ตอนที่ 7 การพลิกกระดานของหมากตัวเล็ก และเงาที่ร้าวฉาน
1333 คำ
ความวุ่นวายในรุ่งอรุณ
รุ่งเช้าของวันใหม่ มหาวิทยาลัยตงฟาตกอยู่ในความวุ่นวาย เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกว่าสิบคนถูกเรียกตัวมาที่อาคารวิศวะ หลังเกิดการแจ้งเตือนการโจมตีเครือข่ายระดับสูง
กู้จิ่นหาน ถูกควบคุมตัวไปสอบถามทันทีที่ห้องทำงานของ ลั่วฉิงเหยา และ ซู่เจวี๋ย ก็อยู่ที่นั่นด้วย ในฐานะหัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยเครือข่าย (ในนามที่อันอันเข้าใจ) เขาพยายามวางตัวเป็นกลางและแสดงความห่วงใย
"อาจารย์กู้คะ! คุณต้องอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้!" ฉิงเหยาตบโต๊ะอย่างแรง "ระบบของตงฟาถูกรุกราน และทุกร่องรอยชี้มาที่คอมพิวเตอร์ของคุณ! คุณกำลังทรยศความไว้ใจของตระกูลลั่ว!"
จิ่นหานนั่งไขว่ห้างอย่างใจเย็น ใบหน้าหล่อเหลาของเขานิ่งเฉยราวกับหินผา "ความจริงคือ ระบบป้องกันของตงฟาอ่อนแอเกินไป และผมคือเหยื่อของการโจมตีนั้น... แฮ็กเกอร์คนนั้นทำลายฮาร์ดดิสก์หลักของผมเพื่อทำลายหลักฐานที่ผมกำลังจะรวบรวม"
ซู่เจวี๋ยสอดแทรกเข้ามาด้วยสีหน้ากังวล "อาจารย์กู้ครับ ผมเข้าใจว่าคุณเป็นห่วงข้อมูลของคุณ... แต่ร่องรอยการเชื่อมต่อที่พบในระบบยังคงชี้ไปที่ โค้ดเฉพาะทาง ซึ่งคุณเป็นคนเดียวที่สามารถสร้างมันขึ้นมาได้"
จิ่นหานมองเจวี๋ยด้วยสายตาที่เย็นชาจนเจวี๋ยรู้สึกร้อนวูบวาบ "คุณซู่เจวี๋ย... ถ้าคุณอยากจะกล่าวหาผมว่าเป็นผู้ทรยศ คุณควรมีหลักฐานที่แน่นหนากว่านี้"
แสงสว่างของอันอัน
ในขณะที่การสอบสวนกำลังดำเนินไป ประตูห้องทำงานของฉิงเหยาก็เปิดออก ซู่อันอัน เดินเข้ามาในห้องด้วยชุดนักศึกษาเรียบร้อย แต่สายตาของเธอเต็มไปด้วยความมั่นใจที่ต่างจากนักศึกษาทั่วไป
เธอเดินตรงไปหาฉิงเหยาโดยไม่รอการอนุญาต
"คุณหนูลั่วคะ" อันอันเริ่มด้วยน้ำเสียงที่ดังฟังชัด "ฉันมีบางอย่างที่น่าสนใจจะนำเสนอค่ะ"
ฉิงเหยาหันมามองอันอันด้วยความรังเกียจ "เธอเข้ามาได้อย่างไร! ฉันสั่งห้ามไม่ให้ใครเข้ามารบกวนการสอบสวน!"
