พันธะสวาทจอมมารร้าย

ตอนที่ 3

“คุณโดมอยากได้แบบไหนคะ” นางแบบสาวลูบแผงอกแน่นด้วยกล้ามเป็นเนื้อแข็งสอดมือเข้าไปลูบไล้ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาจนหลุดออกทุกเม็ด

“แล้วแต่คุณเลยคนสวย” ในเมื่อเธอถามเขาก็ตามใจสำหรับเขาก็แค่เซ็กส์ที่ต้องการปลดปล่อยความตึงเครียดเท่านั้นไม่ได้มีความหมายอะไร

“วิกกี้จะกินจะขี่จะควบก็ได้เหรอคะ” นางแบบสาวพูดไปมือก็แกะกระดุมกางเกงก่อนจะดึงทั้งเสื้อและกางเกงออกทั้งตัวนอกตัวในหนุ่มหล่อให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี “น้องชายคุณโดมตื่นแล้วนี่คะ” สองมือของเธอช้อนแท่งเนื้อนุ่มลำยาวขึ้นมาก่อนปลุกมันด้วยมือของเธอจนมันขยายตัวขึ้นอย่างรวดเร็วเธอก็นั่งลงระหว่างขาของหนุ่มหล่อจ้องมองแท่งเนื้อในมือที่ตอนนี้ทั้งแข็งทั้งใหญ่ยาวเต็มมือเธอ

“ผมคลีน” วโรโดมบอกนางแบบสาวเพราะเขาดูท่าทางของเธอจะกินเขาแต่เขาไม่เคยกินผู้หญิงแม้จะสะอาดยังไงก็ตามจะว่าเขาเห็นแก่ตัวก็ได้แต่ร่างอวบอิ่มของยัยตัวแสก็แว๊บเข้ามาในหัวก่อนเขาจะสลัดมันทิ้งไปมาสนใจนางแบบสาวที่จับแท่งเนื้ออวบใหญ่ถูไถหน้าอกอวบของเธอก่อนจะรูดมือขึ้นลงลอกผิวหนังห่อหุ้มจนเห็นแท่งเนื้อแดงเถือกทั้งลำ

“มันใหญ่ดีจังคะ” นางแบบสาวปลุกเร้าจนมันฉ่ำเยิ้มน้ำรักออกมาเธอก็ดันอกอวบใหญ่นุ่มนิ่มของเธอห่อแท่งเนื้อของเขาแน่นแล้วโยกตัวรูดแท่งเนื้อของเขาช้าๆ

“ชอบมั้ยคะ” เธอถามเขาก่อนจะเลียริมฝีปากแดงด้วยสีลิปสติกเคลือบจนมันวาวโยกตัวเร็วขึ้น

“อื้มม เร็วอีกก็ดี” หนุ่มหล่อเริ่มขยับตามนางแบบสาวที่รูดขึ้นลงเร็วขึ้นตามจังหวะเอวหนาเด้งขึ้นด้วยความเสียวซ่านเธอเร่งจังหวะบีบมือหนีบอกอวบรูดเร็วขึ้นไม่หยุดหนุ่มหล่อเม้มปากแน่นจับไหล่ของเธอแล้วเด้งเอวหนาเข้าใส่ร่องอกของนางแบบสาวรัวถี่ยิบก่อนจะเกร็งตัวพ่นน้ำรักใส่เต็มออกเธอ

“อื้มม อ่าส์” เขาคำรามในคอด้วยความผ่อนคลายนางแบบสาวไม่รอช้าเธอปล่อยมือจากอกอวบใหญ่ของเธอมาจับแท่งเนื้อแข็งขึงไว้ก้มลงไล้ปลายลิ้นเลียหัวหยักมนทู่รูดมือลงจนสุดโคนแล้วลากปลายลิ้นเลียขึ้นจนสุดโคน

“แพร่บ แพร่บ แพร่บ”

ลิ้นยาวทำงานอย่างคล่องแคล่วชำนาญไล้เลียกลืนกินอย่างไม่รังเกียจมือก็รูดขึ้นลงไม่หยุดร่างสูงนั่งเกร็งเมื่อนางแบบสาวไม่ปล่อยให้เขาตั้งตัวเธอจับน้องชายของเขาจัดการด้วยปากอย่างเมามันส์

