While We Fall

Chapter 3

Kina umagahan ay yun parin ang iniisip ko paano na nga ba ako kung totoo ang mga chismis,paano na nga ba ako?5 years na kami na at sa limang taon na yun di ko na alam gagawin ko kung wala sya,malaki naman ang tiwala ko sakanya pero minsan di ko mapigilan ang mag isip ng mga ganito kasi kumpara sa kung ano ito ngayon ano lang ba ako?isang ordinary college student na wala pang ipagmamalaki sa buhay yun lang ako a girl who loves him secretly kasi di ko pwede ipagsigawan yung nararamdaman ko para dito

The goes by without him kaya medyo yung lola nyo ay lutang at un-inspired to do things on her daily routine

“Hey girl kanina kapa tulaley ano ba nangyayari sayo”raymond said while looking at me nandito kami ngayon sa isang park malapit sa university nag unwind ng kunti dahil wala lang actually sinamahan ko lang naman sya kasi gusto daw nito kumain ng street food which i crave for naman so that's why

“Okey lang ako medyo ano lang not motivated to do things today”pag rarason ko dito saka kumain fish ball while staring blankly to somewhere di ko alam

“Sus di mo lang nakita Simon ganyan kana hayaan mo daan tayo mamaya sa department nila so you will feel motivated”natatawa nitong sabi habang kumakain ng kikiam tumango lang naman ako dito bilang sagot kahit na alam ko naman na wala si Simon ngayon

“Alam mo ba may nakita akong gwapo kanina sa department ng PolSci like sis kung matres ako baka nahulog na yun sa sobrang kagwapuhan ng lalaking yun tapos alam mo ba ang bango nya pa amoy syang bagong ligo hehehehehe fresh lang yung amoy nya tapos ito pa nalaman ko his name is—-------”natigil ito sa pag kwento ng biglang tinawag ang pangalan ko for sure si Hunter yun mukhang magsisimula na yung rehearsal namin

Kaya agad na ako tumayo at nag madaling kinuha ang gamit ko para maka punta na sa gym kung nasaan ang banda

“Maya nalang sis sige mauna na ako”pagpapaalam ko dito saka umalis

And the rehearsals went on kanta dito kanta doon di ko alam kung naka ilang kanta ako basta ganun ang nangyari after that mga instructions nalang sa mga nangyayari mamayang gabi tapos nag costume fitting na as usual naka black outfit kami kung kelan ang init ng panahon dito sa pinas tyaka pa talaga pinag suot kami ng itim.

After ng lahat ng yun ay pahinga time pinag pahinga na kami mga around 5pm narin ng matapos yung rehearsal 4 hrs before the event konting pahinga lang dahil mamaya ay mag aayos na kami nag sisimula narin kasi yung mga mini events ,Kaya ito ako kumakain i don't know why but this past few days ay parang lagi akong gutom maybe parating na yung monthly period ko kaya ganito ako medyo nahihilo din minsan at antukin i feel so not motivated talaga but i have no choice but to do all this ,Sa isiping yun ay mas lalo naparami ang kain ko not minding other people because why would i?gutom ako ei.

Natigil lang ako sa pagsubo ng pagkain ng bigla kong marinig ang pangalan nito “Simon pare over here”pag tawag ng isang lalaki sa isang matangkad at morenong naka bull cap na lalaki medyo singkit ito ,makapal ang kilay ,matangos ang ilong,maganda rin ang mata nito na kulay berde nitong mata na makikita sa suot nitong antipara, at may natural na mapulang labi pero imbis lumapit sakanila ay nag hanap ito ng ibang mauupo an at dahil mag isa lang naman ako ay agad ito lumapit sa lamesa ko

“Can i sit here?”tanong nito saakin

At bilang sagot naman ay tumango lang habang tudo tingin parin dito di ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon is this real?totoo ba sya?

Umupo naman ito sa harap ko at nag umpisa ng kumain habang ako ito parang tangang nakatitig lang dito habang kumakain natigil lang ako ng magsimula itong mag salita

“staring is rude”maikli nitong sabi habang kumakain

“Pasensya kana,medyo gulat lang Simon ba talaga pangalan mo?”tanong ko dito kaya tumigil ulit ito sa pag kain at tumingin sakin

“Yeah why?is it because i have the same name of your boyfriend”

Di ko alam kung ano sasabihin ko dito dahil masyado akong nagulat sa sinabi nito na alam kung nababasa nya dahil sa munting ngiti na gumuhit sa labi nito habang nakatingin sa reaksyon ko maybe i should deny it wala naman siyang proweba ei pero bago ko pa yun maisatinig ay nag salita na naman ito.

“Maybe you both should be careful next time you guys see each other or maybe you should close all your windows?”naka ngiti nitong sabi saakin saka ulit yumuko at kumain na parang wala itong sinabi

Dun na ako simulang magtaka kung paano nito nasabi iyon it's like siguradong sigurado sya sa mga paalala nito, lalo na sa huli nitong sinabi na nag paisip sakin sa mga nangyari ng mga nakaraang araw, may panahon bang nakalimutan ko mag sara ng bintana? Tyaka kung meron ngang time na nakalimutan ko paano nya ….

No it can't be,di pwedeng sya yun

“What a small world right?Your room is connected to mine that i accidentally saw you guys,kissing”

“Anong kailangan mo?Bakit mo to sinasabi ha?”

