FALLING FOR THE MAN I FORGOT (Tagalog)

when grudge is greater than love

Parang tumigil ang mundo ni Vhall nang marinig niya iyon mula kay Richard, kilala niya ito. Mabilis niyang mababackground check ang sino man dahil matagal na niya iyong ginagawa at madami siyang access ngunit impossible ang sinasabi niya. Pumasok na rin sa isipan ni Vhall na baka nagka-amnesia si Cayde kaya hindi siya nito naalala ngunit ang labong mangyari iyon sa isipan niya. Dahil sa galit ni Vhall pinaniwala niya ang sarili niya na pinili ni Cayde na kalimutan siya at magpanggap na hindi sila magkakilala ngunit dahil sa sinabi ni Richard ay naguguluhan na siya at hindi niya alam kung ano ang dapat niyang paniwalaan.

Tinitigan ni Vhall si Richard at nakikita niyang nagsasabi siya ng totoo. Parang hindi kaya ni Vhall na tumayo nang matuwid kung kayat napasandal ito sa refrigerator na nasa tabi niya.

“I noticed a while ago that there is something between you. Also the way you treat her, I can say that you have a history to say, so I dig on her profile and story. You both go to the same highschool and after your graduation she was hit by a car, she got amnesia, and I think until now she did not restore her memories”

Habang naririnig ni Vhall ang mga ito mula kay Richard ay andaming pumapasok sa isip nito kung kayat hindi siya makagalaw sa kaniyang kinatatyuan. Nahihirapan siyang iproseso ang mga salitang lumabas sa bibig ni Richard dahil dito nanaig ang isang mahabang katahimikan sa kanilang dalawa hanggang sa makapagsalita ni si Vhall

“have you double checked?” tanong ni Vhall kay Richard kahit alam niyang kailan man ay hindi pa nagkakamali ang kaibigan niya, sinisigurado muna niya na may katotohanan ang impormasiyon bago sabihin sa iba ngunit gutsong manigurado ni Vhall pagkat ayaw ng utak niyang tanggapin ang sinabi ni RIchard kanina.

“you know me dude” simpleng sagot naman ni Richard sa kaniya

Hindi na nakayanan ni Vhall at napaupo sa sahig

“I didn’t know” saad niya sabay yuko ni Vhall at hindi niya namalayang tumutulo ang luha sa kaniyang mga mata. Mahigpit niyang kinuyom ang kaniyang kamao, bigla siyang nagalit sa kaniyang sarili, bakit pinangunahan siya ng galit, bakit hindi siya nagtanong. Nag-iinit ang buong katawan ni Vhall dahil sinisisi niya ang kaniyang sarili at galit siya dahil sa ginawa iyang pagtrato kay Cayde.

“I didn’t care to investigate her or ask her because may rage ate me. I thought she just chose to forget me and don’t mind to remember or get back on the past.”

“now that you know what happened I think it is time to make it right” natahamik si Vhall dahil sa sinabi ni Richard. Bigla niyang naalala na iniwan niya si Cayde sa gitna nang kawalan. BIgla siyang tumayo at tumakbo sa kaniyang sasakyan. Mabilis niya itong pinaandar at pinaharurot paaalis ng bahay nila. Sobraang bilis ng pagpapatakbo ni Vhall sa kaniyang sasakyan kasing bilis ng t***k ng puso niya, hindi niya alam kung anong mararamdaman niya ngunit ang nananaig lamang sa kaniya ay ang kagustuhan niyang makita at mayakap si Cayde.

‘Hindi siya nagpapanggap at hindi niya ako piniling kalimutan.’ tanging ito na lamang ang tumatakbo sa isipan ni Vhall habang mabilis na nagmamaneho

Mabilis siyang nakarating sa lugar kung saan niya iniwan si Cayde ngunit wala siyang makitang kahit sino man doon. Lumabas siya ng kotse at sinigaw ang pangalan ni Cayde ngunit walang sumasagot. Sobra siyang nagsisisi sa mga nagawa niya pagbalik niya ng Pilipinas at lalo na nang iniwan niya ito kaninang mag isa. Bigla niyang naisip na tawagan ang kaniyang secretary upang kunin ang adress ni Cayde kung kayat dali dali siyang bumalik sa kaniyang sasakyan pagkat nasa loob ito. Pagkapasok niya ay agad niyang kinuha ang kaniyang telepono. Agad niyang tinawagan ang kaniyang secretary ngunit matagal itong sumagot. May mabilis na motor na dumaan kung kayat napalingon ito at nasagi ng mata nito ang isang papel sa kinauupuan ni Cayde kanina. Tinititigan niya ito ng matagal at dahan-dahang inabot ito. Binuksan niya ang isang note na nakafold at para itong nabuhusan ng malamig na tubig. Nakasulat dito ang mga gamot ng nanay niya maging ang schedule nito at napapikit si Vhall nang makita ang stamp ng pangalan ni Cayd sa may huling parte ng note.

Pagkapikit ni Vhall ay mabilis na bumalik sa kaniyang ala-ala ang sulat ni Cayde ilang araw pagkatapos ng kanilang graduation sa highschool.

N

Vhall,

“Meeting you was the day I am always thankful to God. Una kitang nakita sa bookstrore sa bayan. You are astonishing and so handsome that time that made my heart skip and from that moment I already felt the spark with you. I didn’t expected that story will have more, as you became my classmate and you became my friend. I hide from you my feelings and treated you constantly as my best friend until the day you confessed. That was a blast. All the emotions I've been keeping and holding suddenly bursted out. Everyday that we are officially in a relationship was I am thankful to God. Everyday with you is like a fantasy and I cannot ask for more, but we have to wake up from this fantasy and face the real world. We are leaving the country, I am sorry to tell you this through letter but I think we have to chase our dreams parting ways. I am sorry but I will choose my family now. Try to forget me and all the past we have for you not to get hurt a lot. I love you but good bye. “

Cayde

Napamulat ng mata si Vhall at kasabay nito ay ang kaniyang pagkagising sa katotohanan na kahit bago nawalan ng memorya si Cayde ay gusto na niyang magkalimutan sila. Sinuntok suntok ni Vhall ang manubela ng sasakyan dahil sa munting pag-asa na kaniyang naramdaman kanina. Ang akala niya ay wala na ang kaniyang pakiramdam para kay Cayd ngunit napatunyan ng kaniyang reaksiyon kanina na hindi siya nakalimot at patuloy siyang umaasa. Galit na galit si Vhall sa kaniyang sarili pagkat ang tanga tanga niya sa paningin niya. Nakalipas na ang maraming taon, ang alam niya ay kahit bumalik siya ng Pilipinas at kung magkita man sila ay wala na siyang pakialam ngunit hindi parin pala. Sa likod ng mga nangyari noon, sa likod ng mga sakit na naranasan niya, andito parin siyang umaasa at hindi pa nakakalimot sa nakaraan.

Mabilis siyang nag u-turn at bumalik sa mansiyon. Wala na si Richard sa sala kung kayat dire-diretso na ito sa kwarto niya at padabog na isinara ang pintuan. Humiga siya sa kaniyang kama at muling bumalik sa kaniyang isipan ang sulat noon ni Cayde sa kaniya.

‘She may be forgotten me accidentally but she actually wanted to forget me. And I am the only one who is left from the memories of the past.’

Ipinikt ni Vhall ang kaniyang mata upang pigilan ang nagbabadyang luha nang biglang may kumatok sa kaniyang pintuan. Tamad itong tumayo at lumapit si pintuan. Pagkabukas nito ay bumungad sa kaniyang harapan si Richard na may hawak na mainit na kape. Agad na kumunut ang noo ni Vhall dahil dahil sa nagtataka ito kung anong ginagawa ng kaibigan niya maghahating gabi na na may kape na dala.

“I just felt you need dome coffee, alcohol is bad according to tita” Richard said with a smirked on his face

“I want to sleep” walang emosiyon na saad ni Vhall kay Richard at isasara na sana niya ang pintuan nang iharang ni Richard ang kaniyang paa sa pintuan at pumasok na kwarto ni Vhall

“I can’t take two cup of coffee alone, don’t waste sugar man” saad ni Richard at umupu na sa sahig tabi ng kama ni Vhall. Bumuntung hininga si Vhall at at isinara ang pintuan. Habang nakatayo ay tumingin ito ng matalim kay Richard. Napansin ito ni Richard at humigop muna ito ng kape bago magsalita.

