Rule Of Three (BoyxBoy)

Rule of Three: Chapter 18

Nicollo's POV

Hindi ko padin magawang makalimutan yung nangyari samin ni Keith nung gabing iyon. Sa isang banda nakokonsensya ako, pakiramdam ko kasi inabuso ko siya habang nasa mahina siyang pagkakataon. Alam ko hindi siya babae pero dapat padin siyang respetuhin. Mahal ko siya, dun palang karapat-dapat ko na siyang respatuhin. Mahalaga diya sakin eh, matagal ko siyang hinanap at hinintay. Pero nang pagkakataong iyon ay hindi ko napigilan ang sarili ko, ang pagnanasa ko. Pero ganun pa man ay hindi ko pinagsisisihan ang lahat. Ginusto ko iyon at matagal na inasam. Kahit nasa epekto man kami ng alak ay alam ko, ramdam ko na meron akong puwang sa puso niya. Na kahit papano ay may pag-asa ako.

*Flashback*

Madami na ang nainom ni Keith at lasing na siya. Di siya sanay na uminom ng madami, nang ganito kadami at ka-hard. Nagulat nga ako nang subukan ko siyang pigilan ay sinuntok niya ako sa bandang tiyan, mahina na yun dahil nga lasing na siya. Pasalamat siya talaga, nako, kung iba lang yun baka nasapak ko na. Kaso si Keith yun eh, di ko siya kayang saktan.

Nang makakuha ako nang tiyempo ay hinila ko na si Keith papuntang kotse. Hiniram ko muna kasi yung kotse namin para may sakyan kami ngayon. Pero medyo hilo na din ako kaya minabuti ko na sa bahay nalang kami dumiretso. Mas malapit kasi yung bahay namin kesa sa Dorm ko o sa bahay ni Keith (na magkalapit lang).

"Keith magpalit ka muna nang damit." Sabi ko sakanya. Pero wala siyang sagot. Nakahiga lang siya sa kama ko. Kaya ako nalang ang nagtanggal ng damit at pantalon niya. Naka boxers naman siya eh."Oy!"

"Uhmmp." Rinig ko mula sakanya. Nadaganan ko siya eh. Hilain ba naman ako.

Tinulak niya ako dahilan para mahiga ako sa tabi niya. Nagulat naman ako nang mabilis siyang pumaibabaw sakin. Umupo siya sa bandang puson ko, hinawakan niya ang mga kamay ko na siyang diniin niya magkabila sa ulo ko.

Sa posisyon namin ngayon ay di ko maiwasang hindi malibugan. May gusto ako kay Keith. Di lang basta gusto, mahal ko siya. Matagal ko nang gusto maangkin ng pagmamahal ko ang katawan niya kaya ngayon sa ginagawa niya ay hindi ko alam kung makakapag-pigil pa ako.

"What are you doi-"

He didn't let me finish. Hinalikan niya ako sa labi. Nung una ay dampi dampi lang pero nang lumaon ay nageesapadahan na kami ng dila. Magaling siya humalik, nakakasabay sakin. Hindi ako bago sa mga ganitong pangyayari. Di ako virgin. Lalake ako at hindi santo.

"Ahhhm, s**t K-Keith."

Tangina. Parang alam niya na soft spot ko yung leeg ko. Hinalik-halikan niya ito at kinagat ng konti. Tama lang para di magiwan ng marka. Humiwalay siya sa halikan namin. Nagkatinginan ang mga mata naming parehong nang-aakit. Di ko na napansin na hinuhubad na pala niya ang t-shirt ko.

Mula sa leeg ko, hinahalikan niya pababa ang katawan ko. Di ko maiwasan ang maungol sa ginagawa niya. Lalo na nang. Dilaan niya ang abs ko.

"Ahhh fuck."

Bago siya mapunta sa mas ilalim ko ay pinagpalit ko ang posisyon namin. Nakapagitna ako sa hita niya at nakapatong sakanya. Umibabaw na ang libog sakin, sigurado akong ramdam niya ang tigas ko. Di maiwas na sumagi ang sakin sa sakanya, tanging tela ng boxers lang naming ang naghihiwalay sa nga ito. Hinalikan ko siyang muli sa labi, madiin pero matamis. Ninamnam ko ang leeg niya at hindi ko maiwasan na hindi ito madiinan.

"Ahhhhh Cholo ahhh!"

Lalo akong ginanahan ng sabihin niya ang pangalan ko. Bawat sipsip at halik ko sa leeg niya ay sinusuklian niya ito ng mga ungol. Dahil wala na siyang suot na t-shirt ay di na ako nagsayang ng panahon at singuban ang u***g niya. Habang nasa bibig ko ang isa ay nilalaro naman ng kamay ko ang isa. Ungol siya nang ungol. Libog na libog ako.

