One More Night (COMPLETED)

Chapter 13

Stacy POV

Nagising ako dahil may naramdaman akong likido na bumuhos sa buong katawan ko.

"Boss nagigising na siya!"rinig kong sabi ng isang lalaki.

"Hindi ako bulag tanga kaba?!"iminulat ko ang mga mata ko at nakita ko si Nicole na nakangiti sa akin.

"I'm glad your awake b***h!"nilapitan niya ako at hinila nito ang buhok ko sa likod dahilan para makapaangat ang mukha ko sa kanya.

"Pakawalan mo ako! Ganyan na ba ang nagagawa ng isang babaeng hindi naman talaga minahal ng lalaking kinababaliwan niya?"sumama ang tingin niya sa akin pero agad ding tumawa na parang nababaliw.

"Ako? Hindi niya minahal? Minahal niya ako Stacy. Minahal niya ako at alam ko yun!"ako naman ang tumawa sa sinabi niya.

"Talaga ba? Kung mahal ka talaga ni Laurence bakit sa akin siya mababaliw? Ohh hindi na pala yun nakakapagtaka. Sa katulad mo sa tingin mo ba magugustuhan ka niya? Isa ka lang naman baliw na babae na nang-aangkin ng hindi mo pag mamay-ari."sinampal niya ako sa magkabilang pisnge dahil sa talas ng kuko nito ay nakalmot niya ang pisnge ko.

Humapdi ang kanang pisnge ko dahil sa sampal na yun idagdag mo pa na nagkaroon ata ako ng sugat sa pisnge.

"Pwedeng-pwede kitang patayin ngayon pa lang! Hindi kaba natatakot huh?"kinuha niya ang baril sa lalaking nasa likod niya.

Kinasa niya yun bago itutok sa ulo ko. Matapang naman ako na tumingin sa kanya. "Hindi ako takot mamatay Nicole."nakangisi kong sabi sa kanya.

Tumaas ang gilid ng labi niya bago itinutok ang baril sa tyan ko. "Ganon ba pero alam kong takot kang mawala ang anak mo." bumaha ng takot ang buong katawan ko dahil sa sinabi niya.

'Hindi! hindi ang anak ko!'

"Masaya kana ba sa ginagawa mo?"tanong ko sa kanya. Tumaas naman ang kilay nito pero nanatiling nakatututok sa akin ang baril.

"Yes masaya ako nakikita kang nakatali pero mas sasaya ako pag nakita kitang malamig na bangkay na."pinaputok niya ang baril sa hita ko dahilan para mapasigaw ako sa sakit.

"F-f**k you b***h!"sigaw ko habang nakatingin na sa kanya ng masama.

"Yeah I'm a b***h! That's what you get for messing up with me!"tumawa na naman siya.

Napalunok ako habang ipinikit ko ang mga mata ko. Gusto kong umiyak sa sakit dulot ng tama sa hita ko pero ayokong ipakita ang kahinaan ko sa kanya.

Mas magiging masaya lang siya kapag nakikita niya akong nahihirapan at wala akong balak na mas pasayahin pa siya.

"Ano? Susuko kana agad? Ang hina mo naman pala Stacy!"pinaikot-ikot niya ang daliri nito sa buhok ko na para vang nang-aasar.

"Hindi ako basta-basta sumusuko Nicole."nakangisi akong tumingin sa kanya. "Kaya ko nga nakuha si Laurence ehh, ngayon pa bang akin na siya mas lalalo lang akong magpapakatatag dahil alam kong hahanapin niya ako."kitang-kita ko kung gaano nagbago ang mukha niya. Mas nagalit ito sa sinabi ko.

"Bakit ka natigilan dyan? Nga pala sinabi sa akin ni Laurence na ako ang papakasalan niya. Na ako lang ang babaeng mahal na mahal niya at wala ng iba!"

"Shut up! I can kill you, you know that. I don't hesitate to shot you in your head if you keep saying those words!"

"Why? It's hurting your ego? Why just kill me now? Do it! Make sure that I'm already death when you leave me. Because if I wake up I'll  hunt you and make your life become miserable."