“อื้มม” มือหนาจับหัวเธอไว้เมื่อนางแบบสาวอ้าปากกว้างอมยอดหัวหยักเข้าเต็มปากแล้วอมดูดราวกับอดอยากเธอทั้งรูดทั้งอมดูดยกซดจนเขาแอ่นสะโพกหนาขึ้นเป็นจังหวะอย่างเสียวสยิว

“แจ้บๆๆ แจ้บบๆๆ” นางแบบสาวดูดกินอย่างเมามันโยกปากอมลึกขึ้นเขาก็เด้งเข้าปากเธอลึกขึ้นจนถึงคอหอยเธอก็ถอยออกมาแต่ไม่หยุดดูดดื่มอย่างแรงจนแก้มตอบ

“อึก อึก อื้อ”

“อื้มม ดูดแรงอีก อ่า ดีมาก อ่าส์” ชายหนุ่มเร่งเธอให้ปลดปล่อยนางแบบสาวรูดมือรัวเร็วๆติดกันไม่หยุดปากกว้างก็อมดูดอย่างแรงๆเขาเด้งเข้าใส่ติดกันไม่หยุดกระทุ้งแท่งเนื้อถึงคอหอยของเธออีกครั้งก็พ่นน้ำรักใส่เต็มปากของเธอ

“โอ้ววว์ อ่าาส์”

เขาคำรามออกมาเสียงดังอย่างกลั้นไม่อยู่มองนางแบบสาวกลืนกินเขาด้วยปลายลิ้นไล้เลียจนหมดเขาก็ดึงเธอขึ้นมานั่งคร่อมตักหยิบซองถุงป้องกันยื่นให้เธอสองอัน

“อ้ะะ อ้าา อู้ยยย” นางแบบสาวฉีกซองแล้วสวมถุงป้องกันให้แท่งเนื้อแข็งขึงจนสุดลำทั้งสองอันตามที่เขาต้องการแล้วครวญครางออกมาด้วยความเสียวเมื่อนิ้วยาวของเขาสอดเข้าไปในโพรงสวาทฉ่ำชื้นของเธอแล้วดึงนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะเร็วๆก่อนจะช้าลงสลับกัน

“แจ่ะ แจ่ะ แจ่ะๆๆ” น้ำเสียวเธอไหลออกมาตามนิ้วยาวที่เร่งจังหวะรัวเร็วขึ้นไม่หยุด

“อ้ะะ อ้าา อ้า เร็วๆค่ะ อู้ยย อ้ะ อ้า” นางแบบสาวครางไม่หยุดเธอทั้งเสียวทั้งต้องการเขาจนทนไม่ไหวยกสะโพกใส่นิ้วยาวที่เพิ่มเข้าไปอีกนิ้วรัวใส่อย่างเมามันส์

“แจ่ะ แจ่ะ แจ่ะๆๆ”

“อ้ะะ อ้าา อ้ายยย์”

น้ำเสียวเธอไหลออกมาเต็มมือหนาก่อนเขาจะดึงนิ้วออกมาแล้วจังหัวหยักมนทู่จ่อโพรงสวาทฉ่ำแฉะแล้วดันกระทุ้งขึ้นกดสะโพกของเธอลงใส่กันทีเดียวเต็มแรง

“อ้ะ อ้า อู้ยยย คุณโดม อ้า วิกกี้เสียว อ้า ใหญ่อย่างนี้วิกกี้ชอบค่า อ้า ซี้ด” นางแบบสาวคล้องคอเขาแล้วก้มลงจะจูบริมฝีปากได้รูปของเขาแต่หนุ่มหล่อเบี่ยงหน้าหนี

“ผมไม่ชอบจูบกับใคร” เสียงห้าวห้วนแหบพร่าก่อนจะเด้งเอวหนากระทุ้งแท่งเนื้อขึ้นใส่โพรงสวาทของนางแบบสาวเร็วๆติดกันก่อนจะผ่อนแรงลงจนเธอทนมาไหวเป็นฝ่ายโยกสะโพกเข้าใส่แท่งเนื้อแข็งขึงอย่างเมามันส์

“แจ่ะ แจ่ะ แจ่ะๆๆ”

“อ้ะะ อ้าา อ้าา” นางแบบสาวโยกกระแทกโพรงสวาทใส่แท่งเนื้อของเขาทุกจังหวะอย่างรุนแรงไม่กลัว

