Under The Amethyst Sky [Tagalog: COMPLETED]

CHAPTER 06

"Sayang naman hindi ko naabutan yung amethyst sky," nakangusong sabi ko.

Kaunting oras na lang papalubog na yung araw. Pero parang ayoko pang umuwi, gusto ko pang manatili dito. Sabado naman bukas kaya siguro mga 2 pm ko na lang bubuksan yung clinic ko. Malakas ang hampas ng tubig sa mga bato at wala na din akong nakikitang araw dahil tuluyan na itong lumubog.

Nilabas ko ang cellphone ko pati na din ang earphone ko. Gusto kong makinig ng mga kanta upang malibang ako. Wala na kasi ako matititigan dahil wala ng liwanag mula sa kalawakan.

"Bihira na lang siguro ako makakapunta dito dahil kailangan kong tumutok sa clinic ko. Lalo na at kailangan din ako sa hospital pag may manganganak," ani ko habang inaayos ang earphone. "Ayan okay na."

Pumili muna ako ng kanta at napangiti ako na tumugtog na iyon. Bahagyang tumango-tango ang ulo ko dahil sa ganda ng kanta na naririnig ko. Hindi ko na din mapigilan ang hindi sumabay sa malamig na himig ng kanta.

Scrolling through my cellphone

For the twentieth time today

Reading that text

You sent me again

Though I memorized

It anyway

It was an afternoon

In December

When it reminded

You of the day

When we bumped

Into each other

But you didn't say hi

'Cause I looked away

Nakabanggaan ko si Yuhence pero hindi siya nagsabi ng Hi sa akin. Dahil sinungitan niya lang ako.

And maybe that

Was the biggest mistake

Of my life

And maybe I

Haven't moved on

Since that night

'Cause it's 12:51

And I thought my feelings

Were gone

But I'm lying on my bed

Thinking of you again

And the moon shines so bright

But I gotta dry

These tears tonight

'Cause you're moving on

And I'm not that strong

To hold on any longer

Oh oh oh oh oh

Oh oh oh oh oh

Mga ilang kanta pa ang napakinggan ko sa aking cellphone bago ko tignan ang wrist watch ko. Hindi ko din namalayan na alas-otso na pala ng gabi. Pero sadyang wala pa talaga ako sa planong umuwi ng bahay. Gusto kong umuwi pero parang ayaw ng puso ko. Alam n'yo yon? Ang weird lang.

"Ang daming mga bituin," ani ko habang nakatingala sa madilim na kalawakan. "Lahat sila kumukutikutitap."

Lumaki ang mata ko dahil nasilayan ko na may dumaang shooting star. Nag-ingay ang mga taong nakaupo din sa malalayo dahil tulad ko ay nakita din nila iyon. Agad akong pumikit upang magsabi ng hiling. Hiling na hindi ko alam kung matutupad.

Sana... sana kahit hindi ko pa alam kung anong meaning ng love gusto kong makilala ang lalaking mamahalin ko. Bigyan n'yo na lang ako ng sign.

Agad akong dumilat na maisip ko na ang hiniling ko. Napangiti naman ako dahil sa ganda ng kantang naririnig ko mula ngayon. Kaya muli akong tumingala sa kalawakan.

Tanaw pa rin kita, sinta

Kay layo ma'y nagniningning

Mistula kang tala

Sa tuwing nakakasama ka

Lumiliwanag ang daan

Sa kislap ng 'yong mga mata

Agad na lang akong napatingin sa gilid ko dahil may kumuha ng isang earbud sa kabilang tenga ko. Ganon na lang ang pagbilis ng puso ko dahil sa lalaking katabi ko ngayon. Nakatingala din siya sa kalawakan habang nakalagay ang earbud ko sa tenga niya. Yuhence? Anong ginagawa niya dito?

