EP : 5
741 คำ
“แล้วคุณจะกลับยังไงคะ ที่พักของบัวไม่ได้ใกล้นะคะ”
“ก็ไม่เป็นไรฉันเป็นผู้ชายกลับยังไงก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง หรือถ้าเธอห่วง...จะให้ฉันนอนกับเธอก็ได้นะ”
“...” พูดบ้าอะไรของเขาเนี่ย!
“เอ่อ คุณครับตกลงเอายังไงดีครับ”
“ขับไปเลยครับ”
“ครับ” พี่แท็กซี่รับคำแล้วรถก็ค่อย ๆ ขยับโดยที่ฉันยังมองหน้าเขาส่วนเขาก็นั่งมองไปข้างหน้าเหมือนเมื่อกี้ไม่ได้พูดจาไม่น่าฟังออกมาสักคำ
“ก็ไม่เป็นไรฉันเป็นผู้ชายกลับยังไงก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง หรือถ้าเธอห่วง...จะให้ฉันนอนกับเธอก็ได้นะ”
...จะให้ฉันนอนกับเธอก็ได้นะ
...นอนกับเธองั้นเหรอ?
นี่เขาคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงแบบไหน คิดว่าฉันเป็นผู้หญิงหิวแสงเหรอ?
“เป็นอะไรรึเปล่า?” รถขับมาได้ไม่ถึงสองนาทีเขาก็หันมาถาม สาบานว่าไม่รู้?
“...ไม่มีอะไรค่ะ” ช่างมันเถอะ ไม่ต้องพูดหรอก เถียงกันในรถแท็กซี่อายคนขับเปล่า ๆ
“วันนี้เป็นไงบ้างล่ะ” เขาเอ่ยคำถามออกมาถามต่อแต่บรรยากาศในรถไม่ได้ดีขึ้นเลย ฉันเองก็ไม่ได้มองเขาด้วยฉันเอาแต่มองไปข้างหน้า ข้างหน้าที่มีเบาะหน้าบังสายตาเอาไว้
“ดีค่ะ ทุกคนช่วยบัวเยอะมากเลยทำงานได้ ไม่เกร็งเท่าไหร่” ถึงจะไม่พอใจแต่ก็ต้องตอบใช่ไหมล่ะ เขาเป็นลูกชายเจ้าของช่องนะทำตัวขวางหูขวางตาเดี๋ยวจะซวย
“อื้ม ดีแล้ว เดี๋ยวอีกหน่อยก็ชิน”
“ค่ะ”
“...วันนี้ตั้งใจมานะคิดว่าจะมาทันแต่รถติดมากเลยมาไม่ทัน” เขาเงียบไปนิดหน่อยแล้วพูดประโยคนี้ออกมาเบา ๆ
“คะ?” ฉันหันไปมองเสี้ยวหน้าของเขาเพราะไม่เข้าใจเท่าไหร่
“วันหลังจะรีบมา”
“จะรีบมา? รีบมาทำอะไรคะ?
“รีบมาดูเธอถ่ายไง วันนี้รีบแล้วแต่ไม่ทันจริง ๆ ขอโทษนะใบบัว”
“...” เขาพูดอะไรของเขา?
“เดี๋ยวค่อยคุยแล้วกัน งีบหน่อยไหมท่าทางเธอเหนื่อย ๆ”
“...ไม่เป็นไรค่ะ” ฉันงีบไม่ลงหรอกในเวลาแบบนี้เลยตัดสินใจส่งข้อความบอกพี่จี้ว่าขึ้นแท็กซี่เรียบร้อยแล้ว แต่ไม่ได้บอกนะว่าขึ้นมากับใครขืนบอกพี่จี้เอาตายแน่
-เวลาต่อมา-
“นี่ครับ ไม่ต้องทอนนะครับ” พอถึงคอนโดฉันกำลังจะจ่ายเงินเขาก็ชิงยื่นแบงค์พันให้พี่แท็กซี่ก่อน ค่ามิเตอร์ไม่ถึงสามร้อยนี่ฉันต้องคืนเขาเป็นพันเลยนะเพราะเขาบอกไม่ต้องทอน
“นี่ค่ะ” ฉันหยิบแบงค์พันออกมายื่นให้เขาที่กำลังจะลงรถ
“ไร้สาระ” เขาพูดสั้น ๆ แล้วก็ลงรถไปเลยแล้วแบบนี้ฉันจะทำยังไงล่ะ -_-!
“คุณไทม์คะค่าแท็กซี่ค่ะ” ฉันตามหลังลงมาก็เดินไปหาเขาต่อแล้วพยายามยื่นเงินให้ถึงจะเสียดายเงินมากก็ตาม
วงการบันเทิงได้เงินเยอะก็จริงแต่ฉันเพิ่งเข้ามายังไม่รู้เลยว่าตัวเองจะดังไหมจะมีงานรึเปล่าเพราะฉะนั้นเงินที่ได้มาฉันต้องใช้อย่างรู้คุณค่าที่สุด
“ไร้สาระ จ่ายแล้วก็คือจ่ายจะเอามาให้ทำไม”
“ไม่ได้ค่ะ บัวเป็นคนเรียกแท็กซี่กลับมาคอนโดตัวเองแล้วบัวจะให้คุณจ่ายให้ได้ยังไง”
“ขึ้นไปพัก”
“คะ?” เขาพูดไม่ใช่สิเขาสั่งต่างหาก อยู่ ๆ เขาก็สั่งให้ฉันขึ้นไปพักแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยแถมน้ำเสียงยังฟังดูเหมือนรำคาญฉันยังไงก็ไม่รู้
“ขึ้นไปพักผ่อนมันตีสองแล้ว”
“แล้วคุณ... / ขึ้นไปพักครับใบบัว”
“...” เขาพูดว่าอะไรนะคะ
“ตาจะปิดอยู่แล้วยังจะมายืนเถียงอยู่ได้ ขึ้นไปพักผ่อนซะ” เขาพูดแล้วทำน้ำเสียงอ่อนโยนเพื่ออะไร ฉันหวั่นไหวนะ ฉันต้านทานไม่อยู่จริง ๆ กับท่าทางอาการตอนนี้ของเขา ถึงจะรู้ว่าเขามีเจ้าของแล้วแต่ทำแบบนี้มันเกินต้านเกินไป
“...”
“ไปพักครับ มีเรื่องจะคุยด้วยแต่ให้ไปพักก่อนดีกว่าพรุ่งนี้ค่อยคุยกัน...เดี๋ยวโทรหา”
- ผู้เขียน