"ฉันเข้ามาได้เพราะฉันคือคนที่ถูกกล่าวหาว่าพยายามเจาะระบบค่ะ" อันอันตอบกลับอย่างเย้ยหยัน (ฉากเยาะเย้ย) "แต่ตอนนี้ฉันมีหลักฐานที่จะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของ อาจารย์กู้ และ ความสกปรก ของตระกูลคุณค่ะ"
อันอันยื่นแฟลชไดรฟ์สีดำที่จิ่นหานให้เธอมาวางลงบนโต๊ะกลางห้องอย่างแรง
"หลักฐานที่ถูกซ่อนอยู่ในระบบนำเข้าของบริษัทในเครือตงฟา คือ คำสั่งปลอมแปลงเอกสาร เพื่อใส่ร้ายธุรกิจนำเข้าของพ่อแม่ฉัน หลักฐานชิ้นนี้มีลายเซ็นดิจิทัลของหัวหน้าฝ่ายการเงินคนสนิทของตระกูลลั่ว ซึ่งพิสูจน์ได้ว่า การโจมตีเครือข่ายเมื่อคืนนี้ไม่ได้มีเป้าหมายที่ตงฟา แต่มีเป้าหมายที่การกำจัดฉันต่างหาก!"
ทั้งฉิงเหยาและเจวี๋ยต่างตกตะลึงกับสิ่งที่อันอันพูด พวกเขาไม่คิดว่าเธอจะสามารถดึงหลักฐานนี้ออกมาได้
ฉิงเหยารีบคว้าแฟลชไดรฟ์นั้นอย่างรวดเร็วเพื่อจะโยนทิ้ง แต่จิ่นหานที่ถูกคุมตัวอยู่ข้าง ๆ ก็เร็วกว่า เขาคว้าข้อมือของฉิงเหยาไว้แน่น
"คุณหนูลั่ว" จิ่นหานพูดเสียงต่ำ "คุณแตะหลักฐานชิ้นนี้ไม่ได้ การกระทำของคุณตอนนี้ถือเป็นการ ขัดขวางการสืบสวน"
การเผชิญหน้าของสามเหลี่ยม
เมื่อถูกคุกคามโดยจิ่นหาน ฉิงเหยาได้แต่ส่งสายตาโกรธแค้นไปให้อันอัน
"ซู่อันอัน! เธอใส่ร้ายฉัน! นี่คือการปลอมแปลงหลักฐานเพื่อช่วยอาจารย์ของเธอ!"
อันอันส่ายหน้า "รหัสลายเซ็นดิจิทัลที่ฉันนำมาพิสูจน์ได้ว่าเป็นของจริง คุณหนูลั่ว... และฉันเป็นเพียง 'หมากตัวเล็ก ๆ' ที่คุณบอกว่าจะกำจัดได้ง่าย ๆ แต่ฉันก็รอดมาได้พร้อมกับหลักฐานที่เพียงพอจะทำให้ธุรกิจของคุณถูกสอบสวนโดยหน่วยงานรัฐได้นะคะ"
ซู่เจวี๋ย เห็นท่าไม่ดี เขาพยายามเข้าฉากเป็นผู้ไกล่เกลี่ย "อันอัน! ใจเย็นก่อน! นี่อาจเป็นความเข้าใจผิด! พี่จะช่วยเธอตรวจสอบหลักฐานนี้เอง!"
อันอันหันไปมองพี่ชายด้วยความเจ็บปวดที่บาดลึกกว่าการหักหลังใด ๆ ในโลกดิจิทัล
"พี่เจวี๋ย" อันอันเรียกเขาด้วยชื่อที่เธอเคยรักใคร่ "ไม่ต้องพยายามสร้างภาพว่าเป็นคนดีอีกแล้วค่ะ หนูรู้ว่า พี่คือคนที่ส่งข้อมูลให้คุณหนูลั่ว เพื่อหลอกให้เราไปติดกับเมื่อคืนนี้"
เจวี๋ยหน้าถอดสี เขาไม่คิดว่าอันอันจะรู้ความจริงเร็วขนาดนี้
"อันอัน! พี่ทำเพราะพี่รักเธอ! พี่ไม่อยากให้เธอไปยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้!" เขาชี้ไปที่จิ่นหาน "เขาอันตราย! เขาแค่ใช้เธอเป็นเครื่องมือแก้แค้น!"
