Freed

Freed 4

Napatitig ulit ako sa suot ko sa salamin. At least maganda naman kahit kulang sa tabas yung tela. Magaling naman pala siyang pumili. Malay ko ba at baka bakla siya. Baka hindi niya lang sinasabi at matagal na niyang tinatago.

Inayos ko yung buhok ko. Pinili ko lamang ilugay dahil nakakatamad ng magstyle ng kahit ano. Ngumiti ako sa repleksyon ko. Para akong baliw dito dahil marami pa akong projection na ginagawa. Ninanamnam ko lang ang outfit ko ngayon. Kahit di halata ay pangarap ko ang maging model. Bata pa lang ako ay iyon na ang hilig at gusto ko paglaki. Laking pasasalamat ko na biniyayaan ako ng 5'7 na height. Napaismid ako nung naalala ko na naman ang pangungutya palagi sa akin ni Klein na di ako sexy. Bwesit na lalaking yun talaga.

Mayamaya pa ay sunod-sunod na pagkatok ang aking narinig mula sa pinto ng banyo. "Saglit lang." sigaw ko naman at tumingin sa panghuling beses sa salamin.

"Cut the crap! Bilisan mo na at may pupuntahan pa ako Leeian. Kanina ka pa diyan." Tiningnan ko sa huling pagkakataon ang sarili ko at walang pag-alinglangan ay lumabas na ako.

Sinukat naman niya ako ng tingin. Mula ulo hanggang paa ay tiningnan niya ako. Paniguradong maghahanap na naman ito nang kapintasan ko. Bumaling naman ang atensyon niya sa wrist watch. "You're in there for almost twenty minutes pero mukha pa ring walang nagbago sayo. Ni hindi ka man lang nagmukhang tao." magsasalita pa sana ako pero nauna na siyang lumabas. Naikuyom ko na lang ang palad ko. "Hindi ka gwapo kaya huwag kang feeling!" yun na lang ang naisigaw ko. Hindi ko alam kung narinig pa niya iyon o hindi na.

Sinundan ko na lang siya sa parking lot. Nakaramdam na ako ng pagkahiya at pagkailang dahil sa mga ipinupukol na tingin sa akin ng mga taong nakakasalubong namin. Kahit ako mismo ay napatingin ulit sa suot ko. Fashion to. Yun na lamang yung iniisip ko ngayon.

Agad-agad ay sumakay na ako sa front seat. Tahimik lang siya habang nagda-drive. Itinuon ko na lamang yung mata sa gilid ng daan.

Ilang minuto pa bago ko narealize na iba pala yung tinatahak naming daan. Napatingin ako sa direksyon niya at balik sa daan na binabaybay namin. Ilang beses akong nagpapalit-palit ng tingin. "Teka, iba yata yung daan na tinatahak mo Klein." walang prenong lumabas iyon sa bibig ko.

He stilled his eyes on the road. I heard him hissed. "We are going to mall first."

Napakunot yung noo ko. "Ha? Baka hinahanap na tayo. I mean baka pagalitan na ako ng mommy at daddy mo. Pwede bang ihatid mo na lang muna ako. O di naman kaya, magco-commute na lang ako." mahabang saad ko naman. Ayoko kasing masira yung tiwala nila sa akin dahil lang dito. Baka kasi magalit sila o ano.

He looked at me intently. Yung mga mata niyang kulay abo ay may tila emosyon na di ko mabasa. He scanned my wholeness saka bumalik yung tingin sa daan. "No, you are not going home with that kind of outfit. I'll buy another shirt." hindi ko alam kung paano magreact sa sinabi niya. Nalilito na ako sa kanya. Naguguluhan na ako sa mga pinagsasabi niya. Kanikanina lang ay wala naman siyang pakealam sa suot kong ito. Tapos ngayon ay gusto na naman niyang palitan ito ng bago. Gusto na naman niya akong magbihis.

"Hindi na. Okay na'to Klein. Baka hinahanap na tayo." pagpupumilit ko naman sa kanya.

"I already texted Brent na may pupuntahan muna tayo. Wala pa naman daw sila mommy at daddy. They are still in the business so no worries." napabuntong hininga na lamang ako. Ang gulo niya talaga.

Pagkarating at pagkapark pa lang namin ay agad kong binuksan yung pinto. Akmang bababa na sana ako nung hinawakan niya ang laylayan sa likuran ng shirt ko. Hinila niya ako papasok ulit sa loob ng kotse.

"Ano na naman?" padabog kong tanong sa kanya nung nakaupo na ako ng maayos. Sayang yung pababa effect ko kanina. Pinagbutihan ko pa namang may poise ako.

"Dito ka lang. Ako lang yung lalabas at bibili." my drop jaw from what he said. "Seryoso?" napakamot ako sa ulo ko. "Sama ako Klein. Tsaka isa pa may bibilhin na rin ako. Tutal nandito na rin naman tayo." mahinahon na pagkasabi ko kahit sa loob ko ay kanina pa ako naiinis. Ang hirap naman kasi niyang ispelingin.

"Don't. Ako na ang bibili. What do you want?" saad niya sa iritadong tono. "Sasama na nga lang ako sayo." pagpupumilit ko pa.

"I said ---" di ko na siya narinig pa dahil binuksan ko na yung pinto ng kotse. Nagmadali na akong lumabas para di na niya ako mahila pang muli.

"Leeiean!" tawag niya pa sa pangalan ko. "I said stop!"

Malayo na ako mula sa kanya nung huminto ako. I faced his direction saka siya binelatan. I even make face. Magkasalubong na ang kanyang kilay. Tumawa na lang ako nung nakita ko yung itsura ng mukha niya saka ako nagpatuloy sa paglalakad.

Sinandya kong bagalan yung paglalakad ko para magkasabay na kami. I feel someone's arm snaking around my nape. Nakita kong si Klein iyon. Napakunot yung noo ko sa ginawa niya. First time niya iyon ginawa sa akin. Madalas siyang nakaakbay sa mga nagdaang girlfriends niya but to me? He never ever dares to hugged me as if I am a rotten garbage. Na sa tuwing magkasama kami ay parang naiinis pa siya at diring-diri sa akin. "Put your hands off." pagwawaksi ko sa kamay niya but it was no use anyway.

"Stop struggling. Will you?" naiinis namang tugon niya pabalik sa akin. "Pwede ba? Stop acting like a strange. It seems that you are not the Klein."

"I have my reasons kung bakit ko iyon ginagawa Leeian." seryosong sabi niya sa akin.

"Oh." ngumiti ako ng bahagya. " I remember. You hate me ever since I came into your family. You disgust my presence. I know." I bitterly said while reminiscing those times. Mula nung elementary pa kami. Hanggang sa naghigh school na kami ay ang lamig na nang pakikitungo niya sa akin.

"It is not what you are thinking." I rolled my eyes towards him. "Then what? That you hate me without any reasons? Alam mo Klein, ang gulo mo!"

"You really want to know?" pagpigil niya pa sa akin. He is holding my wrist. "I just want to distance myself to you at baka kung ano pa ang kaya kong magawa sayo Leeian kasi gusto kita. Sinubukan kong ibaling yung atensyon ko sa iba but it will always be you I can think of. I want you so bad. Baka di ko mapigilan yung sarili ko. You know what I am capable of and I don't want to take advantage on you."

Author's note: Maari po kayong mag comment. Libre, walang bayad.