The Dangerous รักร้ายของคิงส์ตัน

ณ ผับแห่งหนึ่งทางโซนไชนาทาวน์ของกรุงเทพฯ กลุ่มเพื่อนทั้งห้าคนได้นัดกันมาฉลองหลังสอบเสร็จ ก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้านในช่วงปิดภาคเรียนที่หนึ่ง เมษา นักศึกษาปี 2 คณะนิเทศศาสตร์ สาขาการออกแบบสื่อดิจิทัล อายุ 20 ปี เจ้าของใบหน้าสวยได้รูป พวงแก้มน่าฟัด ริมฝีปากอวบอิ่ม ดวงตากลมโตชวนมอง คืนนี้ได้ออกมาเที่ยวกับเพื่อนรักในวัยเด็กอย่างมารีนที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน เพื่อนของเธอเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ควงคู่มากับวายุที่เพิ่งขยับสถานะจากเพื่อนสนิทสู่คนรัก และเพื่อนในสาขาของมารีนอีกสองคน นั่นก็คือปอนด์กับคูเปอร์ แม้คืนนี้เมษาจะไม่มีคนมานั่งเคียงข้าง แต่ก็ใช่ว่าหัวใจของเธอจะเปล่าเปลี่ยว เธอมีแฟนที่คบกันมาหลายเดือน เขามีชื่อว่าสิงหา เป็นรุ่นพี่ต่างมหาวิทยาลัยที่เพิ่งเรียนจบไปเมื่อเทอมก่อน และตอนมาถึงผับก็ได้พิมพ์ข้อความคุยกันอยู่หลายนาทีกว่าจะวางโทรศัพท์ลง เธอกับสิงหาไม่ได้อาศัยอยู่ด้วยกัน ทั้งสองต่างก็ไว้ใจและให้อิสระในการใช้ชีวิต และวันนี้แฟนหนุ่มก็บอกว่ารู้สึกไม่สบายเลยจะกินยาแล้วเข้านอน “อิจฉาคนมีคู่จังเลยเว้ย” ปอนด์หันไปเอ่ยกับคูเปอร์ มารีนกับวายุกำลังนั่งกระหนุงกระหนิงกันราวกับว่าผับแห่งนี้มีพื้นที่ให้แค่สองคน ทำเอาคนไม่มีแฟนอย่างพวกเขานั่งกอดคอกันกระดกเหล้าขับไล่ความอิจฉาตาร้อน “ถ้าอิจฉามากมึงก็รีบหาเมียสักคนดิ” มารีนเอ่ยแซวเพื่อนชายขณะนั่งอยู่ในอ้อมแขนของแฟนหนุ่มที่โอบเอวเอาไว้ ทั้งเธอและวายุมักจะทำตัวติดกันราวกับปาท่องโก๋ คนไร้คู่จะอิจฉาในการแสดงออกถึงความรักก็ไม่แปลก “ก็มันยังไม่เจอคนถูกใจ แม่งแต่ละคนเข้ามาก็ตัวแม่เรื่องบนเตียงกันทั้งนั้น แล้วแบบนี้จะให้คบได้ยังไง” ปอนด์เอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ รายนี้เป็นพวกน้ำแตกแล้วแยกทาง เพราะรู้ว่าคนที่มานอนด้วยก็แค่ต้องการเงิน ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่เข้าตาและอยากมอบสถานะแฟนให้สักคน “หึ งั้นก็คบกับคูเปอร์ไปก่อนแล้วกัน” เมษาเอ่ยแซว “หยุดเลยเมษา ขนลุกว่ะ” คูเปอร์ที่มีลักษณะนิสัยคล้ายกับปอนด์รีบท้วงขึ้นในทันที และนั่นก็ทำให้เพื่อนในกลุ่มส่งเสียงหัวเราะชอบใจกันออกมา ทุกคนต่างดื่มน้ำเมาและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน เพลงไหนที่ดีเจเปิดแล้วโดนใจก็จะนั่งโยกกายเปล่งเสียงร้องประสานกับท่วงทำนองที่ดังกังวานไปทั่วทั้งผับอย่างเบิกบานใจ จนกระทั่งเหล้าหมดไปหลายขวด ทั้งห้าคนก็เริ่มเมากันได้ที่ “กูไปเข้าห้องน้ำนะ” เมษาโน้มใบหน้าเข้าไปเอ่ยที่ข้างหูของเพื่อนรักในวัยเด็ก เนื่องจากเหล้าขวดสุดท้ายใกล้จะหมดลง เลยอยากไปเข้าห้องน้ำให้เรียบร้อยก่อนจะกลับคอนโด ทำธุระในห้องน้ำเสร็จเมษาก็เดินกลับมาทางเดิม ทว่าดวงตาของเธอดันสะดุดเข้ากับใบหน้าคุ้นตาของคนที่คุยแชทกันตอนสองทุ่มครึ่งว่ารู้สึกไม่สบายขอกินยาเข้านอน ซึ่งในขณะนี้สิงหากำลังกอดจูบกับสาวสวยหุ่นเอ็กซ์อยู่ตรงโถงทางเดินอย่างไม่ละอายแก่สายตาของผู้ใด “ไปต่อที่โรงแรมกันเถอะ” เสียงแฟนหนุ่มของเธอเอ่ยชวนผู้หญิงคนนั้น เมื่อคนโดนชวนตอบรับสิงหาก็โอบไหล่พากันเดินเข้ามาตรงที่เธอยืนอยู่ เมษาเริ่มทำตัวไม่ถูก เธอไม่กล้าเผชิญหน้ากับสิ่งที่เห็นตำตา ทำท่าจะหมุนตัวหันหลังให้กับสองคนนั้น ทว่าดวงตาวูบไหวพร้อมกับความรู้สึกจุกที่กลางอกปรากฏภาพของชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีรูปร่างสูงกำยำ ใบหน้าของเขานั้นหล่อเหลากร้าวใจเป็นอย่างมากกำลังเดินผ่านมาทางนี้พอดี หญิงสาวจึงเลื่อนมือทั้งสองข้างจับเข้าที่เสื้อสูตสีดำบริเวณแผงอก ดึงรั้งให้เขามายืนเป็นโล่กำบัง เท้าของเธอขยับถอย แผ่นหลังแนบชิดกับผนังกำแพง “ช่วยฉันหน่อย” เธอเอ่ยพลางดึงคนตัวสูงเข้ามาใกล้กันอีกนิด เอียงใบหน้าแดงก่ำและลมหายใจที่เต็มไปด้วยกลิ่นน้ำเมาชำเรืองมองไปยังคนนอกใจ กระทั่งแผ่นหลังของสิงหาหายออกไปจากพิกัดของสายตาก็ผละมือออกจากเสื้อสูต เงยหน้าขึ้นมองหนุ่มหล่อดวงตาดุดันทรงอำนาจ ก็พลันทำใจเธอเต้นแรงอย่างหวาดวิตกและรู้สึกเกรงใจเป็นอย่างมาก “ขอบคุณนะคะ แล้วก็ขอโทษด้วยที่ดึงคุณเข้ามา” เมษาออกแรงผลักแผงอกของชายคนดังกล่าวให้ขยับออกไป ก่อนจะเดินหลีกออกมาจากตรงนั้น เพียงไม่กี่ก้าวก็เลื่อนมือสั่นเทาไปเปิดกระเป๋าสะพายข้าง หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาแฟนหนุ่ม แต่ทว่าอีกฝ่ายนั้นไม่รับสาย คงจะปิดเสียงเพื่อจะได้มีเวลาอยู่กับผู้หญิงคนนั้นให้หนำใจ เมษาจึงกดเข้าตรงแชทที่คุยกันล่าสุด แล้วส่งเป็นข้อความเสียงออกไป (ไอ้คนเฮงซวย เราเลิกกันเถอะ) จากนั้นก็จัดการปิดเครื่องแล้วเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าดังเดิม เธอยืนนิ่งสูดหายใจลึกจนหน้าอกกลมโตเคลื่อนขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แล้วคลายลมหายใจออกยาว ๆ เพื่อรวบรวมสติ กระพริบตาถี่ไล่ความร้อนที่เห่อขึ้นในดวงตาไม่ให้ร้องไห้ออกมา ก่อนจะพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติ แล้วเดินกลับเข้าไปหากลุ่มเพื่อนราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทางด้านคนที่ถูกดึงเข้ามาพัวพันกับการเลิกราอย่างไม่เต็มใจ เขามีชื่อว่า คิงส์ตัน หนุ่มลูกครึ่งไทย-ฮ่องกง อายุ 27 ปี เจ้าของใบหน้าหล่อเหลา รูปร่างกำยำ มีรอยบากตรงคิ้วข้างขวา มาเฟียเจ้าของ K.T. Demon Pub ย่านไชน่าทาวน์กรุงเทพฯ แห่งนี้ อีกทั้งยังเป็นเจ้าของท่าเรือนำเข้าและส่งออกสินค้า และปล่อยเงินกู้นอกระบบ และเขาก็เป็นหนึ่งในหัวหน้าแก๊ง Dragon Demon แก๊งมาเฟียที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดในเอเชีย ดวงตาคมดุจ้องแผ่นหลังของหญิงสาวที่กำลังเดินจากไปโดยไม่รีรอให้เขาได้ตอบกลับ จากนั้นลูกน้องคนสนิทที่เดินตามหลังกันมาและชะงักไปเมื่อเกิดเหตุการณ์เมื่อครู่ก็ได้เดินเข้ามาหา “ไปสืบมาว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร” น้ำเสียงทุ้มต่ำของคิงส์ตันดังขึ้น ลูกน้องคนสนิทที่มีชื่อว่าเพลิงขานรับคำสั่งอย่างไม่อิดออด “ครับ” มาเฟียหนุ่มเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสองของผับ เข้าไปหย่อนก้นลงนั่งบนเก้าอี้หนังล้อเลื่อนหลังโต๊ะทำงาน หัวคิ้วย่นเข้าหากันเป็นปม ในหัวเกิดความสงสัยว่าผู้หญิงคนเมื่อครู่จงใจเข้าหาเขาหรือไม่ เพราะอาชีพอย่างเขาไม่ควรไว้ใจใครทั้งนั้น แม้แต่คนที่บังเอิญพบเจอกันแค่ไม่ถึงหนึ่งนาที