ไอ้หมาเด็ก 08 เด็กติดเต้า
2091 คำ
CHAPTER 08
เวลานอนคนขี้อ้อนคือศึกรบแต่เวลาต้องตื่นคนขี้อ้อนและขี้เซากลับเป็นน้ำฟ้าพี่สาวคนสวยที่พวงดีกรีผู้หญิงที่ศึกรบต้องคอยตามดูแลตลอดเวลา
“พี่ฟ้า ตื่นได้แล้วเกือบบ่ายโมงแล้ว”
เสียงทุ้มเรียกเพื่อปลุกให้พี่สาวที่นอนก่ายตัวกอดตัวเองให้ตื่นขึ้น
วันหยุดเธอมักจะนอนตื่นสายก็จริงแต่มันไม่ควรเลยเวลาไปมากขนาดนี้เพราะอาการที่จะตามมาคือกระเพาะเพราะเธอยังไม่มีข้าวตกถึงท้องเลย
“ขออีกห้านาทีได้มั้ย”
น้ำฟ้างัวเงียซุกใบหน้าสวยลงไปกับอกแกร่งราวกับต้องการหาที่พักพิง
เธอสวมกอดศึกรบเอาไว้แน่นแล้วส่งเสียงงึมงำอยู่ในคอโดยที่ศึกรบเองก็ฟังไม่ออก
“ตื่นได้แล้ว ผมมีนัดทำรายงานกับเพื่อน”
ศึกรบดันตัวขึ้นมาพร้อมพี่สาวที่เขาต้องใช้แรงพยุงเธอขึ้นมานั่ง
ใบหน้าสวยงัวเงีย เปลือกตาเล็กคลี่ออกอย่างช้า ๆ พร้อมขยี้ผมที่ปล่อยยาวเอาไว้เบา ๆ
“นายจะไม่อยู่บ้านเหรอ?”
นัยน์ตาฉ่ำปรือจ้องมองน้องชายตรงหน้าด้วยแววตาตัดพ้อ วันหยุดทั้งทีนึกว่าจะได้อยู่ด้วยกันเสียแล้ว
“อื้ม มีนัดกับไอ้อาร์มแล้วก็เพื่อในกลุ่มเพื่อทำรายงาน”
น้ำฟ้าถอนหายใจเบา ๆ แล้วพยักหน้ารับอย่างจำใจ
“นายไปเถอะ พี่ดูแลตัวเองได้”
“พี่จะดูแลตัวเองยังไง? หามาม่าประทังท้องตอนหิว?”
ศึกรบเอ่ยอย่างรู้ทัน คนโดนเหน็บแนมบึนปากแล้วเคลื่อนสายตามองศึกรบตาขวางแต่เขากลับไม่ยี่หระ มิหนำซ้ำยังทำหน้ากวนบาทาให้เธออยากตะกุยหน้าเสียอีก
“เรื่องของพี่ นายไม่ต้องมาเดือดร้อนเถอะ”
น้ำฟ้าเดินลงจากเตียงแล้วมุ่งตรงเข้าห้องน้ำไป
เธอยืนอยู่หน้ากระจกตรงอ่างล้างหน้า หยิบแปรงฟันมาแปรงเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำ
แต่เพียงชั่วครู่เด็กที่กวนประสาทเธอในทีแรกก็เดินเข้ามายืนแปรงฟันข้าง ๆ กัน
น้ำฟ้าไม่ได้สนใจศึกรบมากนัก เธอจัดการบ้วนปากและทำความสะอาดใบหน้าจนหมดจด
ศึกรบจ้องมองพี่สาวผ่านกระจกบานใหญ่ตรงหน้า ใบหน้าเธอเรียบนิ่งก่อนจะหยิบทิชชูมาซับน้ำบนใบหน้าออกจนหมด
“ไปด้วยกัน”
ก่อนที่เธอจะหันหลังเดินออกไปจากพื้นที่ตรงนั้นศึกรบก็สวมกอดพี่สาวเอาไว้จากด้านหลัง
