Just a friend? เพื่อนไม่จริง

EP0 ‘เพื่อน’ Iris’ Part "เซนน์~ เร็วๆ กูจะสายแล้วนะ" “รีบทำไมไม่ไปก่อนวะ! เรียนก็เรียนคนละคณะ" "ก็ไม่อยากขับรถเองอะ มึงมีหน้าที่ดูแลกูนะ!" "เออๆ รู้แล้วๆ เสร็จแล้วเนี่ยเพื่อนหรือลูกวะงอแงชิบหาย" "หงึ กูเพื่อนรักมึงไงเซนน์ : (” "จ้า เพื่อนรัก รักมากจนจะเป็นเมียกูอยู่แล้ว” "พูดอะไรไอ้บ้านี่ ไปได้แล้ว สายแล้ว!" "ครับแม่ครับ...." ฉันตะโกนเรียกเซนน์เพื่อนสนิทที่ต้องมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเมื่อเข้ามหาลัย เราสองคนสนิทกันมากเพราะพ่อแม่เป็นเพื่อนกันและบ้านก็อยู่ติดกันแต่เพราะพ่อแม่ของฉันต้องไปทำงานที่ต่างประเทศบ่อยๆ ทำให้ต้องไปรบกวนบ้านเซนน์อยู่เรื่อย พอเข้ามหาลัยพวกท่านจึงตัดสินใจให้ฉันกับเซนน์พักอยู่ที่คอนโดเดียวกันแต่แยกห้องนอนนะ เหตุผลก็เพื่อจะให้เซนน์ดูแลฉันได้ซึ่งมันก็รับปากพ่อแม่ฉันนะว่าจะดูแลฉันให้ ไม่รู้ว่ามันเต็มใจหรือเปล่าแต่มันก็ดูแลฉันดีจริงๆ ไม่ว่าฉันจะงอแงแค่ไหนแต่มันก็ยอมตามใจตลอดจนหลายครั้งที่เรามักจะโดนคนที่มหาลัยแซวว่าเป็นแฟนกันบ้างล่ะ เป็นผัวเมียกันบ้างล่ะ ซึ่งฉันก็ไม่ได้อะไรใครอยากแซวก็แซวไปเถอะเพราะยังไงฉันกับเซนน์ก็เป็นแค่ ‘เพื่อน’ กันอยู่ดี @University "ขอบคุณนะคะพี่เซนน์สุดหล่อที่มาส่ง เย็นนี้มารับน้องไอริสด้วยนะคะ" "อย่ามาพูดเพราะกูจะอ้วก" ฉันหันไปบิดแก้มนุ่มๆ ของคนที่ขับรถมาส่งที่คณะพร้อมขอบคุณเสียงหวานแบบการแสดงน่ะ ใบหน้าหล่อเหลาทำท่าพะอืดพะอมเหมือนจะอ้วกเมื่อโดนฉันพูดเพราะใส่แถมยังรีบไล่ฉันลงจากรถอีก เราสองคนเรียนคนละคณะน่ะเซนน์เรียนวิศวะแต่ก็ยอมวนรถมาส่งฉันที่คณะนิเทศทุกวัน ความจริงฉันขับรถมาเรียนเองก็ได้แต่ไม่เอาอะไม่ชอบขับรถเองเบื่อรถติด แรกๆ เซนน์มันก็บ่นแต่สุดท้ายก็ยอมมารับมาส่งฉันทุกครั้ง น่ารักเนอะเพื่อนฉันน่ะ “เอ้า ไอ้บ้านี่พูดดีๆ ด้วยก็ไม่ชอบ" “พูดมาก ลงไปได้แล้วเดี๋ยวเข้าคลาสสายก็มาบ่นกูอีก" เซนน์ว่าพร้อมกับผลักหัวฉันให้ออกห่างจากมันแรงๆ ไม่เคยจะอ่อนโยนหรอกไอ้บ้านี่ "เออ ไปแล้ว!” ฟอดดด~ ก่อนไปฉันก็คว้าหน้ามันเข้ามาหอมแก้มฟอดใหญ่เพื่อให้รางวัลที่มันอุตส่าห์มาส่งจนโดนมันถอนหายใจใส่ "เมื่อไหร่จะเลิกหอมแก้มกูสักที" "หอมแก้มเท่ากับขอบคุณไง สัญญาตอนเด็กของเรามึงจำไม่ได้เหรอ?" "จำได้ แต่ตอนนี้เราโตจนเข้ามหาลัยแล้วนะเลิกทำได้แล้ว" ก็หอมมาตั้งแต่เด็กแล้วทำไมอยู่ๆ ถึงบอกให้เลิกทำกันนะ หรือว่า.... “มึงรังเกียจเหรอ :(” ฉันทำหน้างอปากคว่ำใส่มันแล้วถามอย่างเศร้าๆ "เปล่า กูแค่กลัวว่าคนอื่นจะเข้าใจผิด" ใช่สินะ ก็มันทั้งหล่อทั้งรวยเป็นคนดังคนหนึ่งในมหาลัยที่ฮอตมากๆ สาวๆ เข้าหาก็เยอะคงกลัวว่าจะมีใครเข้าใจผิดเพราะโดนฉันหอมแก้มจนไม่กล้าเข้าหามันสินะ "มึงแคร์คนอื่นมากกว่ากูอะ ได้ต่อไปกูจะไม่ทำแล้ว!" พูดจบฉันก็หมุนตัวจะลงจากรถทันทีถ้าไม่ติดว่าโดนเซนน์คว้าแขนไว้ซะก่อนน่ะนะ นิสัยไม่ดีเลยหาเรื่องมาทำให้ฉันอารมณ์เสียแต่เช้าไอ้บ้านี่ อยากจะข่วนหน้ามันจริงๆ "เดี๋ยวไอ มันไม่ใช่อย่างนั้นกูแค่กลัวคนอื่นมาเห็นแล้วเข้าใจมึงผิด" "..." “ไอริส...” "..." “อย่างอนดิ" เซนน์พยายามอธิบายแต่ฉันก็เงียบไม่ตอบมัน อันที่จริงก็อาจจะถึงเวลาแล้วก็ได้ที่ฉันต้องเลิกปฏิบัติกับมันเหมือนตอนที่เราเป็นเด็กสักที "เฮ้อ เอออยากหอมก็หอมถ้ามึงไม่แคร์ว่าคนอื่นจะเข้าใจผิดก็หอมเลย” ฉันเงียบเพราะใช้ความคิดทบทวนสิ่งที่มันพูดแต่เหมือนมันจะเข้าใจว่าที่ฉันเงียบเพราะฉันงอนมันแน่ๆ ถึงได้ยอมอ่อนข้อให้ "มึงดูฝืนอะเซนน์ มึงกลัวคนเข้าใจผิดเหรอ? หรือมึงมีแฟน? อ่า กูงี่เง่าเองว่ะลืมคิดไปว่ามึงก็อาจจะอยากมีแฟนมึงคงกลัวเขาเข้าใจผิด" "ไปกันใหญ่แล้ว กูไม่ได้มีแฟนมึงอยากหอมก็หอมไงทำเหมือนเดิมที่เคยทำนั่นแหละ" "ไม่เอา กูจะไม่ทำแล้ว...ไปล่ะ" อาจจะเป็นเพราะฉันก็ได้เซนน์ก็เลยยังไม่มีแฟนสักทีผู้หญิงพวกนั้นคงเข้าใจผิดว่าฉันเป็นแฟนมันจริงๆ เพราะฉะนั้นฉันควรเลิกทำแบบนั้นกับเซนน์ได้แล้วสินะ ฉันพูดจบก็หมุนตัวจะลงจากรถอีกรอบแต่ก็โดนคนตัวสูงคว้าแขนไว้ หมับ! ฟอดดด ฟอดดด "อื้อ มึงหอมแก้มกูทำไมเนี่ย!" ก่อนจะตามมาด้วยการโดนหอมแก้มทั้งสองข้างฟอดใหญ่ "มึงห้ามเลิกหอมแก้มกู ทำเหมือนที่เคยทำกูไม่ได้แคร์ใครอยู่แล้ว โอเคมั้ย?” เซนน์จับหน้าฉันไว้เต็มสองมือให้มองสบตากับมัน เหมือนมันกลัวว่าฉันจะโกรธจริงๆ สายตามันดูกังวลจนเห็นได้ชัด ทีเมื่อกี้ยังบอกให้เลิกทำอยู่เลยตอนนี้มาบอกห้ามเลิกทำเนี่ยนะ สมองกลับหรือไง "ไอ้บ้าเซนน์มึงเป็นไบโพล่าหรือไง" “หึ ลงไปได้แล้วเตี้ย!" พอเห็นฉันยิ้มมันก็ผลักฉันลงจากรถทันทีไอ้บ้านี่ ฉันก็แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ เองทำไมไม่อ่อนโยนเลย! "ฮึ่ย