บทที่ 5
838 คำ
เมีย(ลับ)วิศวะร้าย บทที่ 5
"สวัสดีครับคุณย่า ผมชื่อถังเบียร์ครับ หรือจะเรียกว่าเบียร์เฉยๆ ก็ได้นะครับ" เหมือนเขาจงใจแนะนำตัวเองให้อีกคนรู้จักมากกว่า "ผมเป็นแฟนของหลานสาวคุณย่าครับ"
"แฟน?" คุณย่าถึงกับทวนคำพูดของผู้ชายที่เพิ่งเข้ามาในห้อง จะเรียกว่าผู้ชายที่เพิ่งเคยเห็นหน้าก็ได้ เพราะไม่เคยได้ยินหลานสาวเล่าให้ฟัง
"คุณย่านอนพักผ่อนนะคะ ดาวขอไปคุยกับเขาก่อนค่ะ"
"ผมขอตัวนะครับ เดี๋ยวผมจะเข้ามาหาใหม่" ถังเบียร์หันไปพูดกับคุณย่าที่มองอย่างสงสัย
ออกมานับดาวก็เดินนำหน้าเขาไปจุดที่สามารถพูดคุยกันสองต่อสองได้
"คุณเป็นใคร"
"อย่าบอกนะว่าคุณจำผู้ชายในคืนนั้นไม่ได้" สายตาเจ้าเล่ห์จ้องมองหน้าหญิงสาวอยากหาความจริงว่าเธอจำไม่ได้จริงๆ หรือแกล้งจำไม่ได้กันแน่
"คุณคงเข้าใจผิดแล้วล่ะค่ะ"
"หรือคุณอยากดูคลิปกล้องวงจรปิดของโรงแรมที่เราเข้าไปใช้บริการกัน"
"นี่คุณ!" จากสีหน้าที่เรียบเฉยทำเหมือนว่าไม่รู้จักเขาก็เปลี่ยนไปในทันที
ที่จริงถังเบียร์ไม่มีคลิปหรอกและเขาก็ยังไม่ชัวร์ร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าใช่เธอไหม แต่ด้วยท่าทีของเธอมันทำให้เขาแน่ใจเต็มร้อยแล้วว่าผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์กับเขาคืนนั้นคือเธอ
"เรามาคุยกันดีกว่าว่าคุณจะเอายังไง"
"คุณถามว่าฉันจะเอายังไง?"
"ใช่ คืนนั้นคุณเป็นคนพาผมเข้าโรงแรมม่านรูด และก็เป็นคนเริ่มก่อน"
"แต่ฉันเป็นผู้หญิงนะคุณ!" หญิงสาวถึงกับมองซ้ายมองขวากลัวว่าจะมีใครมาได้ยิน
"นี่มันยุคสมัยไหนแล้วครับ ชายหญิงเท่าเทียมกันไม่ใช่เหรอ"
"ฉันก็แค่เริ่มก่อน แต่คนที่.." จะบ้าตายกับผู้ชายคนนี้อุตส่าห์ยกครั้งแรกให้ไป เธอรู้ว่ายังไงก็ต้องเสียตัวให้ไอ้แก่บ้าตัณหากลับนั่นเข้าสักวัน เลยไม่อยากให้มันได้ครั้งแรกของเธอไป ประจวบเหมาะที่วันนั้นเธอหนีออกมาจากงานเลี้ยงเพราะทนสายตาของภรรยานพดลไม่ได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าเธอเอาความกล้าที่ไหนมาบอกผู้ชายให้เลี้ยวเข้าโรงแรมม่านรูด คิดว่าจะไม่ได้เจอกับผู้ชายคนนี้อีกแล้ว โชคชะตาเล่นตลกอะไรกับเราเนี่ย
"แต่ถึงยังไงคุณก็เป็นคนเริ่มก่อน ถือว่าผมเป็นผู้เสียหาย"
"ไม่เคยพบเคยเจอ" ถ้าเธอเป็นผู้ชายก็ว่าไปอย่างแต่นี่เขาเป็นผู้ชายจะมาทวงความยุติธรรมอะไรจากเธอ
"เดี๋ยวก่อนสิครับคุณ เรายังคุยกันไม่รู้เรื่องคุณจะรีบไปไหน"
"พรุ่งนี้คุณย่าฉันต้องผ่าตัด หลังการผ่าตัดเราค่อยคุยกันได้ไหม" เธอแค่อยากประวิงเวลาไว้เฉยๆ เดี๋ยวหลังการผ่าตัดค่อยหาเรื่องบ่ายเบี่ยง คิดแล้วก็จะบ้าตายกับผู้ชายคนนี้ เธอเป็นผู้หญิงแท้ๆ แถมนั่นเป็นครั้งแรกของเธอด้วยนะ
"ก็ได้งั้นคืนนี้ผมก็จะนอนเฝ้าคุณย่ากับคุณ"
"คุณเป็นใครฉันยังไม่รู้จักเลยจะมานอนเฝ้าย่ากับฉันได้ยังไง"
"ผมก็บอกแล้วไงว่าชื่อถังเบียร์หรือจะเรียกว่าพี่เบียร์เฉยๆ ก็ได้นะ เพราะผมอายุมากกว่าคุณ 2 ปี"
"?" เขาไปรู้เรื่องอะไรของเรามาอีกล่ะเนี่ยรู้ด้วยว่าอายุของเราเท่าไร "แต่ถึงยังไงฉันก็ไม่ยอมให้คุณนอนที่นี่ด้วย" หญิงสาวตัดปัญหาไม่พูดต่อโดยการเดินกลับไปที่ห้องของคุณย่า แต่พอจะปิดประตูห้องกลับถูกคนที่เดินตามแหย่เท้าเข้ามาขวางประตูไม่ให้ปิดได้
"สวัสดีอีกครั้งนะครับคุณย่า คิดว่าคุณย่าหลับไปแล้วซะอีก"
ย่าได้แต่ชำเลืองสายตามองไปดูหลานสาว
"คุณย่านอนนะคะ พรุ่งนี้คุณย่าต้องผ่าตัดคุณหมอบอกให้นอนพักผ่อนมากๆ" หญิงสาวเดินเข้าไปขยับผ้าห่มคลุมให้กับคุณย่า แล้วเธอก็ปิดไฟดวงที่ทำให้ห้องสว่างจ้าเหลือไว้แค่ไฟสลัวที่ติดอยู่กับผนังห้อง
นับดาวเดินไปหยิบเอาเสื้อผ้าแล้วเข้าห้องน้ำ เพราะเสื้อผ้าของเธอเตรียมมาไว้รอเฝ้าคุณย่าที่โรงพยาบาลแล้ว
แต่พอตอนที่เธอออกมาก็เห็นผู้ชายคนนั้นนอนอยู่เตียงสำหรับเฝ้าคนไข้
"นี่คุณ!" เสียงต่อว่าแทบจะเป็นเสียงกระซิบ
"คุณก็นอนสิครับผมเหลือที่นอนไว้ให้อยู่"
"กลับบ้านคุณไปซะ" เธอยังคงกระซิบพูดกับเขาเพราะกลัวจะไปรบกวนการนอนของคุณย่า
แต่ตอนที่นับดาวเอื้อมไปจะดึงเอาผ้าห่มที่คลุมตัวเขาอยู่ออก ถังเบียร์ก็ได้โอกาสดึงร่างของเธอให้นอนทับลงมาบนตัวเขา
- ผู้เขียน