Pag ikaw ang kasabay

Puso'y napapalagay

Gabi'y tumatamis

Tuwing hawak ko

Ang 'yong kamay

O kay sarap sa ilalim

Ng kalawakan

Kapag kapiling kang

Tumitig sa kawalan

Saksi ang buwan at bituin

Sa pagmamahalan

Nating dalawa

Nating dalawa

"It's rude to stare," biglang sabi ni Yuhence sabay tingin sa akin. "Hey Ms. Innocent? Sa susunod naman magsabi ka sa akin kung aalis ka para naman hindi ka magmukhang bastos?"

"Hala? B-Bastos ba ang ginawa kong hindi pagsabi ng paalam sayo? Pero nagbigay naman ako ng habilin kay Apollo na sabihin sayo na umalis ako."

"Nasabi niya sa akin," malumanay na sagot niya at nag-iwas ng tingin.

Tinignan ko si Yuhence pati ang suot niya. Ganon pa din. Nakaputing tuxedo siya at puti din ang pants. May rosas din mula sa isa niyang dibdib.

"Ano pala ang ginagawa mo dito? Diba kasama mo lang ang girlfriend mo kanina?" ani ko at tinignan niya ako.

"What? Do you think she's my girlfriend?"

"O-Oo. K-Kasi pareho kayong maganda ang kasuotan kanina at ang sweet ninyo."

"She's Vien. Yung sinasabi namin sayo na niligtas namin nila Apollo at Kaizen."

"Hala siya pala yon? Yung Vien na girlfriend mo," nakangiting sabi ko at tinignan si Yuhence. "B-Bakit ang lungkot ng mga mata mo?"

"Bakit mo alam?"

"N-Nararamdaman ko lang kasi ang tamlay ng mga mata mo. Hiniwalaya ka ba niya? Gusto mo sugurin ko at sabihin sa kanya na masyado kang perfect guy para iwan ka."

"Perfect ako sayo?"

"O-Oo. Perfect sa mga model ng magazine, model ng brief or model sa mga boxer."

"What the f**k?" may bahid na inis na sabi ni Yuhence.

Napanguso ako. Totoo naman kasi.

"Ilang years lang akong nawala pero hindi ka pa din tumitigil sa pagmumura."

"Dahil walang sumusuway sa akin."

Napaiwas ako ng tingin. Iyon na lang ang pagbilis ng t***k ng puso ko dahil sa kanta na naririnig ko. Hindi iyon love song kundi kanta iyon sa taong umibig pero hindi pinili. Hindi naman ako brokenhearted pero ramdam ko ang sakit. Si Yuhence kaya? Brokenhearted na naman kasi iniwan siya ng babaeng mahal niya.

Everybody's laughing

In my mind

Rumors spreading

'Bout this other guy

Do you do what you did

When you did with me

Does he love you

The way I can

Parang nararamdaman ko ang sakit na nararamdaman ni Yuhence ngayon kahit hindi pa niya sinasabi sa akin.

Did you forget all the plans

That you made with me?

'Cause baby I didn't

That should be me

Holding your hand

That should be me

Making you laugh

That should be me

This is so sad

That should be me

That should be me

That should be me

Feling your kiss

That should be me

Buying you gifts

This is so wrong

I can't go on

Till you believe

That should be me

That should be me

"That should be me," hindi ko inaasahan na magsasalita si Yuhence. Nilingon ko siya pero iyon na lang ang paglaki ng mata ko dahil may luhang tumutulo sa mga mata niya. "Why should i be sad? I have lost someone who didn't love me."

"Don't be fooled by illusion you created yourself. And fall in love with someone, when she loves someone else."

"She is not mine, it was me who loved her. But she never love me. Yes, she was smiling at me but it was not love it was me assumed that."

Sa halip na sumagot ay mas pinili kong makinig sa sasabihin niya. Nakatingin ako sa kanya habang siya naman ay nakatingin sa karagatan habang naluha.

"It was me who can't hurt her feelings. Pero sadyang pagmahal mo talaga ang isang tao kahit ilang beses ka pa nitong saktan handa ka pa din patawarin at mahalin ulit. Now how can i blame her loving someone else?"

