TAHIMIK NA pumasok si lavenia na walang ka malay-malay sa surprised nila..katabi niya sa kaliwang bahagi ang kanyang ate nicky at si tristan naman sa kabilang bahagi. si andrew naman katabi nang ate niya sa dulo. nakatago sila sa dilim at naka ready nang salubungin ang kapatid.
ng buksan nito ang ilaw ay sabay sabay silang kumanta ng birthday song. gulat na gulat ito pero sa huli ay napa iyak sa kaligayahan na niyakap silang mag kakapatid.
"salamat sa inyong lahat..mga ate mga kuya ko..naiiyak nitong sabi.
masaya nilang pinag saluhan ang niluto nilang handa para sa birthday ni lavenia..pero higit na mas masaya ang kapatid niya dahil may nakikita siyang kakaibang kislap sa mga mata nito.
pagkatapos nilang kumain ay agad din silang nag paalam. kahit na ayaw niya pang mawalay sa mga kapatid.. kung pwedi lamang silang mag sama-sama lahat.. kaso habang hindi pa siya ligtas hindi niya muling makakasama ang itinurin niyang pamilya.
nasa kalagit naan sila nang byahe pabalik sa bahay nang may humarang na dalawang kotse sa dinadaanan nila.. at walang pasabing bumaba ang lulan nuon at pinag babaril sila.. mabilis ma umatras ang kotse ni tristan at mabuti nalang talaga hindi tumatagos ang bala sa kotse nito dahil pag nagkaton panigurado pareho silang may tama matapos paulanan ng putok.
ganun man nakadama siya nang matinding takot. hindi talaga sila titigilan ni gabriel hanggat hindi siya nito makukuha.
nakipag karera si tristan sa dalawang kotseng humabol sa kanila na patuloy silang pinag bababaril.
"tristan anong gagawin natin? ma mamatay naba tayo? naiiyak niyang tanong habang nanginginig sa takot ang buong katawan.
sa halip na sumagot ay nginitian lang siya nito upang wag siya mag panic.. inabot nito ang kamay niya at kinabig siya upang yakapin.
"hindi ko hahayaang mangyari yun okay... naniniguro nitong tugon sa kanya.
sa ginawa nito dagling nawala amg takot niya at mas ramdam niya ang init na nag mumula sa katawan ng lalaki dahilan para kumalma siya..kahit na may naka sunod parin sa kanila na mga armado.
ilang saglit pay halos paliparin na nito ang kotse matakasan lang nila ang mga humahabol sa kanila.. hanggang sa makalayo na nga sila ng tuluyan sa mga iyon.
"tiyak may naka abang na ngayon sa bahay kaya hindi tayo pwedi umuwi pansamantala mag tago muna tayo. ani tristan sa kanya habang patuloy sa pag mamaneho. napansin niyang palabas na sila nang maynila.
"saan naman tayo pupunta? taka niyang tanong.. umayos na siya ng upo dahil panatag na ulit ang kaluoban niya.
"sa rest house namin sa laguna.. safe tayo duon..isa pa matagal tagal narin kasi akong hindi nakakauwi duon.. tugon nito sa kanya.
tahimik lamang siyang nakatitig sa kasamang kanyang tagapag ligtas. pano nalang kung wala ito sa buhay niya..marahil wala narin siya ngayon.
matapos malingunan siyang nakatitig dito itinabi nito saglit ang sasakyan..alam ni tristan na mag pa hanggang ngayon ay takot na takot parin ito sa nangyari kanina.
ginanap niya ang palad ng babaeng mahal saka marahang ikinulong sa mga bisig niya.
"magiging okay din ang lahat ha..wag kana matakot diko hahayaang makuha ka ninuman mula sa akin.. dinama niya ang magkabilang pisnge nito.
"salamat tristan..tugon nito sa kanya habang sinasalubong ang kanyang mga mata..ipinatong nito sa palad niya ang parehong kamay nang dalaga na nag bigay nang init sa kanya. bagaman wala na siyang nakikitang takot sa mga mata nito naroon padin ang pangamba. alam niya nasa paligid lang nila si gabriel pero gagawin niya ang lahat ma proteksyonan lang ito.
malalim na ang gabi nang dumating sila sa rest house.. nakatulog narin si nicky sa kotse.. hindi man inaasahan na makararating sila sa lugar na iyon pero parang iyon ang hinihinge ng pag kakataon. sana matanggap din nang dalaga na may anak siya.
binuhat niya ito upang hindi na maabala.. sinalubong sila nang nag aalalang si manang ester at gulat na gulat sa kasama niya.
