My Halfblood Prince

Chapter 3 - Reunion

ALAS NUEVE NA NG GABI ngunit hindi pa nagpupunta si Clyde sa kanyang cafe. Tuliro siya maybe or He feels guilty. Pagbukas kasi niya ng pintuan ng kanyang aparador kanina ay muli niyang napansin ang itim na kahon na ipinadala sa kanya ng kanyang Ina. Sabayan pa ng maraming misscall ng kapatid niyang si Elliot. Ngayon kasi ang sinasabing reunion ng buong angkan ng Braganza. Sa totoo lang ay ayaw niyang magpunta 'dun. But that black box, when he saw it. It feels like He wants to wear it.

Napabunting hininga siya. Sabagay wala naman siyang napapala 'dun. Palagi lamang siyang nasa tabi habang ang kanyang mga pinsan ay masaya at nag uusap. Outcast siya. Sino ba naman ang gustong makipag usap sa bampirang isinumpa? No one care and no one does. Ilang sandali pa ay biglang may pumindot ng doorbell. Bumaba si Clyde sa may pintuan ng mansiyon, sinisilip kung sino 'yun.

It was Elliot. Naka white tuxedo ito na may kulay pulang korbata. "Bakit hindi kapa nakabihis?" Tanong nito. Pagbukas niya ng pinto.

"Bakit saan tayo pupunta?" Maang maangan niya.

Napakamot ng ulo ang kapatid. "Please magbihis kana at baka mainip ang kasama natin."

"Sino?" Dali daling nagpunta si Clyde sa labas ng mansiyon. Pag labas ay bumungad sa kanya ang isang puting kotse. Lumapit siya sa bintana ng back seat nito upang sumilip. Dumungaw sa tinted window niyon. Kumatok pagkatapos ay dahan dahan iyong bumukas. From the back seat ay nakita niya ang naka puting semi fit dress ng Nanay niya. "How are you Clyde darling." Bati sa kanya ni Mrs. Eliza Braganza.

MELLOW MUSIC, nasa labas palang sila Clyde ng pintuan sa gradball ng Citadel hotel ay 'yun agad ang narinig nila. Parang laging bago ang pakiramdam niya tuwing family reunion, hindi na siya nasanay. Ilang sandali pa ay bumukas ang pintuan ng gradball. It was eerie feeling na parang papasok sila sa lungga ng mga leyon. "Kaya mo'to Clyde kaya moto." Bulong ni Clyde sa kanyang sarili. "For sure you can make it." Sabad naman ng Mama niya habang naka plastic na ngiti.

All eyes are on them pag bukas ng pintuan. As usual iba ang mga tingin nito sa pamilya nila specially sa kanya. Akala mo'y siya lang ang bampira ngayon sa buong gradball.

"Eliza!" Plastikong nilapitan ni Violeta Braganza si Eliza. Isa ito sa mga plastik na bampira sa angkan nila. Wala itong ginawa kundi ipag yabang ang mga achievements nga mga anak nitong chief of Police at isang abogado."

"Good evening Violly!"

"What?"

"Violly in shirt for Violeta." Naka taas kilay na paliwanag iyon ni Eliza. Iginala ni Violeta ang kanyang tingin sa magkapatid. "So ito na pala sila Elliot and who are you?" Naningkit ang mata niya kay Clyde.

"Clyde po."

"Oh yes Clyde." May pagka irita na sabi nito. "So Clyde what you doing right now?"

Medyo natahimik ang tatlo. Teka ito naba ang portion na sasagot si Clyde. Gosh at ano nalang ang sasabihin niya na nagpapatakbo siya ng isang hindi kalakihang cafe? Hindi siya na briefing tungkol dun, hes not ready. "Well nag aaral siya ngayon ng law. And maybe the next heir and c.e.o of our company." Pagsisunungaling ni Eliza.

"Really!" Medyo nanlaki ang mga mata ni Violeta. Napatingin din ang iba sa tinuran ni Eliza.

Clyde didn't get it. Bakit nga ba posisyon at yaman ang mahalaga sa mga ito. Napapuyos siya ng kamay sa galit. He cant take it. Maaga pa ang gabi pero mukhang papalapit na ang umaga sa bigat ng kanyang nararamdaman. "Ma punta lang ako sa comfort room." Paalam ni Clyde pero ang totoo ay para makatakas siya at hindi na niya marinig ang kasinungalingan ng kanyang Ina.

Hanggang pag punta ng banyo ay hindi parin nakatakas si Clyde sa mga chismis. Tila bubuyog ang mga ito na nagbubulungan sa gilid habang siya ay naglalakad. Naiirita siya. Gusto niyang makipag kagatan sa mga ito hanggang sa maubos ang mga dugo ng mga 'to. "Hey insan!" Isang binatilyong bampira ang lumapit sa kanya. Si Daniel. Mabait naman ito sa kanya. Sa katunayan nga every reunion ay ito ang katangi tanging pinsan niya na kumakausap sa kanya. "Hey!" Tanging sagot niya.

