Deep Kiss จุมพิตร้อนรัก

เสียงอึกทึกจังหวะเร้าอารมณ์ชวนสนุกสนานดังกลบเสียงพูดคุยจนต้องขยับเข้าใกล้เพื่อเอ่ยชิดติดหู ทว่าคนถูกกระซิบกลับขมวดคิ้วมุ่น นึกหงุดหงิดที่คนข้างตัวเข้ามาเบียดตนมากจนเกินเหตุ “เป็นไงครับคุณพี่ ชอบไหมครับ” คนถูกถามยิ้มบางราวไม่ยินดียินร้าย หากสายตาก็กวาดมองไปทั่วด้วยความสนใจ มือบางยกแก้วพั้นช์ในมือจิบเป็นระยะ หลายคนโชว์สเต็ปเพื่อดึงดูดเพศตรงข้าม ถูกใจก็ดื่มด้วยกันแล้วไปต่อ ไม่ถูกใจก็มองหาคนใหม่ “คุณพี่อยากดูอะไรอีกไหมครับ มีอีกหลายแบบครับ ที่เงียบกว่านี้ก็มี หรือจะเป็นแบบโจ๋งครึ่มกว่านี้?” อีกฝ่ายขยับเข้ามากระซิบถามอีกครั้ง เธอส่ายหน้า ยังไม่แน่ใจว่าตนเองอยากเห็นแบบไหนอีก ในนี้เหมาะกับคนชอบเสียงดัง ชอบเต้นชอบเด่น ชอบความครึกครื้น แต่สำหรับเธอแล้วมันออกจะวุ่นวายชวนปวดหัวไปหน่อย หญิงสาวเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ “ฉันกลับดีกว่า” “อ้าว จะกลับแล้วเหรอครับ มายังไม่ถึงชั่วโมงเลย หรือจะไปดูที่อื่นก็ได้นะครับ ผมพาไป” หญิงสาวเรียกบริกรเพื่อคิดเงินในขณะที่อีกฝ่ายเหมือนอยากอยู่ต่อ “ยังไม่รู้เลยว่าอยากดูแบบไหนเพิ่มหรือเปล่า ขอคิดดูก่อนก็แล้วกัน ถ้าจะไปจะติดต่อไปอีกทีแล้วกันนะจ๊ะ ส่วนเธออยากอยู่ต่อก็ได้” พร้อมคำพูดก็เปิดกระเป๋าเงิน หยิบแบงค์สีเทาออกมาสองใบวางให้ชายหนุ่มตรงหน้า เมื่อบริกรมาเธอก็จ่ายเงินที่ทั้งสองคนดื่มไปก่อนจะลุกขึ้น ขณะที่อีกฝ่ายดูค่อนข้างเหวอ “ขอบใจนะจ๊ะ วันนี้คงไม่รบกวนเธอแล้ว สวัสดี” หญิงสาวบอกพร้อมยิ้มบางก่อนจะพยายามเดินหลบเลี่ยงผู้คนออกไปข้างนอก คนถูกทิ้งทุบโต๊ะแล้วคว้าแบงค์สองใบใส่กระเป๋า เจ้าของเรือนร่างงดงามในชุดรัดรูปสีดำสั้นเผยสัดส่วนชวนมองตาม แม้จะเป็นแขนยาวทว่าทรวดทรงองค์เอวกับขาเรียวงามที่มีถุงน่องดำปกคลุมก็ชวนให้สายตาผู้ชายแทบทุกคู่ต้องหันจนเหลียวหลัง หากเจ้าตัวก็ไม่ได้ใส่ใจสิ่งใดนอกจากประตูทางออก กระทั่งพ้นมาได้ก็ถอนหายใจ รู้สึกโล่งทั้งจากเสียงดังและความแออัด แล้วก็รีบไปยังรถของตนทันที ขณะที่กำลังจะเปิดประตูรถใครคนหนึ่งก็ก้าวพรวดเข้ามาจับแขนเธอ หญิงสาวสะดุ้งตกใจขณะที่อีกฝ่ายพูดขึ้น “เดี๋ยวสิครับคุณพี่” “มีอะไรอีกเหรอ” เธอมองคนที่ยังจับแขนของตนอย่างไม่ไว้ใจนัก พยายามส่งสายตาให้อีกฝ่ายปล่อย แต่เขาทำเฉยไม่สนใจ “ทำไมรีบกลับเสียล่ะครับ” “ฉันหมดธุระแล้ว” “อะไรกัน ยังไม่สนุกกันเลย” เสียงเข้มนั้นดูระรื่น สายตาก็วาววามขึ้น กวาดมองเธอทั้งตัวทำให้คนถูกมองขมวดคิ้วแปลกใจ “อยากสนุกเธอก็อยู่ต่อสิ” เธอพูดพร้อมกับพยายามดึงมือออก “ผมหมายถึง...