ตื้อรักนาย...รุ่นน้อง

2ปีก่อน ถิงถิงโพสสตอรี่เศร้า(แฟนของเธอบอกเลิก) [ตอบกลับสตอรี่:สู้ๆนะพี่สาว ผมจะคอยอยู่ข้างๆพี่เอง] ''เอ๋ น้องคนนี้คือใครกัน'' เธอกดเข้าไปส่องโปรไฟล์ของชายหนุ่มปริศนา 'น่ารักดีเเฮะดูจากคำพูดแล้วคงเป็นคนที่อบอุ่นน่าดู' [ถิงถิง:ขอบคุณจ้า] ''โทรไปดีมั้ยนะ...ไม่ได้ๆเดี๋ยวเขาจะหาว่าเราใจง่าย'' หนึ่งอาทิตย์ต่อมา กริ๊ง~กริ๊ง ถิงถิงมองไปยังชื่อของปลายสาย ''นี่มัน...น้องคนนั้นนิ'' [ฮัลโหล] [พี่ไม่เป็นไรใช่ไหม ผมไม่เห็นพี่อัพเดตไอจีมา อาทิตย์กว่าแล้ว] [พี่กำลังมูฟออนอยู่น่ะเลยปิดเน็ตไว้... เอ่อจริงสินายชื่อไรหรอ?] [ชื่อเคอาร์ครับ พี่สาวชื่อถิงสินะครับ] [อือ นายอายุเท่าไหร่อะ] [สิบห้าครับ พี่สาวล่ะ?] [สิบเจ็ดน่ะ แก่กว่าตั้งนายสองปีแหนะ] [ว่าแต่นายเป็นคนที่ไหนหรอ] [ผมอาศัยอยู่ที่เมืองX] [อยู่ห่างกันแค่สามเมือง จะว่าไปไกลอยู่เหมือนกัน] [ครับ...ถ้าพี่ไม่รังเกียจรับผมไปพิจารณาด้วยนะ] [ตอนนี้พี่ขอพักใจไว้ก่อนไว้คุยกันไปเรื่อยๆพี่ จะรับไว้พิจารณานะ] [ผมจะรอนะครับ] 'ทำไมรู้สึกหวั่นไหวกับคำพูดแบบนี้จังนะ' หนึ่งเดือนต่อมา [เป็นแฟนกันมั้ย] [พี่พูดจริงหรอครับ(ดีใจ)] [ถ้าไม่ตกลง...] [เป็นครับเป็น] [หวังว่านายคงไม่หักอกพี่ด้วยอีกคนหรอกนะ] [ผมไม่ขอสัญญาแต่พี่รอดูการกระทำของผมไว้ก็แล้วกัน] สองเดือนต่อมา ก๊อก...ก๊อก ''ใครกัน'' ถิงถิงเดินออกไปดูนอกบ้านปรากฏว่าไทม์แฟนหนุ่ม ที่เพิ่งบอกเลิกเธอไปเมื่อสามเดือนก่อน ยืนถือดอกไม้ช่อใหญ่อยู่หน้าบ้าน "พี่ไทม์..."เธอพูดขึ้นอย่างประหลาดใจ "ถิงพี่ขอโทษเรากลับมาคืนดีกันได้ไหม" ไทม์คุกเข่าอ้อนวอนเธอ "มันสายไปแล้ว...ถิงมีแฟนใหม่ไปแล้ว" "พี่สัญญาจะไม่ทิ้งถิงไปไหนอีกเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะถิง" "พี่กลับบ้านไปเถอะ " "พี่อธิบายได้นะถิง" "ถิงไม่อยากฟังค่ะ"ถิงถิงหันหลังเดินกลับเข้าบ้าน "ถิงไม่เชื่อฟังพี่เองนะ"พูดจบไทม์รีบฉกโทรศัพท์ของถิงถิงมาถือไว้ในมือ "เอามือถือถิงคืนมานะ"เธอพยายามแย่งกลับมา แต่ก็ไม่สำเร็จ "ถ้าถิงอยากได้มือถือคืนงั้นพวกเรากลับมา คืนดีกันก่อนสิ" 'จะทำยังไงดีนะ เงินก็ไม่พอซื้อเครื่องใหม่แล้วด้วยแกล้งทำเป็นดีเอามือถือ กลับก่อนแล้วกัน' "ตกลง" "จริงนะถิง" "อือ"