ไอ้หมาเด็ก 11 ดื่มนมที่มุมอับ Hot++
1902 คำ
CHAPTER 11
“อย่าลืม แค่สองแก้ว”
ศึกรบเบรกพี่สาวที่ต่อให้อายุมากกว่าห้าปีแต่เธอยังคงดูเด็กน้อยในสายตาเขาเสมอ
น้ำฟ้าเป็นคนสวย ร่าเริง และดูอ่อนเยาว์ตลอดเวลา
“ค่า~ พี่ทราบแล้วค่ะ แต่น้องอาร์มขยันเติมมันเลยไม่หมดแก้วสักมี”
พี่สาวคนสวยทำหน้าเจ้าเล่ห์แล้วหันไปยิ้มกับอาร์มอย่างรู้กัน
คนหนึ่งเจ้าเล่ห์ ส่วนอีกคนก็ให้ท้าย ช่างเหมาะเจาะอะไรขนาดนี้
“ถ้ามึงเติมอีก กูจะแฉมึงกับผู้หญิงที่มึงสลับรางอยู่”
เพียงเท่านั้นเหล้าในมืออาร์มชะงักไปเลย
“เชี้ย.. ขู่แรงมาก ผมนี้วางไปเลยครับ”
อาร์มถึงขั้นสบถคำหยาบแล้ววางขวดเหล้าอย่างไว
“โทษนะพี่ ผมต้องหักหลังพี่เพราะความอยู่รอด”
คนพี่ที่เริ่มมึนเมาหัวเราะอย่างน่ารักแล้วยื่นมือไปตบไหล่อาร์มเบา ๆ
“ไม่เป็นไร.. ขอบคุณมากอาร์มน่ารักที่สุดเลย”
เธอยิ้มหวานโชว์เรียวฟันสวยโดยหารู้มั้ยว่าคนข้าง ๆ เริ่มตึงที่เธอชมคนอื่น
“ศึกรบ ปวดฉี่อ่า..”
คนไม่รู้ร้อนรู้หนาวหันไปมองหน้าไอ้ลูกหมาข้างบ้านที่หน้าเริ่มตึง
“ลุกขึ้นมา”
ศึกรบกระตุกแขนพี่สาวคนสวยด้วยแรงที่มากกว่าปกติ คนพี่บึนปากเพราะเจ็บแต่ก็ยอมลุกไปมองหน้าศึกรบอย่างงอแง
“ทำไมต้องดึงแรงด้วย พี่เจ็บ”
น้ำฟ้างอแง เธอสะบัดมือออกจากศึกรบแต่ก็โดนดึงกลับไปเหมือนเดิม
สองคนจ้องหน้ากันและเป็นศึกรบที่ถอนหายใจกับความใจอ่อนกับท่าทีน่ารักของคนตรงหน้า
“ขอโทษครับ”
แค่ได้ยินคำขอโทษน้ำฟ้าก็ฉีกยิ้มกว้าง เธอโผ่เข้ากอดศึกรบเพราะรู้สึกโอนเอนเล็กน้อย
“โอเค.. พี่หายโกรธแล้ว”
เสียงยานครางตอบกลับ น้ำฟ้าเป็นคนโกรธคนยาก ยิ่งถ้าเกิดงอนกับศึกรบแค่เขาง้อเธอก็หายแล้ว
เธอไม่ใช่คนงี่เง่าแต่แค่เป็นคนขี้น้อยใจเท่านั้นเอง
ศึกรบจูงมือน้ำฟ้าไปห้องน้ำ แต่ก่อนจะเดินพ้นโต๊ะไปเรนก็เอ่ยขึ้นเสียก่อน
“ศึกรบ เรนก็อยากเข้าห้องน้ำ”
เรนที่ใบหน้าแดงก่ำรั้งแขนศึกรบเอาไว้ เธอมองมือศึกรบที่กุมมือน้ำฟ้าแน่นแล้วเกิดความไม่พอใจขึ้นมา
“เดี๋ยวให้กรณ์พาไป กรณ์พาเรนไปห้องน้ำชั้นสองชั้นแรกกูจะพาพี่กูไป”
“ได้”
พูดจบศึกรบก็จูงน้ำฟ้าไปห้องน้ำชั้นหนึ่งที่อยู่ข้างในสุด
มุมนี้ไม่ค่อยมีคนมาเพราะส่วนมากคนจะไปเข้าห้องน้ำชั้นสองกันหมด ชั้นหนึ่งจึงมีคนใช้บริการนาน ๆ ที