"sir sino ho ba yang kasama mo?
"bukas na tayo mag usap manang ha..pagud kami..aniyang humakbang na para talikuran ito. dinala niya sa kwarto niya ang dalalga at marahang inihiga sa kama, ni hindi manlang ito nagising sa pag buhat niya dahil sa malalim nitong pag kakatulog.. kinuha niya ang isang kamay nito at hinalikan iyon.
"mahal na mahal kita nicky. marahan niyang bulong habang unti unting inilalapag ang kamay nito.
matapos kumutan ay naaliw siyang tinitigan ang nakapikit nitong mga mata..pababa sa ilong hanggang sa mga labi.
gustong gusto niya iyong angkinin pero may pumipigil sa kanya..kaya minabuting iwanan muna ito para makapag pahinga na.. alam niyang darating din naman ang tamang panahon para sa bagay na iyon.
nagising si nicky na komportableng nakahiga sa kama.. nasaan siya? isang katanungang hindi niya masagot kaya inilibot ang kanyang paningin sa maluwang na kwarto. panu siya nakarating duon ganoong natatandaan niyang nakatulog siya habang nag babyahe sila.
si tristan ang nag dala sa kanya sa kwartong iyon na bago sa paningin niya.. parang hinaplos ang puso niya nang maalala ang nangyari sa kanila kahapon.. pakiramdam niya safe siya pag kasama ito, kaya nitong gawin lahat para sa kanya nang walang kahit na anumang kapalit.. at dama niya na ngayon ang sinsiridad ng pagmamahal nito sa kanya.. sagutin na kaya niya ito para offecial na silang maging boyfriend..sa isipang iyon parang may munting kiliti siyang naramdaman sa dibdib.
at kay tristan niya lamang iyon naramdaman. nagmamahal naba siya?
"good morning m'am... bati nang ginang na biglang pumasok dahilan para mabaling dito ang attention niya.
sa tantya niya nasa singkwenta anyos ito.
tama ba ang narinig niya tinawag siya nitong m'am.? nakadama tuloy siya nang hiya sa sarili..parang hindi naman siya bagay tawagin ng ganun.
"tawagin mo nlang akong manang ester.. halika na m'am hinihintay na po kayo ni sir at zion sa mesa. anitong nakangiti sa kanya.
nakangiti siyang bumangon mula sa hinihigaan.
"manang ako nga po pala si nicky..salamat po sa pag tanggap sakin ha..aniya dito.
natawa ito sa sinabi niya.
"wag ka ng mag pasalmat sakin.. natural lang naman na tanggapin at pakitaan ng maayos ang mapapangasawa ni sir. nakangiti nitong baling sa kanya habang binubuksan ang bintana ng kwarto.
"anu ho..??reac niya.
para bang nakakasiguro talaga si tristan sa lahat na magiging sila.. at mapapangasawa siya nito..hayon nanaman ang kiliting nararamdaman niya.
"halika kana hinihintay kana ni sir..anito sa kanya bago lumabas ng kwarto..
napilitan siyang bumangon at nag banyo saka inayos ang sarili bago lumabas ng kwarto.
nadatnan niyang naka upo si tristan sa may kabisera ng lamesa at sa kanang bahagi nito ay isang batang lalaki na sa tantiya niya ay nasa apat na taong gulang mahigit sa laki ng bulas ng katawan nito.
kamukha ito ni tristan kaya hindi maikakailang anak ito nang lalaki.
nakadama siya nang kakaibang bigat ng kaluoban dahil sa isipang may pamilya na pala ang inakalang binatang tagapag ligtas niya.. niluluko ba siya nito at pinaasa.?
agad hinanap nang mga mata ni nicky ang asawa nito or ang ina ng bata subalit wala siyang makita. si manang ester lamang ang naruon at isa pang maid. marahil ay yaya ng bata dahil kasalukuyan nitong inaasikaso ang bata.