"Don't worry Stacy I'll make sure you'll die in my hands."bumaling siya sa mga tauhan nito. "Bugbugin niyo yan!"sigaw niya, umalis ito na para bang walang nangyari.

Nang makaalis na siya inumpisahan naman nilang bugbugin ako. Nagmakaawa ako sa kanila pero walang nakinig. Ilang beses akong sumigaw at humingi ng tulong pero walang dumating.

Suntok at sipa ang natanggap ko mula sa mga lalaking hindi ko kilala. "P-parang awa niyo na p-pakawalan n-niyo na a-ako"pagmamakaawa ko sa kanila pero nakatanggap lang ako ng isang sampal sa isang lalaki.

"Sayang ka Miss napakaganda mo pa naman pero utos to ni boss kaya pasensyahan nalang tayo."napatiik baga ako. Wala silang mga puso!

"Lorenzo mag bantay ka sa labas!"utos ng lalaking sumampal sa akin at sinabihan ako ng maganda.

"Anong binabalak mo?"

"Magpapakasaya lang muna ako."natakot ako sa sinabi niya alam ko kung ano ang binabalak niya.

"Pare wag mong solohin tong babaeng to."

Gusto kong sumigaw pero ayaw bumuka ng labi ko. Napagod na ako sa kakasigaw para humingi ng tulong. Napagod na din ako na magmakaawa sa kanila.

"Mamaya kana pare magbantay ka muna sa labas!"tinapik naman siya ng lalaking gusto akong baboyin bago sapilitang pinalabas.

Narinig ko ang pagclick ng pintuan. "Napakaganda mo talaga Miss." nanginginig ang buong systema ko lalo na ng maramdaman ko ang kamay niyang humahaplos sa hita ko.

"W-wag p-please maawa k-ka."nanghihina kong sabi pero walang pinakinggan ang lalaking nasa harapan ko. Tinanggal niya ang pagkakatali sa akin bago ako sapilitan na hiniga sa sahig.

Nagbumiglas ako sa kanya."A-ayoko! P-please w-wag b-buntis a-ako m-maawa ka!"pilit ko siyang tinutulak pero hinawakan niya lang ang dalawang braso ko at nilagay niya yun sa itaas ng ulo ko habang hinahalik-halikan niya ang leeg ko pababa sa dibdib ko. Iniipit niya din ang binti ko gamit ang binti niya para hindi ko siya masipa idagdag mo pa na nabaril ang hita ko.

"Hmm ang bango-bango mo!"dinilaan niya ang leeg ko pataas sa tenga ko. Napaiyak na lang ako sa ginagawa niya. Wala akong magawa dala na din ng sobrang panghihina dahil sa pangbubugbog na ginawa nila.

Pilit akong nagpumiglas pero wala... nakuha niya ang gusto niya at bago pa ako mawalan ng ulirat naramdaman ko na itinali niya ulit ako.

HINDI KO na alam kung ilang araw na ba akong nakakulong sa madilim na silid na ito. Paulit-ulit din akong binaboy ng lalaking nag ngangalan na Frenan Domingo.

Hinding-hindi ko makakalimutan ang pangalan na iyon simula ng nalaman ni Nicole na ginalaw ako nito ay pinagalitan niya ito pero kalaunan ay natuwa din dahil pag nalaman iyun ni Laurence ay pandidirian siya nito dahil may nakagalaw na sa kanyang iba.

Iniisip ko kung hinahanap ba ako nila Laurence. Sigurado din ako na nag-aalala na si Dad sa akin. Pero ang mas inaalala ko ay ang anak ko sa sinapupunan ko. Ilang araw na din akong walang kain at alam kong nangayayat ako dahil doon.

Hindi ako pinayagan na pakainin ni Nicole hayaan daw nila akong mamatay sa gutom.  Hindi ko na din maramdaman ang buong katawan ko dahil sa araw-araw na pambubogbog na ginagawa nila sa akin. Yung hita ko naman ay nakabenda na at wala na yung bala ng baril dahil hindi dapat ako mamatay ng ganon kabilis lang.

