bc

โสเภณียอดรัก

book_age18+
1.2K
ติดตาม
4.2K
อ่าน
เศรษฐี
จบสุข
ผู้สืบทอด
ดราม่า
ชายจีบหญิง
ฉลาด
วิทยาลัย
like
intro-logo
คำนิยม

ธาริกาทนเห็นน้ำตาของวาติยาแฝดน้องไม่ได้

เธอจึงสลับตัวกับน้องสาว เพื่อมาจัดการ

นายราเชนทร์ สามีจอมปลอมของวาติยา

ให้รู้ซะบ้างว่า ผู้หญิงไม่ได้อ่อนแอทุกคน

...........

“เธอออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้ ไป!” ราเชนทร์ไล่หญิงสาวความโมโห

“ไม่ไป แก้วเพิ่งมาจะไล่แก้วไปไหนล่ะคะ คืนนี้แก้วจะทวนความจำให้พี่เชนทร์ รับรองพรุ่งนี้พี่เชนทร์ไม่มีทางไล่แก้วออกจากบ้านแน่นอนค่ะ”

“ไป! ฉันบอกให้เธอออกไปจากบ้านของฉัน แม่โสเภณี!”

ราเชนทร์เริ่มตัวสั่นเพราะความโกรธ เขาไม่เคยโกรธใครเท่าผู้หญิงคนนี้เลย ทั้งโกรธทั้งเกลียด ทั้งขยะแขยง

“คำก็โสเภณี สองคำก็โสเภณี ถามหน่อยเถอะว่าถ้าเมียเป็นโสเภณีแล้วผัวจะเป็นอะไร ก็เป็นแมงดาไง แสดงว่าพี่เชนทร์เป็นแมงดา ส่วนบ้านหลังนี้ก็เป็นซ่อง ”

ธาริกาสวนกลับอย่างเจ็บแสบ ทำให้ราเชนทร์ถึงกับอึ้ง ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ แล้วเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างบันได เขาเงื้อมือขึ้นสูงหมายจะตบใบหน้านวล แต่เสียงหวานใสของธาริกาก็ดังขึ้นมาเสียก่อน

“ตบสิ คุณตบฉัน ฉันจะตบคุณด้วยรองเท้าข้างนี้ เอาสิ! ตบสิ!”

ธาริกาถือรองเท้าส้นสูงสีดำขึ้นเหนือศีรษะ ตั้งท่าจะฟาดกับใบหน้าของเขาทันทีที่เธอถูกทำร้าย ราเชนทร์ไม่คิดว่าวาติยาคนใหม่จะกล้าทำกับเขาแบบนี้ เพราะที่ผ่านมาวาติยาคนเดิมไม่กล้าขึ้นเสียงกับเขา เขาว่าแรงๆ ก็เอาแต่ร้องไห้ แต่วาติยาคนนี้เถียงเขาทุกคำ แถมยังสู้ถ้าหากเขาคิดทำร้ายเธอ