ฝากไว้ก่อนเถอะ!” @Faculty of Engineering Zane’ s Part "กว่าจะมาได้นะครับคุณชาย" "สายตลอดนะมึง" "กูไปส่งไอริสอยู่ก็เลยช้า" ผมเดินเข้ามาในคณะก็มาเจอกับเสียงเอ่ยทักของพวกเพื่อนรักที่อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา "อ๋อ ไปส่งเมียนั่นเองเข้าใจได้ๆ" "เมียพ่อง นั่นเพื่อนกู" ไอ้เอซว่าพร้อมกับทำหน้าเอือมๆ ใส่จนผมต้องตบหัวมันไปที เมียเมออะไรกันพูดแบบนี้ไอริสเสียหายหมด มันเพื่อนผมนะ แค่เพื่อนจริงๆ "จ้าเพื่อนกันจ้า เพื่อนกันเดินจับมือกัน" ตามมาด้วยไอ้เนออนที่เสริมทับไอ้เอซบ้างแถมยังแซะเรื่องที่ผมเดินจับมือไอริสอีก "ก็มันเดินช้า" ผมเคยอธิบายเรื่องนี้แล้วแต่ไม่มีใครเชื่อเลย ไอริสน่ะเดินช้าจริงๆ ถ้าไม่จับเดี๋ยวก็หลงอีก แต่แล้วแปลกยังไงอะ เพื่อนกันเดินจับมือกันไม่ได้? "เพื่อนกันตัวติดกันยี่สิบสี่ชั่วโมง" ยัง พวกมันยังหาเรื่องมาแซวผมไม่หยุดอีก "ก็พ่อแม่มันฝากให้กูดูแลมัน" ก็ต้องตัวติดกันดิพักก็พักอยู่ด้วยกันแถมเผลอได้ที่ไหนไอริสดื้อจะตายเดี๋ยวแอบไปซนจนได้รับอันตรายขึ้นมาจะยุ่งเอา ผมรับปากพ่อแม่มันแล้วว่าจะดูแลมันให้ดีที่สุดถ้าเกิดมันเป็นอะไรไปผมก็กลายเป็นคนผิดคำพูดดิ "บางครั้งกูก็คิดว่ามึงทำหน้าที่เกินเพื่อนไปนะไอริสก็โตแล้วเปล่าวะ ไม่แปลกใจทำไมมึงไม่มีแฟนสักที" "ก็กูไม่ได้สนใจใคร" พวกมันยังคงบ่นผมไม่เลิกเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไอริสโตแต่ตัวนั่นแหละยังทำอะไรเองไม่เป็นเลยเหอะ แล้วเรื่องแฟนก็ผมไม่สนใจจะมีใครเองไม่เกี่ยวกับไอริสสักหน่อย "ไม่สนใจใครหรือสนใจแค่ไอริส?" เนออนพูดพร้อมกับหรี่ตามองผมอย่างจับผิด “ฮิ้ววว เอาเว้ยๆ” ตามมาด้วยเสียงโห่แซวของพวกมัน หันไปแท็กมือกันอย่างถูกใจใหญ่เมื่อหาเรื่องมาแซวผมได้ "ฮิ้วที่หน้าพวกมึง ไปเรียนได้แล้ว!" "อะ มันเปลี่ยนเรื่องเก่ง" "ถ้ายังไม่หยุดกูจะเอาตีนยัดปากพวกมึง" ไอ้พวกเพื่อนเวรนี่ก็แปลกชงเก่งเหมือนอยากให้ผมกับไอริสคบกันจริงๆ ให้ได้ ทำไมวะผมกับไอริสดูไม่เหมือนเพื่อนกันตรงไหน? . . IG: (รูปไอริส ทำหน้างอแสนน่ารัก) Zanetagram: ไอ้ขี้งอน @Iristagram Neon: จ้าาาา เพื่อนกันนนนน ACE: เพื่อนกันเขางอนกันบ่อยขนาดนี้เลยหรอวะ Queen: เพื่อนกันเขาลงรูปเพื่อนในไอจีบ่อยขนาดนี้เลยหรอคะ Sephony: งื้ออ น่ารักคบกันเถอะค่ะ Iristagram: ไม่ได้งอน!!!!