เสียงแหบกระซิบบอกข้างหูแล้วเกยใบหน้าบนไหล่เล็กราวกับกำลังออดอ้อน
ทั้งคู่ซบตากันผ่านกระจกบานใหญ่ตรงหน้า
น้ำฟ้าใบหน้าร้อนผ่าวแต่ก็ยอมให้คนน้องสวมกอดโดยไม่ขัดขืน
“ไม่ต้องหรอก นายไปเถอะพี่อยู่ได้”
เสียงเธอแผ่วเบา ศึกรบรู้ว่าน้ำฟ้าไม่มีใครเลยนอกจากเขา เธอไม่ได้สนิทกับใครเป็นพิเศษเพราะนิสัยใจดีกับคนอื่นมากจนเกินไปเลยชอบถูกเอาเปรียบจากเพื่อนรอบตัวศึกรบเลยต้องคอยตามดูแล
ศึกรบเองก็ขาดพี่สาวข้างบ้านคนนี้ไม่ได้ เพราะเขาติดเธอตั้งแต่อายุยังน้อย ๆ เลย
“ไม่ได้ ไม่มีใครอยู่คุณป้ากับคุณไปต่างจังหวัดพี่ต้องไปกับผม”
ใบหน้าคมคายแนบชิดกับผิวแก้มนวลนิ่มของคนพี่ เธอจ้องศึกรบผ่านกระจกแล้วพบว่าสายเสื้อตรงต้นแขนตัวเองร่วงลงไปจากไหล่
ชุดนอนพริ้วในยามเช้าทำให้เห็นยอดอกที่ดุนดันผ่านชุดนอนตัวบาง
“พี่อยู่ได้”
เธอโตแล้ว แก่กว่าเขาตั้งห้าปีการอยู่คนเดียวไม่ใช่เรื่องน่ากลัวขนาดนั้น
“ไม่ได้ดิ”
เสียงศึกรบอ้อนอีกระดับหนึ่ง
เขาซุกใบหน้าลงไปกับซอกคอนุ่มราวกับกำลังออดอ้อน
พี่สาวคนสวยจ้องไอ้หมาเด็กขี้อ้อนที่กำลังคลอเคลียเธอเหมือนตัวเองยังเป็นเด็กน้อย
“พี่ไม่อยากรบกวนนายกับเพื่อน ทำงานเสร็จค่อยมารับพี่ก็ได้”
ศึกรบส่ายหัวเป็นคำตอบ เวลาที่เด็กคนนี้ดื้อดึงบอกเลยเอาอะไรมาหว่านก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจเขาได้
“ไม่เอา”
การปฏิเสธอย่างไม่อ้อมค้อมทำเอาคนพี่ถอนหายใจพลวดใหญ่ แต่ทว่ากลับต้องเบือนหน้าไปอีกข้างเมื่อซอกตอถูกดูดซับเบา ๆ จากคนน้องที่ยังคลอเคลียกัน
“เลิกอ้อนได้แล้ว ไปอาบน้ำเดี๋ยวนายจะสายเอานะ “
“ไม่สาย..”
น้ำเสียงศึกรบอู้อี้ เขาดูดซับผิวเนื้อบางเข้าปากจนน้ำฟ้าครางเสียงอู้อี้อยู่ในคอ ริมฝีปากร้อนขยับมาคลอเคลียใบหูเล็กแล้วงับมันเบา ๆ
“อื้อ..”
เธอครางรับเสียงแผ่ว มือหนาขยับขึ้นมาลากวนอยู่แถวหน้าท้อง ศึกรบจงใจบีบเคล้นท้องน้อยเบา ๆ แล้วลากปลายนิ้วขึ้นมาเรื่อย ๆ จนพี่สาวแทบหยุดหายใจ
สองสายตาจ้องมองกันอย่างดูท่าที
ศึกรบหอมแก้มพี่สาวคนสวยก่อนที่ปลายนิ้วชี้จะขยับขึ้นมาถึงยอดอก เขาลากนิ้วผ่านยอดนูนเบา ๆ อย่างลองเชิง
“อ๊ะ..”