Miss na miss ko na si Dad, si Laurence pati na din si Nathalie. Miss ko na silang lahat, narinig ko na bumukas ang pintuan.

Nakarinig din ako ng mga yabag papalapit sa akin.

"Kamusta kana Stacy?"inangat ni Nicole ang baba ko para makatingin sa kanya.

"Hindi kapa ba tapos sa akin?"umiling ito naramdamdaman ko din na dumiin ang pagkakahawak niya sa pisnge ko.

"Hindi pa, bakit ganon kana ba ka atat na mawala sa mundo?"

"Kahit anong gawin mo hindi mapapasayo si Laurence."nagkibit balikat ito.

"Wag kang magsalita ng hindi tapos Stacy."hinaplos niya ang mukha ko bago bumaling sa mga tauhan niya na nandito sa kwarto.

"Gusto niyo pang magpaligaya boys?"nagsigawan naman ang mga tauhan niya.

Hindi mawala ang saya sa mukha ni Nicole ng bumaling sa akin."Sa inyo na siya at pagkatapos niyo siyang pagsawaan patayin niyo saka niyo itapon sa dagat."pagkasabi niya nun ay umalis na ito.

"Ako na muna mauuna mga pre!" ani ni Frenan na ikinaangal ng iba.

"Pre natikman mo na nga yan eh kami na muna ang mauuna!"kita ko naman na tinutukan ni Frenan ang mga kasamahan niya.

"Ako muna ang mauuna!"mukha namang natakot ang mga kasamahan niya kaya pumayag na sila.

Tulad ng nauna wala akong nagawa sa lahat ng kababoyan na ginawa niya sa akin. Lalo na ng isa-isa nila akong binaboy hinding-hindi ko makakalimutan ang mga mukha ng mga taong bumaboy sa akin! Sisiguraduhin ko na makukulong sila sa oras na makatakas ako dito.

"Ahh s**t ang sarap mong babae ka!"sigaw ng isang lalaki habang binabayo ako ng patalikod. Iniisip ko si Laurence, tatanggapin niya pa kaya ako? Mamahalin niya pa kaya ako kahit na madami ng nakagalaw sa akin?

Parang may tumutusok sa dibdib ko dahil sa naisip ko. Sana... sana mahalin niya pa rin ako. Sana tanggapin niya pa rin ako sa kabila ng nangyari sa akin.

Hindi ko alam kung ilang oras nila akong ginahasa nang matapos sila ay inilabas nila ako ng walang saplot at dinala sa nakaparadang van.

Nilalamig ako sa loob ng van ng may isang lalaki na naman na gumahasa sa akin sa loob ng van habang magsisigawan ang mga kasamahan niya at pinapanood kami.

Sa mga oras na to naisip ko na lang namamatay na lang pero yung anak ko. Yung anak ko buhay pa ba ang anak ko?

Tumigil ang van na sinasakyan namin, hinila na naman ako ng isang lalaki patungo sa isang bangin. Tinulak ako nito sa pinakadulo ng bangin.

Nangiginig ang buong kalamnan ko habang nakatingin sa kanila. Nagmamakaawa ang mga mata ko.

"P-pakawalan n-niyo n-na l-lang a-ako."nahihirapan kung sabi sa kanila.

"Pag pinakawalan ka namin kami ang malilintikan."ani ni Lorenzo sa akin.

"Pasensyahan na lang pero trabaho lang to!"sabi ni Frenan bago ako binaril sa balikat. Napa atras ako ng dahil sa ginawa niya dahilan para kahulog ako sa bangin.

Mapait akong napangiti, akala ko dadating si Laurence para iligtas ako kagaya ng ibang napapanood at nababasa ko pero hindi pala.

Naramdaman ko ang sakit sa buong katawan ko ng tumama ang likod ko sa tubig. Nakatingin lang ako sa bilog na bilog na buwan hanggang sa mawalan ako ng hininga.

'Paalam mahal ko.'