“เขาไป เสร็จแล้วออกมาผมยืนรอตรงนี้”
“โอเคค่า~”
น้ำฟ้ายกมือโอเคแล้วเดินโซซัดโซเข้าห้องน้ำไป ศึกรบมองเห็นป้ายซ่อมแซมที่วางอยู่ในมุมอับ
เขาหยิบมันมาวางตรงทางเดินเข้าห้องน้ำแล้วกลับมายืนพิงผนังเพื่อรอพี่สาวคนสวยเหมือนเดิม
“มาแล้ว~”
น้ำฟ้ายิ้ม เธอเดินออกมาหาศึกรบที่ยืนสอดมือเข้าไปในกระเป๋า พี่สาวคนสวยยิ้มแฉ่งแล้วยื่นนิ้วไปจิ้มแก้มศึกรบที่สูงกว่ามาก
เธอสูงแค่อกเขาเท่านั้นเอง
“นายสูงจัง”
ยิ่งศึกรบยืนเต็มความสูงยิ่งเห็นว่าเขาสูงกว่าเธอมาก
เธอจิ้มแก้มศึกรบเล่นอย่างสนุก พอเห็นเขามองก็หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ
“แฮะ ๆ นายหล่อด้วย”
ศึกรบรวบเอวพี่สาวแล้วรั้งเข้ามาใกล้ น้ำฟ้ามือหล่นร่วงลวมาตรงหน้าอกแกร่ง เธอเผลอขยุ้มเสื้อตรงหน้าอกศึกรบเอาไว้เพราะตกใจ
“อะไรเหรอ?”
คนเมามึนงง จู่ ๆ ก็เป็นฝ่ายโดนพลิกให้ชิดกำแพงแล้วศึกรบก็ดันแนบสนิทกับกำแพงแล้วค้ำแขนลงมาเพื่อกักขังเธอไว้กลางกาย
“ผมจูบพี่ได้มั้ย?”
คนน้องเอ่ยถามอย่างตรงไปตรงมา
พี่สาวคนสวยหน้าขึ้นสี เธอมองศึกรบแล้วเกิดท่าทีลนลาน
“ทำไมต้องจูบ”
“ผมแค่อยากจูบ”
“ทำไมถึงอยากจูบ”
คนเมาเริ่มถามไปเรื่อยในขณะที่ใบหน้าคมคายโน้มลงมาใกล้
“พี่แม่งชอบหว่านเสน่ห์ใส่เพื่อนผม”
น้ำฟ้ามุ่นคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
“เปล่าสักหน่อย.. อาร์มน่ารักนี่หนาพี่ก็แค่ชอบคุยด้วยแต่ศึกรบชอบแกล้งพี่ อื้อ~”
พอถูกเปรียบเทียบคนที่อดกลั้นอยู่นานก็อดไม่ได้ที่จะขยี้ริมฝีปากลงไปกับปากของพี่สาวข้างบ้าน
ศึกรบบดเคล้าริมฝีปากลงไปอย่างหนักหน่วงกว่าที่เคยทำอย่างผิวเผิน
น้ำฟ้าขยุ้มนิ้วลงไปกับเสื้อตรงอกแกร่ง เธอหลับตาด้วยความมึนงงแต่กลับยอมเผยอปากออกเมื่อเรียวลิ้นของคนน้องสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากแล้วเกี่ยวรัดกับลิ้นเล็กที่ไม่ประสา
“อะ อื้อ~”
ศึกรบดูดดุน ซึมซับความหวานในโพรงปากแล้วบดขยี้จนริมฝีปากเป็นอันหนึ่งเดียวกัน
ความร้อนแรงของจูบเปรียบเสมือนพายุร้อน คนน้องโหมกระหน่ำส่วนคนพี่ก็คล้อยตามอย่างมึนงง
จวบจนริมฝีปากทั้งคู่ผละออกมา สองสายตาสบกันก่อนใบหน้าหล่อเหล่าจะขยับไปซุกไซร้ซอกคอนุ่มที่หอมหวานจนน่าขย้ำ
“อ๊ะ~”
