ตอนที่ 104 — เงาอดีตในห้องพักฟื้น
ช่วงบ่ายของวันอากาศโปร่ง
ห้องพักฟื้นของไทน์ยังคงอบอุ่นเหมือนเดิม
พายกำลังหั่นแอปเปิ้ลเป็นชิ้นเล็ก ๆ วางใส่จาน
คนินหยิบยื่นให้น้องชายของพายอย่างใจดี
>“ลองกินดูหน่อยสิครับ ”
น้ำเสียงของคนินนุ่มลึกจนพายเผลอยิ้ม
ไทน์มองทั้งคู่สลับกันไปมา
ก่อนจะยอมรับแอปเปิ้ลจากมือคนิน
> “ขอบคุณครับคุณคนิน”
>“เรียกพี่....ก็ได้นะครับ...อย่าเรียกว่าไอ้..ก็พอ”
คนินตอบยิ้ม ๆ เสียงหัวเราะเบา ๆ
ลอยอยู่ในห้องนั้น มันเป็นเสียงหัวเราะ
ที่ทั้งพายและไทน์ไม่ได้มีมานาน
จนพายรู้สึกหัวใจอุ่นอย่างประหลาด
แต่ทันใดนั้น — เสียงเคาะประตูเบา ๆ ดังขึ้น
> ก๊อก ก๊อก...
พายเงยหน้าขึ้น พอประตูเปิดออก
ใบหน้าที่เธอไม่คิดว่าจะได้เห็นในทีนี้..
ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า
>“นาริตะ...?”
เสียงเธอสั่นแผ่ว เขายืนอยู่ตรงนั้น —
แต่งสูทเรียบหรู ดวงตาคมมองตรงมาที่พาย
ด้วยแววบางอย่างท
