ไอ้หมาเด็ก

intro “นั่นใช่พี่สาวข้างบ้านมึงเปล่าวะศึกรบ? แม่งหุ่นอย่างดี” ศึกรบชายตามองตามสายตาที่เพื่อนมองอยู่ ในผับเวลา 01.30 นาที ผู้หญิงร่างน่าขย้ำคนหนึ่งที่ปล่อยผมลงมากลางหลังกำลังออกลวดลายเต้นอย่างเซ็กซี่จนตกเป็นเป้าสายตาของผู้ชายนับสิบที่มองไป “อื้ม ป้าข้างบ้านกูเอง” ศึกรบตอบอย่างขอไปที เขายกเหล้าแก้วที่สองกรอกใส่ปากอย่างเบื่อหน่าย “มึงกล้าเรียกว่าผู้หญิงเซ็กซี่ตัวแม่แบบนั้นว่าป้าได้ยังไงวะ พากูไปรู้จักหน่อยได้มั้ยเขาโคตรสวย” ศึกรบหันไปมองหน้าเพื่อนตัวเองอย่างรำคาญ เขากรอกเหล้าแก้วที่สามแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูง “แล้วนั่นมึงจะไปไหน” ศึกรบที่เดินออกไปแล้วหันมามองหน้าเพื่อนตัวเองด้วยความรำคาญ “ตามป้าข้างบ้านกลับบ้าน” พูดจบเขาก็เดินตรงไปหา ‘น้ำฟ้า’ ที่ยังเอนจอยกับการโยกย้ายส่ายสะโพกกับเสียงดนตรีที่ชวนให้ร่างกายขยับเขยือนตาม “อ๊ะ! ศึกรบ มาดึงทำไมเนี่ย” น้ำฟ้าที่ถูกดึงศอกให้ขยับเข้ามาใกล้มุ่นคิ้วเข้าหากันเมื่อสบตาเข้ากับนัยน์ตาสีเข้มที่เย็นชา “ได้เวลากลับบ้านแล้ว” น้ำฟ้าย่นจมูก เธอจะขยับออกไปแต่ก็ถูกเด็กข้างบ้านดึงเข้ามาใกล้จนใบหน้าแทบจะฝังเข้าไปในอกแกร่ง “วันนี้แม่ไม่อยู่ไม่เป็นไรหรอก” ผู้หญิงที่มีใบหน้าสวยเข้มยกยิ้มกว้างจนใบหน้าที่สวยอยู่แล้วยิ่งน่ามองมากขึ้นกว่าเดิม “ผมจะโทรฟ้องคุณป้าว่าพี่เลยเวลาที่ตกลงกันไว้” รอยยิ้มกว้างหุบลงทันที น้ำฟ้าทุบอกแกร่งที่กระดุมเสื้อปลดออกไปสองเม็ดพอให้เห็นหน้าอกและรอยสักตรงอกพอหอมปากหอมคอ “ไอ้หมาเด็ก! อย่ามาขี้ฟ้องนะ” เธอเริ่มเมา แววตาหวานฉ่ำและร่างกายก็เริ่มโอนเอนแล้วด้วย “ผมต่อสายหาป้าได้ทันทีพี่อย่าลืม” “ไอ้ศึกรบ! นายนี้มันขี้ฟ้องตั้งแต่เด็กจนโตจริง ๆ เลยนะ อ๊ะ!” เสียงแว๊ดของหญิงสาวแปลเปลี่ยนเป็นเสียงกรี๊ดเมื่อเธอถูกศึกรบอุ้มพาดบ่าแล้วพาเดินออกไปท่ามกลางสายตาผู้ชายนับสิบที่มองมาอย่างเสียดาย “นี่.. เวียนหัวนะวางลงได้แล้ว” น้ำฟ้าโวยวาย เธอทุบหลัง จิกเล็บ ลงไปกลางหลังศึกรบด้วยความแค้นใจ ศึกรบวางพี่สาวข้างบนลง เธอทรงตัวแทบไม่อยู่แต่ก็ยังอวดเก่งไม่เลิก “ขึ้นรถ” เสียงเย็นชากดเสียงต่ำ ราวกับเส้นความอดทนกำลังจะหมดลง “ขออีกแก้วได้มั้ย? นะ ๆ ไอ้หมาสุดหล่อของพี่เมาอีกแก้วน้า~” น้ำฟ้าออดอ้อน เธอควงแขนศึกรบเอาไว้ เบียดชิดตัวเข้ามาแล้วคลอเคลียราวกับแมวน้อยที่กำลังอ้อนทาสอยู่ แต่ต้องไม่ใช่กับศึกรบ เขาดันหัวน้ำฟ้าออกอย่างรำคาญแล้วตอบเสียงเด็ดขาดออกไปจนเธอมุ้ยหน้า “จะกลับบ้านดี ๆ หรือจะให้ผมรายงานคุณป้าว่าพี่เมาเรี่ยราดแล้วดื้อดึงไม่ยอมกลับ” คิ้วสวยขมวดเข้าหากัน ริมฝีปากอวบอิ่มพองลมเข้าปากก่อนที่เธอจนคว้าใบหน้าศึกรบมากุมเอาไว้ทั้งสองมือแล้วดึงลงมาให้อยู่ในระดับเดียวกัน “นายนี้มันซื่อสัตย์เหมือนหมาไม่มีผิด! แม่สั่งให้ทำอะไรก็ทำตามทุกอย่างเลย ทำไมเวลาฉันสั่งนายถึงไม่เคยคิดจะทำตามบ้างเลย!” เธอถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ น้ำฟ้าเบะปากแล้วจ้องน้องชายตรงหน้าด้วยสายตาน้อยใจ “เพราะพี่ไม่ใช่พี่สาวที่ผมเคารพเหมือนคุณป้า หน็อยยย ไอ้หมาเด็กตรงหน้านี้มันน่าทุบให้กะโหลกหักจริง ๆ เลย ตอนเด็ก ๆ ก็ไม่เห็นมีฤทธิเดชมากมายพอโตขึ้นปีกกล้าขาแข็งเชียวนะ “เงียบไปเลยไอ้ลูกหมา นายมันเลี้ยงไม่เชื่อง!” น้ำฟ้าผลักศึกรบอกไปแล้วเธอก็เดินขึ้นรถยนต์ของศึกรบไปด้วยท่าทีบึ้งตึง ศึกรบได้แต่ถอนหายใจ พี่สาวข้างบ้านคนนี้ดื้อดึงอย่างกับอะไรดี ขนาดเรียนจบมีงานทำแล้วยังทำตัวเป็นเด็ก ๆ ให้ศึกรบต้องตามดูแลไม่เลิก เห็นทีคราวนี้ถึงเวลาที่ศึกรบต้องจัดการพี่สาวตัวดีให้อยู่หมัด ถ้าเธอดื้อเขาก็จะจัดการเธอด้วยวิธีที่เธอรับมือได้ยากมากขึ้นกว่าเดิม! Talk เสิร์ฟ intro กันก่อนค่ะ ขอ 1 เม้น 1 กลจ ให้กันแล้วอย่าลืม กดเข้าชั้น + หัวใจ ให้กันด้วยนะคะ 🥰🥰