"Never give a meaning to little act of sweetness for it might give you a wrong impression as well as expectation," sagot ko at napatingin sa akin si Yuhence. "Minsan kasi sa sobrang paga-assumed natin ito pa ang nagiging dahilan ng sakit na nararamdaman natin."

"You really are a great mentor," pilit ngiting sabi niya at ngumiti ako. "Ikinasal na siya ngayon kaya ganito ang suot ko."

"A-Akala ko kasintahan mo siya?"

"No. Hindi ko nga siya nagawang ligawan dahil nirerespeto ko ang damdamin niya."

"A-Ang bait mo naman... karamihan kasi sa nalalaman ko ay may ibang tao na gagawin ang lahat basta siya lang ang piliin ng babaeng mahal nila."

"Hindi ako ganon. Hindi ko naman hahayaan na maging desperado ako kung sa huli ay ako pa din ang matatalo."

Para akong nabilaukan sa sagot ni Yuhence. Sa mga binibigay niyang sagot ay masyado talagang masakit.

"Did you see? I'm still here for you even if you are a brokenhearted man. Kaya wag ka ng malungkot, kung nalulungkot ka at gusto mo ng makakausap nandito lang ako," nakangiting sagot ko. "Kahit naman ay wala akong alam sa mga love ay gusto kong damayan ka."

"Thank you Ms. Innocent."

Napanguso ako. "My name is Amethyst."

"Oh? Thank you baby."

"H-Ha?"

Lumakas ang t***k ng puso ko dahil sa sinabi ni Yuhence. Napatingin ako sa kanya at may mga ngiti sa kanyang mga labi. Hindi ko alam kung bakit sasabihin ko ito. Talo si perfect guy sa isang Mr. Right na talagang totoo ang pagmamahal.

"Gusto mo bang uminom?" tanong ni Yuhence sa akin.

"Hindi ako umiinom."

"Join me then. Hindi kita papainumin gusto kong samahan mo lang ako."

"Baka naman malasing ka ng sobra?"

"No. Just one drink," ani niya at bumaba sa bato. Nakaangat na naman ang kamay ni Yuhence sa akin kaya kinuha ko iyon at inalalayan niya akong makababa. "I have my own bar."

"Ha?"

"Ha?" panggagaya niya at sabay kuha sa kamay ko. "Let's go."

Tinignan ko ang kamay namin na magkahawak at bumilis na naman ang t***k ng puso ko. Kalma lang Amethyst. Kalma.

"Y-Yuhence dala ko ang sasakyan ko," ani ko ng makarating kami sa parking lot.

"Ipapakuha ko na lang yan."

"Hala? Hindi mo naman pwedeng ipakuha yung kotse ko dahil kotse ko yan. Pati ba naman kotse ko nanakawin mo pa?"

"Aisssh. I mean ipapahatak ko at ipapahatid sa bahay ninyo."

"Ah," tangong sabi ko. "Hindi kasi nililinaw."

Nakarating kami sa sinasabing sariling bar ni Yuhence. Medyo maraming tao at mausok.

"Mr. De Vera," ani ng isang babae.

Tinignan ko ang staff I.D at isa siyang manager. "Napadaan po kayo."

"Kakamustahin ko lang yung bar ko."

"Ah? Ayos lang naman ang bar mo Mr. De Vera wala naman nanggugulo at marami pa din costumer," nakangiti niyang sagot at sabay baling sa akin.

Ngumiti lang ako pero inirapan niya lang ako sabay tingin ulit kay Yuhence. May ginawa ba akong masama?

"VIP," iyon lang ang sinabi ni Yuhence bago ulit hawakan ang kamay ko.

Napatingin pa ako sa babaeng manager na kasalukuyan na ang sama ng tingin sa akin. Para naman niya akong papatayin sa tingin niya. Pumasok na kami ni Yuhence sa loob at hindi ko na naririnig ang ingay mula sa labas ng bar. Dumating ang alak na in-order ni Yuhence pati pagkain at kami na lang ulit ang naiwan sa loob.