ร้ายมาร้ายกลับ...ไม่โกง

chap-preview
อ่านตัวอย่างฟรี
1
“พี่​เชนทร์​กลับ​มาแล้ว”  วา​ติ​ยา​พูดออกมา​ด้วย​ความ​ดีใจ​เมื่อ​เห็น​สามี​​เดิน​เข้ามา​ในบ้าน หลังจาก​เดินทาง​ไปต่างประเทศ​เป็น​เวลานาน​เกือบ​หนึ่ง​เดือน ใบหน้า​ของเธอ​เต็มไปด้วย​รอยยิ้ม ต่าง​จาก​บุรุษ​ที่​ได้​ชื่อว่า​เป็น​สามี เขา​มี​ใบ​หน้าที่​เรียบตึง ดวงตาที่มองมายังภรรยาบอกถึงความไม่เป็นมิตร ใบหน้า​เย็นชา​ไร้​รอยยิ้ม วา​ติ​ยา​ชะงัก​เท้า​ที่จะ​เดิน​เข้าไปหา​ เมื่อได้ยิน​คำพูด​ที่​เธอ​ได้ยิน​จน​ขึ้นใจ​แล้ว  “นึก​ว่า​กลับมา​บ้าน​คราวนี้​ฉัน​จะ​ไม่เห็นหัว​เธอ​เดิน​อยู่​ในบ้าน​ของฉัน ที่ไหนได้ ยัง​ลอยหน้าลอยตา​ทำเป็น​คุณนาย​อยู่​ที่นี่ หน้าด้าน ไม่มี​ยางอาย เจ้าของบ้าน​ไม่​อยาก​ให้​อยู่​ยัง​หน้าด้าน​หน้าหนา ไล่​กี่​ที​ก็​ไม่ยอม​ไป​สักที”  ราเชนทร์ อิศรา​ภักดี มหาเศรษฐี​ติดอันดับ​ต้นๆ​ ของ​เมืองไทย เจ้าของกิจการ​หลายอย่าง แต่​ที่​ทำเงิน​ให้​มากที่สุด​คงจะ​เป็น​อาคารสำนักงาน​ให้เช่า ที่อยู่​ในตึก​อาร์ซีเอส ตึกสูง 65 ชั้น ที่​ทำ​รายได้​ให้​กับ​เขา​ตก​เดือน​ละ​หลาย​ร้อย​ล้าน​บาท เขามองหน้าวา​ติ​ยา​ภรรยา​ที่​ถูกต้องตามกฎหมาย​ด้วย​สายตา​​เกลียดชัง ดูแคลน สายตา​ที่​มอง​มา​ทำให้วา​ติ​ยา​รับรู้​ถึง​ความ​เกลียดชัง​นั้น​ได้​อย่าง​ชัดเจน ไม่เคย​มี​สักวันที่​เขา​จะพูดดีๆ​ กับ​เธอ ไม่ว่า​เธอ​จะ​ทำดี​กับ​เขา​มาก​แค่ไหน​ก็​ไม่​สามารถลบความ​เกลียดชัง​ที่​เขา​มี​ต่อ​เธอ​ได้ “แก้ว​เป็น​เมีย​พี่​เชนทร์ ก็​ต้อง​อยู่​ที่นี่​สิคะ​” วา​ติ​ยา​บอก​เสียง​อ่อย “ฮึ เมีย ​ลอง​เอา​เท้า​ของ​เธอ​ขึ้นมา​ก่าย​หน้าผาก แล้ว​คิด​ให้​ดี​ซิ​ว่า​เธอเป็น​เมีย​ฉัน​หรือเปล่า” ราเชนทร์​ถาม​อย่าง​เดือดดาล เขา​ไม่เคย​เห็นวา​ติ​ยา​เป็น​ภรรยา​ของ​เขา​เลย ที่​จำยอม​แต่งงาน​จดทะเบียนสมรส​ด้วย ก็​เพราะ​ตัว​เขา​เอง​ถูกวา​ติ​ยา​และ​มารดา​ของ​เธอ รวมหัว​กัน​วางยา​เขา​และ​จัดฉาก​ว่า​มี​อะไร​กัน ถ้า​ไม่ติด​ว่า​โฉมฉาย​มารดา​ของวา​ติ​ยา​จัดฉาก​ได้​อย่าง​ดีเยี่ยม โดย​พา​มารดา​ของ​เขา​รวมทั้ง​บุคคลที่สาม​และสี่​และ​อีก​หลายๆ ชีวิต​เข้ามา​เห็น​เหตุการณ์ และ​ที่​สำคัญ​นักข่าว เขา​จึง​ไม่​สามารถ​หลีก​เลี่ยงความรับผิดชอบ​นี้​ได้ “แต่​ถึง​ยังไง​แก้ว​ก็​เป็น​เมีย​พี่​เชนทร์​” วา​ติ​ยา​เถียง​เสียง​เบาหวิว ราวกับคนพูดไม่เต็มปาก “โอ๊ย