แค้น เถื่อน รัก

บทที่ 2 เจอแฟนมากับคนอื่น

บทที่ 2

ฉันยอมรับว่าฉันเสียใจ แต่ฉันก็ยังไม่แน่ใจว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้มันคืออะไรกันแน่ เพราะว่าพี่คามินเขาก็ยังไม่ได้บอกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร เขาบอกว่าเป็นลูกค้า ฉันกลับมารอพี่คามินที่คอนโด พี่สาวและคุณแม่ของฉันโทรมา ฉันบอกว่าฉันอยู่หอ เตรียมที่จะสอบฉันโกหกและก็ไม่มีใครรู้ว่าฉันมีแฟนแล้ว พักหลังฉันไม่ค่อยกลับบ้าน เพราะว่าฉันติดพี่คามิน ฉันยอมรับว่าฉันทำตัวไม่ดี แต่ฉันรักเขาเมื่อไหร่ที่เขาเปิดตัวฉันฉันก็จะพาเขาไปไหว้พ่อกับแม่ฉันเช่นกัน

ตู๊ด!!! เวลาผ่านไปจนถึง 19:00 น ไม่มีวี่แววที่พี่คามินนั้นจะโทรกลับมา หรือว่าทักมาง้อเลยแม้แต่นิดเดียว ฉันเลยเลือกที่จะโทรไปหาเขา เพราะว่าฉันรอเขาหลายชั่วโมงมากอยากรู้ความจริง ว่ามันเป็นยังไงแต่ในใจ 40% คิดแล้วว่าเขากับผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เป็นเพียงแค่ลูกค้าอย่างแน่นอน เขาเลือกผู้หญิงคนนั้น

"พี่ตัดสายพราว"ตลอดระยะเวลาที่คบกันมา ถึงจะไม่กี่เดือนแต่ไม่มีครั้งไหนที่ฉันโทรไปหาพี่คามิล และเขาตัดสายต่อให้เขาประชุม เขาก็จะรับสายและปล่อยให้ฉันฟังในที่ประชุมแต่ครั้งนี้เขาเลือกที่จะตัดสายฉัน

ปิ้ง!! เพื่อนของฉันที่เรียนมหาลัยเดียวกันอยู่ห้องเดียวกัน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้สนิทกันมาก แต่ก็มีอะไรที่คุยด้วยกันหลายๆอย่างชื่อว่ามายมิ้น เธอได้ส่งข้อความมาหาฉันทาง messenger เฟซบุ๊ค และฉันก็เปิดดูเป็นลิงค์ข่าวบันเทิง

"อย่าเพิ่งด่วนตัดสินใจกันเลยค่ะพี่ๆนักข่าวคือว่าเพียงฟ้า กับพี่คามิลรู้จักกันมาได้สักพักแล้ว แต่ยังอยู่ในสถานะพี่น้องเอาไว้ยังไงเพียงฟ้ากับพี่คามิลมีความคืบหน้านอกจากพี่น้อง แล้วเพียงฟ้าจะแจ้งให้พี่ๆนักข่าวทราบนะคะ "เมื่อฉันเปิดลิงค์ ที่เพื่อนฉันนั้นส่งมาให้ดู เป็นข่าวบันเทิงที่พี่คามิลเขาไปออกสัมภาษณ์พร้อมกับผู้หญิงคนที่เขาพาไปเดือนห้างชื่อว่าเพียงฟ้า เป็นอย่างที่ฉันคิดจริงๆ ถึงแม้ว่าพี่คามิลจะไม่ได้ให้สัมภาษณ์อะไร แต่ผู้หญิงที่ชื่อเพียงฟ้านั้นพูดออกไปเกินคำว่าพี่น้อง

ครืด!!! เมื่อฉันดูคลิปวีดีโอนั้นจบเพื่อนของฉันโทรมาทันที

"พราวพี่คามิลเป็นแฟนของเธอไม่ใช่หรอ"คือในตอนนี้ฉันน้ำตาไหลแล้วแหละแต่ฉันฝืนไว้ที่จะไม่ให้เพื่อนรู้

"ใช่"

"แล้วทำไมเขาถึงไปให้สัมภาษณ์กับผู้หญิงคนอื่นแบบนั้นล่ะ ทำไมเขาถึงไม่บอกว่ามีแฟนแล้ว"

"เขาอาจจะมีเหตุผลของเขาก็ได้ เราคุยกันแล้ว และคุณเพียงฟ้าเขาเป็นเพียงรุ่นน้องเท่านั้น เราขอบคุณนะที่เป็นห่วงเอาไว้เจอกันที่มหาวิทยาลัย"ฉันรีบกดตัดสายเพื่อนพร้อมกับสูบลมหายใจเข้าลึกๆ ทั้งๆที่มีน้ำตาไหลออกมา ความรู้สึกเจ็บและจุกจนพูดอะไรไม่ออกเวลาผ่านไปถึง 3 ทุ่มพี่คะมิ้นไม่ติดต่อมาแถมยังไม่กลับมาที่คอนโดอีกต่างหาก

ฉันเลือกที่จะไม่อยู่บนคอนโด ฉันอยากคุยกับพี่คามิลให้รู้เรื่อง ไม่ใช่ให้เขาตัดสายฉันแบบนี้ จะได้รู้ไปเลยว่าผู้หญิงคนนั้นเขากำลังคบอยู่จริงๆ