สนุกกับคุณพี่” “อะไรของเธอ...” อีกฝ่ายดึงเธอเข้าหาอ้อมอกของเขา มือบางพยายามผลักคนที่ตัวหนากว่าตนเองเต็มแรง “อย่าแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจหน่อยเลยคุณพี่ สาวอารมณ์เปลี่ยวอย่างคุณพี่ มันก็รู้ๆ กันอยู่ว่างจ้างผมมาทำไม ไม่ถูกใจตรงไหนก็บอกกันได้นี่ครับ ผมจัดให้ได้ ถึงใจแน่นอน” อีกฝ่ายพูดพร้อมกับพยายามจะซุกหน้าลงมาที่คอและแก้มของเธอ แต่หญิงสาวก็พยายามดันมือเอาไว้ “เราคุยกันเข้าใจแล้วนี่ แล้วเธอก็...อย่านะ!” พูดยังไม่ทันจบก็ต้องตวาดลั่นเพราะชายหนุ่มดึงประตูรถเปิดแล้วพยายามดันเธอเข้าไปข้างใน ทว่าเจ้าของร่างงามยังฝืนเอาไว้ มือหนาของอีกฝ่ายลูบสะโพกกับขาเธอไม่หยุด “อย่ามาแตะตัวฉัน เงินฉันก็จ่ายแล้ว ออกไปสิ” “จ่ายแล้วก็รับบริการด้วยสิครับ ผมอยากบริการคุณพี่ใจจะขาด” “จะบ้าเหรอ อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันจ่ายแค่ให้เธอพามาเที่ยว” “หุ่นเด็ดน่าโดนขนาดนี้ปล่อยไปก็โง่สิ” ชายหนุ่มเสียงเข้มขึ้นดันเธอให้ล้มไปตามความยาวของเบาะรถด้านหลังจนได้ “อย่าเข้ามานะ ออกไป” คนที่เสียเปรียบพยายามยกเท้ายันอีกฝ่ายอย่างเต็มที่ ไม่สนใจกระโปรงสั้นรัดรึงที่เปิดขึ้นสูงของตน เพราะมีกางเกงแนบเนื้อขาสั้นด้านใน “เฮ้ย...อะไรวะ” อยู่ๆ อีกฝ่ายก็โวยวายขึ้นแล้วหันหลังกลับไปก่อนจะได้ยินเสียงดัง พลั่ก!! “โอ๊ย!” ร่างสูงเซไปกระแทกด้านท้ายรถทำเอาคนในรถที่มองอยู่สะดุ้ง แล้วก็เห็นร่างสูงกำยำของใครคนหนึ่งด้านนอก เธอพยายามเขม้นมองทว่าตรงนี้ค่อนข้างมืด แสงไฟสลัวรางอยู่ไกลๆ ทำให้เห็นไม่ชัดนัก “มึงเป็นใครวะ เสือกต่อยกู” คนถูกต่อยถลาเข้าไปหาคนที่ทำร้ายตนเองเพื่อเอาคืนได้หนึ่งหมัด ก่อนจะถูกอีกฝ่ายยันด้วยเท้าใส่กระเด็นกลับมากระแทกประตูรถจนปิดลง “มึงจะเอาอีกเหรอ ห๊ะ!” เสียงเข้มดูคุ้นหูจนคนที่ตั้งตัวนั่งในรถได้ต้องขมวดคิ้ว หากอีกใจหนึ่งก็กังวลอยู่เหมือนกัน เพราะกลัวจะหนีเสือปะจระเข้ สถานที่แบบนี้เธอไม่ควรอยู่นาน “ไอ้ห่า มึงมายุ่งอะไรเรื่องของกู” คนโดนทั้งถีบทั้งต่อยยังไม่ยอมจบ คนมาใหม่ก็ยกหมัดหราเตรียมซัดพร้อมบอก “ผู้หญิงเขาไม่เอามึง ไปให้พ้น” “อย่าเสือกเรื่องของกู” คนเจ็บตัวยังพุ่งเข้าหาอีกฝ่าย แล้วก็โดนทั้งมือทั้งเท้าตามมา “มึงไม่จบใช่ไหม ได้เลย” หญิงสาวในรถหลับตายกมือปิดหน้าทันทีหลังคำพูดนั้นแล้วก็ได้ยินเสียงประเคนทั้งมือเท้าไม่หยุด เธอไม่รู้ว่าใครได้เปรียบเสียเปรียบแต่เป็นเสียงที่น่ากลัวจนต้องสะดุ้งทุกครั้ง “พอ พอแล้ว กูไม่เอาแล้ว” “ไป ไปให้พ้น ไอ้เวรเอ๊ย!” เสียงด้านนอกเงียบไปแล้ว คนในรถยังตัวสั่นใจสั่นอยู่เลย พอได้ยินเสียงเคาะกระจกรถก็สะดุ้งซ้ำอีก “คุณวุ้นครับ” เสียงเรียกในตอนนี้ทำให้เธอจำได้แล้วว่าเป็นใคร ดวงตาคู่สวยลืมขึ้นพร้อมมือที่ลดลงแล้วหันมองคนด้านนอก เธอเห็นหน้าเขายังไม่ชัดทว่าก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเป็นอีกฝ่าย “ซัน” “ครับผมเอง” พนิดาเปิดประตูทันที อยากขยับลงไปแต่เธอตัวสั่น เหงื่อซึมเต็มไปหมด ไม่รู้จะต้องทำอย่างไรต่อ จึงได้แต่เงยหน้าขึ้นมองร่างสูงกำยำด้วยแววตาหวาดหวั่น ทว่าเธอไม่เห็นสายตาของคนที่หันหลังให้แสงไฟ ครู่หนึ่งชายหนุ่มจึงโน้มตัวลงเคลื่อนกายมาใกล้ “ไม่มีอะไรแล้ว ขับรถไหวไหมครับ” หญิงสาวส่ายหน้า เธอไม่มั่นใจในตัวเอง ตอนนี้ยังมือสั่นใจสั่นอยู่เลย “งั้นผมนั่งเป็นเพื่อนคุณสักครู่ ดีขึ้นค่อยกลับ” ชายหนุ่มขยับตัวจะก้าวเข้ามา หากเธอก็เอ่ยขึ้น “แต่ฉันต้องรีบกลับบ้านแล้ว บอกคุณพ่อว่าจะกลับไม่เกินห้าทุ่ม” คนได้ยินชะงักและมองเธอ แต่พนิดาก็ไม่เห็นแววตาของเขาอยู่ดี ก่อนจะได้ยินเสียงถอนหายใจ “เอางี้ ผมขับไปส่งคุณ” หญิงสาวลำบากใจ แต่บ้านก็ต้องรีบกลับเกรงบิดามารดาจะเป็นห่วง “เธอมาเที่ยวนี่ ฉันเกรงใจ” “ทำไงได้ เท่าที่ดูคุณก็ยังไม่โอเคจริงๆ” “แต่ฉัน...” “ขอกุญแจรถครับ” ภาสกรสวนขึ้น เธอจึงเพิ่งนึกได้ว่าทั้งกุญแจและกระเป๋าหล่นอยู่นอกรถตั้งแต่ถูกจู่โจม “หล่นอยู่ข้างนอกน่ะ” เพียงเท่านั้นชายหนุ่มก็กลับออกไป ใช้เวลาหาไม่นาน เขาก็เปิดประตูด้านคนขับแล้วเข้ามานั่ง วางกระเป๋าของเธอที่เบาะหน้าขณะหันมาถาม “บ้านคุณอยู่ไหน” “ไม่ต้องก็ได้ซัน” “อยู่ไหนครับ” เธอจำต้องบอกไป แล้วอีกฝ่ายก็โทรคุยกับเพื่อนบอกว่าไปทำธุระเดี๋ยวกลับมาต่อ นั่นยิ่งทำให้พนิดาหน้าเสียด้วยความเกรงใจ สุดท้ายก็ทำได้เพียงลงไปขึ้นนั่งเบาะหน้าข้างคนขับ ======