คุณเพื่อน(ที่)รัก

CLUB The Secrets "เอ้าาโช้นนน..." กริ๊ก ๆ ๆ เสียงแก้วเหล้ากระทบกันดังกังวานก่อนจะถูกยกขึ้นดื่มพร้อมๆ กันถือเป็นการเปิดงานฉลองวันเกิดครบรอบสามสิบปีอย่างเป็นทางการของสองเพื่อนซื้อย่างธชาและพริกหวานที่พอมาถึงก็ถูกเพื่อนๆ แซวกันไม่หยุด กลุ่มที่มาจะเป็นเพื่อนสนิทที่มีด้วยกัน 5 คน คบกันมาตั้งแต่อยู่มหาวิทยาลัยปีหนึ่งจนตอนนี้ก็แยกย้ายกันไปเจริญเติบโตได้ดิบได้ดีกันหมด แต่ก็ยังไม่เคยทอดทิ้งกัน พวกเรายังมาพบปะกันสังสรรค์กันเดือนละครั้งสองครั้งเพราะทั้งกลุ่มยังโสด ‘ธชา อัครโยธินกุล’ หนุ่มหล่อในวัยสามสิบปี ถือหนุ่มฮอตของกลุ่มด้วยส่วนสูง 190 ที่เกินมาตรฐานชายไทย รูปหล่อหน้าคมจมูกโด่ง หุ่นอย่างกับนายแบบ แต่เป็นคนที่ดูเหมือนเข้าถึงยากแต่ถ้าได้สนิทกันแล้วเพื่อนก็คือเพื่อนไปไหนไปกัน ส่วนหน้าที่การงานเป็นธชาเป็นถึงทายาทเจ้าของบริษัทนำเข้าผลิตภัณฑ์ในกลุ่มอะไหล่ยนต์เคมีภัณฑ์และอุปกรณ์ด้านยานยนต์ต่างๆ ทั้งรถยนต์และรถจักรยานยนต์อย่างครบวงจร เป็นธุรกิจของครอบครัวที่สืบทอดต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่นจนมาถึงรุ่นของธชาที่เป็นลูกชายคนเดียวความรับผิดชอบทุกอย่างจึงตกมาเป็นของธชา หลังจากเรียนจบธชาก็เข้ามาบริหารงานต่อจากพ่อทันที ‘พริกหวาน หวันยี่หวา บูรณากรกิจ’ สาวสวยหมวยอึ๋มตัวเล็กที่สุดของกลุ่มด้วยความสูงเพียงแค่ 157 เซนติเมตร หน้าเรียวสวย ปากนิดจมูกหน่อย ตาคมโฉบเฉี่ยว รูปร่างเล็กกะทัดรัด พริกหวานเป็นผู้หญิงจัดว่าสวยระดับตัวแม่เลยทีเดียว แต่ด้วยความที่ดูเป็นผู้หญิงออกจะห้าวๆ เพราะเธอโตมากับพี่ชายสองคนที่หวงมากและพริกหวานยังเป็นที่รักของบรรดาเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เป็นตัวตึงในคณะเมื่อครั้งยังเป็นนักศึกษา เธอเป็นคนที่มีจิตใจเมตตาชอบช่วยเหลือผู้อื่นไม่ว่าจะมีกิจกรรมอะไร ที่ไหน ยังไงขอให้บอก พริกหวานไม่เคยได้ปฏิเสธแถมยังลากพวกเพื่อนในกลุ่มไปร่วมด้วยทุกครั้ง ธชาและพริกหวานพูดได้เลยว่าแทบจะโตมาด้วยกันเพราะสนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆ พ่อกับแม่เป็นเพื่อนสนิทกัน ทั้งสองครอบครัวไปมาหาสู่กันบ่อย และเข้านอกออกในบ้านเหมือนกับเป็นครอบครัวครัวเดียวกันไปแล้ว แต่ใครจะรู้ว่าธชาพ่อเทพบุตรสุดหล่อนั้นแอบรักพริกหวานมานานแล้ว