Pero sa kabila nang init ng katawan at tawag ng laman ay nahinto ako. Tinignan ko siya, tumingin naman siya nang diretso sa mata ko. Kitang-kita ko ang lungkot sa mga ito. Di tama to. Dapat di ko hinayaan ang sarili ko, ako ang mas maayos samin sa ngayon. Lasing na lasing siya, I don't even know if he's aware of what we're doing.

"Cholo?"

"Keith, tama na. Tigil natin to."

"S-sorry."

Humiga ako sa tabi niya at natingin sa kisame.

"Gustong-gusto kita Keith at nirerespeto kita. Hindi ko kayang gawin to nang ganyan ka, Gusto ko gawin natin ito kapag mahal mo na ako. Kapag totoong handa ka na. Kapag ako na ang nandiyan." Sabay turo sa puso niya.

Hindi siya sumagot. Inunan niya ang dibdib ko at yumakap sakin. Ramdam ko ang init ng katawan niya, ang padgikit ng balat ko sa balat niya. Ramdam ko ang sabay na pintig ng puso namin.

"Please Cholo, wait for me."

"I will Keith, I will."

...

Keith's POV

Dalawang buwan na nang maghiwalay kami. Nung una hindi ko ramdam, kaya ko. Kinaya ko. Pero ngayon nagsisink-in na sakin. Parang biglang nawala yung epekto nang anesthesia. May konting kirot kapag naiisip ko yung nangyari. May sakit man na dulot pero hindi ako Nalungkot o nalulungkot dahil iniwan ako. Siguro masakit kasi kami pa nang ipagpalit niya ako, pero hindi talaga ako nakaramdam ng lungkot. Siguro dahil Hindi siya malaking bagay pa sa buhay ko para makapagpalungkot sakin. May dulot man siyang konting kirot ay hindi padin siya naging sapat para makapagpalungkot sakin. Wala akong sama nang loob o regrets, choice niya yun eh. O mas magandang sabihin na choice iyon ng puso niya, ang muling magmahal ng babae.

Maybe, just maybe, he woke up and realized he doesn't love me anymore. I never asked him why. I let myself come into conclusions. Hindi ako praning. Hindi din ako nagseself-pity. Binigyan ko lang ang sarili ko nang nga sagot na hindi ko hiningi sakanya. He doesn't have the right to explain, I saw the scene with my two eyes. I saw how the snake manipulate the rat's feelings and led him on trusting her and before the rat realize, he already fell in her trap.

The only time to move-on is when someone or something is causing an obstruction. But in my case no one's causing an obstruction on any aspect of my life and no one will be that big to cause one. Not him. I maybe hurt but I'll never be sad because of him. Isa siyang maling desisyon na nagawa ko, a learning. Tulad ng nang sabi ni Yosef, may tamang taong naghihintay sayo para saluhin ka kapag iniwan ka na nang maling tao. Pinasaya ka man niya ngayon ay hindi ibig sabihin nun ay siya na ang tamang tao para sayo, marami pang pwedeng mangyari o dumating. Wag ka papakasigurado.

...

"Good morning Sef."

"Good morning. Oh, ang aga mo ata ngayon?"

"Mag-rereview pa ako eh. Nakatulog kasi ako kagabi."

"Ah ganun ba, kami kasi kagabi pa nagreview. Medyo effective nga yung group study eh."

Umupo ako at kumuha ng kanin at ulam. Ininit lang to mula kagabi. Bigay to ng Mom ni Cholo eh.

"Sarap talaga ng luto ni Tita Angeline. Lakas mo sakanya, pinadalhan ka pa ng luto niya kay Cholo."

"Kilala daw kasi niya yung Mommy ko."

"Mag-ano daw sila?"

"Ewan, di na nasabi ki Tita kasi biglang nagyaya si Cholo."

Pagkatapos ko kumain ay kaagad ko na inumpisahan ang pagrereview ko. Finals na eh, kailangan masiguro ko na maipapasa ko ang lahat ng mga subject ko. Ilang minuto nang masimulan ko yung pagrereview ko ay tumawag si Alex, pupunta daw siya dito. Kulang kasi niya. Kaya ayun, magkasama kami ngayon.

"Grabe Keith ayaw ako pagbigyan nung sa Lab natin. Pinapahirapan ako!"

"Ano pa daw ba yung kulang mo?"

"Yung 2 activities nalang. Gago kasi yung partner ko di matino."

"Sino ba? Yug irreg?"

"Hindi. Sino pa ba? Edi si Laurence!"

Magkapartner naman pala sila pano sila nagkaroon ng kulang. Kahit naman kasi mga bulakbol mga yan eh pagdating sa pag-aaral ay seryoso at di papahuli.