"Here," abot ni Yuhence sa orange juice. "But at least may iniinom ka. Hindi nga lang hard."

"A-Ah hahaha. Thank you," sagot ko at ininom ang juice.

Muling bumaling ang mga mata ko kay Yuhence at nahagip ko na niluwagan niya ang kanyang necktie. Ginulo niya din ang kanyang buhok at nagmukha na siyang bad boy. Deretso niyang ininom ang alak sa isang lagukan kaya nanlaki ang mata ko. Ang lakas uminom.

"It's rude to stare," ani niya sabay tingin sa akin kaya napaiwas ako ng tingin. "Do you enjoy staring at me baby?"

"H-Hindi naman kita tinititigan."

"Really ha? Okay. I'll pretend the i believe in your answer," sagot niya at napatingin ako sa kanya. Pero muli na naman niyang ininom ang panibagong alak.

"Y-Yuhence sabi mo isang alak lang?"

"I can't help it i want to get drunk," nakangisi niyang sagot. "So tell me? Bakit ka umalis ng ilang taon na hindi nagpapaalam sa akin?"

"K-Kailangan pa ba?"

"Yes. You need to tell me. Magugulat na lang ako paggising ko sinabi agad ni Apollo na tumungo ka sa ibang bansa. Really? Sinong pinupuntahan mo doon? Your boyfriend?"

Napanganga ako sa sinabi ni Yuhence. Si Azi kaibigan ko siya kaya siya din ang pakay namin noon.

"O-Oo. Bakit? Is it masama?" nakangusong sagot ko at biglang nawala ang pagkangisi sa kanyang labi.

"So you really have a boyfriend ha? But why do you pretend that you don't know what is love if you have a boyfriend?"

"I-I don't really know what is meaning of love Yuhence."

"But why do you have a boyfriend?"

"B-Bakit bawal ba akong mag-boyfriend?" nauutal na tanong ko.

"Baby i need to know why do you have a boyfriend?"

"Is it bawal?" gulat na anas ko.

Hindi kami magkatabi ni Yuhence sa upuan pero magkatapat kaming dalawa. Nakakailang nga lang.

"But I'm your boyfriend right?"

Hala? Iniisip ba niya na hindi ko na siya kaibigan?

"O-Oo."

Uminom ulit muna siya ng alak bago sumagot. "You are mine baby."

"Ha? Pati ba naman ako aangkinin mo na din?" gulat na anas ko at ngumisi siya.

Ang lakas ng datingan ng pagngisi niya. Parang mas lalo akong naiilang dahil ganito siya.

"H-Hoy! D-Don't abuse my innocence."

"I told you i own your innocence," nakangisi niyang sabi.

Hindi ko na lang siya sinagot mas pinili ko na lang ang manahimik. Baka lasing na siya? Isang lagukan ba naman kasi lagi ang ginagawa niya sa alak. Parang tubig lang ito sa kanya at hindi iniinda ang lasa. Narinig ko na pinindot niya ang button at may pumasok na waiter.

"Sir?"

"Kunin mo yung gitara ko," iyon lang ang sinabi ni Yuhence at lumabas na ang waiter. Maya-maya pa ay dumating ulit ang waiter dala ang pinapakuha ni Yuhence.

"Kakanta ka?"

"Yeah. I'll sing for you," nakangisi niyang sabi at tinipa ang gitara.

You were looking at me

Like you wanted to stay

When I saw you yesterday

I'm not wasting no time

I'm not playing no games

I see you

Who knows the secret

Tomorrow will hold?

We don't really need to know

Cause you're here with me now

I don't want you to go

Ang dating sa akin parang inilalarawan kami ng kanta na inaawit ni Yuhence ngayon. Kinakabahan na naman ako.

Maybe we're perfect strangers

Maybe it's not forever

Maybe the night will change us

Maybe we'll stay together

Maybe we'll walk away

Maybe we'll realize

We're only human

Maybe we don't need

No reason why

Come on, come on, come on

Napatingin sa akin si Yuhence at iyon na naman ang pagngisi niya.