แต่ด้วยความสัมพันธ์ฉันเพื่อนที่ยึดมั่นมาตลอดทำให้ธชาไม่กล้าแม้จะก้าวข้ามความสัมพันธ์นี้ ธชาถูกจัดให้เป็นประเภทเฟรนด์โซน แต่ถึงธชาไม่เคยบอกแต่ใครๆ ก็รู้ ครอบครัวรู้ เพื่อนรู้ ยกเว้นแต่พริกหวานที่ไม่รู้ ไม่รู้แม้กระทั่งว่าธชาเป็นคนคอยกันท่าไอ้พวกบรรดาผู้ชายที่เข้ามาหมายจะจีบยัยตัวเล็กของตัวเอง ยิ่งพริกหวานเป็นคนที่สวยจัดด้วยแล้ว ธชาเลยทำตัวกันท่าเป็นหมาหวงก้างมาตั้งแต่เด็ก ไม่ใช่ว่าไม่มีคนเข้ามาจีบพริกหวานแต่ใครที่เข้ามาก็โดนถีบออกไปนอกวงโคจรก่อนโดยที่ยังไม่เริ่ม เรื่องนี้พวกเพื่อนทั้งสามคนของกลุ่มรู้ดี เพราะนอกจากธชาจะกันท่าแล้วก็ให้พวกเพื่อนคอยช่วยกันท่าอีก ไม่ว่าใครหน้าไหนที่เข้ามายังไม่มีคนไหนที่เข้าถึงตัวพริกหวานได้เลยสักราย บอกแล้วว่าธชาจองตัวคนนี้และจองมาตั้งแต่สิบขวบแล้ว ‘ปราณ เทวา พันธกิต’ เพื่อนในกลุ่มมีนิสัยมุทะลุเลือดร้อนโผงผางแต่เป็นคนจริงใจเวลาเพื่อนมีปัญหาอะไร ปราณสามารถช่วยได้หมดถือว่าเป็นหัวโจกของกลุ่มเลยก็ว่าได้แต่ไม่เคยเข้าไปหาเรื่องใครก่อน พ่อปราณเป็นถึงรัฐมนตรี ส่วนตัวเองก็เป็นเจ้าของร้านเหล้าที่ตอนแรกว่าจะขำๆ แต่ทำไปทำมาดันขำไม่ออกเพราะคนที่เข้ามาใช้บริการดันเยอะเกือบทุกวัน ‘ม่อน พนาธร โยธินกร’ ‘มิน พนาพรรณ โยธินกร’ ฝาแฝดชายหญิงทั้งสองคนเป็นเสมือนมันสมองของกลุ่มเรียนดีด้วยกันทั้งคู่ เป็นคนคอยช่วยเหลือเพื่อนในกลุ่มตลอด ทั้งสามคนรู้มาโดยตลอดว่าธชาแอบรักพริกหวานตั้งแต่เด็กจนโตถึงวัยทำงาน ธชาก็ไม่เคยยอมแพ้แต่ขออยู่แค่เฟรนด์โซน จนพวกเพื่อนก็ระอากับความไม่กล้าของมัน ทั้งสงสารทั้งสมเพชแต่ก็อย่างว่า ธชากลัวว่าถ้าก้าวข้ามเขตความสัมพันธ์แล้วถ้าเกิดว่าพริกหวานไม่ได้คิดเหมือนกันกับที่ตัวเองคิดมันคงอยู่ไม่ได้ถ้าเกิดไม่มีพริกหวานอยู่ในชีวิต ธชากลัวว่าพริกหวานจะตีตัวออกห่างหากรู้ว่าเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ ธชาจึงไม่เคยบอกความรู้สึกให้พริกหวานได้รู้แต่อาศัยการกระทำให้เห็นเสียมากกว่า แต่พริกหวานก็ซื่อบื้อเกินไปมองไม่ออกเลยว่าแท้จริงแล้วธชาปฏิบัติกับเธอเสมือนคนเป็นมากกว่าเพื่อนมาโดยตลอดเพราะถ้าเธอได้สังเกตสักนิด เธอจะรู้ว่าสายตาที่ธชาใช้มองเธอนั้น ไม่ใช่สายตาที่เพื่อนใช้มองเพื่อนเลย แต่อย่างที่บอกคนอื่นรู้ เพื่อนรู้ คนทั้งโลกรู้แต่พริกหวานไม่เคยรู้ ซื่อบื้อยังไงก็ซื่อบื้ออย่างนั้น