TO BE LOVED

Chapter 8

Umalis ako sa pisteng hall doon. Hinahanap ang comfort room sa paaralang ito. Ilang minuto na akong palibot-libot at mukhang pabalikbalik na ako dito. Wala akong nakita!

"Dito."

Napalingon ako sa nagsalita. Siya iyong babae na binubully kanina sa tatlong babae na walang alam kundi ang pagtatawanan siya.

Napahinga naman ako ng malalim at sinundan siya.

Pumasok ako sa loob at siya din. Binigyan niya ako ng tissue. Nag alinlangan pa akong kunin ba iyon o hindi. Tumango ako at kinuha ang offer na tissue niya.

"Thanks." Pinunasan ko ang tuluyan ng na tuyo na dibdin. Sobrang lagkit tuloy sa pakiramdam.

Hindi parin nawala ang inis at medyo galit sa pakiramdam dahil sa nangyari. Nakaharap ngayon sa salamin habang inayos ang nagugusot na damit.

Sa sobrang nipis ng suot ko at kung titigan mo ang medyo nabasang parte ng damit ay kita ang parte ng dibdib lalo na malapatan sa balat.

"Uh, t-thanks." aniya nakayuko.

May pag alinlangan sa kanyang tono at nahihiya.

I noticed that she's small and her long jet black her and when our eyes met ang kanyang pilik mata ay makapal na mas lalong na depina ang kanyang mapupungay na mata.

Umiling ako. "Its, okay."

Natahimik kaming dalawa. Nagpatuloy siya.

"I'm V,"

Napangiti naman ako. "V as in Violin?"

I joked to lift up the awkward air lingering between us.

Tuluyan akong napatawa dahil sa sinabi, tipid naman siya ngumiti, tila bang nahihiya. Inayos niya ang kanyang glass.

"Hindi ah," medyo hiya niyang sagot. "V as in Veronica." She said correcting my wrong.

Napatawa ako kasi nahihiya siya. Tumango naman ako at hinarap na siya.

"I'm B." I extended my hand towards her.

She seems nice naman.

"B as in Boy?" she joked too, her thin lips smiled. We shake hands at binaba pagkatapos.

"Nope. B as in Beautiful!" I rolled my eyes and laugh she smiled, ngayon kita na ang kanyang ngipin na may brace.

Inayos na ang sarili, mga gamit na nakalatag sa sink.

"Blair anyway." I smiled.

I have a good heart when it comes to the people who treated me like I wanted to be treated nicely.

Magkasama kaming kumain sa cafeteria pagkatapos sa nangyari. She let me borrowed her cardigan kasi visible kasi ang taas sa dibdib ko. Hindi naman kita ang boobs ko sa taas lang.

I'm wearing a chic navy blue mini skirt and a white top shirt. Maraming tao kasi unang araw ng enrollment.

They were group of boys infront of us of where we are sitting right now. They're so rowdy!

Mga tingin sa mga babae sa akin ay hindi maganda. Tila ba naakusahan ako ng krimen hindi ko ginawa.

V told me also that Tatiana and her girls are the famous mean girls here in campus. No one dares to condradict them since then, but somehow earlier what happened I think I beat the record.

Like duh? I'm not scared to them! Diyos ba sila? Ha? Are you sleeping?

Kinakatakutan nga ako sa dati kung school noon tapos dito matatakot ako?

I've done so many things in the past that I think lucifer's proud of me!

"That's Cece," turo niya sa kaliwa na nakatalikod," Si Polly," sa kanan naman nakaupo na nakatalikod din.

I just shrugged at nagpatuloy sa pagkain.

"Don't tell me magpapa-api ka na naman?" I prompted.

Hindi siya nagsalita at yumuko na lamang.

Nilagay ko ang kutsara at tinidor sa plato at uminom ng tubig. Pinunasan ko ang bibig ko gamit ang tissue.

Pinagsalikop ang dalawa kung kamay.

"Bakit ka' ba pinag iinitan ng mga yon?"

"It nothing. Just small things." she said as if its not a big deal to her.

Tumango nalang ako hindi na siya pinilit pa. Matapos ang enrollment ay kinuha na namin ang aming school uniform, pagkatapos ay umuwi na.

Naghiwalay ng nasa hall palang kami palabas sa entrance.

Naghintay sa ako sa gilid ng makita ko ang pamilyar na mukha doon sa harap, nakatayo sa kabilang kalsada nakasandal sa sasakyan.

Its Deb! Mabilis ang lakad ko patunggo sa kanya. Umayos at nagbago ang expressyon sa mukha ng makita ako. Inayos ang sarili para komportable siyang tignan.

"What are you doing here?" I said, bravely.

"To fetch you," sa kaswal na tono. Tila bang walang nangyari nitong nakaraan.

The audacity of this young man is pumping my veins erratically!

Lumapit sa akin at aakmang hahalikan ako!

Mabilis ko naman na ilayo ang mukha sa kanya at umatras pa palayo sa kanya. The audacity of this kid is overflowing! Really!

Naiirita ako sa mukha niya how dare he showed up here after what happened the other night! He stood me up!

"Were over! You son of a b***h," I slapped him.

That some of students passing by look at our directions. Stand still and to fish informations.

Shock was all over his face.

"I can explain. Nothing happened between me and Mary, she's innocent here!" giit niyang sabi.

"Well she's not anymore, saint Mary!" patuya kung sabi.

She 'is not pure anymore after you both screwing each other.

"How could you say that to your bestfriend?" hindi makapaniwalang boses.