"How are you, may girlfriend kana?"

Natawa siya. "Yan talaga ang pambungad mo sakin. Well surprisingly  no."

"Bakit naman, well me I met Abby, practicing doctor siya sa Canada."

"Good to hear, ako I have business, as of now yun ang baby ko."

"Ano yan monkey business?" Pagbibiro nito. Ilang sandali pa ay tinawag si Daniel ng iba pa nilang pinsan kaya naman ay tuluyan ng siyang nagpunta ng banyo.

Ang banyo ay ang kanyang safe haven kapag may ganitong event. Tanggap na ni Clyde na ang banyo ang best place sa kanya at ang mga gripo ang kausap niya. "Ano nanaman ba ang ginagawa mo Clyde." Wika niya habang nasa lababo. Naghilamos siya ng mukha. Ang lamig ng tubig ang tila nagpawala ng kanyang depression. Ilang sandali pa ay  naramdaman niyang may papasok kaya naman ay dali dali siyang nagpunta ng isa sa mga cubicle.

"Ano kumain naba kayo, grabe si Georgina yung isang cousin natin galing states, mas gumanda!" Paglalahad nito. Sa punto palang ng boses nito ay alam na niyang si Daniel 'yun.

Kinuha ni Clyde ang saradora ng cubicle pipihitin na sana niya iyon upang lumabas ngunit bigla siyang napatigil.

"Daniel bakit mo nga pala kinakausap si Clyde kanina. Hindi kaba natatakot sa sumpa. Ikaw din baka yung anak mo sa future ay magaya dun." Tanong ng isa pang boses.

"Nako 'yun wala lang yun. Nakakaawa naman kasi siya eh. Besides I feel pity on him biruin nyo kahit na ourcast siya lagi sa reunion natin eh nagpupunta parin siya! Nakakawang nilalang."

Napalunok si Clyde sa kanyang mga narinig. Hindi niya akalain na mangagaling sa mga labi ni Daniel ang mga salitang 'yun. Katulad ito ng iba. Sumpa ang tingin sa kanya.

GALIT NA LUMABAS SI CLYDE ng banyo. Sabi na nga ba niya eh, na hindi na sana siya nagpunta ng pesteng reunion para hindi siya ma stress sa galit at tila puputok na ang kanyang ulo. "Clyde where have you been?" Biglang dumating si Elliot sa tabi niya.

"Uuwi na ako kuya."

"Ano? Bakit naman eh wala pa nga tayong isang oras dito." Tinignan ni Elliot ang kanyang relo.

"Basta kailangan ako sa cafe. Nag text sa'kin si Mark marami daw costumer." Maglalakad na sana si Clyde papalabas ng sumulpot din ang kanyang Ina. Nakataas nanaman ang kilay nito.

"At saan ka pupunta? Mas gusto mo pang unahin ang cafe mo kaysa sa event na ito!?" Hindi na sumagot pa ang binata. Pinag masdan na lamang niya ang kanyang sapatos pababa. Ilang sandali pa ay nagsalita ang emcee. "Good evening everyone. This night, we are here to celebrate the fiftieth year of our culture and diversity. The clan of Bragansaz." Tumahik ang lahat. And for this moment please we call on, in this stage, Mr.  Clyde Braganza the next c.e.o of Braganza food incorporated. Napatingin si Clyde sa ina. Habang si Eliza ay nakatingin lamang sa stage na tila walang alam sa mga nagaganap. Muli ay napunta kay Clyde ang lahat ng mga mata at atensiyon, ang iba ay hindi makapaniwala na may special message pala siya ngayong gabi. Para siyang pinaglalaruan. "Clyde kaya mo 'yan." Bulong sa kanya ni Elliot bilang suporta. Ni wala nga siyang maisip sa mga sandaling 'yun.

"Kaya mo yanà cousin!" Sigaw ng plastik na si Daniel. Eh ano nga paba ang magagawa niya. Mas lalaki pa ang eksena kung lalagyan niya iyun ng walkout. Kaya naman ay nagpunta si Clyde sa stage. Kinuha ang mikropono. "Maganda gabi po sa inyong lahat." Huminga siya ng malalim. Pumikit siya. Naalala tuloy niya ang sinabi ng kanyang ama ng nabubuhay pa ito. Na kahit na anong mangyari ay kailangan duon tayo sa tama.