ปิ๊งป่อง!!! ฉันรู้จักบ้านของพี่คามิลแต่ฉันไม่เคยได้เข้าไปแค่ผ่านเฉยๆ ในวันนี้ฉันตัดสินใจมากดออกเรียกพี่คามิลอยู่หน้าบ้านและเป็นช่วงเวลา 4 ทุ่มกว่า

ปิ้งป่อง! ฉันกดออดเรียกเป็นครั้งที่ 2 บ้านของพี่คามิลใหญ่มาก ใหญ่เหมือนกับวังในทีวีเลยก็ว่าได้ ละแวกนี้ก็มีแต่บ้านหลังใหญ่ๆนะ แต่สู้บ้านของพี่คามินไม่ได้เลยสักหลัง

ปิ้งป่อง! เป็นครั้งที่ 3 ที่ฉันกดออดเรียกและมีผู้ชายที่แต่งตัวเหมือน รปภ เฝ้าหน้าบ้านได้เดินมาหาฉัน

"สวัสดีครับไม่ทราบว่ามีธุระอะไรหรอครับ"เขายกมือสวัสดีฉัน และฉันก็ยกมือไหว้รับเช่นกัน ฉันนั่งแท็กซี่มาเพราะว่าฉันไม่มีรถยนต์สายตาของ รปภ นั้นจงมองฉันเหมือนกับว่าฉันทำอะไรผิดแต่เขาก็พูดเพราะแถมยังทำความเคารพอีกต่างหาก

"ที่นี่ใช่บ้านของพี่คามิลไหมคะ"

"อืม!! ถ้าคุณไม่รู้จักเจ้าของบ้านคุณไม่สมควรมาที่บ้านของเขานะครับ ขอโทษนะครับออกไปเถอะ"

"พราวต้องการคุยกับพี่คามิลค่ะ คุณช่วยไปตามเขาให้หน่อยได้ไหมคะ"ฉันยังดื้อดึงแล้วบอกให้พี่ รปภ นั้นไปตามที่คามิลลงมาหาฉัน

"มีอะไรกันหรอ"มีผู้ชายคนหนึ่งและผู้หญิงอีก 1 คนเดินตรงมาจากในบ้านรุ่นราวของเขามีอายุแล้ว และนี่ต้องเป็นคุณพ่อคุณแม่ของพี่คามิลอย่างแน่นอน

"สวัสดีค่ะหนูชื่อพราวฝน"

"มีอะไรหรอ มาหาลูกชายผมดึกๆดื่นๆ ที่หน้าบ้านแบบนี้"ผู้หญิงคนที่เคยถามฉัน เขาต้องเป็นคุณแม่ของพี่คามินอย่างแน่นอน

"สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่"

"ฉันไม่มีลูกสาว ฉันมีแต่ลูกชาย และฉันก็ไม่ต้องการพูดยืดเยื้อกับเธอ มันดูต่ำ!! เป็นผู้หญิงข้างถนนหรือป่าว จู่ๆจะมาหาลูกชายฉันที่บ้าน"

"พราวไม่ใช่ผู้หญิงข้างถนนนะคะ เราเป็นแฟนของพี่คามิล"

"ต๊าย ตาย!! ดูสิคะคุณ เด็กผู้หญิงคนนี้มบอกว่าเป็นแฟนของลูกชายเรา"ท่าทีของคุณแม่พี่คามินเขาจะไม่ชอบเราและยังดูรังเกียจเราอีกต่างหาก

"คามิลไม่อยู่บ้านหรอกหนู"แต่คำพูดของคุณพ่อพี่คามิลนั้นเขายังพูดดีกับฉัน

"แล้วพี่คามิลไปไหนคะคุณพ่อ พอจะทราบไหมคะ"

"หยุดนะ หล่อนอย่ามาเรียกสามีฉันว่าพ่อเพราะว่าสามีฉันไม่เคยมีลูกสาวเหมือนกัน และฉันจะบอกไว้ให้ ฉันไม่มีวันยอมรับลูกสะใภ้จนๆหรือว่าไม่มีสกุลล้นชาติไม่มีมารยาทแบบเธอหรอกนะ กลับไปซะคามิลลูกชายของฉันต้องคู่ควรกับหนูเพียงฟ้าเท่านั้น"

"แต่หนูทั้งสองคนเป็นแฟนกันนะคะคุณแม่พี่คามินจะคู่ควรกับคนอื่นได้ยังไง"

"พราว หนูกลับไปก่อนนะเอาไว้คามิลมาแล้วพ่อจะบอกกับคามินให้ว่าหนูมาหาที่บ้าน ตอนนี้มันดึกมากแล้ว"

"ขอบคุณนะคะคุณพ่อ"

"นี่คุณจะไปคุยดีกับมันทำไม นางนี่ต่ำตมซะขนาดนี้ ไม่ให้ รปภ ลากไปทิ้งหน้าปากซอยก็ดีแค่ไหนแล้ว เข้าบ้านค่ะคุณ"คนรวยเขาเป็นกันแบบนี้ทุกคนหรือเปล่านะ ทำไมถึงต้องรังเกียจคนอื่นทั้งๆที่ยังไม่รู้จักเขาดี

"แค่พี่คามินรับสาย แล้วบอกว่าอยู่ไหนพราวก็ไม่ต้องมาถึงหน้าบ้านของพี่แล้ว"ฉันเดินออกมาจากซอย บ้านของพี่คามิลเพราะว่าไม่มีแท็กซี่ผ่านเลยหรือว่ามันดึก จนไม่มีรถวิ่งแล้วล่ะ

ปี๊นๆๆๆ!!!

ว๊าย!!..,....