ไอ้หมาเด็ก 07 ลูกหมาติดอก 🔥🔥
1793 คำ
CHAPTER 07
“ๅทำไมห้องแต่งตัวไม่มีใครเลย”
ฉันถูกพามายังห้องแต่งตัวชายที่ตอนนี้ทั้งห้องมีแค่ฉันกับศึกรบที่นั่งซับหัวตัวเองอยู่
“พวกมันชอบเปลี่ยนในห้องอาบน้ำ”
ฉันคราง ‘อ้อ’ ก็หันมาหาเด็กตัวดีของตัวเอง
“แล้วทำไมนายไม่อาบ ?”
ความสงสัยเกิดฉายแววขึ้นมาอย่างกระทันหัน ศึกรบเดินมานั่งย้อเข่าอยู่ตรงหน้าฉันที่นั่งรอเขาอยู่บนเก้าอี้ริมห้อง
“ไม่ชอบอาบรวมกันกับใคร”
นั้นคือคำตอบก่อนที่มือหนาจะดึงมือฉันให้ขยับไปซับผมเขาให้แห้งกว่าเดิม
ฉันไม่ขัดศรัทธาค่อย ๆ ซับผมของศึกรบให้แห้งอย่างช้า ๆ ขยี้อย่างระมัดระวังเพราะกลัวเขาเจ็บ
“ฮ่า ๆ สภาพนายดหมือนลูกหมาตกน้ำเลย ผมลู่หมดแล้ว หมาน้อยของพี่~”
ฉันแซวอย่างอารมณ์ดีแล้วขยี้ผมแห้งหมาด ๆ อย่างมันเขี้ยว ศึกรบเดาะลิ้นเล่นกับกระพุ่งแก้ม
เขามองหน้าฉันที่กวนโอ๊ยใส่เขาก่อนจะสะบัดหัวเพื่อจงใจให้หยดน้ำในเส้นผมกระจายใส่หน้าฉันเพื่อกลั้นแกล้งกันคืน
“นี่! เป็นหมาหรือไงถึงต้องสะบัดน้ำใส่คนอื่น”
ฉันตีไหล่คนตรงหน้ายิก ๆ เขาหัวเราะในคอแล้วยื่นใบหน้าให้อยู่ในระดับเดียวกัน
“ก็พี่บอกว่าผมเป็นลูกหมา ผมก็ทำตัวเป็นหมาให้สมใจพี่ไง ไม่ชอบ ?”
ฉันจ้องเขม็ง ริมฝีปากบึนขึ้นแล้วบีบกรามเด็กตรงหน้าด้วยความหมั่นไส้
“เด็กนิสัยไม่ดี”
“ก็ไม่เห็นต่างกัน”
เด็กคนนี้
มันปีนเกลียวสุด ๆ ไปเลย
เวลาต่อมา
ศึกรบและฉันกลับมาบ้านเหมือนทุกวัน วันนี้ฉันกลับเข้าบ้านเร็วเพราะต้องออกแบบภาพร่างให้คุณวัฒน์ให้เสร็จตามวันนัดหมาย
ฉันนั่งอยู่หน้าไอแพด ขีด ๆ เขียน ๆ ไอเดียที่มีอยู่หัวให้ออกมาเป็นรูปเป็นร่างคร่าว ๆ
ทำไปทำมาเวลาล่วงไปเกือบเที่ยงคืน แต่โชคดีพรุ่งนี้วันหยุดฉันเลยมีเวลาพักยาว ๆ
หน้าต่างห้องฉันตรงข้ามกับหน้าต่างห้องศึกรบ จากเงาสะท้อนทางหน้าต่างเห็นว่าเขานั่งอยู่ปลายเตียง
ศึกรบกำลังถอดเสื้อตัวเองออกไป
กล้ามเนื้อที่มีลอนกล้ามเนื้อเรียงตัวกันอย่างสวยงาม เขาลุกขึ้นแล้วเดินมาเปิดหน้าต่างตัวเองออกมา
หน้าต่างฉันมันเปิดอยู่แล้วจึงสบตากับศึกรบที่ท่อนบนไร้เสื้อผ้า
