ตอนที่ 3
1381 คำ
ตอนที่ 3
ทางด้านนพเก้า
ผมกลับมาถึงห้องวันนี้ก็ดึกมากแล้ว เพราะมัวแต่นอนเล่นอยู่ที่บ้านจะออกมาตอนเย็นๆ รถก็ติด ผมก็เลยรอให้ดึกหน่อยแล้วค่อยกลับมานอนที่คอนโด เพราะพรุ่งนี้ต้องเข้าบริษัทแต่เช้า ดึกๆ รถบนถนนก็จะน้อยลงหน่อยดีกว่าช่วงเย็นๆ เยอะเลย หลังจากที่ผมกลับมาถึงห้อง ผมก็อาบน้ำแล้วก็นอน ก่อนนอนผมแอบคิดถึงน้องไอรีน เด็กสาวที่กำลังโต เมื่อวันเสาร์เธอขอมาอยู่คอนโด ป่านนี้เธอคงย้ายเข้ามาอยู่แล้วมั้ง แต่ผมไม่รู้ว่าเธออยู่ตึกไหน ห้องไหน แต่ก็คงจะตึกไหนสักตึกหนึ่งในนี้นี่แหละ ผมมองว่าเธอน่ารักนะ ตัวเล็ก ผิวขาว หน้าตาจิ้มลิ้มปากนิดจมูกหน่อยก็เหมือนเด็กๆ นั่นแหละ ดูจากแววตาของเธอแล้วยังไม่เลิกซนแน่เลย ผมเริ่มอยากรู้แล้วสิว่าเธออยู่ตึกไหนแล้วก็อยู่ห้องไหนกันนะ ผมก็ลืมถามไอ้เกียร์ น้องเขยของผมไว้ซะด้วยสิ หลังจากที่ผมนอนคิดอะไรไปเพลินๆ ผมก็เผลอหลับไป
ตื่นขึ้นมาอีกทีก็นาฬิกาปลุกตอนเช้านี่แหละ ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะเข้าบริษัทแต่งเช้าเพราะวันนี้ผมมีประชุม ผมเปิดประตูห้องออกมาผมก็ตกใจ แต่ก็รู้สึกแปลกใจมากกว่า ก็ผมไม่คิดว่าจะเจอน้องไอรีนที่นี่น่ะสิ เพราะเธอก็เปิดประตูออกมาพร้อมกับผมเหมือนกัน นี่ตกลงห้องที่เธอมาอยู่คือห้องที่ติดกับห้องของผมหรือนี่
"พี่เก้า!!"
"น้องไอ!!" ต่างคนต่างแปลกใจ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะตกใจมากกว่านะที่เห็นผมอยู่ห้องนี้
"นี่ห้องพี่เก้าเหรอค่ะ"
"น้องไออยู่ห้องนี้เหรอครับ" ต่างคนต่างตั้งคำถามออกมาพร้อมๆ กัน แสดงว่าเธอก็คงไม่รู้ว่าผมอยู่ห้องติดกับเธอ ส่วนผมก็ไม่รู้มาก่อนว่าห้องที่เธอจะย้ายเข้ามาอยู่ติดกับห้องของผมเช่นกัน อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้
"งั้นไอขอตัวนะคะ" เธอดูรีบร้อนเหมือนกับไม่อยากเจอหน้าผมอย่างนั้นแหละ แต่ผมก็ต้องเดินตามเธอเข้าลิฟต์ไป เพราะเช้านี้ผมก็ต้องรีบไปทำงานเหมือนกัน ชั้นที่ผมกับเธออยู่นั้นคือชั้นที่ยี่สิบห้า
“มีเรียนเช้าเหรอครับ” ผมชวนเธอคุยในขณะที่เรายืนคู่กันอยู่ในลิฟต์
“ค่ะ” เธอตอบสั้นๆ แต่ก็ไม่ได้มองหน้าผม สงสัยเธอจะไม่อยากคุยด้วย จากนั้นเราก็ไม่ได้สนทนากันอีก แล้วลิฟต์ก็เปิดออก จากนั้นผมกับเธอก็แยกย้ายกันไป
ระหว่างที่ผมนั่งทำงานอยู่นั้นมือถือของผมก็ดังขึ้น ผมมองไปที่จอมือถือปรากฏว่าเป็นไอ้เสือเพื่อนของผมนั่นเอง ไอ้นี่บ้านมันอยู่ภูเก็ตเปิดบริษัทโรงแรมแล้วก็ทัวร์ท่องเที่ยว
“ว่าไงเพื่อน...” ผมรับสายมันทันทีพร้อมกับกรอกเสียงลงไปในมือถือ
“อาทิตย์หน้ากูกับไอ้ดินจะไปกรุงเทพ ที่เก่าเวลาเดิมนะโว้ย” ไอ้เสือชวนผมออกไปเปิดหูเปิดตา ก็ทุกครั้งที่มันมากรุงเทพนั่นแหละ มันก็จะชวนผมออกไปแบบนี้เป็นประจำเป็นเรื่องปกติ
“เออก็ดีเหมือนกันพักนี้กูกำลังเบื่อๆ เลย” แต่! มันโทรมาล่วงหน้านานเกินไปหรือเปล่าวะเนี่ย พอดีหายเบื่อ
“โอเคงั้นตกลงตามนี้” แล้วไอ้เสือมันก็ว่างสายไป ผมมีเพื่อนอยู่สองคน คนนี้ชื่อไอ้เสือ อีกคนชื่อไอ้ดิน มันสองคนทำธุรกิจเหมือนๆ กัน มีแต่ผมนี่แหละเปิดบริษัทเครื่องสำอางก็รับมรดกตกทอดมาจากคุณพ่อนั่นแหละครับ ก็ผมเป็นลูกคนโต ก็เลยต้องรับหน้าที่บริหารงานต่อจากคุณพ่อ เพราะท่านแก่แล้ว