"andiyan kana pala.. halika.. nakangiti si tristan nang matanaw siya.
alanganin siyang lumapit na parang nahihiya dahil yun naman talaga ang nararamdaman niya.
nahihiya siya sa mga taong naruon ayaw niyang isipin lalo na nina manang ester na nandun siya para sirain ang pamilyang mayruon si tristan.
"upo ka..si zion nga pala anak ko..and baby your mommy to be.. shes nicky. pagpapakilala ni tristan sa dalawa.
hindi siya makahuma sa sinabi ni tristan. ipinakilala siya nitong magiging ina nang bata so ibig sabihin lang nun wala itong karelasyon..or mas tamang sabihing hiwalay na ito sa asawa.. sa isipang iyun dagling nawala ang kaninang mabigat na bagay na naka dagan sa dibdib niya.
at ngayon para siyang kinikilig sa uri ng titig ni tristan sa kanya.
"hello zion..matipid niyang bati sa bata...
na ngayon ay naka ngiti sa kanya.
"really daddy..??..i like her shes beautiful.. nakangiting palatak nang bata sa kanya habang tinititigan din siya nito na parang sinisipat maigi ang mukha niya.
"good..tugon ni tristan na ngayon ay pinag lalagyan siya ng pag kain sa plato.
"can i call you mommy? tanong ni zion sa kanya ng balingan siya..ulit..
"ha?ah eh sige..alanganin niyang tugon dahilan para mabilis itong tumayo at sa pag kagulat niya ay niyakap siya nito.
nakadama siya nang awa sa bata na para bang sabik na sabik ito sa ina. saglit niya din itong niyakap bilang ganti, parang nakikita niya kasi ang sarili kay zion dahil parihas silang walang kinagisnang ina. ganto din ang pananabik niya sa ina na magpa hanggang ngayon ay dipa niya nasisilayan.
mukang aliw na aliw naman si tristan habang pinag mamasdan silang dalawa..pilyo pa itong kumindat sa kanya. nag iinit tuloy ang pakiramdam niya.
pagkatapos nilang kumain nag ayang mag swimming ang bata na hinila silang dalawa ni tristan sa labas.
"mommy, daddy come lets swim..pamimilit nito na napipilitan siya dahil sa tutuo lang ndi pa siya nakakapaligo sa isang swimming pool. hindi siya marunong lumangoy.. natatakot siyang malunod.
inutusan naman ni tristan ang yaya nito na kumuha nang bath rob at towel para sa kanilang tatlo.
"baby sorry ha,di kasi ako marunong lumangoy. bulong niya sa bata dahil ayaw niyang marinig siya ni tristan at nakakahiya.
"dont worry mommy dad teach you how to swim..right daddy..? binalingan pa nito si tristan. na ayaw sana niyang ipaalam sa lalaki. napapikit nalang siya nang makitang sinulyapan siya nito at ngayon ay palapit na sa kanya.
"walang problema baby..ako na bahala mag turo kay mommy.. ngiti nito sa anak na hinawakan siya sa kamay.
"tristan..pwedi kayo nalang maligo..anu kasi..wala akong damit na bibihisan..pag dadahilan niya pero iyon ang tutuo.. sa bilis ng pangyayari kahapon dina siya nakapag dala ng damit.
"wag kang mag alala maraming damit si scarlet dito, halikana baby lets swim.. na nuoy nakatayo na sa gilid nang pool.. malakas ang luob nitong mag ayang maligo marahil marunong itong lumangoy.
nagulat pa siya nang buhatin ni tristan at sabay silang tatlong tumalon sa tubig..kasabay nang matinis na sigaw ni zion na para bang sa munting kahilingang iyon ay mabigyan niya ito nang kaligayahan.
bahala na..naisip niya kahit dama niya ang pangangatog ng tuhod at ewan kung dahil ba yun sa takot or sa pag buhat ni tristan sa kanya.
siguro nga sa takot yata dahil mahigpit siyang nakapa ngunyapit sa leeg ni tristan.. hindi na niya alintana na halos mag kadikit na pala ang mga mukha nila. at mataman itong nakatitig sa kanya.