ฉันยกมือถือพิมพ์ข้อความหาเขาแทนการตะโกนคุยกันเพราะขืนทำอย่างนั้นในเวลานี้มีหวังชาวบ้านแถวนี้ได้โยนหม้อ โยนกะทะใส่หัวแน่ ๆ
Me :: ทำไมยังไม่นอน
ศึกรบหยิบมือถือตัวเองขึ้นมาอ่านข้อความจากฉัน
ศึกรบ :: แล้วพี่ทำไรไม่นอน
Me :: ทำงานสิ ฉันเป็นผู้ใหญ่มีงานร้อยแปดให้ทำ”
กดส่งหมีทำหน้าหงุดหฃิดก็เงยหน้ามองหน้าศึกรบพร้อมหัวเราะออกมาเบา ๆ
เราสบตากันผ่านหน้าต่างบานใหญ่ที่ตรงข้ามกันแบบพอดิบพอ
ศึกรบ :: ผู้ใหญ่ขี้เมาอะดิ
ดูมัน
หาเรื่อง
ฉันกรอกตาบนแล้วแลบลิ้นใส่เด็กบ้าที่จ้องอยู่
Me :: ไปนอนนู้นไป๊ เป็นเด็กเป็นเล็กควรนอนตั้งแต่สามทุ่ม
พิมพ์เสร็จฉันก็บิดขี้เกียจเนื่องจากล้าจากการอยู่หน้าคอมนาน
ข้อความจากศึกรบเงียบไป ตัวเขาเองก็หายไปเช่นกัน เพราะมองไม่เห็นเขาฉันเลยลุกขึ้นยืนแล้วไปยืนอยู่ริมหน้าต่างกวาดสายตามองหน้าต่างห้องฝังตรงข้ามที่ประตูยังเปิดอยู่
สักพักศึกรบเดินมายืนริมหน้าต่างเช่นกัน เขาจ้องหน้าฉันแล้วมุ่นคิ้วพิมพ์ข้อความในมือถือส่งมา
ศึกรบ :: หัดระวังบ้าง นมพี่ออกแล้ว
ฉันกดอ่านข้อความก็ก้มมองหน้าอกตัวเองทันที
ชุดนอนวันนี้เป็นชุดนอนผ้าพริ้วส่ายเดียวที่คอเว้าพอสมควรและตอนนี้ส่ายเสื้อก็ร่วงลงมาจากไหล่และคอเสื้อก็ขยับตามลงไปจนเห็นเนินอวบอิ่ม
ฉันยกสายเสื้อขึ้นมาและจัดแจงให้กลับมาปกติอีกครั้งแล้วพิมต่อ
Me :: ถือเป็นขวัญตา นายได้เห็นนมพี่
คนตรงข้ามเค้นเสียงหัวเราะ เขายกน้ำมาล้างตาตัวเอง ท่าทางกวนประสาทนี้มัน
ศึกรบ :: ผมนี้ล้างตาอย่างไวเลยครับ
กวนตีนอะ!
กวนตีนสุด ๆ
ฉันกัดริมฝีปากมองคู่กรณีตรงหน้าด้วยความแค้นใจ
นมฉันมันไม่น่าดูตรงไหน
Me :: อย่ามาบูลลี่นมพี่! น้องออกจะน่ารัก
ศึกรบมองหน้าฉันแล้วทำหน้าเหมือนไม่เชื่อคำพูดกัน เห็นท่าทางกวนประสาทของเขาฉันก็สะบัดหน้าหนีเขาไปแล้วปิดหน้าต่่างแล้วดึงผ้าม่านปิดทันที
“กวนประสาทชะมัด!”
ในทันทีที่ฉันเดินไปนอนแผ่หลาอยู่บนเตียงนอนศึกรบก็วิดีโอคอลมา ฉันปล่อยให้มันร้องไปหนึ่งสายเขาส่งข้อความบังคับให้ฉันกดรับสายแล้วสายที่สองก็เด้งขึ้นมาอีกครั้ง
“อะไรเล่า!”