"Yan kasing Laurence na yan di maayos-ayos. Laging lutang at wala sa sarili."

How come di ko nahuhulata. Not that I give him attention -- oh that's it. Masyado na din kasi akong focused sa studies eh.

"Pag-usapan niyo nalang yan dalawa."

"Pinapapunta ko nga dito eg para dito na namin gawin. Ang may inaayos daw. Nyeta talaga yun."

Alex is frustrated already. Hulata sa mukha niya.

"Okay, tayo nalang gumawa ng report niyo. Kesa naman may kulang ka diba."

So yun, I helped him doing the piece of s**t. Alex was so pissed, hulata sa mukha niya. Ayoko naman na magtanong kasi baka lalong magatungan yung galit at asar nun. Enough time nang matapos namin yung mga Missed activities niya eh dumiretso na kami sa school at haharapin pa namin ang mga final exams namin. s**t.

After nang exam mukha pading asar si Alex. Kaya niyaya ko munang magKape ag magyosi sa labas. Para naman kahit papano mabawasan yung badtrip niya. Pagdating naman namin sa Foodcourt sa labas eh nakita namin siya. Sitting there and having his stick. I really don't know what made Alex so Pissed.

"Pare ano bang problema mo ha? Diba pinagusapan ikaw ang magpapass nung activity papers?!"

"Sorry par. Na-miss place ko eh. Sorry Alex." Sagot niya.

I've never seen Alex so mad. Di ko mapigilang mapa-igtad nang sigawan niya si Paolo.

"Tss. Tangina naman Laurence, tagal natin tinapos yun diba? Pare naman, alam mo naman na ayokong magkabagsak diba. Nahihiya na ako sa parents ko."

"Sorry talaga Alex. Kung gusto mo ulitin ko nalang lahat iyon and at the end of the day ipapass ko na kay ma'm."

"No need. Tinapos na namin ni Keith. Big thanks to him. Laurence pare, sana naman kahit Girlfriend mo na si Katherine eh focused ka pa din sa studies. Wag na maulit yun ah?"

Oh. Alex talking like a pro.

"O-oo. Sorry ulit pare."

Akala ko magkakasuntukan pa eh. Di ko kayang pigilan mga to pag nagkataon!

"Yosef!" Sigaw bigla ni Alex.

Since nakatalikod ako eh di ko sila napansin. Siyempre. Nagshift sa serious/mature mode si Alex into his usual mood na masaya at makulit. Big thanks to Yosef and -

"Hulaan mo."

His hands. His familiar musky yet manly smell (and sexy) got into me.

"Cholo." I said with almost half groan half relief tone.

"Whut. Galing ah!" Umupo siya sa harap ko , since solo ako sa table. Sinamahan naman ng iba sina Alex and siya.

"Keith did you eat already?" Singit ni Yosef.

"Yup. Eat up too!" Sagot ko naman.

"Aw. I was about to buy you a tea pero nagkakape ka na pala." Sabi naman ni Cholo. Sigurado naman bola lang niya to eh.

Habang bumibili nang pagkain sina Cholo and the other guys ay naiwan ako sa table.

I glanced at him. He's eating quietly. Last time I saw him this near was when... when we were still together. He looked different. Physically he lose weight, maybe sa gym? or diet. I can't read his emotions. Parang iba yung nakikita ko, hindi siya yung dati. He... he look so deep yet his eyes tells another story. A sad one indeed.

Nang mapansin na lilingon siya sa direction ko ay yumuko agad ako. Sakto namang dating ni Cholo.

"Binili kitan siopao. Baka magutom ka pag nakita mo ko kumain! Hahaha!"

"Gagu. Ge na kain ka na." Kinindatan lang ako nang gagu.

Dati siya kasama ko sa table while Cholo and all the other guys are on ther one. Lagi kasi ako humihiwalay sa table kasi nagbabasa alo madalas ng notes. But now everything has changed. Iba na dumadamay sakin sa table. Iba na ang taong nagpapatawa sakin. Iba na kabiruan ko. Honestly, I don't miss him. Namimiss ko lang yung mga bagay na ginagawa namin together na obviously kaya ko naman gawin woth other guys. Siguro we both thought that our relationship was in the romantic side. But no. It was just a deeper side of friendship. Sayang lang kasi we had to end up that way. maybe one day, aayos din kami. Balik sa magkaibigan. Yung feelings ko for him? Mawawala din yun.

"Gwapo mo ngayon Cholo ah?"

"Sus, lagi naman eh. Kasi iba tinitignan mo nun kaya di mo ako napapansin."

I smiled.

"Iba na ngayon."

End of Chapter 18