น้ำฟ้าครางเสียงหวาน เธอรู้สึกร้อนระอุอยู่ภายในท้องตอนที่ลำคอถูกดูดดุนอย่างหื่นกระหาย
“ผมอยากดูดนมพี่ ผมดูดได้มั้ย”
ศึกรบขยับใบหน้ามาสบตากัน แสงไฟสลัว ๆ ยังทำให้การมองหน้ามองเห็นชัดเจนได้เพราะมันใกล้กันมาก
“เดี๋ยวคนมาเห็น”
น้ำฟ้ากวาดสายตามองทางเดินแคบ ๆ ที่ยังไม่มีผู้คน
“ผมรับรองได้ว่าไม่มีใครมา”
หมาเด็กทำหน้าเจ้าเล่ห์ เรียวนิ้วยาวแตะลงไปที่ซิบตรงหน้าอกสวย เขามองหน้าพี่สาวคนสวยแล้วรูดมันลงมาช้า ๆ จนคนพี่ลุ้นจนตัวเกร็ง
“ทำไมชอบดูด”
คนเมาเอ่ยถามอย่างคล่องใจ
ศึกรบรูดลงมาจนถึงใต้ราวนม เขากวาดสายตามองบราเซียที่กอบกุมหน้าอกอวบอิ่มเอาไว้ไม่หมด
“ทุกอย่างบนร่างกายพี่ผมชอบหมด”
คำตอบทำเอาน้ำฟ้าใจสั่นกระตุก เธอก้มหน้าลงไปมองริมฝีปากร้อนของศึกรบที่กดจูบลงมาตรงเนินอกที่ล้นออกมาจากบรา
“เสื้อในพี่เก็บนมพี่ไว้ไม่หมด”
เสียงอู้อี้ดังขึ้นเพราะริมฝีปากศึกรบคลอเคลียอยู่ที่อก
“มันเป็นเรื่องปกติ”
น้ำฟ้าจ้องมองการกระทำคนน้องที่กำลังรั้งบราลงไปจนเผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มกับยอดอกที่แข็งขืนและแดงก่ำ
ศึกรบช้อนสายตามองพี่สาวที่ใบหน้าร้อนผ่าว
เขาจ้องเธอแล้วลากลิ้นออกไปเกี่ยวตวัดยอดอกสวยที่แข็งขืน
น้ำฟ้ากัดปากล่างเมื่อรู้สึกร้อนผะผ่าวอยู่ในท้องเมื่อถูกลิ้นร้อนเขี่ยยอดอกเธอเล่น
“อ๊า~”
เธอร้องเสียงหวานเมื่อถูกลิ้นลากไล้เป็นวงกลมรอบยอดอกแล้วเกี่ยวตวัดขึ้นลงด้วยการรัวลิ้นอย่างถี่กระชั้นก่อนจะครอบครองยอดอกเข้าปากแล้วดูดดุนอย่างมูมมาม
มือเล็กขยุ้มผมที่ท้ายทอยน้องชายเอาไว้แน่น หน้าอกอีกข้างศึกรบรั้งบราลงเช่นกัน เขาบีบขย้ำไปพร้อมดูดนมอีกข้างอย่างมูมมาม
“อ๊า~ ศึกรบ.. บะ เบาหน่อย”
เธอสั่นระริกจนปากเผยอปากพ่นไอความร้อนจนช่วงล่างเปียกฉ่ำ
ศึกรบผละริมฝีปากออกมาจากหน้าอกข้างนั้นแล้วขยับไปจูบปากแลกลิ้นกับพี่สาวที่ถูกบีบขย้ำนมไปพร้อมกับจูบจนเธอลุ่มหลงไปพร้อมกับเขา
“อ๊ะ อ๊า..”
น้ำฟ้าร้องเสียงสั่น เธอโดนดูดกลืนอีกครั้ง ตัวเธอสั่นเทาแต่กลับพึงพอใจจากสัมผัสที่ได้รับจนเคลิบเคลิ้ม
อาจด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์เธอเลยให้ความร่วมมืออย่างดี
“ชอบมั้ยครับ? ผมดูดดนมพี่แบบนี้ผ่อนคลายมั้ย?”