เครื่องเคราของเธอพังทั้งโยกกระหน่ำรัวใส่อย่างหนักหน่วงพร้อมกับจังหวะของเขาที่เด้งแท่งเนื้อสวนขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนเธอจะน้ำแตกก่อนเขา

“ป้าบๆๆ ป้าบบๆๆ”

“อ้ะ อ้ายยย์”

หนุ่มหล่อเด้งแท่งเนื้อลำยาวเข้าใส่อย่างรุนแรงหนักหน่วงติดกันไม้ยั้งก่อนจะหยุดแล้วถอนแท่งเนื้ออวบใหญ่ออกจับเธอลุกขึ้นก่อนจะหมุนตัวให้เธอหันหลังวาวงมือเท้าบนโซฟาโก่โค้งสะโพกแล้วเขาก็เสียแท่งเนื้อแข็งขึงลำยาวเข้าไปอีกครั้ง

“สวบบ”

"อ้ะ อ้า อู้ววว์ อ่า คุณโดมเอาแรงๆค่ะ อ้า อ้ะ อ้ะ” เสียงพูดขาดกระท่อนกระแท่นเมื่อเขาสอยเอวหนาใส่อย่างรุนแรงตามอารมณ์ดิบของเขาที่ทะยานขึ้นสูงต้องการปลดปล่อยความตึงเครียดทั้งหมด

“ป้าบ ป้าบบ ป้าบบๆๆ”

ร่างสูงอัดกระแทกกระทั้นแท่งเนื้ออวบใหญ่เข้าออกติดกันไม่หยุดทั้งหนักหน่วงรุนแรงเข้าห้ำหั่นนางแบบสาวเธอก็สู้ไม่ถอยโยกตัวตามแรงโหมกระแทกแท่งเนื้อเข้าออกโพรงสวาทรัวๆตอกตรึงจนทั้งสองแตกใส่กัน

“อ้ะ อ้ายยยย์”

“อ้ะ โอ้วววส์”

เสียงคำรามดังก้องไปทั้งห้องเมื่อได้ปลดปล่อยน้ำรักออกไปจนถุงป้องกันแทบแตกตัวเบาหวิวถอดถอนแท่งเนื้อลำยาวออกมาจนหมดแล้วเดินไปหยิบกระดาษทิชชู่มารูดถุงป้องกันทิ้งลงขยะก่อนจะเดินไปห้องน้ำ

“อ้า อู้ยยย คุณโดมเอามันส์เป็นบ้าเลย อ้า” นางแบบสาวมองตามหลังชายหนุมตาปรอยเซ็กส์ของเขาช่างยอดเยี่ยมจริงๆบางครั้งเขาก็ให้เมธาสกรีนผู้หญิงให้แต่บางครั้งเขาก็จัดการเองอย่างเช่นคืนนี้ทีเขาเลือกนางแบบสาวมาช่วยผ่อนคลายแล้วเขาก็ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี

วโรโดมเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูพันเอวหนาหลวมๆแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะเดินมาหานางแบบสาวที่นอนนิ่งอยู่บนโซฟา

“คุณจะค้างที่นี่ได้นะวิกกี้ นี่รางวัลของคุณขอบคุณมากคืนนี้คุณทำให้ผมตัวเบาเลยทีเดียว โชคดีนะ” แล้วเขาก็เดินออกไปจากห้องก่อนจะบอกเมธาให้สั่งลูกน้องไปส่งนางแบบสาว

“กลับบ้านครับพี่เมธ” ชายหนุ่มบอกคนสนิทเพราะพรุ่งนี้เขาจะต้องไปรับยัยเด็กแสบอีกอย่างตอนนี้ก็ดึกแล้วด้วยเพราะคอนโดนี้ไม่ไกลจากบ้านหากจะกลับเพนท์เฮ้าส์หรือคอนโหรูกลางเมืองมันก็ไกลเขาจึงเลือกกลับบ้าน

เช้าวันนี้กันติชาให้ลุงนำชัยไปส่งที่ทำงานเพราะป๊ากับม๊าหรือพ่อแม่ของเธอ ป้านา ลุงชิต ลุงบูล ป้าโฉม พากันหนีไปทัวร์อเมริกาหนึ่งเดือนเธอจึงคิดว่าให้ลุงนำชัยไปรับไปส่งจนกว่าพวกท่านจะกลับ

