บหนึ่งก่อนจะกลับมาเป็นปกติ แล้วที่ฉันรู้จักยัยนี่ก็เพราะว่าเคยเรียนมหาลัยเดียวกันไงล่ะ ผู้หญิงคนนี้เป็นสายรหัสของพี่ฟาร์มแล้วก็เคยเสร็จพี่ฟาร์มมาแล้วด้วย
“ลินรู้ได้ยังไง” หึ ถ้าไม่ได้คิดอะไรจะถามคำถามนี้ออกมาทำไม
“แล้วสิ่งที่พี่คุยกับผู้หญิงคนนั้นพี่เคยลบไหมล่ะ” ฉันไม่ได้แอบดูนะ แต่บังเอิญวันนั้นยัยวิกกี้ส่งไลน์มาหาพี่ฟาร์มตอนที่ฉันนั่งใกล้โทรศัพท์เค้าพอดี(พี่ฟาร์มเข้าห้องน้ำ)ทำให้ฉันได้เห็นว่าเป็นใครเลยเสียมารยาทเปิดเข้าไปดู
“ลินแอบเช็คโทรศัพท์พี่หรอ” ไม่พอใจหรอที่ฉันยุ่งของๆเค้า แล้วทีของของฉันถ้าเค้าต้องการทำไมเค้าดูมันได้ล่ะ
“ถ้าลินไม่ทำแบบนั้นลินจะรู้หรอว่าพี่คิดจะกลับไปกินของเก่าที่ปกติพี่ไม่ทำอ่ะ ที่ผ่านมาลินปล่อยผ่านเพราะคิดว่าพี่แค่เล่นๆ แต่สิ่งที่ลินเห็นตอนนี้มันเหมือนไม่เล่นแล้ว ถ้าตอนนี้ลินไม่ท้องลินก็จะไม่สนใจเหมือนกันว่าพี่จะทำอะไรหรือเอากับใคร!” ฉันพูดความคิดออกไป เพราะตอนนี้ฉันก็ท้องได้สองเดือน มันทำให้ฉันไม่อยากมีปัญหากับเค้าเท่าไหร่ เพราะฉันไม่อยากเลิกกับเค้าให้เป็นปัญหาของลูก แต่พอมาเห็นแบบนี้ก็เลยต้องคุยกันให้รู้เรื่อง
“พี่ว่าเราคุยกันไม่รู้เรื่องแล้ว ลินไปพักเถอะ” ไม่รู้ว่าฉันควรดีใจหรือเสียใจนะ ทำไมพอเค้าหาข้ออ้างดีๆมาแก้ตัวไม่ได้เค้าก็จะมาพูดดีด้วยประโยคแบบนี้เสมอ
แต่อย่างน้อยเรื่องหนึ่งที่เค้าทำให้ฉันไม่เสียใจก็คือวันที่เค้ารู้ว่าฉันท้อง เค้ามีอาการดีใจ ถึงแม้ว่าเค้าจะเลว แต่แค่เค้ารักลูกมาก มันก็ทำให้ฉันพอที่จะลบเรื่องเลวๆของเค้าออกได้บ้างแล้ว
“เหอะ พี่ก็เป็นแบบนี้ตลอดอ่ะ”
“มะรืนเราต้องไปงานแต่งไอ้เติ้ล อย่าทะเลาะกันเลย” นี่ไม่ใช่คำขอร้องที่ออกจากปากพี่ฟาร์มนะ แต่เค้าพูดเหมือนกับว่าฉันเป็นคนหาเรื่องชวนเค้าทะเลาะอ่ะ พูดเหมือนเหนื่อยมาก ทั้งที่ตัวเองเป็นคนก่อเรื่องนี่หรอ?
