วายร้าย

คำสั่ง

ห้าปีผ่านไป....

พลั่ก!! ตุบ!! ร่างบางของหญิงสาวต้องล้มลงเมื่อเดินชนกับผู้ชายคนนึงที่เดินสวนกันหน้าห้องน้ำในคลับ ไม่มีคำขอโทษไม่มีคำพูดหรืออะไรเล็ดลอดออกมาทั้งนั้น ไม่แม้แต่ปรายตามองว่าเธอจะเป็นอะไรมั้ย หญิงสาวในชุดเดรสรัดรูปสีแดงสดเดินไปขวางหน้าชายหนุ่มเอาไว้ ก่อนที่จะส่งสายตาเชิญชวนไปให้ ใช่! เมื่อกี้เธอตั้งใจที่จะเดินชนเขา

แววตาเรียบนิ่งไม่แสดงความรู้สึก จมูกโด่งเป็นสันรับกับใบหน้าคมคาย ริมฝีปากหนาได้รูปดึงดูดเธอให้เธอมาหาเขา นางแบบสาวรู้ดีว่าเขาคือ ออสติน ลูกนักธุรกิจใหญ่ที่ร่ำรวยคับฟ้า แล้วอีกไม่นานเขาก็จะขึ้นมารับตำแหน่งประธานบริษัทของตระกูล เธอเลยอยากลองจับเขาดู ถ้าโชคดีเธออาจจะมีกินมีใช้ไปตลอดชีวิต แต่ถ้าโชคไม่ดีก็แค่เสียตัว

“คันหรอ?” คำพูดหยาบคายถูกพ่นออกมาจากปากของชายหนุ่มก่อนที่จะมองผู้หญิงตรงหน้าแบบหยามเหยียด

“ถ้าบอกว่าคัน จะช่วยเกามั้ยล่ะ?”

หญิงสาวยิ้มกริ่มกลับมาก่อนที่จะถูกชายหนุ่มกระชากให้เข้ามาในมุมมืดอย่างแรง เธอยิ้มออกมาอย่างรู้งาน ก่อนที่จะยกขาขึ้นเกี่ยวเอวสอบของเขาไว้ นิ้วเรียวของเธอใช้เกี่ยวกางชั้นในให้แหวกออกอย่างชำชองโดยที่ชายหนุ่มไม่ต้องสั่ง มือหนาของชายหนุ่มล้วงถุงยางออกมาจากกระเป๋ากางเกงยีนราคาแพง ก่อนที่เขาจะรูดซิบออกแล้วสวมใส่มัน แท่งเอ็นของชายหนุ่มจ่อไปที่ร่องของหญิงสาว ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ดันเข้าไปจนมิดในคราเดียว

กึด!!!

“อึกกก อา เสียว”

“อือ เบาค่ะ จุก”

เสียงร้องครางของหญิงสาวดังออกมาเมื่อถูกชายหนุ่มกระแทกความเป็นชายเข้ามาแบบหนักๆ เน้นๆ ในคราเดียว ถึงแม้ว่าตรงนี้จะเป็นมุมอับ แต่ถ้ามีคนเดินผ่านไปมา ก็มองได้ไม่ยากว่าเขาและเธอกำลังทำอะไรกันอยู่

ปึก!! ปึก!! ตับ!! ตับ!! มือหนาของชายหนุ่มบีบเคล้นไปที่ลำคอของหญิงสาวที่เพิ่งเจอหน้ากันได้แค่ไม่กี่นาทีแต่ก็มาประเคนให้เขาถึงที่ เขาถาเอวสอบเข้าออกอย่างไม่ออมแรงเมื่อรู้สึกถึงความเสียวซ่านที่กำลังแล่นเข้ามา

“ออสติน”

เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!! ฝ่ามือของชายหนุ่มฟาดลงไปที่หน้าของเธอคนนั้นอย่างแรงจนเลือดกลบปากเพียงแค่กำลังครางชื่อเขาออกมา

“อย่ามาเรียกชื่อฉัน” เขาบีบของเธอก่อนที่จะเร่งจังหวะแล้วปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาผ่านเกาะป้องกันที่สวมใส่