“ลุงชัยขา ตั้งแต่นี้วันนี้เป็นต้นไปลุงชัยไปรับไปส่งติชาทุกวันเลยจนกว่าม๊าจะกลับมาเลยนะคะ” กันติชาบอกลุงนำชัยเมื่อเขาปิดประตูรถตู้คันใหญ่เพราะรถเก๋งรถเอสยูวีรถสปอร์ตทั้งหมดเขาส่งเข้าศูนย์เช็คเครื่อง

ให้เจ้านายดีว่าคันนี้เสร็จก่อนเขาจึงไปรับมาเมื่อวานนี้เอง

“อ้าว คุณหนูให้ลุงไปรับไปส่งแล้วคุณโดมละครับ” นำชัยขึ้นรถแล้วถามคุณหนูของแกอย่างอ่อนโยน

“เขาไม่ว่างหรอกค่ะ ติชาไม่อยากรบกวนพี่หวานให้มาส่งบ่อยๆเกรงใจเธอค่ะ”

“ได้ครับ งั้นคุณหนูจะไปไหนก็โทรบอกลุงนะครับ” นำชัยขับรถรับส่งคุณหนูไปมหาวิทยาลัยทุกวันอยู่แล้วตั้งแต่กันติชาไปฝึกงานที่บริษัทวโรโดมเป็นคนมารับมาส่งบางทีก็มากับหวานใจเลขาของคุณวีระตีช่วงนี้เจ้านายไม่อยู่แกว่ามากไปรับไปส่งคุณหนูดีกว่า

“ขอบคุณค่ะลุงชัย งั้นเย็นนี้อย่าลืมมารับติชานะคะ” สาวน้อยบอกลุงชัยอย่างน้อยแก็ไม่เคยทิ้งเธอให้รอเหมือนวโรโดม

เมื่อถึงที่ทำงานสาวน้อยลงจากรถก็ดูเวลาพอเห็นว่ายังมีเวลาเหลือเฟือเธอก็เดินไปซื้อผลไม้หน้าบริษัทเพื่อไปฝากหวานใจ

“ป้าคะ ขอมะม่วงสองแตงโมสอง สับปะรดสอง แยกถุงเหมือนเดิมค่ะ” สาวน้อยวัยใสน่ารักในชุดนักศึกษายืนรอป้าคนขายผลไม้จัดตามที่เธอสั่งให้ก็เล่นโทรศัพท์อย่างไม่สนใจใครแต่เธอก็เป็นจุดเด่นเพราะสัดส่วนที่ใหญ่โตเกินวัยมันดันเสื้อจนกระดุมแทบปริแตกไหนจะขาเรียวบนรองคัทชูสีดำสูงสองนิ้วครึ่งทำให้หนุ่มๆที่เดินผ่าไปมามองแล้วรถสปอร์ตสุดหรูราคาแพงระยับที่ตีโค้งเข้าบริษัทเห็นเข้าก็จอดรถทันทีและนั่งมองจนเธอหิ้วถุงผลไม้เดินเข้าประตูบริษัทกันติชาก็เห็นรถหรูของวโรโดมจอดอยู่ก็รู้ชะตากรรมทันที

“ขึ้นรถ” กระจกรถสปอร์ตหรูของเขาเลื่อนลงแล้วเสียงห้วนก็ดังออกมาแต่ยัยเด็กแสบไม่สนใจเขากลับเดินไปหน้าตาเฉยวโรโดมหัวเสียจึงขับรถตามไปช้า

“ปี้น ปี้นน” เสียงแตรรถดังลั่นพนักงานที่กำลังเดินเข้ามาก็หันไปมองกันเป็นตาเดียวแล้วเห็นเจ้านายรูปหล่อกำลังขับรถตามสาวน้อยนักศึกษาที่มาฝึกงานในบริษัท

“พี่บอกให้ขึ้นรถไม่ได้ยินเหรอติชา” ชายหนุ่มพูดเสียงดังจนเธอสะดุ้ง

“ก็ใครจะไปรู้ละคะว่าพี่โดมบอกใคร” เสียงหวานดังออกมาจากปากจิ้มลิ้มสีชมพูมันวาวและยังลอยหน้าลอยตาพูดจนเขาโมโห