“you are rich but you don’t have any chairs and tables inside your room, you’re to cheap”

“you’re too old to sit like that on my floor” bawi naman ni Vhall kay Richard na naka indian sit

“it’s comfortable though” saad ni Richard saby ngiti at higop ng kape ulit.

“what do you want?” tanong ni Vhall na kasalukuyang nakatayo padin

“I don’t need anything but you need a friend” Richard said seriously to Vhall. Hinihintay ni Richard kanina si Vhall kanina upang alamin kung ano sana ang nangyari ngunit hindi siya nakita ni Vhall dahil nasa kwarto si Richard at sa veranda niya nakita si Vhall na bumalik at nakita niyang hindi maganda ang nangyari. Samantala, natahimik naman si Vhall bahagya dahil sa sinabi ni Richard pagkat naramdaman niyang kailangan nga niya ng kaibigan ngunit tinanggihan niya ito

“What are you talking?” nagmamaangang tanong ni Vhall

“just sit here take a sip, lalamig na ang kape” sinunod ito ni Vhall ngunit bumuntung hininga pa ito na parang napipilitang sumunod. Kinuha niya ang kape at humigop na rin.

“what happened?”simpleng simula ni Richard sa usapan

“nothing” ayaw padin ni Vhall magkwento at nakatingin lang sa malayo

“did you run after her?”

“nope, she’s gone when I went back”

“then are you talking to her tomorrow?” tumingin si VHall kay Rhichard dahil sa sinabi nito.

“for what?” dumilim ang aura ni Vhall at tumalim ang tingin niya kay Richard

“why not?” nagtatakang tanong ni Richard. Sandaling hindi nagsalita si Vhall at tumingin sa malayo

“you know, nung nalaman kong nagka-amnesia siya, parang may malakas na energy o saya? Akong naramdaman kanina that made me run after her and I want to tell her everything about our past. I want her to remember me and every promise we made in the past.” sandaling napatigil ulit si Vhall sa pagsasalita at tumingin sa malayo

“but then, para akong nabuhusan ng malamig nan tubig nang naalala ko yung sulat niya noon. Because of the little hope I had a while ago that maybe we can be back together, I forgot that before she had amnesia, she wanted as part ways. She wanted us to just forget every memories we had in the past” malunkot na pagkukwento ni Vhall

Hindi alam ni Richard kung ano ang dapat sabihin sa kaniyang kaibigan kung kayat tinapik niya ang balikat ng kaniyang kaibigan

“I felt being fooled again, but this time not by her but ang sarili ko mismo. I thought I already moved on and I thought hated her that much to the point of not wanting her anymore in my life. But I was fooled. My mind wanted it but my heart reminded me that and waked me that I never wanted that. I still want her, and the feeling is still there. I am just hurt by the past but that pain is not that enough to cover my…….” biglang napatigil si Vhall sa pagsasalita

“your love for her.” pagdurugtong ni Richard sa sinabi ni Vhall at napatahimik ito.

“the past is all in the past, you are now in the future. What’s wrong if you pursue her again? Why not to express your love to her rather than contain it to yourself?”

“dude, it is not that easy. It may be past but it plays a huge part of today. The scar of yesterday is too big just to be forgotten or ignored” -Vhall

“I am not telling you to forget it or ignore it, what I am saying is you have suffered for how many years already maybe it is enough and time to follow the desire of your heart”

“nonsense” mahinang saad ni Vhall at napangiwi si Richard. Sandaling natahimk silang dalawa

“i think I was dead for how many years because of that thing happened in the past, ni hindi ko nga binisita si mama dito sa Pilipinas kahit anong pilit at makaawa niyang umuwi ako dito because I am afraid that I might cross my path with Cayde.” wala uit naisagot si Richard dito kung kayat katahimikan ang namagitna sa kanilang dalawa

“yes, I do still have feelings for her, but I do still the have the grudge”

“that grudge will just kill you bro. Happiness is just around you. You just have to choose it” muling tinapik ni Richard ang balikat ni Vhall at nagpaalam na itong umalis.