น้ำฟ้าใบหน้าแดงก่ำ ใบหน้าเธอร้อนผ่าวเมื่อถูกสะกิดราวกับจงใจหยอกเย้ากัน
“ศะ ศึกรบ.. อย่าซน”
เธอกัดปากล่างเอาไว้เพื่อเรียกสติก่อนจะขยับมือขึ้นไปกุมนิ้วชี้ที่เขี่ยยอดอกเธอเล่นราวกับเป็นของเล่นชิ้นใหม่
“เช้า ๆ ผู้หญิงก็ตื่นตัวเหรอครับ?”
เสียงกระซิบที่แหบพร่ากับแววตาที่อยากรู้อยากเห็นทำให้น้ำฟ้าเคอะเขินกว่าเดิม
“มะ ไม่รู้สิ.. แต่นายไม่ต้องมายุ่งกับนมพี่สิ”
เธอปรามเด็กดีที่เอาแต่จะรังแกหน้าอกเธอ
“ก็ผมสงสัย มันดูนูนจนน่าสงสัย”
ศึกรบยังสงสัยใคร่รู้ มือที่ถูกจับเอาไว้ยังอยู่กับที่แต่อีกข้างที่อิสระขยับขึ้นไปเกลี่ยยอดอกของพี่สาวคนสวยเล่นเบา ๆ
“อะ อื้อ~ ศึกรบ.. พี่จั๊กจี้”
ใบหน้าสวยช่างดูเซ็กซี่ตอนโดยเขี่ยยอดอก เธอทิ้งหัวลงไปกับอกแกร่งและแทบหายใจไม่ทั่วท้องตอนที่ถูกน้องชายข้างบ้านกลั่นแกล้งกัน
“ละ เลิกแกล้งได้แล้ว”
มือหนาขยับขึ้นไปสัมผัสหน้าอกอวบอิ่มเบา ๆ
“พี่ซ่อนรูปวะ”
คำพูดดิบเถื่อนที่ปลายประโยคแอบหัวเราะใส่ น้ำฟ้าหน้ามุ่ยแล้วจ้องเด็กอย่างเคืองใจ
“นายชอบประประเมินพี่ต่ำไปต่างหากละ”
เธอหน้าบึ้งแต่คนน้องไม่ยี่หระขยับมือทั้งสองข้างกุมเต้าอวบอิ่มอย่างเบามือ
“ผมนึกว่าพี่จะเป็นไข่ดาว”
น้ำฟ้ามุ่นคิ้ว เธอตีมือหนาที่เอาแต่บีบเคล้นหน้าอกเธอราวกับเป็นของเล่น
“พอเลย หยุดเล่นได้แล้ว”
“ก็มันใหญ่กว่าที่ผมคิด”
มือหนานวดคลึงจนเธอคัดหน้าอก น้ำฟ้าหันไปสบตากับเด็กน้อยที่ความสูงของเธอตอนนี้เท่าหน้าอกเขาเท่านั้น
“เงียบไปเลย พี่มีดีกว่าที่นายคิดตั้งเยอะ”
คนพี่หน้าบึ้งตึงคนน้องกลับตอบสนองด้วยการหัวเราะชอบใจที่เห็นท่าทีกระเง้ากระงอดของพี่สาวตรงหน้า
“ข้างในใหญ่ป่ะ ผมดูได้มั้ย?”