ศึกรบลากลิ้นร้อนจากร่องอกลากยาวขึ้นมาถึงริมฝีปากสวย
น้ำฟ้าพูดไม่ออก เธอเอาแต่จ้องหน้าหมาเด็กตรงหน้าจนเขาขยี้ริมฝีปากลงมาเน้น ๆ อีกครั้งอย่างหื่นกระหาย
ทั้งคู่นัวเนียอยู่สักพักใหญ่จนศึกรบยอมหยุดแล้วกลับไปร่วมวงกับเพื่อน ๆ ดังเดิม
“ไปตั้งนาน แถมกลับมาปากพี่ฟ้าอย่างบวมมึงทำอะไรพี่เขาวะ”
อาร์มเอ่ยแซวศึกรบที่รั้งเอวคนพี่ให้ขยับมานั่งใกล้กัน
น้ำฟ้าเริ่มงัวเงีย เธอซุกอกแกร่งแล้วสะลึมสะลือไปแล้วด้วย
“เสือก”
นั้นคือคำตอบแต่เพื่อนมองตาก็รู้ใจ
ศึกรบมองนาฬิกาบนจอมือถือเขาจึงลุกขึ้นยืนเตรียมพาคนพี่กลับบ้าน
“กูกลับก่อนละกัน ไอ้กรณ์ฝากส่งเรนด้วย”
เรนที่หน้าแดงก่ำหันไปมองศึกรบ เธอทำเหมือนจะปฏิเสธแต่ไม่ทันได้พูดเพราะศึกรบอุ้มน้ำฟ้าขึ้นมาในท่าเจ้าสาวแล้วพาเดินออกไปเสียก่อน
“เรื่องเมานี้ต้องไว้ใจพี่เลย คออ่อนแต่อวดเก่ง”
เสียงศึกรบบ่นเข้าหูน้ำฟ้าบ้าง ไม่เข้าบ้างแต่เธอกลับชอบใจที่เขาดูงุ่นง่านพอสมควร
ศึกรบขับรถพาน้ำฟ้ากลับบ้าน แต้เพราะบ้านเธอปิดไฟแล้วเขาเลยตัดสินใจพาเธอกลับเข้ามาในบ้านของตัวเองแทน
“พี่ต้องอาบน้ำก่อน”
เขาวางพี่สาวบนเตียงนอน ศึกรบจับน้ำฟ้านั่งพิงพนักเตียงในขณะที่เธอสะลึมสะลือ
“ไม่อาบได้มั้ยอ่า.. หนาววว”
น้ำฟ้าลูบต้นแขนแล้วส่งสายตาออดอ้อน
“ไม่ได้ พี่จะไม่สบายตัว”
ว่าจบศึกรบก็หยิบที่ล้างเครื่องสำอางมาทั้งตะกร้า
เป็นอุปกรณ์ที่มีติดบ้านเพราะเขาต้องจัดการให้พี่สาวตรงหน้าเสมอเวลาเธอเมาแล้วไม่ยอมอาบน้ำ
“แต่พี่หนาวอ่ะ”
“ข้ออ้าง”
คนโดนสวนกลับปากคว่ำ เธอทุบอกศึกรบอย่างเคืองใจแต่ก็ยอมนั่งนิ่งให้ศึกรบลบเครื่องสำอางบนใบหน้าตัวเองออกไป
ศึกรบค่อย ๆ เช็ดเครื่องสำอางบนใบหน้าน้ำฟ้าออกไปอย่างระมัดระวังมือที่สุด
เขาทะนุถนอมเธอขนาดนี้ไม่มีวันที่เขาจะปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้เป็นของคนอื่น
เวลามีคนมาจีบพี่สาวเธอศึกรบมักจะตัดหน้าและคอยกำจัดคนเหล่านั้นออกไปจนน้ำฟ้าโสดมาถึงทุกวันนี้
ใบหน้าสวยที่ไร้เครื่องสำอางดูอ่อนต่อเยาว์ลงอย่างเห็นได้ชัด
ศึกรบเช็ดจนสะอาดหมดจดก็จ้องพี่สาวตรงหน้าเพื่อจัดการให้เธอไปอาบน้ำสักที
“อาบน้ำครับ”
“หนาวอะ..”
เธอยังดื้อดึงคิดจะหนีการอาบน้ำอยู่ร่ำไป
“พี่จะอาบเองหรือให้ผมจับพี่แก้ผ้าแล้วอาบน้ำด้วยกัน”
น้ำฟ้าบึนปาก เธอจ้องเขม่นคนน้องแล้วทุบอกแกร่งอย่างเคืองใจ
“อย่ามาเจ้าเล่ห์ ไม่ทีทาง!”
เธอเน้นย้ำคำหนักแน่นแล้วเป็นฝ่ายเดินเข้าไปในห้องน้ำด้วยตัวเอง
- ผู้เขียน
