บทที่ 4
1112 คำ
เมีย(ลับ)วิศวะร้าย บทที่ 4
"เอ่อ.."
"พูดมา"
"มึงสองคนกำลังคุยอะไรกันอยู่วะทำไมกูไม่เข้าใจ" เรื่องนี้ต้นข้าวยังไม่รู้เพราะมัวแต่คลั่งรักเมียจะไปไหนก็ต้องขออนุญาตก่อน แถมตอนนี้เธอก็กำลังแพ้ท้องไปเรียนก็ไม่ได้ เขายังคิดอยู่เลยว่าจะให้เธอดรอปเรียนตั้งแต่เทอมนี้เลยไหม
"ก็เรื่องของคุณอากูนี่แหละ"
"ตกลงอามึงมีเมียน้อยจริงเหรอ"
"ยังไม่รู้แค่สงสัยกัน..ว่าแต่นายรู้ได้ยังไง" ทีแรกถังเบียร์คิดว่าคิมหันต์จะลืมแล้ว คุยกับต้นข้าวจบประโยคก็หันมาถามเรื่องที่คุยกันค้างไว้ "อย่าบอกว่าเดาเอาเพราะเรื่องแบบนี้มันเดากันไม่ได้"
เหมือนอีกฝ่ายจะรู้ว่าเขาจะพูดอะไรเลยรีบพูดดักหน้าไว้ก่อน เพราะเรื่องความบริสุทธิ์ของผู้หญิงแค่มองหน้าก็คงดูไม่ออกหรอก
"ขอยังไม่บอกได้ไหม"
"อย่าบอกนะว่าที่นายย้ายมาฝึกงานที่นี่เพราะผู้หญิงคนนี้?"
"ก็บอกแล้วไงว่าขอยังไม่ตอบอะไรทั้งนั้น ให้เริ่มฝึกงานวันนี้เลยไหมถ้าไม่เริ่มจะกลับแล้วนะ" ถ้าพูดไปเขาก็กลัวผู้หญิงเสียหายเลยต้องเก็บงำไว้ก่อน แต่ถ้าจะไม่สืบหาก็ว้าวุ่นใจไม่เป็นอันทำอะไรเลย
"เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ค่อยมาเริ่ม วันนี้เพิ่งมาถึงไม่ใช่เหรอกลับไปพักผ่อนเถอะ"
"ขอบคุณครับ" ถังเบียร์กล่าวขอบคุณก่อนจะเดินออกไป เขายังไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนของต้นข้าว แต่คิดว่าไม่นานหรอกเพราะไอ้เพื่อนคนนี้เป็นว่าที่น้องเขยของเขาเหมือนกัน
กลับมาถึงบ้านถังเบียร์ก็ยังคงกระวนกระวายใจเกี่ยวกับเรื่องผู้หญิงคนนี้ ขนาดวาสนาไม่ได้มีอะไรด้วยเขายังอาสาจะเป็นพ่อของเด็กในท้องให้ แต่กับผู้หญิงคนนี้เขามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยมันเลยทำให้รู้สึกผิด
เป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันกับน้องสาวของคิมหันต์ มันก็คงหาไม่ยากนี่
"แล้วนั่นลูกจะไปไหนอีก" จั๊กจั่นเห็นว่าลูกชายเพิ่งกลับมาถึงบ้านก็จะออกไปอีกแล้ว
"ออกไปธุระครับแม่" พูดแค่นี้ถังเบียร์ก็ขับรถออกไปเลย เขาถามมาแล้วว่าหรรษาน้องสาวของคิมหันต์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยไหน เลยตั้ง GPS ให้พามาที่นี่
กว่าจะมาถึงที่นี่ก็ถึงเวลาที่นักศึกษาจะกลับบ้านกันแล้ว เขาเลยจอดรถรออยู่หน้ามหาวิทยาลัยเพราะได้ยินว่าเธอเคยมารอขึ้นรถตรงนี้
"?" จอดรถอยู่ไม่นานก็เป็นไปตามคาดเห็นเธอเดินออกมาคนเดียว แต่พอออกมาเธอไม่ได้ยืนรอรถโดยสารเหมือนเพื่อนคนอื่น "บ้านอยู่แถวนี้เหรอทำไมเดินไป?" เห็นว่าเธอเดินอ้อมไปทางข้างมหาวิทยาลัยถังเบียร์เลยขับรถตามไปดู
ตามมาไม่ไกลก็มีรถคันหนึ่งจอดอยู่ซอยข้างมหาวิทยาลัย และเธอก็เดินไปเปิดประตูรถคันนั้นขึ้นไปนั่ง