"di kita bibitiwan relax lang.. bulong nito sa kanya..na bahagyang ngumiti. lali tuloy nadagdagan ang pangangatog niya na nag iwas ng tingin. nahihiya siya sa lalaki.
hinawakan siya nito sa bewang at inalalayan kung paano lumangoy..
"gooo mommy you can do it..!!ani zion na parang pinalalakas nito ang luob niya.. lumapit ito sa kanilang dalawa at hinawakan siya sa kamay at ikinakampay.
"the first step could always be the hardest..pag papa alala ni tristan. sa kanya na lalo pang hinigpitan ang pag kaka hawak ng bewang at marahan siyang inilapit dito dahil unti unti siyang lumulubog.. nawala naman ang takot niya dahil hawak siya ng mag ama. alam niyang hindi siya nang mga ito hahayaang malunod.
sinikap niyang ikampay ang paa at kamay at iayun ang katawan sa ibabaw nang tubig. nakakahiya naman na siya pa mismo ang hindi marunong kumpara sa bata..
nahihiya din siya sa yaya ni zion na nuoy nakamasid sa kanila.
ilang sandali pa'y binitiwan na siya ni tristan nang makasigurong hindi na siya lumulubog.. subalit unti-unti siyang nilamon ng tubig matapos nitong bitawan.
"tristan... muli ay nakapa ngunyapit nanaman siya sa balikat ng lalaki. matapos makalagok ng tubig na halos ikawalan niya nang hininga.
nagsimula na siyang umubo dahil pati ilong niya pinasok na nang tubig..
nag aalala naman si tristan na iniahon siya mula sa tubig.
"baby just stay here with yaya..i will be back later..just enjoy..okay?? anito sa anak habang buhat siya ng lalaki.
"okay dad..mom you okay? nag alala tuloy ang bata sa kanya.
".uo ayos lang ako baby,tugon sa bata bago balingan si tristan.. ibaba mo nalang ako please okay lang naamn ako..nakikiusap siya sa lalaki pero di siya pinakinggan na dinala siya sa kwarto at mabilis na ipinasok sa banyo.
"siguro naman pwedi mo na akong iwanan dito..aniyang itinakip ang mga braso sa harapan dahil basa ang damit niya kaya bakat ang naka umbok niyang dibdib, alam naman niyang nakita na ni tristan ang buong katawan niya pero baka anung isipin naman nito sa mga sandaling iyun.
pero sa halip na lumabas ang lalaki ay nilapitan siya nito at niyakap habang walang kakurap-kurap na nakatitig sa kanya habang namumungay ang mga mata nito.
"i love you nicky..gusto kung gawin sayo to.. bulong nito sa kanya na inangat nang bahagya ang mukha niya para mag tama ang mga mata nila.
nag simula siyang kabahan nang maramdan ang mainit nitong hininga sa mukha niya. ilang besis din siyang napapa lunok nang makitang unti-unting lumalapat ang labi nito sa kanya..
nanaginip ba siya? gusto niyang itanong kung tutuo ngabang hinahalikan siya nang lalaki nang maramdaman ang mainit at malambot nitong labi.
pero nakaramdam siya nang kakaibang kiliti nang mas lalo pa siya nitong hapitin at marahang isinandal sa pader nang banyo at kasunod nun ang mas maalab nitong pag angkin sa mga labi niya..
halos maubusan siya nang hininga matapos nitong pakawalan ang labi niya.. subalit saglit na saglit lamang iyon at muli nanamang inangkin ni tristan ang labi niya na nag bigay pa lalo sa kanya ng ibang pakiramdam dahil humaplos ang kamay nito pababa sa bewang niya at naramdaman niyang marahang pinisil ni tristan ang pang upo niya.
para siyang kandilang nauupos sa nakababaliw nitong halik.. nagsimula na siyang makaramdam nang init na tila sinisilaban ang kanyang pakiramdam lalo na nang simulang tanggalin ni tristan ang damit niya.
nagsimula narin siyang manlaban na hinubad ang shirt ng lalaki kasabay ang pag tugon sa maalab nitong halik,
wala na siyang alam sa sunod na kaganapan matapos nitong tanggalin lahat ng saplot niya at igiya na siya sa ibabaw nang kama..
tanging ungol at halinghing nalang ang naririnig niya sa sarili na lumalabas sa lalamunan niya nang sambahin ni tristan ang buong katawan niya.. samot saring sinsasyong hatid nito sa kanya ng sabay nilang marating nang lalaki ang kaluwalhatian.
napakabilis ng pangyayari sa buhay niya, ni hindi niya inaasahang sa araw na iyon nakatakda siyang maging ina ni zion at tuluyang maging bahagi nang buhay ni tristan..
nakahanda na ba talaga siya.?