He scoffed. Hinilamos ang palad niya sa mukha. His face turns red.

"She's not anymore, you betrayed me! You both betrayed me! You guys are my dear friends and now, this happened? Alagad ba kayo ni satanas?" tanong ko ng walang preno.

"Baby–" hawak niya sa dalawang siko ko.

"Don't touch me. And don't call me baby because I' am not your baby anymore, that's disgusting to hear!" maarte kung ani.

Hinawakan ang noo na para bang nagka headache!

May tumikhim sa likod at hindi ko tinignan iyon. Damn these people watching us intently! As if they never seen a catfight in the street before! Are they really that thirsty?!

Anyway, I'm always the subject here. Always in the limelight.

"Pwede ba umalis ka 'na nasusuka ako sa pagmumukha mo Deb" I said furious.

Aalis na sana ako doon kaso may pumigil sa akin doon. Biglang naging tahimik ang mga taong naka palibot sa amin. Na tila bang may artistang nakita.

"Anong nangyari dito?" si Kol.

Nahimigan ako sa boses ni Kol. Bakit siya nandito?

Nakasuot siya ng tshirt na kulay gold at blue na may logo nakalagay sa paaralang ito.

Nakahawak ang kamay niyang mainit sa palapulsuhan ko ng mahigpit. As if he was protecting me from my nemesis.

"Wag kang makialam dito boy," he said, so damn rude!

Nakakahiya ang batang to! Napaawang ang labi ko sa sinabi ni Dev. Ano raw? Boy? Tangina. Pagkakaalam ko matanda pa itong si Kol kaysa sa kanya ah?

"Baka nakalimutan mo ang ginawa mo sa' kin?"

Napatingin naman ako ngayon sa noo niya na may maliit na band-aid doon.

"Sino ba naman kasi nagsabi sayo na saluin mo yon?"

"So para sa akin yon?" sinugod ko siya.

"Teka bakit mo naman kinakampihan to, Blair?" si Deb.

Natahimik ako sa sinabi niya.

"Pakialam mo ba? Ha? Selos ka?"

He mockingly laughed," Ba't ako magseselos sayo e' obssessed ka sa akin,"

"PUTANGINA?!" sa gulat ko medyo nalakasan ko ang pagkasabi non.

What the hell?! Hindi ako makapaniwala sa mga lumalabas sa bibig ng batang to.

Maraming estudyante ang napabaling sa banta namin. May narinig pa akong pangalan ni Kol sa mga nagbulung bulungan.

Gusto ko magwala tangina. Nakaksuka ka minsan Deb! Ngayon ko lang narealized na ayoko ko talaga sa mga mas bata pa sa akin. Sakit sa ulo! Hmmp.

Napahawak ang higpit ni Kol sa palapulsuhan ko. Kaya napabaling ako doon.

The veins in his hand is protruding that it looks so damn manly along with his fair-skinned.

"Tara na Blair." si Kol at hinigit na ako paalis doon.

Hindi pa ako tapos sa kay Deb. Nagulat nalang ako sa harap ko ay marami ng estudyante.

"Bitawan mo nga ako!" sabi ko.

Teka nga bakit ba siya nandito? And why he's acting like this? Last time I checked he is the one who told the police that I'm at fault, and I hardly even know him. And he's actung like this.

I walk away with him.

Binalikan ko si Deb doon na papasok na sana sa sasakyan niya pero nakita niya ako papalapit doon kaya napatigil siya.

Sinalikop ko ang aking kamay handa na sa gagawin.

"Tell Jesus Christ that I'm sorry for doing this to you. I am just doing this to defend myself."

I punched him so hard that I saw blood came out from his mouth! Damn that hurt. My hand hurt. Sumalampak siya doon sa kanyang sasakyan!

Don't really really mess with the wrong gal, you idiot.

Pumurma naman ng "o" ang bibig ko ng makita si Kelly na kausap si Kol!

I smirked.

Kanina tinulungan ako ni Kol para umalis na daw kami tapos ngayon andyan naman siya katabi si Kelly!

Hoy Dorothy baka nakalimutan mo silang dalawa ang dahilan kung bakit ka nakulong!

Hinilot ko ang sentido ko tipid akong ngumiti ni Kelly habang papalapit sa kanilang dalawa.

Takot at pagalala ang iginawad ko sa kanya. May dala siya milk tea nakahawak sa kabilang kamay niya.

Napansin ni Kol ang tingin ko doon sa cup kaya umalis siya doon at pinigilan na ako at pinalayo sa kay Kelly!

"Bitawan mo nga ako!" trying to get out from his grip.

"Hey stop it." si Kol, sa banta na boses.

Whoah, is he scared that I'm gonna punch his girlfriend too?

I stomped his foot pero hindi nagpatinag. I used all my forced to loosen his wrapped hands around me and thank god that I succeded.

Lumayo ako sa kanya. So much for this day, huh?

"Hello? I think you both forgot what you did to me?" Tinoro silang dalawanl.

Pagod akong huminga habang tinignan sila. Aware na marami ng tao nakatingin sa amin.

"Hoy! Kelly hindi pa ako tapos sayo ha!"

I walked out from the scene aware of the look that they are given to me. The patriach looked of the students. Now, has a glimpse of what type of a person I am.

But who cares? I am me. I embrace who I am.

I am not born to please anybody or everybody!

Kababagobago ko pa lang dito at ito na kaagad ang eksena.

Anyway life is short to become a boring person. Duh?!