รักต้นฉบับ(ไม่ลับ)แม่มดมนตรา

ท่ามกลางความมืดสลัว แม่มดสาวปรากฏตรงหน้าของเขา แสงจากภายนอกที่เข้ามาทางหน้าต่าง ตกกระทบตรงมาที่ไหล่บอบบาง ในขณะที่เขานั่งอยู่กลางเตียงขนาดคิงไซส์ของตนเอง กลับใช้สายตาคู่คมไล่มองอย่างซุกซน โลมเลียลงต่ำตามลาดไหล่อย่างเผลอไผล อืม....คอระหงขาว ๆ จนมาจบที่เนินอกอวบอิ่มโผล่พ้นเกาะอกตัวเล็กสีดำ ซึ่งมีเสื้อคลุมตัวใหญ่สีเดียวกัน คลุมทับอีกชั้นแบบหลวม ๆ " ท่านต้องการข้า ? " " ... " ก็... ร่างเย้ายวนเดินจากปลายเตียง แล้วมาหยุดอยู่ตรงหน้า ..สวรรค์เท่านั้นที่รู้ ว่าถ้าเธอขยับเข้ามาใกล้กว่านี้ เขาคงได้จับเธอกลืนลงท้องแล้ว " จับเลยสิ " กลิ่นหอมอ่อนลอยขึ้นแตะจมูก " หน้าอกนี่ก็อยู่ตรงหน้า " กรอด... เสียงขบกรามแน่นอย่างอดทน แม่มดตนนี้ยั่วเกินไปแล้ว เขาจับจ้องดวงหน้างดงามกรุ่นกลิ่นอายเย้ายวน ดวงตาคู่สวยฉ่ำปรือ " ไม่ใช่ว่าท่านเรียกหาข้า ? " ปากสีเชอร์รี่ช่างเจรจาเคลื่อนเข้ามาพูดชิดริมหู การกระทำเช่นนี้ยิ่งทำให้สติผิดชอบชั่วดีแทบจะแตกสลาย " อย่าทำให้ข้าต้องละเมิดสัญญา " เขาครางต่ำที่ลำคอ เมื่อแม่มดสาวเลื่อนมือมาจับที่เกาะอกตนเอง ..เธอรั้งมันลงมา อึก... เนื้อขาวอวบอิ่ม ดูละมุนนุ่ม แต่กลับเปล่งปลั่งท่ามกลางความมืดสลัวภายในห้อง อสูรกายภายในจิตสำนึกของเขาร่ำร้องอย่างบ้าคลั่ง เสียงคำรามต่ำที่บ่งบอกถึงอันตราย ยอดอกชูชันทั้งสองข้าง กำลังล่อลวงเขาอย่างอันตราย เมื่อแสงจากภายนอกตกกระทบ มันดูน่าหลงไหลจนแทบบ้า อา.... เขาไม่อาจมีความนึกคิดที่จะหยุดยั้งตนเองอีกต่อไป อึก... อยากชิมสักคำ ร่างสูงเอื้อมมือกอบกุมถันทั้งสองข้าง แล้วใช้นิ้วมือขยี้เบา ๆ " อา... ท่านต้องครอบครองมัน ข้ารู้ ว่าท่านต้องการมัน ! " แม่มดสาวครางกระเส่า มืออุ่นร้อนของอสูรกำลังกอบกุมถันทั้งสองข้าง แล้วจึงใช้ริมฝีปากครอบครอง " ... " กึก ! เสียงแก้วกาแฟวางลงตรงหน้าชายหนุ่ม เขาขยับมือที่ถือแท็ปเล็ตออกไปเล็กน้อย แล้วจึงใช้สายตามองคนที่บังอาจมารบกวนจินตนาการของเขา " ขอโทษค่ะบอส คุณต้องเข้าประชุมในอีกสิบห้านาทีข้างหน้า " หญิงสาวในชุดเสื้อสูทตัวใหญ่กว่าตนเอง แต่ยังคงความเนี๊ยบเอาไว้กล่าวเสียงเรียบ เธอดันแว่นขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะขอตัวออกไป ชายหนุ่มทำหน้าทะมึนทันทีด้วยความหงุดหงิด " มาขัดจังหวะคนอื่น แล้วก็ไปเนี่ยนะ อ๊ากกกกก ยัยแม่มด ! "