Sa muli niyang pag dilat ay ganun parin ang senaryo. Tila ang bawat bampira sa kwartong 'yun ay hinihintay siyang mag kamali. "Ahemmm... so ako nga po ulit si Clyde. Pangatlo sa anak ng yumaong na Rodrigo Braganza. Tipikal na mamayan ng mundong ito at namumuhay. Kumakain ng tatlong beses sa isang araw." Natawa rin siya sa mga pinag sasabi niya. "Okay seryoso na. In this whole room sino poba dito ang perpekto? Yung tipong walang ginawang kasalanan maaring itaas ang kamay." Walang ng taas. "So imperfect pala kayong lahat. Pero bakit ganun nalang yung tingin nyo sakin simula palang pag pasok ko sa event na ito." Nag bulungan nanaman ang lahat. "Oo aaminin ko. Hindi ako kasing talino ng mga pinsan ko. And im not an student and layer kagaya ng sinasabi ni Mama. Pero doesn't matter. Dapat na binabase ang kalagyan sa buhay kung ano ang gusto mo sa buhay, im a baker by the way. Hindi kopo ,yun ikahihiya dahil yun ang pinili ko. And please stop judging me. Beacause we are not related. Walang kamag anak ang ikinakahiya ang kadugo niya." Hinulog ni Clyde ang mikropono pagkatapos niyang magsalita. Pagkatapos ay taas noo siyang lumabas ng magarbong gradball. Lahat ay nagulat sa mga tinuran ni Clyde even Elliot, his mother and Daniel. Pagkatapos ng konting komosyon ay hinabol siya ni Daniel. Daniel grab his arm. "Cousin wait." Natigil nga siya pagkatapos ay dahan siya tumingin dito. Please Daniel. Hindi ko kailangan ang awa mo." Pagkatapos ay tinanggal niya ang kamay nito sa braso niya.

INALIS MUNA NI CLYDE ang lahat ng mga negative vibes pag pasok niya kinabukasan sa kanyang cafe. Kailangan niyang magpaka tatag lalo na ngayon. Hanggang sa social media ay pinutakte parin siya ng mga hate at mean message galing sa mga kamag anak niya. Inaasahan na niya 'yun. Pero ultimo siya ay hindi makapaniwala na masasabi niya ang mga hinanakit niya sa buo nilang angkan. Nagpapasalamat din siya sa kanyang ama dahil kung hindi sa turan nito ay hindi niya magagawa 'yun.

Kasalukuyang nag aayos si Clyde ng mga mini cakes na ilalagay sa display area ng bigla siyang nakaramdam ng presensiya. "Mark pakilagay nga ito sa..." pero pag talikod niya ay nakita niya si Elliot, bahagya iyong kumaway sa kanya. Pagkatapos ay na duon sila nag usap sa maliit niyang opisina. "How are you?"

"Okay naman ako." Umupo silang dalawa.

"About kagabi, hindi ko alam 'yun its our mothers decision."

"Alam ko, parang hindi nako nasanay kay Mama.

Halata ang lungkot sa mukha ni Elliot. "And I'm really sorry. Dont worry nakausap kona si Mama. And nag volunteer muna ako na ako ang hahawak sa company pangsamantala."

"Eh si Mama?" Pag aalala ni Clyde.

"Nay stay muna siya sa condo while she's here. Then maybe tomorrow or sa makalawa babalik narin siya sa Paris. And Clyde one more thing."

"Ano 'yun kuya?"

"Pag bumalik na si Mama sa Paris, pwede bang dun muna ako tumira sa mansiyon?"

"Ofcourse Kuya!" Sabik na sagot niya.

MALIBAN SA PAG BABALIK ng kanyang kuya Elliot sa mansiyon ay isa pa ang bumabagabag sa isipan ni Clyde ngayon. Nasa opisina parin siya pagkasara ng cafe. Umuwi narin ang mga crew nember niyang sila Mark at Dennis. "So whats next?" Tanong niya habang nakaupo sa kanyang revolving chair sa opisina. Tinignan niya ang kanyang f*******: account, puros parinig parin ang nababasa niya sa mga kamag anak niya. Sinarado na lamang niya ang kanyang laptop to reduce the negative vibe. Hanggang pag baling ng kanyang tingin sa itaas ng kanyang opisina ay napasulyap siya sa family portrait nilang mag anak. Ang kanyang ama at ina ang nasa gitna samantalang silang tatlong magkakaptid ay nasa likuran. Gawa sa acrylic paint ang ipininta duon. "Papa." Muling nanumbalik ang isang imahe sa kanyang isipan. Nasa balcony sila ng mansiyon ng mapag usapan nilang mag ama ang tungkol sa kalagayan niya. "Kailangan mong magpaka tatag."

Panunguna ni Don Rodrigo. Simula palang 'yan sa isang daang mararanaan mo sa buo nong buhay. Lalaitin ka nila, papa babain  nila ang iyong moral hanggang sa ikaw na mismo ang umayaw." Nakatingin lamang si Don Rodrigo sa kawalan. "Pero anak, alam mo ba ang tungkol sa isang kwento."

"Ano po yun Pa"

"Ang kwento ng isang bampirang isinumpa?"

Napatayo si Clyde sa kanyang kinalulugaran. Nagka ideya siya. Kinuha niya ang kanyang telepono at agad niyang tinawagan si Elliot. "Kuya alam mo ba yung kwento ni Papa."

"Huh anong kwento yun?"

"Yung kwento ni Papa dati about sa isang bampira!"

"So what about it?"

"I think that is the link to release me from this course." Pagtatapos nito.