ฉันอยากจะ​บ้า​ตาย​ คำ​ก็​เมีย​สอง​คำ​ก็​เมีย เท่าที่​ฉัน​จำได้ ตั้งแต่​แต่งงาน​อยู่กิน​กับ​คน​ที่​อยาก​มี​ผัว​จน​ตัวสั่น คิด​จะ​จับ​ผู้ชาย​รวยๆ อย่าง​เธอ ของของฉัน​ไม่เคย​ล่วงล้ำ​เข้าไป​ใน​ตัว​ของ​เธอ​เลย​สักครั้ง อยากรู้​ไหม​ว่า​เพราะอะไร เพราะฉัน​ไม่​อยาก​เกลือกกลั้ว​กับ​ผู้หญิง​ร่าน​อย่าง​เธอ ฉัน​รังเกียจ​เธอ จำไว้​นะวา​ติ​ยา​ว่า​ฉัน​เกลียด​เธอ เกลียด​ยิ่งกว่า​ไส้เดือน​กิ้งกือ นอน​กับ​เธอ​ฉัน​นอน​กับ​โสเภณี​ราคา​ไม่​กี่​ร้อย​ยัง​ดี​ซะ​กว่า จำ​ใส่​กะโหลก​กลวงๆ​ ของ​เธอ​เอา​ไว้​ด้วย” ราเชนทร์​ตะโกน​ออกมา​ดังลั่น​ห้องรับแขก​ วา​ติ​ยา​รู้ว่า​เขา​รังเกียจ​เธอ​มาก​แค่ไหน แต่​ที่​ทน​อยู่​ทุกวันนี้​ก็​เพราะ​มารดา ที่​ทั้ง​บังคับ​และ​ขู่เข็ญ​ให้​เธอ​อยู่​ที่นี่ อยู่​เป็น​คุณผู้หญิง​ของ​ตระกูล​อิศรา​ภักดี ทั้งๆ​ ที่​เธอ​ไม่เคย​ต้องการ​เลย​สักนิด แค่​คิด​ก็​ยัง​ไม่เคย “วิชัย โทร​ไปหา​จี​นี่​ให้หา​ผู้หญิง​มา​ให้​ฉัน​คน​หนึ่ง ภายใน​หนึ่ง​ชั่วโมง​นะ” ราเชนทร์​สั่ง​เลขา​ส่วนตัว​ของ​เขา​ก่อน​จะ​เดิน​ขึ้นไป​ที่​ชั้นบน​ของ​บ้าน โดย​ไม่สนใจวา​ติ​ยา​ที่​ยืน​ร้องไห้​อย่าง​น่าสงสาร​เลย เขา​กลับ​แกล้ง​เดิน​ชน​เธอ​จน​ร่าง​บอบบาง​เซ​และ​ล้ม​ไป​บนพื้น​ตาม​แรง​ชน​ทันที วิชัย​มอง​วาติยา​ที่นั่ง​ร้องไห้​ อย่าง​สงสาร​และ​เห็นใจ แต่​เขา​ก็​ไม่​สามารถ​ทำ​อะไรได้ คนสั่ง​เดิน​ขึ้นไป​ที่​บันได​ไม่​กี่​ขั้น เขา​หันหน้า​มา​ทาง​วิชัย​ก่อน​จะ​สั่ง​อะไร​บางอย่าง​ที่​ทำให้วา​ติ​ยา​ร้องไห้​หนักขึ้น​กว่า​เก่า​อีก หากราเชนทร์​หา​แยแส​ไม่ “ผู้หญิง​มาแล้ว​ให้​พาไป​ที่​ห้อง​ของวา​ติ​ยา​นะ ต่อจากนี้ไป​ฉัน​จะ​นอน​กับ​โสเภณี​ที่​ห้อง​ของ​เธอ เพราะ​เธอ​คง​ไม่รังเกียจ​ผู้​ร่วม​อาชีพ​เดียว​กับ​เธอ จริง​ไหมวาติยา” ราเชนทร์​พูด​จบ​ก็​เดิน​ขึ้นไป​​ชั้นบน​พร้อม​รอยยิ้มสะใจ คำพูดเขา​เชือดเฉือนบาด​ลึก​ลง​ไป​ใน​จิตใจ​ของวา​ติ​ยา ​เธอไม่รู้ว่า​จะ​​ทน​อยู่​ที่นี่​ได้​อีกนาน​เท่าไหร่ ระยะเวลา​หก​เดือน​ที่ผ่านมา เธอเหมือนกับ​ตกนรกทั้งเป็น​ แต่​เธอ​ไม่เคย​บอก​ใคร​แม้กระทั่ง​มารดา​ของเธอ ซึ่ง​มักจะ​มาหา​เธอ​ทุกครั้งที่​เดือดร้อน​เรื่อง​เงิน นึกถึงโฉมฉาย ผู้เป็นมารดาก็ยิ่งเศร้าใจหนักขึ้น น้ำคารินไหลเป็นทาง โฉมฉายไม่สนใจความรู้สึกของวาติยาเลย ว่าจะสุขเศร้าเหงาหรือทุกข์ ไม่เคยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบของเธอด้วย นางสนใจแต่ตัวเองเท่านั้น วา​ติ​ยา​เดิน​เข้ามา​ใน​ห้อง​ของ​เธอ​เมื่อ​ตอน​เกือบ​เที่ยงคืน หลังจาก​ผู้หญิง​ที่ให้​ความ​สุข​กับ​ราเชนทร์​กลับ​ไปแล้ว ร่าง​บาง​เดิน​มา​หยุดนิ่ง​ที่​เตียงนอน ร่องรอย​ที่อยู่​บน​เตียง​การันตี​ให้​เห็นว่า​ราเชนทร์​ทำ​อย่าง​ที่​พูดจริงๆ ที่นอน​ยับยู่ยี่ ​ถุงยางอนามัย​ใช้แล้ว​สอง​ชิ้น​วางไว้​บน​เตียง​ของ​เธอ วา​ติ​ยา​ทรุดตัว​ลงนั่ง​กับ​พื้น มือทั้งสอง​ข้าง​ปิด​​ใบหน้า​พร้อมกับ​หลั่ง​น้ำตา​ที่​อัดอั้น​อยู่​ในใจ เขา​ทำ​กับ​เธอ​เกินไปแล้ว ทำไม​เขา​ไม่​นึกถึง​จิตใจ​​เธอ​บ้าง ไม่​รัก ไม่ชอบ เกลียดชัง​เธอ เธอไม่ว่า แต่​อย่า​ทำ​อย่าง​นี้​ มัน​เกินไป เกิน​ไปแล้ว​จริงๆ โดย​ไม่​สังเกต​ว่า​ราเชนทร์​ได้มา​ยืน​พิง​อยู่ที่​ประตู​ห้อง “อ้อ! วาน​เธอ​ช่วย​เก็บ​ซาก​ความ​สุข​ของ​ฉัน​ด้วย​นะ หวัง​ว่า​เธอ​คง​ไม่รังเกียจ” ราเชนทร์​พูด​พร้อมกับ​ส่งเสียง​หัวเราะ​ก่อน​จะ​เดิน​เข้าไป​ใน​ห้อง​ของ​เขา​ที่อยู่​ตรงข้าม​ ไม่มี​วาจา​ใดๆ​ เอื้อนเอ่ย​ออก​มาจาก​ปาก​วา​ติยา มี​เพียง​น้ำตา​และ​เสียง​สะอื้น​เท่านั้น​ที่​ได้ยิน​ตลอด​ทั้งคืน หลังจาก​คืน​นั้น​ราเชนทร์​ก็​พา​ผู้หญิง​มา​นอน​ที่​ห้อง​ของ​วาติยาทุกคืน บาง​คืน​อยู่​ถึง​ตีสาม​ของ​วัน​ใหม่ ทำให้​เธอ​แทบ​ไม่ได้​นอน สภาพ​ห้อง​ก็​เหมือนเดิม ถุงยางอนามัย​ใช้แล้ว​ถูก​ถอด​วางไว้​บนเตียง​เหมือนเดิม เขา​ทำ​อย่าง​นี้​มา​ร่วม​หนึ่งเดือนแล้ว ความ​อดทน​ของ​เธอ​เริ่ม​เหลือ​น้อยลง​ทุกที วาติยา​อยากจะ​หนี​ไปจาก​ที่นี่​ ไป​ให้​ไกล ไป​ในที่​ที่​โฉมฉาย​ไม่​สามารถ​ตามหา​เธอ​ได้ วาติยาอยากทำเช่นนั้น อยากทำใจแทบขาด แต่​เป็น​เพราะ​ความ​กตัญญู เชื่อฟัง​มารดา ​เธอ​จึง​ไม่​สามารถ​ทำ​อย่าง​ที่​ใจ​คิดได้ เพราะ​กลัว​มารดา​จะลำบาก หากถ้า​ไม่มี​เธอ มารดา​ก็​จะ​ไม่มีเงิน​ใช้ เนื่องจากโฉมฉาย​ขอ​ค่าเลี้ยงดู​เดือน​ละ​สองแสน ซึ่ง​ราเชนทร์​ก็​ตกลง

editor-pick
Dreame - ขวัญใจบรรณาธิการ

bc

นางสาวอินทุอรณ์

read
7.8K
bc

กระชากกาวน์

read
7.4K
bc

ซ่านเสน่หา พี่น้องต่างสายเลือด

read
6.4K
bc

My Buddy เล่นเพื่อน

read
24.1K
bc

FirstLove น้องพี่ที่รัก

read
13.9K
bc

ร้อยสวาททาสหัวใจ

read
5.8K
bc

แคดดี้ที่รัก

read
1.3K

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook