Unconditional love

Chapter 19

Halos hindi ako maka galaw sa pwesto ko nang marinig ko ang sinabi ni bev.

Tangina hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman.

"kaibigan ko din si maria sam. Sana maintindihan mo. "

"Bakit sinabi mo kay luke na kasama ni sha si cloud pumunta sa papa niya?" tanong sakanya ni bev.

Lalong gumuho ang mundo ko nang marinig yon. Siya pala nag gawa gawa ng kwento.

"Tangina mo samantha! Ginago mo si sha!" sigaw ni selena.

Nag patuloy sila sa pag sisigawan bago ako tumayo.

"Tangina niyong lahat. " lumingon silang lahat saakin bago umupo ng maayos.

"Tangina mo, nag tiwala ako sayo. Pag tinatanong kita sabi mo wala siyang iba. " sigaw ko habang naka turo kay eric.

"Ikaw din tangina mo, tangina mo dahil tinuring kitang kaibihan tapos... Tapos tinarantado moko!" turo ko kay samantha.

"Ikaw tangina mo, tangina mo, at putangina mo din! Putangina niyong lahat!"

Dinampot ko ang susi ng kotse ni charles bago nag lakad palabas.

Lahat sila, lahat sila niloko ako. Lahat sila nag kunwaring walang alam habang pinapanood nila akong mag hintay na parang tanga.

Nag drive lang ako ng nag drive. Hindi alam kung saan patungo pero gusto kong lumayo. Gusto kong lumayo sakanilang lahat. Baka sakali di ko na madama yung sakit.

Habang nag d drive ako ay na alala ko lahat lahat.

"Hi im luke"

"Hindi ugali ng isang ginoo ang iwanan ang isang binibini"

"hindi kita iiwan"

"Hanggang ma realize mo na may hangganan yang sakit na nararamdaman mo"

"I want to be there for you"

"Alam ko masyado mabilis pero ikaw talaga gusto ko makasama. "

"ang ganda ganda mo"

"Ihahatid na kita"

"With or without a chance i will court you."

"araw araw kitang liligawan"

"Sigurado na ako sayo."

"I dont want to lose you"

"Tangina! Tangina tangina! " sigaw ko habang hinahampas ang manibela.

Hindi ko na napigilan umiyak. Ang sakit. Sobrang sakit. Tangina lugi ako doon. Ang dami nila tapos isa lang ako.

Nag ring nang nag ring ang phone ko.  Hindi ko pinansin kung sino ang tumatawag. Nag stop ako sa gasoline station sa express way.

Tinignan ko kung sino ang tumatawag. Sinagot ko ang tawag nang makita kong si papa ang tumatawag.

"Papa." pabulong kong sabi.

"Shush, tell me where you are. Ill go there."

Sinabi ko sakanya kung nasaan ako bago siya nag paalam. Nag patuloy ako sa pag iyak. Makalipas ang ilang oras ay dumating na si papa.

"Papa. " mangiyak ngiyak kong sabi sakanya.

"Halika. Iuuwi kita sa mama mo." niyakap niya ako ng mahigpit ni papa bago pumasok sa sasakyan niya.

Patuloy lang ako sa pag iyak hanggang sa makatulog ako.

Kinabukasan nagising ako nang marinig ang boses ni mama.

"Kumalma ka nga samuel." sigaw ni mama kay kuya.

"Ano pong nang yayari? " tanong ko pagka baba ko ng hagdan.

"Etong mag amang to gustong puntahan si luke! Gaganti daw! " hinilot ni mama ang kanyang sustendido bago umupo.

"Wag na pa. Kakayanin ko." pinilit kong ngumiti sakanila bago umupo sa tabi ni mama.

"Ako din naman po. Gusto ko siyang saktan. Gusto ko siyang sampalin, suntukin lahat lahat." muling tumulo ang mga luha ko dahil sobrang bigat sa loob.

Ang sakit sakit, hindi ko maintindihan kung bakit nagawa nila akong lokohin ng ganun. Ano bang kasalanan ko? Ano bang ginawa ko sa mundo para gaguhin ako?

"Kami na gagawa nun para sayo kung sasabihin mo lang kung saan naka tira yung gagong yun! "sigaw ni kuya.

"Hindi na, wala na tayo magagawa. Nang yari na eh pabayaan niyo na. Pagod na din ako, pagod na pagod nako. Hindi ko alam kung paano pero sigurado akong mag sisimula ako ulit"

Starting over again won't be easy. But picking up the the pieces and putting it back together is painful. Choosing between staying or leaving was never easy.

But choosing yourself will be the easiest way to make a decision in life.

I walked back to my room and checked my phone. I saw Luke's message. He told me to go to up los banos so we can talk.

I stared at the screen before replying to his text.

To luke:

Ok.

(Play chorus Patch Quiwa-Siya)

After taking a bath and eating lunch i walked out of the house and drove to laguna.

"Sha" He said as soon as he saw me.

He stud up from the swing ang looked at me.

"Please tell me it wasn't true."

"Im sorry sha." yumuko lamang siya at umiwas ng tingin.

"Una sa lahat wag na wag mo akong tatawaging sha. Pangalawa, putangina mo."

"atleast let me explain first, please?" tumingin ako sakanya at umupo malayo sakanya.

I regretted the day i didn't listen to cloud kaya hindi ko hahayaang maulit yun.

"Si sam ang nag sabi sakin, dalawa sila ni maria. Nadala ako ng init ng ulo ko kaya naniwala ako. "

"Gaano na katagal? " tanong ko sakanya.

"I... Isang taon na." umiwas siya ng tingin sakin.

"Mahal mo pa siya? "

Tinignan ko siya pero hindi siya sumagot.

"Tatlong taon at walong buwan. Sa loob ng tatlong taon at walong buwan asan ako? "

"Pasensya na sha ."

"Pasensya? Luke sa loob nung tatlong taon na yun lagi mong sinasabing wag kitang iwan, wag kitang lokohin, wag kitang saktan pero putangina luke. Tangina ako yung nasasaktan ngayon. Luke ang sakit sakit, i can't even imagine waking up tomorrow without you."

Huminga ako ng malalim at patuloy na pinigilan ang mga luha ko.

"Hinintay kita luke. I waited for 3 f*****g months! " bumuhos ang luha ko dahil sa sakit na nadarama ko.

"Pasensya na."

"Can you tell me this is all a bad dream? I can't lose you "

"You already lost me a year ago." he said while looking down.

I dont know what to feel. Hindi ko alam kung paano at bakit. I never knew that i would lose him. I never knew that those smiles were fake. Those i love you's were lies and those promises were just mere words.

Siguro naging makasarili ako. Hindi ko manlang naisip na pwede siyang mawala. Siguro nga may pag kukulang ako o sadyang hindi ko kaya higitan si maria.

"Sabi mo gusto mo akong samahan hanggang dulo. Eto na ba yung dulo? "

I looked at him. I looked at him for the last time. This will be the last time i can call you mine. This will be the last time i can tell you how much you mean to me. This will be the last, last before our goodbyes.

"Last hug. Promise, promise hindi ka na makakarinig ng kahit ano galing sa akin o tungkol sa akin. Papalayain na kita."

Lumapit ako sakanya at niyakap siya ng mahigpit.

"Wag mo hahayaang masaktan ka ha? Ayokong naiyak ka. Aalagaan mo ang sarili ha? I love you, sobra sobra. " kumalas ako sa yakap bago ngumiti sakanya.

"Sha sorry, hindi mo deserve yung katulad kong gago. "

"Bakit hindi mo ginawang deserving sarili mo?" tumingin ako sakanya bago umiwas ng tingin.

"Maybe i wasn't good enough." i faked a smile at him while looking into his eyes.

"Or maybe i wasn't enough for you. You can go now, walk out of this park freely and sure about everything. You can leave me here, leave me clueless. I'll just answer my questions with baka at siguro." i looked at him and smiled

"Kapag na realize mong ako padin balik ka ha? Hihintayin kita."

"Sha promise ko sayo aayusin ko sarili ko pero hindi ko mapapangakong babalik ako."

I looked away from him wiping the tears on my face before bidding my goodbye.

"Iiwan ko na lahat ng mga alaala natin dito. Sa pag lisan mo sa lugar na ito dala mo ang kasiguraduhan, kasiguraduhan at kalayaan mo habang ako? Eto maiiwan ang mga katanungan sa isip ko." ang daya naman, isang bagay lang yung sigurado ako sa pag alis ko, yunay ang kasiguraduhang hindi na ako ang mahal niya.

"Hayaan mo sasagutin ko nalang ng 'baka' o kaya 'siguro'."

Huminga ako ng malalim bago tumalikod sakanya.

"Malaya ka na."

Hindi ko na siya pinanood mag lakad palayo saakin.

Masyado na masakit lahat ng nangyari para panoodin pa siyang mag lakad palayo sa akin kaya ako nalang ang nag lakad palayo.

Tatalikuran ko ang taong mahal ko at iiwanan ang lahat doon. Aalis ako sa lugar na to at iiwanan ko lahat ng masasakit na alaala.

I walked back the car and looked at my phone.

60 missed calls from charles

20 missed calls from selena

20 missed calls from camilla

10 missed calls from lance

80 missed calls from mama

I answered the phone when charles called.

"Sha I'm sorry, sorry kasi hindi ko sinabi sayo. Ang gago ko"

"Yung gabing sinundo moko sa bar. Si luke ba may gawa nung pasa mo? "

"Oo, nakita ko siya noon. Hinahalikan si maria. Hindi ko sinabi sayo kasi akala ko pinilit lang siya ni maria." sagot niya sakin.

"Wag ka mag alala, hindi ako galit sayo. Pasensya ka na kagabi ha? Naiwan ko pa tuloy yung kotse mo samay express way."

"Tangek nakuha ko na. Sinamahan ako ng papa mo kanina. Gusto mo puntahan kita dyan? "

"Nasa laguna ako, wait mo nalang ako sa condo." sagot ko sakanya bago ibaba ang tawag.

Nag text ako kay kuya at mama na uuwi na muna ako sa condo ko. Ayokong makita nila akong ganito.

After a long drive i arrived my condo and saw charles with selena and camilla sitting on the couch.

"Hi." i faked a smile at them before breaking down.

"Hey shh its alright nandito na kami." selena hugged me as i continue to cry on her shoulder.

"Sorry, sorry for the way i acted last night." i sobbed.

"Tangina naman talaga naming lahat" sagot ni charles.

"Ulol kayo lang yon" biro ni camille.

"May dala akong beer. Pampa lubag loob lang."

Ngumiti ako kay charles bago siya niyakap.

"Sorry, tangina mo kasi eh."

"Nag sorry kapa nyan ha" natatawang sagot niya.

Pabiro ko siyang hinampas sa balikat bago ngumiti sakanya.

Nag patuloy ang kwentuhan at iyakan namin sa salas nang mag labas ng beer si charles. Maya maya lamang ay tumunog ang door bell.

"may nag order ba ng food? " tanong ni charles.

"Ako na mag bubukas." tumayo si selena at nag lakad patungo sa pinto.

"Baka shopee. Sabihin mo muna salamat shopee." sigaw ni camilla.

"Gago!" sigaw naman ni selena pabalik.

"Sha! Halika dito." sigaw ni selena.

Tumayo ako mula sa kinauupuan ko at padabog na nag lakad papunta sa pinto.

"Ano ba kas-cloud?"

"Maiwan ko na kayo. Sigaw ka lang ng shopee pag may problema."

Hinampas ko si selena sa balikat bago siya tuluyang bumalik sa sala.

"Narinig ko yung ginawa ni sam and i just want to say sorry about that. "

"Hindi ko pwedeng sabihin na ok lang yun dahil hindi yun ok." yumuko siya at umiwas ng tingin.

"I don't know. But for now? I cant forgive her."

"Babalik nako sa Australia next week. If you need someone to talk to or you need help with something feel free to call me." he said.

Akmang lalakad na siya palayo nang pigilan ko siya.

"Wait. " lumingon siya sakin at ngumiti.

"Pwede mo ba ako samahan sa Australia? I think i might  stay there for a while."

Ngumiti siya saakin at tumango.

I need a break from this bullshit.