ฉันมองหน้าพี่ฟาร์มด้วยความเอือมระอาก่อนจะเดินเข้าห้องนอน ไม่ใช่ว่าฉันทำตามที่เค้าสั่งหรอกนะ แต่คนอย่างพี่ฟาร์มถ้าไม่ยอมรับอะไร ยังไงเค้าก็แถไปเรื่อย พูดไปก็เหมือนกับสีซอให้ควายฟัง
ถ้าถามว่าทำไมไม่เลิกล่ะ บอกตรงๆว่าฉันรักเค้า แล้วนอกจากเรื่องที่เค้ากินไม่เลือก ทุกอย่างเค้าก็ดีหมด เป็นแฟนที่ดีคนหนึ่ง จะเรียกว่าดีมากยังได้เลย(ถ้าตัดเรื่องผู้หญิงนะ)
แต่อย่างหนึ่งคือเค้าจะไม่ให้ใครเข้ามาล้ำเส้นของฉัน ถ้าใครมาวุ่นวายกับฉันเค้าจะจัดการผู้หญิงคนนั้นอย่างสาสมทันที อีกอย่างคือไม่ว่าเค้าจะกินข้างนอกเท่าไหร่แต่เค้าไม่เคยเปลี่ยนไปกับฉันเลยวันแรกที่คบเป็นยังไงทุกวันนี้ก็ยังเป็นยังงั้น(แต่ตอนนี้เริ่มจะไม่ใช่แล้วแหละ)
“เห้อ” ผมถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยใจ ก่อนจะนั่งที่โซฟาห้องนั่งเล่น
เห็นผมเป็นแบบนี้ไม่ใช่ว่าผมไม่รักไพลินนะ ผมรักเธอและรักมากด้วย แต่เข้าใจอารมณ์ผู้ชายไหม มันก็หาความสุขใส่ตัวไปเรื่อยแหละ ถึงผมจะเลวแต่ผมก็ปกป้องไพลินดีนะ ผู้หญิงทุกคนที่ผมนอนด้วยส่วนมากก็น้ำแตกแล้วแยกกัน แต่ถ้าใครอยากทำตัวเป็นเจ้าของเข้ามาวุ่นวายกับเมียผม ผมก็ไม่ปล่อยไว้เหมือนกัน
แต่วันนี้ผมกับไพลินต้องมาทะเลาะกันเพราะเรื่องผู้หญิงอีกครั้ง ซึ่งผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่ใคร เธอเป็นสายรหัสผมเอง ตอนเรียนผมเคยนอนกับเธอมากกว่าหนึ่งครั้ง และด้วยความเป็นสายรหัสมันก็ทำให้ยังคงติดต่อกันเรื่อยมา แต่ไม่รู้ว่าเพราะเรื่องบนเตียงที่เธอตอบสนองผมได้ดีหรือเราคุยกันรู้เรื่องคุยแล้วสบายใจก็ไม่รู้ มันทำให้ผมแอบติดต่อกับเธอ(นอกรอบ)ทั้งที่ปกติไม่เคยทำกับคนอื่น
อีกอย่างคือช่วงหลังมานี้ผมรู้สึกไพลินจะงี่เง่ามากกว่าปกติมากๆ ซึ่งบางทีผมพยายามเข้าใจว่าเธอท้องนะ แต่บางครั้งมันก็มากเกินไป แล้วตอนนี้มันก็รู้สึกว่าผมเริ่มจะเบื่อที่ต้องมาทะเลาะกับเธอ
ลืมแนะนำตัว ผม ฟาร์ม ตอนนี้อายุ26 นิสัยผมก็เลวนั่นแหละ ผมเป็นคนใจร้อน อยากได้อะไรผมก็ต้องได้ แต่ผมก็ยังมีส่วนดีอยู่บ้างนะ
ตอนนี้ผมช่วยงานบริษัทครอบครัวผมครับ อีกไม่นานผมก็ต้องรับตำแหน่งรองประธานเพื่อช่วยงานพี่ชาย แต่ผมก็มีหุ้นส่วนในผับกับเพื่อนและก็ธุรกิจอีกมากมายที่ทั้งทำเอง ทั้งหุ้นกับเพื่อน ถึงผมจะเหลวแหลกแต่เรื่องงานผมก็ไม่ละเลยนะครับ