ฉันกดรับแล้วทักทายด้วยใบหน้าบูดบึ้ง
“(จะนอนยัง ?)”
“กำลังจะนอนนายจะโทรมาก่อกวนทำไม”
“(ผมไปนอนด้วย นอนไม่หลับ)“
“โตเป็นควายแล้วยังจะมาขอนอนด้วยเหตุผลนอนไม่หลับอีกหรือไง”
“(ใช่ เปิดห้องรอผมเลยผมกำลังไป)”
พูดจบเด็กตัวดีก็ตัดสายทิ้งไป
ที่ว่าจะมาเขามาได้เพราะบ้านฉันศึกรบมีกุญแจสำรองที่แม่เคยให้เขาไว้เพื่อให้เขาเข้าออกในบ้านได้ตลอดเวลา
แม่เห็นศึกรบเป็นลูกคนหนึ่งเลยเหอะเพราะหมอนี้อ้อนแม่เก่งมาก
ไม่ถึงห้านาทีประตูห้องฉันก็ถูกเปิดออกมาพร้อมผู้ชายร่างสูงที่เดินเข้ามาหาฉันที่นั่งพิงพนักเตียงอยู่
“โตเท่าควายแล้วจะมานอนกับพี่ไม่ได้แล้วเหอะ”
ศึกรบสนใจฟังที่ไหน เขาปีนขึ้นมาบนเตียงแล้วมุ่งตรงมาหาฉันก่อนจะสวมกอดแล้วซุกใบหน้าลงมากับหน้าอกฉันด้วยท่าทีออดอ้อนที่จะเห็นแค่นาน ๆ ที
“ผมจะนอนพี่ห้ามขัด”
เขาซุกใบหน้าลงมาแล้วกอดกันแน่น นึกถึงตอนเขาเด็ก ๆ เวลาศึกรบนอนไม่หลับฉันจะกล่อมเขาท่านี้แหละ
ฉันนั่งพิงพนักเตียงแล้วเขาก็มานั่งกอดฉันแล้วซุกใบหน้าลงมาบนอกราวกับต้องการไออุ่น
“แล้วทำไมวันนี้ถึงนอนไม่หลับ”
คนตัวโตขยับใบหน้ามาซุกซอกคอ เขาคลอเคลียเบา ๆ แล้วกอดฉันแนบแน่นขึ้น
“ไม่รู้ มันนอนไม่หลับ”
อะไรของเขากัน
“นายนี้เข้าใจยากรู้ตัวมั้ย ?”
รอยสักเต็มแขนขนาดนี้ยังอ้อนเป็นลูกหมา แล้วจะไม่ให้ฉันเรียกเขาว่าลูกหมาได้ไง
“เข้าใจยากตรงไหน”
ศึกรบขยับใบหน้าลงมา เขาวางคางไว้ตรงหน้าอกฉันแล้วเงยหน้าขึ้นมามองหน้ากัน
นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ช่างขัดแย้งกับท่าทีลูกหมาขี้อ้อนตอนนี้มาก
“ก็นี้ไง จู่ ๆ ก็อ้อน”
ศึกรบไม่ได้ดึงหน้าแต่มันตึงเอง เขาขยับริมฝีปากไปจูบซอกคอฉันหนัก ๆ หนึ่งครั้งแล้วผละออกมาซบเบา ๆ
“กล่อมผมดิ อยากนอนแล้ว”
เขาดึงให้ฉันขยับลงไปนอนราบบนหมอนแล้วตัวเองก็ซุกหน้าลงมาบนหน้าอกก่อนจะสวมกอดกันเอาไว้หลวม ๆ
ฉันหัวเราะแล้วหยิกแก้มเด็กตัวดีอย่างนึกมันเขี้ยว
ศึกรบสบตากันเขางับนิ้วมือฉันที่พึ่งหยิกแก้มเขาไปราวกับกำลังเอาคืน
“ผมบอกให้กล่อมไม่ได้ให้หยิก“
“ก็นายน่ามันเขี้ยว”
ฉันยกยิ้มอย่างพอใจ ขยับนิ้วบีบแก้มคนตรงหน้าทั้งที่เขาแทบไม่มีเบบี้แฟดให้คลึงเล่นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
“กวนตีน”
ศึกรบคงมันเขี้ยวฉันเช่นกัน เขาขยับใบหน้าไปที่ไหล่ฉันแล้วงับลงไปเพื่อจงใจให้ฉันสะดุ้งจนต้องตีปากเขาไปหนึ่งที
“อย่าซน นอนเร็วพี่กล่อม”
เขาจ้องเขม็งแต่ก็ยอมขยับหน้ามาซุกอกอีกครั้ง
ฉันหันตะแคงเข้าหาศึกรบที่ตะแคงนอนกอดฉันแล้วซุกใบหน้าลงไปกับเต้าอวบอิ่ม
มือฉันลูบผมเขาเบา ๆ แล้วปล่อยให้ความเงียบนำพาให้ศึกรบค่อย ๆ หลับไป
ศึกรบชอบให้ลูบหัว นี้คือความลับระหว่างฉันกับเขาเท่านั้น
“นอนยังนะ..”