ตกเย็นผมก็กลับห้องตามปกติ ชีวิตของผมก็ไม่ได้มีอะไรมาก ก็วนไปวนมาอยู่แบบนี้ น่าเบื่อใช่ไหมล่ะครับ ก็ผมบอกแล้วว่าชีวิตของผมน่าเบื่อ อยากมีแฟนกับเขาสักคนแต่ก็ไม่รู้จะไปหาที่ไหน อายุก็สามสิบแล้ว ผู้หญิงที่ไหนจะมามอง จะมีก็อยู่ห้องข้างๆ นี่แหละไม่รู้จะจีบติดหรือเปล่า ดูเหมือนว่าเธอก็ไม่ค่อยอยากจะคุยกับผมสักเท่าไหร่ ก็ไอ้เกียร์มันเสนอมา ผมก็อยากจะลองจีบเธอดู และแล้วผมก็เปิดห้องออกไป กำลังจะไปหามื้อเย็นทาน ผมเปิดประตูออกมาเจอกับไอรีนอีกแล้ว
“น้องไอ”
“พี่เก้า” เธอเจอหน้าผมปุ๊บ เธอก็กำลังหมุนตัวทำท่าเหมือนจะเดินออกไป
"เดี๋ยวสิครับ" ผมต้องรีบเรียกเธอไว้ซะก่อน นี่ผมมันไม่น่าคบหาด้วยขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วกูจะจีบน้องติดหรือเปล่าวะนี่ ผมถามตัวเองในใจ ไม่ลองก็ไม่รู้แหละน่า
"คะ” เธอหันมา
"น้องไอจะออกไปไหนเหรอครับ" ผมก็ถามไปตามประสาคนอยากหาเรื่องคุยด้วยก็เท่านั้น
“พี่เก้าไม่ต้องดูแลไอตามที่พูดกับมามี้วันนั้นหรอกนะคะ ไอไม่ชอบให้ใครมาควบคุมความประพฤติของไอ ไอขอบอกไว้ก่อนเลยนะคะว่า ไอดูแลตัวเองได้” เธอหันมาพูดกับผมเป็นชุด เสียงดังฟังชัด นี่ผมทำอะไรผิดวะเนี่ย ไม่ได้คิดแบบที่เธอพูดมาเมื่อสักครู่นี้เลยสักนิด
"พี่แค่จะชวนน้องไอไปทานข้าว ไปด้วยกันนะครับ" ผมก็แค่ชวนเธอคุย เพราะผมกำลังจะจีบเธอไง ส่วนไอ้เรื่องที่ผมรับปากกับมามี้ของเธอเมื่อวันนั้น ผมก็รับปากไปอย่างนั้นนั่นแหละ ก็สายตาตั้งกี่คู่ที่มองมาที่ผมจะให้ผมปฏิเสธก็คงไม่ได้
"ไอก็กำลังจะออกไปหาอะไรทานอยู่เหมือนกัน แต่ไอไปคนเดียวดีกว่าค่ะไม่อยากรบกวนพี่เก้า” รบกวนอะไรกัน แค่ไปทานข้าวนี่นะ ผมว่าเธอคงไม่อยากไปทานข้าวกับผมมากกว่า
"ไม่เป็นไร พี่จะได้มีเพื่อนทานข้าวด้วยไง" ในเมื่อเธอทำท่าเหมือนไม่ชอบขี้หน้าผมขนาดนี้ เพราะฉะนั้นผมก็ต้องเป็นฝ่ายเข้าหาเธอก่อน เพื่อนของผมไอ้สองคนมันเคยบอกผมว่าตื้อเท่านั้นที่คลองโลก แล้วผมก็อยากมีเพื่อนทานข้าวด้วย ทานคนเดียวมาหลายสิบปีแล้วเบื่อจะแย่ถ้ามื้อต่อๆ ไปมีน้องไอนั่งทานข้าวด้วยก็น่าจะดีเหมือนกันนะ
"ไอไม่หิวแล้วค่ะ" อ้าว!! นี่หน้าผมมันทำให้เธออิ่มอกอิ่มใจขนาดนี่เลยเหรอ
"พี่บอกให้ไปก็ไปสิ ทำไมต้องทำท่ารังเกียจพี่ขนาดนี้ด้วย" รู้สึกได้เลยว่าเธอไม่ชอบขี้หน้าผม แล้วผมไปทำอะไรให้เธอตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ติดลบตั้งแต่ยังไม่ได้จีบเลยกู เฮ้ยยยย!!!
“……..” เธอเงียบ ผมไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ
"อยากดื้อพี่รู้ว่าเราหิว พี่ก็หิวเหมือนกัน....ไป!" ผมเดินนำหน้าเธอไป พยักหน้าให้เธอเดินตามมา ซึ่งเธอก็ยอมเดินตามมา นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว ผมแอบได้ยินเสียงท้องร้องของเธอด้วย แต่ผมไม่ได้ทักเพราะกลัวว่าเธอจะอาย หิวขนาดนี้ไม่เดินตามมาก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว
"น้องไออยากทานอะไรสั่งเลยนะครับ มื้อนี้เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง" ผมพาเธอมานั่งลงที่ร้านอาหารใต้คอนโดนี่แหละ ก็มันสะดวกสุดแล้ว อิ่มแล้วก็ขึ้นไปนอน ผมทำแบบนี้มาหลายปีแล้วตั้งแต่มาอยู่ที่นี่
- ผู้เขียน