Natawa naman ito kaya halos lahat ng estudyante ay nakatingin saamin kaya agad ako napayuko saka masama itong tiningnan, nang medyo humupa ang tawa nito ay agad ito tumingin saakin ng seryoso

“Kung nag ingat pa sana kayo satingin mo makikita ko yun?kung tinatago nyo man ay sana galingan nyo naman—-”

Pero bago pa nito matapos ang sasabihin ay di ko napigilan ang sarili ko tumayo ako sa pag kakaupo at nasampal ko ito na ikinagulat ko din pero huli naman na para bawain yun nagalit ako sa mga sinasabi nya ei wala syang alam sa kung gaano kahirap ang sitwasyon na meron kami kaya wala siyang karapatan na husgahan kami.Bago pa ito makapag salita pa ulit ay tinalikuran ko na ito at agad na umalis huli ko na nakita na pinag titinginan na kami ng lahat dyusko chismis nanaman yata to pero di ko nalang sila pinansin at agad na lumabas sa canteen at dali daling pumunta sa school gym para makapag bihis na

At ng makarating doon ay agad na kami inayusan ng ibang estudyante na naka assign sa pag make up at pag aayos saamin may mga outside make up artist din naman para tumulong ng mapadali. Lumipas ang ilang oras at tinawag na nga kami at nag umpisa nanaman ako kumanta at habang kumakanta ay di ko maiwasang isipin si Simon hindi yung Simon na nakilala ko kanina ha, kundi yung boyfriend ko ,hinihiling na sana nandito siya para pakinggan at mapanood ang ginagawa ko kahit na ilang beses naman na nya ako nakikita at nag peperform iba parin yung nandito siya.

Nang matapos ang performance namin ay nag simula na kami tumanggap ng anonymous request and letters na mostly naman ay mga love letters para sa mga kasama kung mga kalalakihan at ako?wala minsan lang yun mangyari.

“Okey let's now start with your letters students for SVU band”masiglang sabi ng MC na mukhang excited rin bongga diba may pa ganito pa school namin,mga pakulo lang yan dahil natutuwa din ang ibang school na dumadayo dito sa Saint Vincent University pag ganitong may mga event sa school.

At yun nga nag simula na ang pagbabasa ng mga liham at as expected mga confessions lang din yun para sa mga kabanda ko tapos mga song request na agad naman namin pinag bibigyan.After ng ilang kanta na nirequest ay isa nalang at tapos na ang performance namin.

“We are down to our last letter and this is from the Political Science Department aba matapang nilagay ang pangalan so this is for our lead vocalist the letter says i know your mad from what I've said i hope we can get to know each other more and grab a drink after your performance from Symon Emmanuel Angeles and the song he requested is Musika by Dionela wow what a brave man so here it goes our last song for tonight Musika”

Kahit gulat ako sa binasa ng MC ay pilit akong ngumiti at sumenyas sa mga kasama ko na magsisimula na kami hinanda ko narin ang lyrics ng kanta ng gusto nito.Nang mag simula nang tumugtog ng gitara si Hunter ay bigla ko na lang ito nakita nasa harapan ko ito nakatingin saakin at nakangiti.

~Ikaw lang, mahal, laman ng tula

Tunog ng gitara't himig ng kanta

Kumupas man ang tinig ay hindi mawawala

Hiwaga mong dala

Ikaw aking musika

Kung dumating ang araw na 'di na maalala

Ng iyong mata ang aking mukha

Mahal, huwag kang mag-alala, tanda naman ng puso

Ang itsura ng naging pagsinta~

As i sing at iniintindi yung kanta sya lang nasa isip ko kahit na ibang tao ang nag request ay sya ang hinihiling ko na sana nag sabi nung mga salitang yun ,na sana sy yung nakatingin sa akin at nakangiting tinitignan akong kumakanta.

~Ikaw lang, mahal, laman ng tula

Tunog ng gitara't himig ng kanta

Kumupas man ang tinig ay hindi mawawala

Hiwaga mong dala

Ikaw aking musika

Kung utak ay hindi na kayang gumawa ng melodiya

Para pisngi mo'y pumula

Memorya ko man ay wala, nakatatak na sa tadhanang

Minsan sa 'yo'y namangha~

Di ko na pigilang mapaluha habang kumakanta at habang nakatingin sa mukha nito di ko alam kung bakit pero nakikita ko sa ma mata nito ang adorasyon at…..kung paano ako tingnan ni Simon noong una puno iyon ng pagmamahal pero malabo kasi ngayon lang naman kami nagkakilala at nag kita kaya paanong ganun nya ako tignan

Don't cry

He muttered under his breath while smiling at me na di ko alam pero napangiti ako nito kaya napatingin ang mga estudyanteng nasa harap rin at tiningnan ito ng puno ng pagtataka saka sila nag simulang mag bulongan habang ang iba ay nag simula ng mag tilian sa nasaksihan na pati ang MC ay nakikisabay narin.

~Ikaw lang, mahal, laman ng tula

Tunog ng gitara't himig ng kanta

Kumupas man ang tinig ay hindi mawawala

Hiwaga mong dala

Ako ang 'yong musika~

“Ikaw ang aking musika” sabay naming kanta na mas lalong nag palakas ng tilian ng mga tao.

To be continued……