อันอันก้าวไปยืนข้าง กู้จิ่นหาน อย่างเด็ดเดี่ยว เธอหันไปมองพี่ชายที่เติบโตมาด้วยกันด้วยแววตาที่ตัดใจ
"ถ้าพี่รักหนูจริง" อันอันพูดด้วยน้ำเสียงที่ควบคุมความสั่นเครือไว้ได้อย่างยากลำบาก "พี่จะไม่ทำร้ายพ่อแม่ของหนู และพี่จะไม่พยายาม ควบคุมชีวิตของหนู หนูไว้ใจอาจารย์กู้... มากกว่าพี่ชายที่พยายามหักหลังหนูเพื่อความรักที่ผิด ๆ ของพี่ค่ะ"
04. ข้อเสนอของอาจารย์กู้
จิ่นหานปล่อยข้อมือของฉิงเหยา เขายืนเคียงข้างอันอันราวกับเป็นกำแพงป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุด เขาหยิบแฟลชไดรฟ์กลับคืนจากโต๊ะ
"ลั่วฉิงเหยา" จิ่นหานพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอำนาจเหนือกว่า "หลักฐานในแฟลชไดรฟ์นี้สามารถทำให้ตระกูลลั่วได้รับความเสียหายอย่างหนักในตลาดหุ้น... หรือสามารถถูกมองว่าเป็นแค่ ข้อผิดพลาดทางเทคนิค ที่แก้ไขได้"
"คุณต้องการอะไร" ฉิงเหยาถามอย่างหมดทางสู้
"หนึ่ง... คุณต้องถอนอายัดธุรกิจของครอบครัวซู่อันอันทันที และจ่ายค่าชดเชยความเสียหายทั้งหมด"
"สอง... คุณต้อง ยกเลิก การสอบสวนผม และประกาศว่าการโจมตีเมื่อคืนนี้เป็นฝีมือของแฮ็กเกอร์ภายนอก และยกย่อง ซู่อันอัน ในฐานะฮีโร่ที่ช่วยปกป้องเครือข่ายบางส่วนไว้ได้"
"สาม..." จิ่นหานมองไปที่ซู่เจวี๋ย "คุณต้องสั่งให้ ซู่เจวี๋ย ถอนตัวออกจากการดูแลความมั่นคงเครือข่ายทั้งหมดของตงฟา และสั่งห้ามไม่ให้เขายุ่งเกี่ยวกับซู่อันอันเป็นการส่วนตัวอีกต่อไป"
ฉิงเหยามองไปที่ซู่เจวี๋ยที่ยืนหน้าซีดอยู่ข้าง ๆ เธอเข้าใจในทันทีว่าจิ่นหานกำลังเล่นงานทุกคนในกระดานนี้เพื่อปกป้องอันอันอย่างเต็มที่
"ตกลง" ฉิงเหยาตอบอย่างยากลำบาก "แต่คุณต้องเซ็นสัญญากับตระกูลลั่วโดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ เพิ่มเติม และต้องแน่ใจว่าหลักฐานนี้จะถูกทำลายทันทีที่คุณชนะคดีให้ครอบครัวเธอ"
จิ่นหานพยักหน้าเล็กน้อย "ข้อตกลง"
เขาหันไปมองอันอัน ดวงตาของเขาอ่อนโยนลงเล็กน้อย
"ไปได้แล้ว ซู่อันอัน" จิ่นหานกระซิบ "คุณต้องรีบไปจัดการเรื่องคดีของครอบครัวคุณให้จบ... ผมจะจัดการเรื่องที่นี่เอง"
อันอันมองเข้าไปในดวงตาของเขา เธอมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมว่าเธอไม่ได้เลือกคนผิดในการไว้วางใจ เธอพยักหน้าเล็กน้อยและเดินออกจากห้องไปอย่างมีชัย
ซู่เจวี๋ยมองตามหลังน้องสาวด้วยความเจ็บปวดและความเคียดแค้นที่ทวีคูณ เขาเสียทั้งความรักและความไว้ใจของอันอันไปในวันเดียว
'ไม่เป็นไรอันอัน... ถ้ากู้จิ่นหานคือ 'ไพ่' ของเธอ... ฉันก็จะแสดงให้นายเห็น กู้จิ่นหาน ว่าการที่นายรักหมากตัวเล็ก ๆ ของนาย จะนำความพินาศมาสู่ตัวนายเอง'
- ผู้เขียน