“กันติชา”

“ค่ะขึ้นก็ได้” กันติชาข้นรถแล้วปิดประตูเสียงดังสนั่น

“ปั้ง”

“กันติชา รถพี่ไม่ใช่สิบล้อนะถึงจะได้กระแทกจนประตูแทบพังอย่างนี้น่ะ” ชายหนุ่มมองสาวน้อยที่ยั่วโมโหเขาจนความดันพุ่งอยากจะจับตัวมาเขย่าแรงๆสักที

“ขอโทษค่ะติชาลืมไป ไม่ค่อยได้ปิดเปิดประตูรถค่ะเลยกะน้ำหนักมือไม่ถูกค่ะ” เสียงหวานยังพูดงุ้งงิ้งกวนเขาไม่หยุด

“ทำไมไม่รอพี่ หรือไม่ก็โทรบอกก็ได้ พี่จะได้ไม่ไปรับให้เสียเวลา” ชายหนุ่มตำหนิสาวน้อยที่นั่งคอตั้งเป็นนางพญาอยู่เบาะข้างๆกึ่งขำกึ่งโมโหกับท่าทางเชิดๆของกันติชา

“ติชาลืมโทรศัพท์คะ ต่อไปพี่โดมไม่ต้องมารับติชานะคะลุงชัยจะมาส่งติชาเองค่ะ พี่โดมจะได้ไม่ต้องเสียเวลาค่ะ”

"ตกลงเราจะพูดกันไม่รู้เรื่องใช่มั้ย” มือหนากำพวงมาลัยแน่นเพื่อควบคุมอารมณ์ก่อนจะเผลอบีบคอเล็กๆของยัยเด็กแสบ

“ติชารู้เรื่องค่ะ แต่พี่โดมไม่รู้เรื่องเองนี่คะ ติชาไปทำงานก่อนค่ะสายแล้ว เปิดประตูสิคะ” พอพูดจบเด็กสาวก็เปิดประตูรถแต่มันติดล๊อคเพราะเจ้าของไม่ยอมปลอดล๊อคให้

“แต่พี่ยังพูดไม่จบ” เอาสิอยากดื้ออยากแสดงอะไรก็จัดมาเขาจะนั่งดูนั่งฟัง

“พี่โดมอย่าเล่นอย่างนี้สิคะ ติชาะเข้างานสายค่ะ”

“พี่ก็สาย ไม่เป็นไรหรอกยังไงพี่ก็เซ็นให้ติชาผ่านการฝึกงานอยู่แล้ว” วโรโดมชักสนุกที่ได้ต่อปากต่อคำกับกันติชาในเมื่อพ่อๆแม่ๆและทุกคนอยากให้เขาสนิทสนมกับยัยเด็กแสบเขาก็จะเริ่มวันนี้แหละ ตั้งแต่กลับมาจากฝรั่งเศสแล้วทำงานที่บริษัทเขาก็ไม่ค่อยได้เจอกันติชายกเว้นสาวน้อยถูกบังคับมกินข้าวบ้านเขาแล้วจะเลือกมาตอนเขาไม่อยู่แม่คุณมีพรรคพวกที่บ้านเขาเยอะเพราะทุกคนก็รักน้องติชาตั้งแต่รปภ.ยันแม่บ้านใหญ่เจ้าระเบียบที่ยอมให้กันติชา

“งั้นมีอะไรก็พูดมาค่ะ” เสียงหวานงุ๋งงิ๋งดังขึ้นเรียกสติของชายหนุ่มที่กำลังคิดเรื่องของกันติชา

“เย็นนี้รอพี่ด้วย พี่จะไปส่ง ชัดมั้ย” วโรโดมพูดช้าๆอย่างชัดถ้อยชัดคำ

“ติชาบอกแล้วไงคะว่าลุงชัยจะมารับมาส่งกันติชาทุกวันพี่โดมจะได้มีเวลาไปทำอะไรอย่างอื่นได้โดยไม่ต้องมาเสียเวลากับติชาค่ะ” สาวน้อยยังยืนยันคำเดิมไม่สนใจหน้าตาบูดบึ้งของชายหนุ่ม

“งั้นพี่จะโทรบอกป้าตีว่าติชา”