หลังจากเสร็จกิจกับหญิงสาวเขาไม่ลืมฟาดเงินใส่หน้าเธอเหมือนที่เคยทำกับหญิงสาวคนอื่น เพื่อเป็นค่าน้ำที่เสียไป ก่อนที่เขาจะเดินออกมาจากตรงนั้นโดยไม่หันหลังกับมามองเธออีก

“ยังไม่ตายเว้ยเห้ยยยย” เสียงเลออนดังแซวขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนชายที่หายไปนานเดินกลับมาที่โต๊ะ เลออนรู้ดีว่าเพื่อนชายไปทำอะไรมา เพราะท่าทางของเขาผู้ชายเหมือนกัน มันคงเดาได้ไม่ยาก

“รอให้มึงตายก่อน” ออสตินเลยตอกกลับไป

“เอาผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าแบบนี้ เมียมึงไม่ว่าไง?” เลออนถามขึ้นอีกเพราะรู้ว่าตอนนี้เพื่อนชายกำลังคบกับนางแบบชื่อดังแบบลับ ๆ

“กูไม่เคยเป็นผัวของใคร” ชายหนุ่มพูดขึ้นแบบไม่ใส่ใจมากนัก เพราะนางแบบสาวที่เขามีอะไรด้วยก็แค่เอาไว้แก้ขัด เขาไม่เคยคิดว่าเธอเป็นเมียเลยด้วยซ้ำ ไม่สิ แม้แต่แฟนเขาก็ไม่เคยที่จะคิด มีแต่นางแบบสาวคนนั้นที่เพ้อฝันคิดไปเอง

“ออสตินปะป๊าให้มาตามกลับบ้าน” เอลี่พี่สาวเดินมาในชุดเดรสสีหวานสดใสบอกน้องชายที่กำลังนั่งมั่วสุมอยู่กับพวกเพื่อนของเขา

“ตามมาทำไม ออกไปเอลี่” ชายหนุ่มพูดขึ้นแบบไม่สบอารมณ์มากนัก เพราะสถานที่แห่งนี้มันคงไม่เหมาะกับพี่สาวของเขา

“แต่ปะป๊าบอกว่ามีเรื่องด่วนให้พี่มาตามเดี๋ยวนี้” เอลี่ฟัดฟัดยกใหญ่เมื่อเห็นท่าทางของน้องชายที่นิ่งเฉยถ้าเขามาตามน้องชายให้กลับบ้าน มีหวังถูกพ่อดุแน่นอน

“เรื่องอะไร?”

“ไปถามปะป๊าเอาเอง” เอลี่พูดแค่นั้นก่อนที่จะกระชากลากถูน้องชายให้เดินออกมาจากคลับ

@บ้านออสติน

ชายหนุ่มเดินบ้านมาแบบไม่สบอารมณ์มากนัก ก่อนที่เขาจะเดินตรงไปหาผู้เป็นพ่ออยู่ที่ห้องทำงาน เขามีอาการเซเล็กน้อยด้วยอาการที่มึนเมาจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปจำนวนมาก

“พ่อมีอะไร?”

“พ่อต้องพาแม่ไปหาน้าที่แคนาดาสองเดือน แกช่วยไปคุมบริษัทแทนพ่อที”

“คนมีตั้งเยอะแยะทำไมต้องเป็นผม?” ชายหนุ่มทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา ก่อนที่จะค่อยๆ หลับตาลงคล้ายว่ากลับง่วงเต็มทน

“ก็คนอื่นไม่ใช่ลูกฉัน ฉันไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น” ผู้เป็นพ่อถามขึ้นเพราะเขาอยากให้ลูกชายมาช่วยบริหารงานบริษัทเต็มทน ไม่ใช่แต่เที่ยวเล่นอยู่แบบนี้เพราะชายหนุ่มเรียนจบมาเป็นปีแล้วแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมาสืบทอดกิจการต่อแต่อย่างใด

“แค่นี้ใช่มั้ยที่พ่อต้องการ?”

“แกช่วยพ่อทีก็แล้วกัน”

“อืม”