ส่วนพริกหวานแต่ไหนแต่ไรนอกจากพี่ชายก็มีธชาที่คอยดูแลกันมาตลอดตั้งแต่รู้ความก็เห็นธชาคอยอยู่เคียงข้างไม่เคยห่างกายไปไหน เรียนที่เดียวกันตั้งแต่อนุบาลจนจบมหาวิทยาลัยแถมยังต้องมาทำงานด้วยกันอีก ธชากับพริกหวานนี่ถือเป็นคู่จิ้นในตำนานเพราะด้วยความที่หน้าตาดีทั้งคู่และเคมีเข้ากันถึงที่สุด ตั้งแต่เข้ามหาลัยปีหนึ่งนอกจากจะได้เป็นเดือนและดาวคู่กันแล้ว ทุกๆ กิจกรรมต่างๆ ของมหาลัยที่ทั้งสองคนก็ได้ทำกิจกรรมร่วมกันมาตลอดทำให้เพจมหาลัยชอบเอากิจวัตรประจำวันของทั้งสองมาลงในเพจทำให้มีคนเข้ามาติดตามเป็นจำนวนมาก และทั้งสองคนยังเป็นที่ชื่นชอบของบรรดานักศึกษาในตอนนั้น ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่หรือว่ารุ่นน้องก็ตาม แถมทั้งสองคนยังถูกลุ้นจากคู่จิ้นให้เป็นคู่จริงมาตลอด แต่ถึงกระนั้นทั้งสองคนก็ยังยืนกรานว่าเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นความนิยมก็ไม่เคยลดลงเลย จนทั้งคู่เรียนจบบรรดาพวกรุ่นน้องในคณะยังพูดถึงคู่จิ้นดาวเดือนคู่นี้อยู่เลย ปัจจุบัน "เอ้า.. ยกหมดแก้วเลยจ้าผัวเมียคู่นี้" หลังจากพากันยกดื่มแก้วแรกเป็นการเปิดงาน ปราณก็เทเหล้าให้เจ้าของวันเกิดทั้งสองคนก่อนแก้วจะยื่นจ่อที่ปาก ถือเป็นการบังคับไปในตัว "ไอ้บ้าปราณ มึงยังไม่เบื่อเหรอวะ! เรียกพวกกูแบบนี้ตั้งแต่มหาวิทยาลัยปีหนึ่งจนตอนนี้กูแก่ละ แล้วที่กูไม่มีคนมาจีบก็เพราะพวกมึงไม่ใช่หรอที่คอยกันท่าตลอด" พริกหวานเจ้าของวันเกิดสาวสวยไซซ์มินิ หลังจากหยิบเหล้าที่เพื่อนส่งให้ก็ยกดื่มรวดเดียวก่อนจะส่งเสียงแหวใส่เพื่อนทันที มือบางยกขึ้นปาดขอบปากที่มีคราบน้ำใสไหลเยิ้มออกมา "เอ้า..แล้วทำไมมึงไม่คิดบ้างเหรอว่าที่ไม่มีคนจีบเพราะมีคนคอยกันท่า.." ผลั๊ว!! "โอ๊ย! ไอ้เหี้ยชา...มึงตบมาได้วะ ไอ้ห่า..หัวกูแทบทิ่มใส่แก้วเหล้า ไอ้สัด!..." "ฮา ฮา/ฮา ฮา" สองแฝดที่นั่งมองตั้งแต่ต้นยังไม่มีจังหวะพูดก็พากันขำปราณที่ถูกตบจนหัวทิ่ม ต้องบอกว่าหัวมันเกือบทิ่มจริงๆ เพราะธชาตบอย่างไม่เบาแรงเลย "ก็มึงพูดมากเองครับเพื่อน" ธชาที่นั่งจิบเหล้าข้างๆ พริกหวานก็เนียนเอามือพาดไปด้านหลังโซฟาพลางยักคิ้วให้ปราณกับสองแฝดโดยที่พริกหวานไม่เห็น บ่งบอกอย่างรู้กันว่าเรื่องจริงทั้งนั้นที่ปราณพูดแต่ก็ไม่เคยโป๊ะแตกให้พริกหวานได้รู้ว่าที่ไม่มีคนเข้ามาจีบเพราะมีเพื่อนคอยช่วยกันท่าให้ "เห๊อะ!! แล้วหวานอยากมีแฟนไหมกูแนะนำให้ได้นะเว้ย...