"i love you ..salamat at dumating ka sa buhay namin ni zion.. bulong ni tristan sa kanya pagkatapos ng namagitan sa kanila. bakas sa mukha nito ang matinding kaligayahan.. mahigpit siyang yakap nito at pinagsalikop ang mga palad nila. nakatitig din ito sa kanya at marahan pa siyang kinintalan nang pinong halik sa labi.
blangko ang expression sa mukha niya na sinalubong ang mga mata nito.
"gusto ko lang malaman..nasaan nga pala si scarlet pano pag bumalik siya?. nag aala niyang tanong. hindi alam kung pagkatapos nuon ay kaya pa niyang mawala ito.
"hindi na siya babalik..matagal niya na kaming iniwan at nagpakasal sa first love niya sa ibang
bansa..himig paliwanag nito.
hindi siya makapaniwalang may isang babaeng kayang iwan ang katulad ni tristan at sa anak nitong si zion na napakabait na bata. para sa kanya ganitong pamilya ang wish niya at natupad na iyun ngayon. may instant anak na siya at napaka buting asawa. napa ka swerte niyang nakilala ang mag ama.
sa isipang iyun nag init ang gilid nang mga mata niya. may luhang bumulong duon na agad pumatak mula sa mga mata niya.
"may nasabi ba akong masama..? bahagya itong napabangon at nag alala sa kanya.
"masaya lang ako tristan..ngayon lang kasi ako naging ganito kasaya..akala ko buong buhay nalang akong magiging pakawala.....
"ssshhh wag mong sabihin yan please..anuman ang nakaraan mo dimo ginusto yun..ako ang dapat mag pasalamat sayo dahil tinanggap mo ang anak ko. ani tristan na masuyo siyang niyakap ulit. pinahid din nito ang luha niya. saka marahang inangkin ang labi niya..
"i love you so much nicky..sa kabila nang pag halik nito sa kanya ay usal nito..
nang di siya sumagot ay inangat nito ang mukha niya at tinitigan siya.
"wala bang i love you diyan kahit isa? nakangiti nitong tanong?
"kailangan paba? nahihiya niya ring bulong.
"gusto kung marinig..kahit alam ko naman na matagal mo na akong mahal. pag bibiro nito.
napangiti siya kasabay ang pamumula ng pisnge..halata ba talaga sa kilos niya na mahal ito? wala naman siyang ginawa na para dito.
"kaya pala ang lakas ng luob mong ipakilala ako kay zion nang mommy to be niya.. nasabi nalang niya.
natawa ito sa sinabi niya.
"then say it now.. gusto ko marinig..
"i love you tristan..okay naba? pinilit niyang isiksik ang mukha dito upang ikubli iyon.
"thank you...from today on..gusto kung marinig yan mula sayo everyday pwedi ba yun my wife to be? tanong na buong higpit siya nitong niyakap muli bago siniil ng halik sa labi..
"sige.sabi mo eh..tugon niya matapos pakawalan ang labi niya.
"gusto kong makasal tayo kaagad nicky..ayaw kung mawalay kapa sakin..?
napaisip muna siya,
"kasal ba kamo?
"yes..kasal?
napayakap siya sa lalaki sa subrang tuwa. sino bang babae ang hindi matutuwang ikasal sa isang katulad nito. napakabait, super gwapo. at mayaman.bakit pa siya mag papakipot tungkol sa bagay na iyon lalo't matagal niya ng pangarap na makasal sa lalaking mamahalin siya at tanggap ang nakaraan niya.
"ibig bang sabihin sa yakap na yan pumapayag kana na magpakasal sakin?
"salamat tristan..uo, pumapayag na ako mag pakasal sayo.
naramdaman niyang niyakap siya nito bago siniil muli ng halik sa labi.
"thank you..tugon nang lalaki sa kanya na hindi napigilan ang sariling muli siyang angkinin.