"Maybe we're perfect strangers," hindi niya iyon kinanta ngunit binanggit niya.

"G-Ganon ba?" nauutal na tanong ko.

"Are you nervous baby?"

"N-No," ani ko at sabay tayo. "Pupunta lang ako sa banyo."

"Babalik ka diba?"

Tinignan ko ng deretso si Yuhence dahil sa kanyang tanong. Napangiti ako at tumango.

"Oo naman. Hindi naman kita pwedeng hayaan na maiwan dito kaya babalik ako," ani ko at ngumiti siya.

Tumungo na ako sa banyo at pumasok sa cubicle. Doon ko na nilabas ang mahabang pagbuga ng hangin at hinampas ng mahina ang dibdib ko.

"Wag ka ngang tumibok," mahinang anas ko. "Sobra talaga akong kinakabahan. Tama na puso baka mamatay ka."

Lumabas na ako sa cubicle at naghugas muna ng kamay. Pero pansin ko sa salamin na pumasok ang manager na nakausap ni Yuhence kanina.

"What are you? A f*****g slave?" hindi ko inaasahan na sasabihin niya iyon.

Hinarap ko siya. "I don't know what are you saying."

"Oh please don't fool me! Ano ka ni Mr. De Vera? Nilalandi? But let me tell you this b***h. He is mine."

"Hindi ko naman siya sa inaangkin kaya iyong-iyo siya," nakangiting sabi ko.

"Oh yes. Hindi mo nga siya inaangkin pero nilalandi mo siya!"

"N-No."

"Yes!"

"Hindi ko siya nilalandi dahil hindi ko naman alam kung paan gawin iyon," kinakabahan na anas ko at sumama ang tingin niya sa akin.

"Kahit manager ako ng bar ni Yuhence ay simulan mo ng lumayo sa kanya. Dahil alam mo ba? He already tasted my body. In f*****g short we make love. In short séx!"

Para akong nabilaukan sa sinabi ng babae na ito. Alam ko ang ibig niyang sabihin kaya nandidiri ako.

"So hate me b***h i don't care!"

Nakaramdam ako ng inis at nawala ang kaba sa dibdib ko. "I don't care b***h. Kahit i-upload n'yo pa yan sa social media wala akong pakialam."

"How dare—" akma niya akong sasampalin pero agad kong sinangga ang kamay ko. "Are you starting to hate me?"

Wala akong nararamdaman na pangamba dahil ang alam ko lang ay galit ako.

"Bakit mo ako tinititigan kanina? I hate it when b***h stare at me and don't say anything. If you want an autograph or picture, just ask."

"In your f*****g dream," ani niya at ngumisi ako sa kanya. Pabato kong binitawan ang kamay niya at tinignan siya mula ulo hanggang paa.

"Hindi ko alam kung ano ang nagustuhan sayo ni Yuhence eh isa ka lang naman walang kwentang babae na habol lang naman ay pera," sabi ko at natigilan siya. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya at napaatras siya. "Wala ka pa sa kalinkingan ko. Kaya kong ipagbili ang buhay mo basta mawala ka lang sa mata ko."

"W-What?" nauutal niyang tanong pero nilagpasan ko siya. Ngunit agad akong tumigil.

"And darling," tumingin siya. "I don't hate you tho, i don't like you either."

Pagtapos kong sabihin iyon ay lumabas na ako ng banyo at dumeretso na din papalabas sa bar. Pumara ako ng taxi at sinabi ang village ko. Galit pa din ang nararamdaman ko mula ko hindi ko alam kung saan nagmumula. Nakakapangdiri din dahil sa nalaman ko.

At ngayon ay natuto na akong magsabi ng mga bad words. Huhuhu bad girl ka na Amethyst. Iwasan mo yan at iwasan mo na din si Yuhence.

Pero totoo kaya yon? Sabi kasi ni mommy ay wag agad akong maniniwala sa sabi-sabi dahil kailangan alamin muna kung totoo ba ito o hindi. Bahala na si kalawakan.

To be continued. . .