เด็กคนนี้
จงใจกวนประสาทกันเห็น ๆ
“ใหญ่กว่าหัวนายก็แล้วกัน”
เธอเถียงอย่างไม่ยอมแพ้
ศึกรบแค่นเสียงหัวเราะอยู่ในคอ
“จริงดิ”
พูดราวกับไม่เชื่อ แต่ทว่าศึกรบกลับดึงคอชุดนอนออกแล้วกดสายตามองเข้าไปภายในเสื้อที่ไร้บราเซีย
หน้าอกอวบอิ่มขาวนวลและเปล่งปัง คนที่สูงกว่าจ้องหน้าอกพี่สาวภายใต้ชุดนอนตัวพลิ้วอย่างหน้าไม่อาย
“นี่! อย่ามาทำพี่โป๊นะ”
น้ำฟ้าดึงเสื้อกลับมาแนบสนิทกับหน้าอกดังเดิม
เธอตีมือเด็กตรงหน้าเพื่อเป็นการปรามไปหนึ่งที
“อย่าซน!”
“นมใหญ่วะพี่”
หมกมุ่นอะไรกับนมเธอขนาดนั้น
“ถึงว่าผมซุกแล้วอุ่น แต่เท่าหัวผมก็ออกจะเว่อร์ไป”
ก็รู้ว่าเป็นคำประชดเขาจะเชื่อเธอไปเพื่ออะไรกัน
“ถอยไปเลย ไปอาบน้ำพี่ต้องทำงานต่อ”
น้ำฟ้าผลักเด็กที่กอดตัวเองออกไป
เด็กชายตรงหน้าบิดยิ้มเมื่อเธอหันมาสบตากัน เขาดันลิ้นเล่นกับกระพุ้งแก้มแล้วมองเธอด้วยแววตาแพรวพราว
“ไปทำงานกับผม”
“ไม่!”
พี่สาวกดเสียงเข้มอย่างเต็มเสียง
“ต้องไป”
“นี่..”
“ต้องไปดิ”
น้ำฟ้าถูกอุ้มไปนั่งบนเคาน์เตอร์แล้วคนตัวยักษ์ก็แทรกตัวมายืนตรงกลาง
“นายอย่าดื้อได้มั้ย?”
ศึกรบค้ำแขนลงมาข้างกายแล้วขยับใบหน้าไปซุกหน้าอกอวบอิ่มราวกับกำลังอ้อนพี่สาวคนสวยให้ใจอ่อน
“พี่ต่างหากที่อย่าดื้อกับผม”
มือหนาขยับขึ้นมานวดเคล้นหน้าอกราวกับยังหมกมุ่นกับหน้าอกเธอไม่เลิก
“เลิกเล่นนมพี่ได้แล้ว”
พี่สาวปรามแต่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ศึกรบผละออกมาจากหน้าอกแล้วจ้องมือตัวเองที่เอาแต่บีบเคล้นหน้าอกอวบอิ่มของพี่สาวคนสวยไว้เต็มมือ
“นิ่มวะพี่”
“ศึกรบ!”
“ผมชอบอะไรนิ่ม ๆ พี่ก็รู้”
น้ำฟ้าถอนหายใจทิ้งราวกับเหนื่อยใจ เธอแยกเขี้ยวใส่เด็กตรงหน้าแต่ก็ยอมให้ศึกรบบีบเคล้นหน้าอกตัวเองเล่นเหมือนเด็กติดเต้า
“แล้วจะเลิกเล่นกี่โมง พี่อยากอาบน้ำ”
เธอเริ่มงอแง ศึกรบหัวเราะแล้วเกลี่ยนิ้วลงไปกับยอดอกที่ดุนดันจนน่ามันเขี้ยว
“อะไรเล่า”
น้ำฟ้างุนงงกับการกระทำ ศึกรบขยับใบหน้าลงไปที่หน้าอกสวยแล้วเกี่ยวนิ้วไปที่ชุดตัวบางก่อนจะรั้งคอเสื้อออกจนเห็นข้างใน
“ดูนมหน่อย”
เด็กตัวโตขอดูนมพี่สาวอย่างหน้าไม่อาย สายตาแพรวพราวเอาแต่จ้องหน้าอกเธอผ่านเสื้อที่ถูกแหวกออกมา
“อย่าซนได้มั้ย!”