“ก็ได้ ก็ได้ เย็นนี้ติชาจะรอค่ะ พอใจหรือยังแล้วเปิดประตูรถด้วยค่ะ ถึงแม้จะเป็นผู้บริหารสูงสุดแต่ไม่มีวินัยลูกน้องจะเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะคะ” ก่อนจะลงจากรถยังไม่วายปากดีจิกกัดเขาอีก

“ปากดีจริงๆสักวันเถอะ” ชายหนุ่มกัดฟันพูดอย่างหงุดหงิดเห็นอะไรก็ขวางหูขวางตาไปหมดแล้วเขาก็ลงจากรถเพื่อไปที่ห้องทำงานชั้นบนสุดของตึกสูงที่เป็นทั้งสถานีทีวีช่องสิบและบริษัทลูกน้อยใหญ่ที่ผลิตราการทีวีละครก่อนข่าวหลังข่าวข่าวเช้าข่าวสายและหลากหลายรายการที่ออกอากาศให้ดูตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง

จนลิฟต์ขึ้นมาถึงชั้นสิบเก้าที่เป็นห้องทำงานของผู้บริหารสูงสุดที่มีสองห้องของคุณทักษิณากับคุณวีระตีและห้องประชุมผู้บริหารเล็กขนาดยี่สิบคนและใหญ่ขนาดสี่สิบคนส่วนชั้นยี่สิบเป็นเพนท์เฮ้าส์สุดหรูสองห้องใหญ่ของผู้บริหารทั้งสองที่แบ่งกันคนละฝั่งเป็นห้องพักส่วนตัวหนึ่งห้องใหญ่หนึ่งห้องเล็กและห้องโถงส่วนตัวที่เหมือนกันแต่ห้องครัวกับห้องรับแขกอยู่ตรงกลางใช้ร่วมกัน

วโรโดมก็ทำงานที่เลขาเอามาวางไว้บนโต้ะกองเป็นตั้งสูงเพราะทุกงานเขาจะต้องอ่านอย่างละเอียดก่อนเซ็นหากผิดพลาดเพียงเล็กน้อยความเสียหายก็จะตามมาเขาจึงต้องอ่านทวนอีกครั้งจุดที่มีปัญหาหรือผิดสังเกตุเลขาก็จะมาร์คไว้ให้เขาพิจารณากว่าจะได้เงยหน้าก็เกือบเลยเวลาอาหารกลางวัน

“เจ้านายจะให้ยุพาสั่งอาหารมั้ยคะ” เสียงเลาดังออกมาจากลำโพงอินเตอร์คอม

“รบกวนด้วยครับคุณยุพา” เขาพูดแค่นี้เลขาก็เข้าใจแล้วก่อนจะมีเสียงเคาะประตูห้อง

“คุณโดมจะออกไปกินข้าวมั้ยครับ”

“ไม่ครับพี่เมธกลางวันนี้เรากินที่นี่ดีกว่าผมขี้เกียจออกไป มีอะไรหรือเปล่าครับ” เมื่อเห็นท่าทางของคนสนิทอึกอัก

“พอดีแม่ของผมไม่สบายแล้วเมียผมพาไปส่งโรงพยาบาลแล้วผมขออนุญาตไปเยี่ยมแม่สักชั่วโมงได้มั้ยครับ” เมธาถามเจ้านายอย่างเกรงใจ

“อ้าว แล้วทำไมเพิ่งมาบอกผมละพี่เมธไปดูคุณป้าเถอะวันนี้ผมไม่ออกไปไหนแล้วเดี๋ยวตอนเย็นผมโทรบอกพี่หมายให้มารับก็ได้ครับยังไงก็โทรมาบอกผมด้วยนะครับ”

“ขอบคุณครับคุณโดม” เมธาออกไปจากห้องทำงานของเจ้านายแล้วเขาก็รีบไปโรงพยาบาลทันที

วโรโดมนั่งกินอาหารกลางวันคนเดียวจนอิ่มแล้วเขาก็เดินขึ้นไปผ่อนคลายที่บนดาดฟ้าของตึกที่ตกแต่งเป็นสวนสวยและสระน้ำขนาดกลางที่เอาไว้พักผ่อนหย่อนใจ แม่ของเขากับป้าตีช่างเป็นเพื่อนที่รักกันมากจริงๆทำงานร่วมกันโดยไม่มีปัญหา