Kabanata 27
578 Words
"Walanghiya kang babae ka!" Bungad saamin ng lola ni Adam. Nagtaka ako sa inakto niya at natakot. Naramdaman iyon ni adam kaya itinagi nya ko sa likod niya dahil papalapit ang lola nya saamin.
"Lola, what's wrong?"
"Iyan! Iyang babae na yan! Isa siyang magnanakaw!"
Nagulat ako sa ibinintang sakin.
"Po?"
"Nangmamaangmaangan ka pang magnanakaw ka! Kumuha ka ng pera sa opisina ng asawa ko"
"Hindi po totoo yan. Wala po akong kinukuha"
'
"Lola wag mong pagbintangan si Mary!"
"Look! Ito ang bag nya hindi ba? Tingnan mo at punong puno ng pera!"
"Mary?"
"Hindi sakin yan. Hindi ko kinuha yan adam. Maniwala ka sakin"
"Mapapatay kitang babae ka!!"
"Aray ko wag naman po ninyo akong saktan"
"Lola stop"
"Walanghiya ka! Lumayas ka rito! Wala kang utang na loob! Ialis m oto sa harap ko Adam."
"Adam please. Wala akong alam don"
"Lola ako na po ang bahala rito"
"Ialis mo sya rito at ayoko nang makita pa siya rito!!"
Nagulat ako ng tignan ako ni adam. Puno ng galit ang mata nya. At hinila nya ko sa braso. Mahigpit. Masakit.
"Adam, wag ka maniwala please. Hindi ko alam kung pano bapunta yon sa bag ko!"
"Hindi ko talaga alam. Siguro naset up ako! Hindi k omagagawa yon adam. Please talk to me"
"What? Naniniwala ka? Sa tingin m oba magagawa ko yon?"
"Mary"
"Adam, naniniwala kang kaya kong pagnakawan ang pamilya mo? Ano? Matapos kong pagsilbihan ang oamilya mo at ipakita sayo ang totoong ako, mapagbibintangan mo rin ako?"
"Gusto kong maniwala sayo! Pero pano mo napagamot ang nanay mo?"
"What?"
"Sa tingin mo ba nakaw lahat ng perang ginamit ko para sa nanay ko?"
*slap*
"Ang kapal ng mukha mo no!"
"Ang kapal kapal ng muka mo!"
"Mary!"
"Unang una palang alam mo na ang dahilan ko kung bakit ako nandito. Kung bakit ako nagoaoagamit sayo kapag kailangan mo ng kukumpleto sayo! Lahat ng to, dahil sa gusto ko gumaling ang nanay ko."
"Kaya ako pumayag maging larausan mo dahil ang gusto ko mapagamot ang nanay ko. At gusto ko kumita ako ng pera! Sa tingin mo ba papayag pa ko ng ganito kung pwede naman akong magnakaw nalang agad?"
"Bakit hindi ba? "
*slap*
"Ang sama mo. Napakasama mo! Akala ko ipagtatanggol mo ko. Akala ko nakilala mo na ko dahil mismong ako, nagpakilala ako sayo. Buong oagkatao ko inopen ko para sayo tapos ganito?"
"Eh hinsi ba ganon naman talaga ang gawain ng mga babaeng kaladkarin?"
"Pasalamat ka wala na kong lakas para saktan ka ng pisikal. Pasalamat ka adam. Pasalamat ka sa mga salitang lumabas sa bibig mo dahil kung hindi mo sinabi yin,hindi ako manghihina ngayon."
"Mary. Im sorry. I didnt mean to say...."
"Tumigil ka na. Nasabi mo na. Oo, kaladkarin akong babae. Kung sino sini nang nakahawak at nakahalik sakin. Pero sayo lang ako nagpagamit. Sayo lang dahil mahal kita. Mahal na mahal kita simula palang pero tangina, nagkamali ako. Akala ko ikaw na. Akala ko iba ka pero kapmukha ka lang nila. May pinagkaiba man, pero konting konti lang."
"Mary... im sorry."
"Your sorry is nothing to me now adam. Isipin mo ang gusto mo. Wala naman akong kinuha talaga sainyong pera. So i guess i dont owe you an explanation right now. At, ako na ang puputol sa kontrata nating dalawa! Im done. Tapos na ko sa pagpapagamit sayo."
"Maryyyy please. Sorry"
"Dont you ever call me mary! And from now on, hindi na kita kilala."
*
- Writer