พอประตูปิดลงเท่านั้นแหละรถก็วิ่งออกไปถังเบียร์เลยรีบขับรถตาม แต่ตอนที่เขาขับรถตามดูเหมือนว่ามีรถอีกคันขับตามรถคันนั้นมาเช่นกัน ถังเบียร์เลยต้องสังเกตการณ์ทั้งรถคันที่เธอนั่งมาและรถอีกคันที่ตามมาติดๆ
"โรงพยาบาล?" รถที่เธอนั่งมาเลี้ยวเข้าไปในโรงพยาบาล ถังเบียร์ก็เลยเลี้ยวตามเข้าไป แต่รถอีกคันที่ตามมาไม่ตามแล้ว
"ขอบคุณมากนะคะ" ก่อนลงจากรถเธอได้ไหว้ขอบคุณคนที่ยื่นเงินมาให้ เพราะวันนี้เป็นวันที่ต้องจ่ายค่าผ่าตัดก่อนที่จะทำการผ่าตัด
"เที่ยงคืนพรุ่งนี้ เดี๋ยวจะให้คนไปรับที่บ้าน"
"ค่ะ" หญิงสาวลงจากรถแล้วก็เดินตรงเข้าไปในโรงพยาบาล ส่วนรถคันที่เธอนั่งมาก็ขับออกจากโรงพยาบาลไปโดยไม่รอรับเธอไปด้วย
ถังเบียร์ไม่ได้ตามรถคันนั้นไปหรอก เขาลงจากรถแล้วเดินตามเธอเข้าไปในโรงพยาบาล ส่วนรถคันนั้นก็ไม่ใช่ว่าไม่มีใครตามไป เพราะรถอีกคันที่จอดดักรออยู่ด้านนอกกำลังเคลื่อนตัวขับตามไปติดๆ
เข้ามาด้านในหญิงสาวก็เดินตรงไปที่ฝ่ายการเงินของโรงพยาบาล เธอต้องไปจ่ายค่าผ่าตัดก่อนที่จะส่งตัวคนไข้เข้าห้องผ่าตัด โรงพยาบาลเอกชนส่วนมากก็ทำแบบนี้ทั้งนั้น เพราะกลัวว่าหลังผ่าตัดญาติคนไข้จะเบี้ยวไม่จ่าย
ห้องพิเศษของโรงพยาบาล..
"ย่าคะ"
"ดาว"
"ย่าต้องสู้เพื่อดาวนะคะ" มือเรียวเอื้อมไปจับมือของย่ามาแนบไว้กับใบหน้าอันงดงามของเธอ
"หนูไม่น่าต้องเสียเงินมากมายมาจ่ายค่าผ่าตัดเลยลูก หนูน่าจะเก็บไว้เป็นค่าเล่าเรียนดีกว่า"
"ยังไงดาวก็ต้องหาเงินมาจ่ายค่าผ่าตัดให้ย่าค่ะ และเรื่องการเรียนย่าไม่ต้องกลัวนะคะดาวจะเรียนให้จบดาวสัญญาค่ะ" เธอต้องเข้มแข็งขนาดไหนถึงไม่มีน้ำตาให้ย่าเห็น
ดาวหรือนับดาวเป็นเด็กกำพร้า พ่อเสียด้วยอุบัติเหตุ จะว่าไปเงินที่เธอใช้และเล่าเรียนอยู่ทุกวันนี้ก็ได้มาจากการเสียชีวิตของพ่อ เพราะคนที่ขับรถชนท่านยอมจ่ายให้กับครอบครัวเพื่อโทษหนักจะได้กลายเป็นเบาลง ส่วนแม่ตั้งแต่เลิกกับพ่อไปก็ไม่เคยหันมาดูดำดูดีลูกสาวคนนี้เลย ชีวิตเธอเลยเหลือแค่คุณย่าที่ต้องเสียลูกชายไปเพราะอุบัติเหตุ แต่คุณย่าท่านก็อายุมากแล้วแถมมีโรคประจำตัวหลายอย่าง จนผลสุดท้ายต้องได้รับการผ่าตัดถึงจะทุเลาลงได้
ก๊อกๆ
"เชิญค่ะ" เธอก็แปลกใจอยู่หรอกใครเคาะประตู เพราะถ้าเป็นคุณหมอหรือคุณพยาบาลก็จะเปิดประตูเข้ามาเลย "????" แต่พอประตูเปิดเข้ามาหญิงสาวก็แทบช็อค
"สวัสดีครับคุณย่า"
"ใครหรือลูก" ย่าถามหลานสาวแต่สายตามองดูผู้ชายที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องแถมยังเรียกท่านว่าคุณย่าแบบสนิทชิดเชื้อด้วย
"ผมชื่อถังเบียร์ครับ หรือจะเรียกว่าเบียร์เฉยๆ ก็ได้นะครับ" เหมือนเขาจงใจแนะนำตัวเองให้อีกคนรู้จักมากกว่า "ผมเป็นแฟนของหลานสาวคุณย่าครับ"
"แฟน?"
- ผู้เขียน