ฉันพึมพำเบา ๆ แล้วขยับตัวเล็กน้อย แต่แค่เล็กน้อยกลับส่งผลให้คอเสื้อที่ลึกร่นลงไปตามใบหน้าที่ซุกอยู่ แล้วใครจะคิดแค่ฉันขยับเสื้อตรงหน้าอกก็ร่นลงไปหนึ่งข้างจนหน้าอกเผยออกมาพร้อมยอดอกทีีโผล่ออกมาอย่างหมิ่นเหม่
ฉันกำลังจะดึงชายเสื้อขึ้นแต่จังหวะนั้นศึกรบขยับใบหน้าขึ้นมาพอดี ตำแหน่งริมฝีปากเขาตรงกับยอดอกที่โผล่ออกมาครึ่งเสี้ยว
ริมฝีปากหนาสัมผัสมันอย่างบางเบาก่อนจะค่อย ๆ ขยับเอาเข้าปากไปราวกับกำลังละเมอ
ตัวฉันร้อนผ่าวเมื่อไอความร้อนกัดกินพื้นผิวตรงหน้าอก
ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นนอกจากยอดอกบังเอิญเข้าไปในปากเขา
ฉันกัดปากด้วยความประหม่าแต่เพราะไม่อยากกวนเลยลูบหัวเขาเบา ๆ แล้วตัวเองก็ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามธรรมชาติ
ศึกรบคลายริมฝีปากที่ครอบครองยอดอกออกมา เขาเงยหน้าขึ้นมาด้วยสายตาสะลึมสะลืมเหมือนกำลังละเมอ
“พี่ฟ้า”
เสียงแหบเรียกชื่อฉัน
“หื้ม ?”
ฉันขานรับแล้วก้มหน้าไปหาใบหน้างัวเงียท่ามกลางแสงไฟสลัว
“พี่อุ่น”
ศึกรบพอใจ เขาขยับใบหน้าเข้ามาใกล้จนปลายจมูกเราเบียดชิดกัน
“ผมหลับฝันดี”
ท้ายประโยคริมฝีปากร้อนก็ยื่นมาประกบปากฉันอย่างแผ่วเบา
อุ่นไอร้อนทำให้ฉันหลับตาพริ้ม ศึกรบก่ายตัวเข้ามาสวมกอดฉันแล้วดูดปากฉันไว้เบา ๆ
“อื้ม..”
เขาผละความร้อนผ่าวออกมาแล้วขยับไปนอนดังเดิม คนหลับใช่ว่าจะรู้เรื่องแต่คนตื่นนี้สิหัวใจเต้นแรงไม่หยุดเลย
ฮืออ
อย่าถามหาเลยว่าจูบแรกคือใคร
แต่ควรถามว่าฉันเคยถูกใครจูบมาก่อนมั้ย
เพราะนอกจากศึกรบตลอดระยะเวลายี่สิบเจ็ดปีฉันก็ไม่เคยจูบใครเลย
Talk
หวีดค้ะเด็กมันเนียน!
1 เม้น 1 กลจ นะคะ
- ผู้เขียน