น้ำฟ้าตีอกคนดื้อแต่มิวายต้องถอยหลังชิดกระจกข้างหลังเพราะดูเหมือนศึกรบไม่หยุด
“นิ่ง ๆ ดิพี่”
เด็กคนนี้..
“นายก็เลิกดูสิ”
“เดี๋ยวดิ”
ร่างสูงขยับเข้ามาใกล้แล้วค่อย ๆ รั้งเสื้อคนพี่ลงอย่างถือวิสาสะ
“นี่! มากไปแล้วเหอะ!”
น้ำฟ้าจะดึงเสื้อขึ้นแต่ไม่ได้ผลเพราะเสื้อถูกรั้งลงไปจนหน้าอกสวยโผล่พ้นออกมาจากเสื้อหนึ่งข้าง
ศึกรบจ้องหน้าอกอวบอิ่มที่ยอดอกแดงก่ำและเต่งตึง
นิ้วชี้สะกิดยอดอกจนน้ำฟ้าบิดเร้า
“นี่.. พอได้แล้ว อื้อ~”
น้ำฟ้าห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ศึกรบขยับใบหน้าลงมาใกล้หน้าอกแล้วจูบลงไปเบา ๆ
“นมพี่สวยกว่าที่ผมคิด”
เอ่ยชมอย่าหน้าไม่เอ่ยก็เงยหน้าขึ้นมามองหน้าพี่สาวคนสวยที่มุ่นคิ้วด้วยใบหน้าแดงก่ำ
“ไอ้เด็กบ้า! พอได้แล้ว”
“นิดนึง”
ไอ้นิดนึงคือริมฝีปากร้อนขยับลงมาครอบครองยอดอกเข้าปากแล้วดูดดุนอย่างลุ่มลึก
“อะ อื้อ~ อย่าดูดนมพี่สิ นายโตจนเลิกติดเต้าแล้วนะ!”
น้ำฟ้าหายใจไม่ทั่วท้อง ปลายเท้าเธอจิกลงไปกลางอากาศเมื่อถูกดูดดุนหน้าอกอย่างหนักหน่วง
ลิ้นร้อนลากวนสะกิดยอดอกไปมาอยู่ในปาก
เธอกัดปากตัวเองอย่างร้อนระอุแล้วดึงใบหน้าคมคายออกมาจากหน้าอกตัวเอง
ริมฝีปากศึกรบร้อนฉ่ำ เขาเผยอปากเพราะพึ่งผละออกมาจากหน้าอกหวานฉ่ำ ศึกรบมองหน้าเธอด้วยสายตาที่เร่าร้อน
น้ำฟ้าดึงเสื้อกลับไปที่เดิมแล้วบีบแก้มคนตรงหน้าเอาไว้จนขึ้นสี
“มาทำกับพี่สาวแบบนี้ไม่ได้นะ!”
เธอดุแล้วจ้องหวังให้เด็กกลัวแต่เด็กตรงหน้ากลับยกมุมปากแล้วหัวเราะชอบใจ
“ได้ดิ คนที่ผมจะทำก็มีแค่พี่เท่านั้นแหละ”
ใบหน้าเธอร้อนอีกแล้ว ศึกรบบิดยิ้มแล้วขยับไปยืนเหมือนเดิมก่อนจะอุ้มพี่สาวคนสวยลงมาจากเคาน์เตอร์
หัวใจเธอเต้นแรงแต่ก็มิวายทุบอกแกร่งก่อนจะดันเข้าออกจากห้องน้ำได้สำเร็จ
บ้าจริง.. ดาเมจแรงเป็นบ้า
Talk
รุนแรงต่อใจมากมายยย
ครบ 10 เม้นมาอัปน้า 🥰🥰
- ผู้เขียน
