--------
***Elara’s POV***
-
Masyadong mabigat na ang pakiramdam ko, kaya mabilis kong tinapos ang tawag ni Hayden. Ang kapal din naman ng mukha niya para sumbatan pa ako, samantalang siya naman itong hindi kailanman nagbigay ng halaga sa anak naming dalawa. Ni minsan, hindi man lamang niya binisita ang anak ko. Kahit isang sulyap o simpleng kumustahan, hindi niya nagawa. At ngayon, heto siya—ang lakas pa rin ng loob niyang sabihin na may anak kaming dalawa, na para bang karapatan pa niyang magsalita ng gano’n sa akin.
Hindi ako nakaramdam ng kahit anong guilt sa mga sinabi ko sa kanya, kahit pa alam kong nasaktan ko ang pride niya. Wala iyon kumpara sa sakit na idinulot niya sa damdamin ko. Walang-wala ang tinamaan niyang pride kumpara sa mga gabing umiiyak ako at sa mga araw na mag-i