คนที่มาเที่ยวที่นี่ระดับมหาเศรษฐีเลยนะ" ด้วยความหมั่นไส้ ปราณเลยอยากเอาคืนไอ้เพื่อนตัวดีสักหน่อยอยากรู้จริงว่ามันจะทำยังไง "โอ๊ะ! ไม่เอาจ้ากูไม่อยากไปเป็นภาระใครแค่นี้ชีวิตกูก็ปวดหัวพออยู่และวันๆ อยู่กับท่านประธานอย่างคุณธชาผู้แสนจะเคี่ยวแล้วกูจะเอาเวลาที่ไหนไปให้แฟน "พริกหวานได้ทีก็บ่นเพื่อนกึ่งเจ้านายเสียเลย ยัดเยียดงานให้เธอจนหัวฟูทุกวันจนแทบไม่มีเวลาส่วนตัวเลย "โห...ไอ้ชา มึงใช้งานพริกหวานหนักขนาดนั้นเลยเหรอวะ" มินเพื่อนอีกคนพูดเสียงดังหันไปถามไอ้เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อของพริกหวาน "หนักอะไรก็แค่ฝึกไว้อนาคตก็ของตัวเองทั้งนั้น.." ท่านประธานคนดีถือโอกาสเนียนหยอดจนเพื่อนพากันแซว มือหนายกขึ้นจับผมคนตัวเล็กขมวดด้วยความเคยชิน กลิ่นความหอมสดชื่นจากยาสระผมของคนตัวเล็กทำเอาร่างสูงแอบสูดดมเบาๆ โดยที่เธอไม่รู้ตัวแต่ไม่รอดพ้นสายตาสามเพื่อนซี้ไปได้ แต่พวกมันก็ไม่ได้ทำตัวมีพิรุธแต่อย่างใด ได้แต่มองเพื่อนตัวเองตอดเล็กตอดน้อยหญิงสาวที่หมายปอง อันที่จริงมันก็ทำแบบนั้นมาตลอดแหละ แต่ก็ได้แค่นั้น "ฮิ้ววววว!!!!/ฮิ้ววววว..." พอธชาพูดจบก็ได้ยินเสียงโห่ร้องแซวจัดของผองเพื่อน "ไอ้บ้า..ชาพูดอะไรเนี่ยะ! ใครเขาจะไปอยากได้ของมึงกัน" พริกหวานที่พออยู่นอกเวลางานก็พูดมึงพูดกูกับธชาได้อย่างเต็มปากเพราะพูดกันมาตั้งแต่เด็กๆ จนติดปาก ตอนแรกที่ทำงานเป็นเลขาให้กับธชาใหม่ๆ เธอชอบหลุดปากพูดมึงพูดกูบ่อยๆ จนถูกพ่อกับแม่ดุบ่อยๆ เพราะเสียภาพพจน์ของท่านประธานอย่างธชาหมด แถมพ่อกับแม่ยังมาขู่อีกว่าถ้าเธอไม่เปลี่ยนคำพูดกับธชาใหม่จะไม่ให้มางานเป็นเลขาของธชา เพราะถือว่าเธอวางตัวไม่เหมาะสมไม่สมควรจะทำตำแหน่งนั้น ส่วนธชานั้นไม่เคยเลยที่จะออกปากว่าพริกหวาน รวมถึงครอบครัวของธชาก็ไม่เคยว่าเลยสักครั้ง แต่พริกหวานก็คิดได้เอง เพราะมันก็จริงอย่างที่พ่อกับแม่พูด หากเธอยังใช้คำพูดไม่เพราะกับท่านประธานบริษัทต่อหน้าคนอื่นที่ไม่ใช่ครอบครัวหรือเพื่อนสนิท ใครเขาจะคิดยังไงและความน่าเชื่อถือของประธานบริษัทยังจะมีอยู่หรือแล้วไหนจะพนักงานอีกจะคิดกันยังไงหากว่าเลขาพูดจาไม่ให้เกียรติคนเป็นเจ้านายเลย เธอจึงปรับปรุงตัวและพอถึงเวลางานอยู่กับคนนอกเธอก็วางตัวดีและให้เกียรติธชามาตลอดไม่เคยมีหลุดคำพูดหยาบคายให้ใครได้ยินเลย ยกเว้นก็ต่อเมื่ออยู่กันสองคนเท่านั้น